Tirocinia in Aristotelis Politica

11쪽

terea Vasiam felicitioni in strii in ad os libros condurvatam cum iis ipsis socors coli glutiliaret. Necesse igitur esse, ut Aristo t. sui voeant iii liliri de Rup 'Αριστοτέλους τα πολιτικα

quo Oinine exemp. r. Itieli ardus Congrove duce Bel heri editione edidit angli 'eque illustravit, cita denuo edantur, ut qui intelligere inlunt lectores quam vel adnitrari et laudare vel explicare sive potius contorquere, haberent quae revera Aristotelis Domine digna laudarunt. Neque enim

qui 1 Ar ab inani orborum in talione quam Diaxime b- horruit, ideo iam consentaneum esse videtur, ut interdum furibundo similis vel plane imperfectum sermonem prosunderet, vel etiam Sententias emitteret, quae, vix inchoatae tu que udo inter se Non Sermonis modo vinculo sed ne cogitationis qui deni coniunctae eorum qui legerent ninios incautos vexarent. Quod tamen eum sedisse, si quidem libris nass. credendum est, quum Xempli prolatis ostendereeSSen conatus, ecce assertur illi opus, cuius primo iam aspectu MXclamabam odoctum, uppiter, et lab0riosum loInseribitur Arist. P0l libri III cum vetusta translatii,ne Gulielmi de Moerbelia, recensuit Franciseus usemihi

saecedunt variae lectiones oeconomicorum.)Lips in aed. B. G. Teubneri MDCCCLXXII. P0stea cum opus inspexissem facile videbam, necesse iam esse in posterum, ut qui aliquid de nos iris libris seribere velint, vel eos ipsos denuo dure, a Susemiliti ni irauecurataque diligentia proficiscuntur et ante omnia studiose inquirant, quid vir ille et probaverit improbaritve.

Equidem aut eui, cum tempora mea me cogerent, Ut iam eodectis sarcinulis meis utinae matri valedicerem, constitu ut iam dixi, aegre, ut mea scripta quae essent

ederem, adderemque exemplis ex Bel keri editione prolatis

12쪽

luae Ν, t iis uitilili lectio, si titulus: Hii vidisse iii Ul, nil illiseid: iiii i iiii sentire v. l. scitote. Libero utitolii, ulli opus osse iiiiiii videtur, vel utrius lud coniunctae auctori tuti oblocuturus uni. l. n. a. d. XL Cal. i, v. MDCCCLXXII.

13쪽

I ibros Arist. de Ropul ille nihil tis meis ruitias fecisse,iluam lutini in recentioribus editionibus ne uno sui lenit leo indieatur Susem tamen editione excepta, de qua postea agemus non mea est sententia nova quaedam atque inaudita. Ne loquar nisi de temporibus post litteras renatas, iam septimo decimo . Clii . ut medio sere saeculo H. Con-ringius in edendis iis libris ita est versatus, utiniuimquam

randum, quod J0kkerus, quum in editione iterum recognita se singulis libris ordinandis Spengeliuin esse nudi 'it dum eliseret ), isque vir Cl. et Conr argumenta dee0lloeundis lib. VII et VIII ante V sere probasset, et

omnino eum aliquanto plus vidisse quam irecentiores Omnes testatus esset, tamen in delendis lacunarum signis Conringianis G0itlingium equi ualuerit. Is enim ea prinius non innium sustulit, sed etiam iactavit se exsultans, o Se ne unam qui deni Stellulam ualcare passum esSe. Adeo autem opinio praeiudicata valet ad praestringendas vel doetissimorum et acutissimorum ingeniorum cies, ut

14쪽

ratione ni taleii liti ius consilii milutiri λὶ qualem vix a tinni dicere veri studiosum deceat. Ille enim si quis autem,uit, videre sibi videntur militis inter se Olinerere singula quaedam in Arist. Politicis' - quasi vero res dubia esset aut parvi momenti is meminerit, eum non uno eodemque te iii pore librum suum perscripsisse. Absolvit enim, ut videtur, opus post l. illo duobus annis ante bitum situm Satis enim patet, Arist. At lieni quilin esset, en scribere non potuisse, quae p. 253. 0 leguntur: θεα δέ

βλωσεως illi ut igitur illiu in Chalcidicae degeret scriptum esse videtur ab Aristotele . V Paulisper ii subsistamus, ionii a gumentulit istud ad desiniendum tempus quo illi libri seripti sitit, refutemus, id enim ipsum Vere ἐξηριβλαμεν γii ii desiderat orationem meam ροὶ - sed quia milii visus sum posse verba illa citata Arist. quae corrupta etinui apud Suse iiii hi sunt edita, in integrum restituere, itaque

linia nactus occasionem lectorum iudieii, coniecturum meum

proponam. Locus illo totus -- est Lib IV. 7 ed. i. I 335 . 9 sqq. - apud Susum sic legitur:

15쪽

των γινομενω ωρίσθαι γὰρ δεῖ τῆς τεκνοποιιας τοπληθοα, Τ εα δε τιτι Βητα παρα ταυτα συνδυασθε Dσιν sic dedit usu ita scontra more in suum e conieci in colitra idem omni uiti codicum superstitum, edit Ald et Heli L. πρὶν κτλ. Inlli irilitarda τισι πυγδυχ τθεντων certe vitiosum est, sed terminationes Θεντ et Θεῖσιν inter se non solent

commutari mihi igitur legendum esse videtur εα δέ τι

εθχ1 vix intelliguntur: quia mulle intei posita sunt plabat γαρ ἰεῖ πλήθος quae it propter horridum rati tuni

parte abundant, sententia enim iam plana est ex verbis: ταξις των θω et rem ipsum Arist. iam tractavit l331 b. 30 sqq. scholiusta sunt reddenda. Denique dubito an pro κωλ.υει vel σει melius legatur κωλ.υετω. Sed redeamus ad Gottiingium, qui ipse quodammodo sentiens Se inlSO argumento esse usum ad annuui, quo libri Arist. essent conscripti, delinienduin, l. l. pergit os tuamquam huic argument non multum tribuerim Taulen p. 183. 10 de Dionis acinore Ol. 09. I. . Chr. nat. 34 2 loquitur, quasi eo erupore licto, quo Polit Scriberet 1, και νυν ἡ τάγπερὶ το Διργάτιον. Quae cum iis non conveniunt quae de morte Philippi Ol. Ill. l. a. Chr. n. 336 p. 80. 10. narrantur. Credibile est igitur Aristotelem cum non uno tempore Pol Sua Scripserit, quaedam argumenta ex historia petita postea etiam addidisse, cum totum opus absolveret. Viginti igitur annos et quod supra aut Saltem seX annos in seribenda Polit consumpsit Si cui mirum

in Nisi sorte persuasum sibi liaberet or νβ ιισθε Οιν DisSe in codice G. vati Moerbolia L quia interpietatus est ille aliquibus Ombinatis sed qui aliter vertisset si Genit et ipse legisset Τ

16쪽

videatii lio lilii: mii i iii piis, is lite in in ei it ea nania i , ferri ab lolii ine, filii in eo genere rei uin propterea habitavit, illo. Pritis ii uni disi Olvei lii in pus se accingeret Omnia dili rentissinie perlustraverat, quae de optinio reipubl. statu u lillosophis scriptu erant, sunt inumque operum iii colligendis legibus populin uiti aut iraeeorum quati bar-liarorum posuerint.

Ecce igitur lillosophum, quo nemo litor mortales doctior, nomo acutior fuerit, qui rerum publicarum centum

set quin lunginta et , descripserit institutiones, praecepti irem luxuit dri Magni de doctrina rei publicae per sex via et tu in per viginti uti nos scribentem in inque stolide, ut prius quatit consulitisset inceperit, et ubi tum iniisset, nonnulla vol discrepatii in addideris, quia in ii relegisset

litidem quae alii a Script Urai, ut cavori posset ii quid ii iii iovis illis ni inus upte collustreret Sed ne exempla illa listori ea, quae anten nos aliis quoque e uir unientis insiticia esse Diox probat, inius, noli uin ob id ipsum dati in nuda ress , luod illior se Don congruant lac

igitur ex iis probari piiss0, Arist. per sex antios in iis libris, negliguntur uinon, conscribendis suisse, vel si hoc spatium angustius videtur ac per viginti, - ut discipli-ltim in Aristophanis Nub imitemur, τὸ πραγμα τρυξημ ολ

17쪽

ili in i ii ii innis sit, i i in in qui Milliti, toti Pirti siccupato

ea in est secutiis iiii ii verit et vel iiii oeo deperditae inanen quo risios disputatio itis quein statim uiseremusi in firma lilii ius, ut paene iam supersedero liossiti ius d ii se instrare, X empla illa historica, quilius ni iniur, interposita esse ij iii iii inen luctu in est, ut oditoribus et doctis et acutis persuaserit Nunipe religionu issorunt. Et anten si in ullo vetere seriptore edendo, in his relibris miti tulis studendum erat, ito eorum iudiei umili viduntate sciribarum et librariorum, ineptissini homi- lolin gelieris, collocaretur. In ipso enim peris quasi limine editores a philosopho innituum moriuntur: cnVetote,no nimium corporis oeulis tribuatis, parti in mentis.' Postiliann i iiiiii dixit, ipsa sua tanti ira uti is esse ingonii is, alios

tuum G iit lingium sequi uitillet Diei, eum invitum id

luuii in Superari Non potest, tamen tantopere abhorret ne niecturis ut praes. p. XLVIII scribat o Ceteruin ego et ex iis coniecturis loquitur se cori iste turis primarum editionum, et ex iis, qua re utiliorum temporum viri docti addiderunt et ex meis in ipsa scriptoris Vertia perpaucar cipiant, immo complures ab aliis receptus, quamvisa in nullas earum ipso Veris Sinius iubeam, e X hoc ordine exterminabo.' Atque dein illo, tam caute tamque anxie idem codicum observans Praes. p.

LI tamen signi sient 40 Conringi sui Daguri in eo, quod

18쪽

non praecludenti philos0phi ipsius morti, sed tempor uininiuriae trili ueniluni esse censeat i), non Xstare gravissimus illas lunestiones, de quibus passim pollicetur sopostea osse acturum. Quani quani hic orsi tun dubitari licuisset, ilii in iiii in ipsae quaestiones conmiunt quodam et retiore vinculo contineri videam iis, oti libri perisse dicendi nobis sunt j. Quodsi tamen lanc potissim uni sententiam probat, certe ipsa libr0rtim conditione ad eum est adductus. Et profecto l. l. pergit sic, ut plane candent

sententiani prosem e videntur quam nos supra ut 0Strum de se ii diuitis. Nam o, in ceteris quoque peris partibus,' inquit, o praeter in in ore lacuna per inultas una

certe ninioris inbitiis post III. 3 l28 u. 3 αρεπεν invenitur, ilii Ost non fugit Conringit sagaeitatem. Qui vir quamquam in eiusmodi desectibus investigandis saepem iii

dum erravit, ainen non solum eo erravit, quod eo in plures ubi tori sunt, sibi Visus est deteXisse, Veruli Ptiam eo, quod alio paucior S, qui re Vera X stant, Vel ipse nondum detexit, et, quamquam linguam Graeca in modice tantum doctus erat, acuta tamen mente et attento uni in sententiarulla liliis ille texi iiii inuitus permultas difficultates pertiit, ita non iii Odo ante elim n mo perspeXerat, Sed etiami Introdiictio crip. VI p. 61 7 sqq. -) Polli otiir sexonipli gratia 4 13 l260. b. 8 sqq. quaestion in il virtute mariti, uxoris, libero itimque deque necossitudiit quae inter eos iiii ercidere cloboat IV 7, 48 133. b. 2 sqq. de sanitate corpormia qualis liboris proci nnilis esse oportent otii libr. c. 7 1336. b. I ad ita spectiacula pueri admittoniti sint lib. I. 40. 12 2 a. 24 logene sint vetandi obscoeli viroruni inter sese usus libr. V Vuli. . t 338 a. 32 quot genera sint institutionum uotorum libet alium lib. II cap. 6 4265 b. 17 IV II, 5 4326. b. 32, o cap. 10 l330. a. 4 de ario rei cicientia ot quoad

reSP eam Singularii in ornuuin curam ii se recipere debeat cet.

19쪽

post ulni pii irinii despicientes quae recte senserat negare quati enodare mutuerunt. Qui si indiu quoque, velut Stalirius, asteri seos Coni in ginnos ex editionibus iis Stris evanuisse, sed te luti tua In hac re turbatuli esse peris per- spieui in te in nisi rutant, V reor, ne ii eos cadat deui, tu id Antistheni se που quident videre, sed non πιτ τητα SSeveranti respondisse sertur Plato: χεις μ λ ω et τος οραται

verbis videtur, ut inin dixi, ut ea sententia plane c0ngruere; sed videtur tantuni. Id enitii vir l. filii persuasit in- cunns qui dein in linc per inesse, et inultus quid in par-VIS, Unnui Vel 19jorern, Sed anten in universum nobis phil0s0plii pus ita esse traditum, ut residua non consilio sitit inutatii milii autem retractata esse

videntur, iit speciem integritatis referrent; quod ab eo, qui secisset, satis astute actum esse me iudice putet iam X 0, quod sunt etiani hodie, qui dubitent. Atque singulos locos asserre, qu0s usemihi quoque statuit hietinosos esse, iam descripto Cl. illius viri testinionio, quo invitius dato eo graviore supersedere me p08Se arbitror. Itaque ex exemplis a ne collatis tantuin e0s locos assuram, e quibus e0nfido ore ut si quis eos paulo nitentiore cura inspexerit nostra probetur Sententia, eos libr0s retractat OS OSSU.

Initium mihi sit locus, quem in nuta 2 pag. 0 retuli inter QOS ili quibus Plii l. spem excitat, cui in his libris satisfactum esse non videmus. Est libri quinti VIII cap.

20쪽

μόγων παῖδε μιατω Mali in Suse iii recepisset et lite et 337. li. 22. Pro καταβε βλημεναι μαθητει quod cod. Γ videturpi nubuisse ' ρ ρ βεβλημ. . quid Sit τα κατα A D. μεγα παίδευ - χατα nisi disciplinae conte inpino abiectaeque non video)