Tirocinia in Aristotelis Politica

21쪽

usitata illae diseiplinae ad uiruntque spectent, et quid

illud utrumque sit et ulli dixerit, lunui quani Hldubito, tuin et ea res hie desit, inni non quaero ). 'er : is post enunierat ii inarunt arti uni iunt Or Ienera, quilius tunc pueri institui solebant, quoi uin την με γραροματικὴν καὶ τη γραφικη necessaria ad vitant victuriique suppeditare dicit, gyninasticam autem arterii ad antini sortitudin uni coellicienda ui pertinere o τἰ: δε μουσικην ηδη ἰχπρρησειεγαν τιςV. Tunc enim, ait, plerosque ei voluptatis causa sere Studere, Vetere nutum non id o eam insor disciplinas recepisse, quibus iuvenes instituerentur, sed libita ipsa urininum natura i t negotin flagitat proba et bona et oti uni lionestum

pulcitrum lue. Quod postquam ostendit, διο inquit l33 ads

in Sus iii qui ea orba id proxime praece leni in roserro potuserit a 39 sqq. lion video. Primum κὰθὰ ozρ rici προ ερον id vetat. Tum iii toto eolo 'o si ustra liae solitontia quaeratur, neque quis litam qui l quam operiat liuul Quin illustret. Nam nisi quod initio l .l. lubitationes quae lata afferuntur de artibus ad institutionsem necessariis, quo modo iis Sit ut n-dhini, qua puerorum Vires prinaae sint formanda aliaequo, disputatum osse non videmiis nisi de artibus ad vitam victumque necesSarii S. Nam

22쪽

et concluditur iis veritis, de quibus uni duduni aginius. In iis igitur uuin iam initio legamus ex pi ei edenti dis-liu talione et Iectu in essu, ut tradenda sit pueris quaedam non necessaria disciplina, uti lini talem una in Diuui nupturus, et si plures, quales et qui in Odo, Nondum Ora Stare, deque hac quaestione postea agendum esse, quis non statim admonitus videt, verba νυν δε τοσουτον ποιεῖ δῆλον claudicantem sententiam exilibere 3 Susemili cum inter μαρτυρίαν et εκ interponi iubet ο τι το καλογχυπιεξεῖργον ostendit se di inscultatem non salis popendisse. Neque enim fieri potest, ut Aristot dicti pi ae iiiiiiii luin id ibi esse, otiabere nos testimo ilium quo lita in veterum V iiii id si Arist. non scripsisset, quod nobi persuasu in est, transpositis verbis περὶ αὐτων vide p. te notam γυ δε .... δηλον τι si neceSSeesse credidisset repetere id quod in proximo praecidentibus aut dixit, certe non scripsisset: τι καὶ παρα τῶν αρ

εξεῖργον. Quod si autem inde ab ετ δε καὶ legere pergamus

verbiai lilii luid In i iiiij illi lion ni videmus, sententiarum vero Ia Xuli prope nullum. Ita tuo Coni iugium iure lacu narum signa bis posuisse arbitratis equi dein non ut, ito quila verba χὶ παρα ta αρχ. . . A usque ad τι εκαὶ librario reddenda sint, tui sic iacturam librorum celaridi voluisse videtur, et quia insulsa si in P ii innia, t

uno omisi mihi uiuidem scitolia sesso videntur, ei lio noli igito iei te iiii ore Iiotui, quia iiihil ad io illinc quidem.

23쪽

quia verbum τρυτο iiiiiii liabet, ad quod respicit. Nam ne novum quidem aliquid iis verbis verisii nile est ab Aristotele ipsi, ita esse additu ui, ut Conringius credidisse videtur ut post μαρτυρία lacunam statuamus, nam tunc dixisset ob καὶτ έδε . . αρχ εχ χεν χαρτυριαν vel similo quid, omnino autem totum redolet noscio tuomodo sedulitatem selioliastae. Videamus quae sequuntur. ἔτι δε καὶ ae χρ η τιμω . . . .

D ae. Ulut initium inius periodi erat, hoc certe ex priore parte mauisuStum est, lillos id agere, ut doueat, ipsis illis diseiplinis, e quibus utilitas varia percipitur, non beaui tantum causa ui imbui pueros deberi, sed etiam quia puleliri honestique sensus iis paratur. Sic autem sententia ipsa non concluditur, Sed posteriore parte, quam qua Diutinus distincto et copiose, plane idem profertur,iluod iam eadem pagina legimus. vide supra p. 3. v. 3 ab imo. Ergo hic quoque lacunam male expletam videmus, Conringiumque iudamus, qui Supplemento isto n0n est

deceptus, Sed rursu orationem uincam esse notavit. Eandem deni iust fraudem etiam ibi deprehendimus, ubi Conr. siluater stellulas posuit ante et i δε φανερον Nam. 337 a 38 id ipsum in dubium v0eatur, quod hic pro certo Onitur, prius mores puerorum sui mandos esse quam ingenia et corpora ante mentes, neque tamen interea quidquam philosopho prolatum esse cernimus, unde tandem nec0pinato id edoeti suerimus. An ex iis, quae plan inii loco

aliena Sunt i, τὸ δὲ ζ ηυῖ κ . . .. Etenim neque in superioribus neque in capite Sequente de ea agitur sua Stione,iluid aptum sit τοῖς με γαλοψύχοις και τοι ἐλευθερίοις vel εγ.ευθέροta' , sed quid sanciendum sit a legislatore in pueris instituendis. Itaque ne in iis luidem, quae desunt, de alia quaestione egisse philosophum verisimile est. Quodsi et ipsa verba et salsa eorum gradatio ci, magnanimis it

24쪽

ingenuis, ' et παντα Ἱρ illud aditio tu in in il est uiri, pro Ovoetibulo, tu id uiti curii lite ferri potuisset, Wγο salsa tor ua irguunt, i luid ulli tennis, ilia nilinus et iis iaetura ni libroruin cullidius is uarii Sapientius, Occultant esse dica-inus uin etiam ulti uia liuius l0ci verba non sunt Arist., sed iis ilia Oiluo lacuna si celata, atque haec vel Conr. sagacitate in sugit. Nain verba δῆλον ἐκ τουτων Τὰ τι παραδοτε ν τούς Παῖδα γυμναστικῆ καὶ παιδροτιρικῆ δ' non possunt genuina esse, ii uibus Si animuin attendis, statini vides, specie quidem coniuncta esse ea tuae sequuntur:

ea plane secreta esse ab illis de luibus cap. 3 Arist. egisset, Vel egisse Videatur. Alii ue liue hae tenus Transeo ad alii Hii locum, in quo id in aut uiti esse videmus, ii disputatio philosoplii maiit seste in alien esset, et ussu tus esset pannus quidam huic disputationi lienissi inus, sed illi inition de laude dubitari potest. Initio se libri II p. 2s; l . 22 sqq ubi

Arist. in eo est, ut usui et Plut sententia in de eo in multi eundis uxoribus rebusiliae liter opti inae civi intis cives, post qua iii docuit uti iiii ii viii intuiti si lili ni isti in lutulit esse civitati statuamus, consentaneum esse, ut civitatemo inueni sun litus ollamus, do inuin e ui in huic sini propio

25쪽

29 A χαδε . Nee en in Arist. aetate in lint, itubant Areades sed olim liabitaverant ante Epaminondani in nou odi infert a go ille civitas, sui ut civitas sitioni posita ex multis sp eiu diversis, non ero gens Sodinii id in gento in sparsim, non autem per Vicos, habitante, Nuda sit omni unio, in eivitati autem sit persee in societas. In verbis autem ii seu Aristotelieis hoc loeo noli expriiii itur, quo in ad modulii Civitas a gente diiserat quod si 'ri doliuisset, et factum esseverisimile est.' Mihi autem, Si tu id ra Σκινδυνευει licet,liaee solita induria ac sestinati in seriburtilia, Oculis prae- cui rentibus ad μοι τελευτΣ, X lii se Orin esse videntur: αλλ' ε μια πολεω τειχεσι τυγος ἰτίχίγοι τι αλλ. Θε αλλοί cli 'Apκαδε . ipsa tamen illa si 'Aρκαδε Descio an Scholiastae debeantur, in es: 276 n. 25 .... τε δεῖ νομ ζει γμίαν εἶναι την πρ=.ιν. ρυ γαρ δὴ τοῖ τείχεσι et 2,2 b. 2.

Totam enim inne disputationem in illo p. 260 . 40

sqq. Sic Xoi Su erat phil. ut Pilii ulli ad Societatem, qualii inter eives inius rei p. intercedat, consorin au

26쪽

ρ wD a τί arca τη μια πόλεω . tui in i siliit lite linitiesse foederis societat ni alia in civi uni uni iii Ss i, ilia anii suun hoc strictitii socii, iluuntque in iii Si ncciii reret, ut linite linteo in seri prolini ei, si qui loco sunt coli iuncti, ita iura tui neu Speci iliu dispares essent: s: citae disputandi ratio iii iluuin in X in tu i ny ruisS i, ut ni u nil venti ruincolluvie in iii si loci uio uitiatique Socio latu non coniunctuli

Opposuisset civilius, iii revora hoc non lino digni essent. En in porro sententia in si ita longiore digressione sueta perte Xuisset, ut hos demonstrasset arctiore quodani vinculo inter se connexos esse, Sumilia concinnitate O unde gressus esset, revertisset verbis ε ων vel δη δεῖ D S,Sσθαι se τη πόλιν' εἰδε δ:αζίρει Ni ille nul lii ii Orsu in ea verba speetant ii si nil a tuae proX in te praue edulit τΣγ- το π=.κ Θ En dolii igitur populi partes primo die utitur quando non sint vicati in dispertitae, nimis inter se pares esse, ideoque dis iure a civitate Oi Θει r υτω . T. .. , deinde autem specie dispares esse, si quam ex iis uilitate innasci porteat quod quum in priuiis proprium ei vituti esse nisi i ni asset, noti ne iure, si ita disputasset, diceremus ratiotio in huius disputationis εἴδει ου διαψέ Si u furiosi ho- initiis dolii alii untis' At dixerit quispiam i, quae tu illi raaddere voluisti verba litur λγ. ut i γ, quia facile potu ruiit excidere, eo iaceda in in in iniuriisse reliqua vero integerrima Suni Philos i nihil, tu ilis' filii Parciis orbis rumi uerit, praesuri tui quunt Dia : ec intor cives ut Opulum distinctio, huius lue ei in foederatis similitudo hic lacile in isti potuisset, id disci ii non uinque conveniet ii iam indi-

27쪽

tam ii spuetulit. sto igit ir iiii id ii iit uii ii ii iiiii e luiveritis it: i pari ut iit paene intelligi nequeat, dein dicendus erit sine uda causa inter paucoruni Versuum puti uni eundum sensontinui repetiisso, civitatem iliuinaque ex partibus disparilius coii stare liuid si uod ani asseverat ter argilliu litii probat prorsus nudo Ait artis logiees qui parens diei potest ideo ter deui repetiisse dicamus, ut id dei non strare supersederoty Suse in illi Vir et deesse

luidqualii lii gat, Sed ostenSionem Omneni ita removere posse censet, si verba δι οἱ 'Αρκαδες de sua sede move

novae distinetionis si vestigium quodque e lio e loco evanuerit - non esse quomodo ossendat. Itaque erit ortasse qui id prorsus delere censeat. Sus nutum tuum alio loco reponi a vertia iusserit, quid lucratus sit non video. Ubieni ni suadet, ut op inantur ii sine 2 b. 0st

' ς ε τη ριιας πολεως in tanturii non magis offendunt, quam hic in imo revor molestior Sunt. Primo enim quid

signi sileant Num eri potest ut quis Arcades etate iis 101 ien ita habitasse dicat, ut Cyclopes apud Homerunt videmus ne vicatim quidem dispertitos sine ulla partiunt inter se coniunctione EP si iii id qu0que defendat, itanei PoSt Yόλι .iή in libr. mss. e litionibus lito adduntur linee tua nailii scholiastast lebeii videntur οἱ δε πολ ei ι κοι ut i νοὶ suu It ὀλεω, pHi illo enim abundant. - Quod toti non posse ibiti abar, ainen haec iuuin iam sub telo essent, factum osse vidi QOquo magi coiri moveor, quo pluris faciam auctoiem nobilissimum optimo de Arist. Diem tum Bernnys v. l. In tianslatione iii in

III priorum liuius operis librorum, quam nuperrime didit sic vortit: odio Vol koi selias nichi nacti ei loria init osti nitor in volitioretalil ab-gotheil ist, sonit in s Wie . . die i Lador orsi reui und litie politi sche

28쪽

iis cives distia res sint Vr Sed vereor ne idem ego ad id

Critii ii lora in in ii ilue in i ii ii dotiti, iis 1 ira in ' Sententiae de-

29쪽

itim luis Ol in fine ili in miluam iii a lingua persectivis non tanta est ita seribur 1 out in Et liueis dixiunt eu 3 in suo I. Lernnys tuosque, tuum ulterum qui verbis εν τρῖς ξωτερικοῖς ia Pol. IV. 7 l32: a. 22 0nsuisse loeum tuendam significari ex ili Nic. refutaret ),iluumque ii iter alia in lirimis duo id actum esse negassi t tu in Ellii eorum libri sexies n0minu suo in P0lit ei

turentur, ni siue Usse, cur Arist. si et t. l. eos libros intelligi voluisset, alio et obscuriore modo indicasset, nostru ui locum, ii in milunita Sontentino uno supra gari vidui et tamen tu ortum verborum nuctore Suspicionem satis iustum δε- veri posse concedens, coni putavit quidem sed urgere noluit. At ei viri veri in ipsa nil erant, ut tunsi ansa on utar nil addenda quae coturum Dione re velim. θΛus wei citate

30쪽

bere censuisset, Versurus si ierit: odio Theiluti; der r-boit i)V. Legitur ni in . l. p. II 32 b. 21 sqq. iniissis

i Quo magis iiii tormiiod . ille Vir etiam ii iiii ei prolatione illa, litastis ira gi vid. p. 493 xiam i iam line minus peritis sit ostiirata, vortitis dii, coinponsirendo Glei lilioli.

o. et sic quo iii vertit ambit ius, quamquam de nimia bi evitate incomitiali quia alii a reo pia doctorum ost Opillio, Alisi Otolom hol ruta esso si inis ratiotio, ilico in ta tristi inter alia Cic. ad ii. ristotelia pigmenta' ot j iisdom in Topicis quibus philosophis o minus ignosceti-duin si, ito l non modo robus iis, qua ab Aristololo dictae et iuvetii uos iiii, allici debueruiit, sed dic tuli quoque iii credibili quadam cuilico pia, tum otiam si invita tol Sed hoc ut ira tori niti ammii iandi iniit comm rcio, i. o. iii volutilione roruin, inpii Otio locatione, redonirtiolio quid uitii alii id igitis an voLba ειοῦς oi Mim i otii κι . r. r qui quaeso in iis rei, is locus osse poto t gratiae ros rondae iit iniuriis ulcisci condis Certo nasci possunt ox iis litos, o nascuntur quotidio; iniitriae quo ille iiiiiit cinnitinerabiles, raro etiam iis ipsis imita es itur, imum ci-