Tirocinia in Aristotelis Politica

발행: 1873년

분량: 101페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

si Arist. re vera iii optima civi fui voluit esse alios Libonius, ultos iii jubentili , potuit tuoque distinguere institutio non ab institutione; sed ut in praecedente capitu legi

discrini en statuere potest in civi uni institutione Vanuni igitur Diolitus est lillosoplitis disquisitionem Neque vero in tot hoc iei de institutionis varietate quidquam nudi uius, nisi verba in specie ni quidem an indicantia, re vera

se ili est hominis institutionem oportet variam esse, quia diei 0ssunt et eidem iubere iuberique, et diversili Quibus haec sul, lilia esse videntur cuni iis non contendo, militen in non est verendum, ut ista nisi quibus ea leni est iudieaudi subtilitas comprobent. Futilissima et absurdissima esse uelle mihi dabunt, quibus non est religio, utiluaecunque illustri noni in nobis sunt traditu, praesertim quum graeca sint, laudanda esse putent. At 0rtasse iustiorem ni ius loci expositionem in sequentibus habemus; immo illa tam ridicule κλοίθειν συγκλωστα videmuS, ut Sell-tentias appositis numeris proferre mihi liceat I. τον τε γαρ μελλοντα καλῶς αρχειν αρχθῆναί φασι l δε πρωτο sici es. 277. i. S. 2 εστι δ' αρχή, καθαπερ ἐν τοῖα πρώτοι εἴρηται λογοις, l ἡ ΖΛ του ρχοντο χαριν, ηδε του ρχομ εγου. cs. 278. b. 29 ubi tamen limatius η μεγγαρ δεσποτεία καίπερ Ἀντο καθ' ίληθειαν τω τε φυτει δουλω3 Qui siseri potuerit, ut iis verbis iam soluta sit ipsa illa questio, do

qua nostro loco etiamdum ambigatur, o κε tho εἰ rsei ς ει ire δεῖ . . I. .

ininc quidem non quaero. Certo sic statuit philosophus, ut milibus civibus ius sit capyseondi rom putat.

42쪽

IIuius sententiae non plane ea dena ratio est, u praee dentiunt. Ocula qui deni πολλ. ris una movet 0st Dia periodi quartae; sed nihil habet per se ostensi0nis. Sic certe

των νέων τοῖς λευθέροι nihil est; sed si statuamus των νέων inserta ess , ut Sententia pertinere videretur ad disputatione in de pueris instituendi S, cetera et graeca Sunt et Sana, neque aliunde repetita. Ea leni sere rati est sextae periodi, quae ubi deleveris emblemata duo, qualia in omnibus et rum ni Onu in sentis liti ratis, et inui iis, quae integerrimeli 0bis uiit tradita, Occurrunt, Sana et iam cuin quin lauretius contineta erit: o, προς καλοπι καὶ sub η καλογ' ουτ χυτὸ διας ουσιν et patit: καθ' ta υτας vii ἐν πω τέλει καὶ τω τίνος νεκεν. Excipit autem has sententias disputatio, non ea quidem ita dilucida, ut integra esse videatur, sed tamen talis, de cuius unima dubitariis inpossit. Est enim de inibus actorum humanorum trus

nati ai adducor, ut luintani ex lanique, quas enunt ei a Vilnus periodos genuina esse defendam praesertim tuum eam, ii Seripsi λως ut colitiai tu in sit τω λαια si μ υνβηκ in libit oditur δ ιως quo abi indat ante or ἐν vercν. Si qui a sontentias abolios o Ait t. ipso conquisitas lite intersei uitvel modiocrit 'i' modo scivisset, scripsisset coniunctim cuin Piraecellenti

43쪽

dis placet, tigressio tu i ii iii ius disquisitionis adii uerit initi esse

saltem indieant de qua re in sequentibus agatur. Suso initi de omnibus istis adulterinis sententiis non dii lint, statuit aute in cum Conringio lacunam ante ia*ε

quo i hic alatea esse clomonstratum clieitur. Si:nul et ex voibis ἐν di torque oroις - λόγοις quum imus in capite ultimo libit tertii, et x ultitia is verbis τῆς πόλευ ς ε oior . de qua demum ita libro IV 7, notiti , patot libro nostros discorpios sitisse, non sic autem, ut Conringius primu probare studuisset, utque Spongelius I ok oro aliisquo doctis vii is persuasisset. Quod otiam per se satis mirum est, libros potis-Simum totos sedem mutasse, quamquam uti dum ambitum libri singuli non haberent. Quod vero et cap. 5. vir Clar indicat, in eo lapsus est memoria, Datii nihil ibi profertur, quod hic respicitur. Ν quo in cap. . quic- i iam aliud apud Lokk quid ui logitur, ii od huc pollinet ni i haecce.

ipso loco facito ut insiticia damnarentur, nisi ex iis quase sequuntur pateret multa post ilico deesse, quod hic monere, non iobare OSSum.' CL prae pag. l332. a. 35. ubi id in dicitur sed in tutius ibi autem καὶ γὰρ εἰ Ἀκ s πώ ir ν δέχει ιιι ego dii in St.

44쪽

uusue tragori ei den. V Certe, opinor, tunc optii ne pergere possutinis: Disseruiit aute in noli nullae earunt rerum, quaeli iiiiiiii iii ipserantur, non laetis sed sini ius. Qua in ob rein inulta Citru in luctor ut ii, quae Servilia esse videntur, liOnesta pulcitraque Sunt actu etiam των νεάν τοῖ ελάυ-

Θίροι Vl Illi autem etiam si istud supplemetitum optime

Sequentibus convelliret, tam eii prolianduli esse non videretur, nam regula Ietorum leviter mutata etiam ad nostram disciplinam valet is quae ab initio sutilis suit ratio, ex post facti convalescere non potest.' Explet enim Vir Cl. quasi in praecedentibiis actum esset de liueris itistituendis, de qua tamen ratione si lillosoplius hie disputarere vera voluisset lial eremus, ut neglecta eius nuctoritate, rideremus ij parturiunt m0ntes.' Praeterea usu milii noli quaerit de soloecis ii iis, non queritur illeptissimas repetitiones, ulli ni inime iis Deus sitit, tum ei irat unde prosecta sit disputatio, nec quo se quasi elli ei lata iactatura Sit miratur. Itaque viden ius hic idem esse saetum, quod iam diversis locis suetum esse vidi inus, ut et ipsius phil. oratio hiulca esset, et lacuna specie tantum expleta. Sed aliud praetet ea

quasi saerilegium commissum esse vidimus, ut ars ut dam dispitiatio itis, quae certe ion si ierit Delionia de varia puerorum institutione, in linite esset deducta Speciem, ut loco, ubi casu nescio quo posita esset, congrueret. Xinienda igitur ex ea sunt primuin verba δῆλον γαρ - ακ -

2. υθεῖ . . . ταυτην et στε καὶ την παιδείαν .... DE X εἰναι.

Iitati celera iii spicientibus, istis exemptis, ii ii iiiiii ii Obis exemptus est serupulus. Initi uni est tale, ut dicatur,

45쪽

j, quin colli mulitia illitieque civili constat ex iis qui ut erit et qui iubentur, illud considerandum est, necessene sit, ut utrique semper diversi sint, an ii de ui duin viva iit' in . Tum nil eum quaestion in Solvendani sic aggreditur plii l. Si fieri

potuerit ut alteri ab alteris tantum distarent et corporibus et animis quantum deos vel heroes ab hominibus distare rue ei

arbitretitur, statueremus nece8Se esset, satius esse, ut qui iuberentur, seni per luburentur, et qui iubearent per totam vitam iuberent. Θει δὲ του οὐ ραδιο λα se οὐδ' εστιν, rata ἐν 'Iνδοῖ φησὶ Σκυλ.α εἶναι τους βασιλεας τοσουτον χ*ερ χτχc τῶν ρχομ έ: ae . . , . . quid quaeso narravit Scylax nun id ipsum reges a populo tantum disterre, quantum τρυς ερο καὶ του ηpaea ηγου Σεθα διαφέρει τω ανθρω'ci: γ' Indignus a bella quam lillosophus negaret veram esse Quodsiiuriurii secisset, aut statim post των ν ά πων addidisset ωσπερ ε 'Iν. p. aut Si poStea opera data ni siritiare voluisset sic tam lianc esse sabellum dicendum ei fuerit: οὐδ' ,τιγο περ ἐν I. p. non τ'ερ. Aliud igitur nescio quid narratum esse a Scybice putet, itaque post τοσουτογ Xspectamus aut σου aut στε quid sequitur 3 φανερο e multi enusis si necesse esse, omne aequo modo participes

fiant invicem iubendi et parendi V Qua in re

ipsa oratio molestissima est. Intelligo quid sit γαγκαιον

κατα χερο αρχει καὶ ρχεσθαι Quid autem sit κοινωνε post παντα ομοίως et ante του κατα μερο neque ego intelligo,

neque facile illum interpretari posse arbitror Pergit ser:

in Ipsa lino quaestio, opinor, Satis gravis est quo magis patet quam sui iosuin esset, si ea seglecta, stati in il aliam declinasset, quae alnon ipsa nauci non esset habenda, cuin iam Philosopho conStaret, Omne cives seportere pateticipes esse optimae rei pubi gerendae.

46쪽

-Nam dein cist similibus sy neque facile sit, ut

civitatis coiistitutio inanent contra, το Antaei γ' lII ira satie argumentatio ui ultae sunt causae, ob

quas invicem omnes qui innien illi nities sint incertum est i lubebunt in optima repuli licui tuliere iuberique pri-nritan quia eadem sunt simili lius paria 'l deinde quia constitutio iniusta firma esse non potest. Praeter lias nullae proseruntur causae. Itaque duae sunt, non Haliae. At quales Altera tam inepta ut nullis sit verbis opus, ad demonstrandum eam nihili sessu in) altera cuius in optima republica rationem iuberi nullo modo sus esse possit. Nam etiamsi diuturna iniusta civitas esse potuerit, tamen neque ab aliopi illi sopito neque bor optima praedicaretur. es. Xenipli gr. primunt liliri V 7 caput. Et quae ista optinia respubliea esset, quae nc proli ibere quidem posset, quominus, si non omnes honorum participes esse potuissent, seditio oriret ut An uilla sutura osset in si iiiiiii publiea, de qua tamen ipso hoc capite, si libris eredamus, gatur quae eos, quos nil rei publicae salutem χρχομεν υ QSSe oporteret, parero doceret Sed iam satis, ni allor, ad probandum Pri

parte fortasse essu ab alio su tu sorsitan iis quo nil τογὶ, certo autem huc ii in portili ri'. tuo sitit reponenda non clii O, o It c Scire fas est innin,' modo milii detur seditionis metu in ab Opilina repti blica quam in axime abhorrere. Quae autem desint ipsa a parva praecedentis orationis

47쪽

ntini ruin, ilibus essedi uni uerit, uti inin inter cives opti-itiae rei liutili 'ne si in ilitudini opus esso. Quilius deperditis sontentiis respondet nova απορία θαλ.λα μη γ' et ea .ύσις quae, ut ex orbis εἴρηται δε προτερο περὶ χυτρυ putet, non est nova, dedere iuniores iuberi, seniores iubere. Inni igitur videa-nius necesse erit ubi de ea ratione disseruerit, et quani tandent ob eui en quaestio iterata sit, si Diodo sit, ut tandent ali iunii dii de operis Otius unania, quod Aristotelis nomine circunt sertur, certius liquid statuere possimus. Si ricti ni igitur re eurrentes ad ea, tune praecedunt in cap. IV. initio, ni nee nobis disputationis ordinem indicatum

χειν δεῖ ψυ . Huic disputationi coniungitur quaestio quae sint re vera partes urbis dicendae, ibique necopinato delabimur ad eam, de qua libri II initio dictum est: θαρχηγ

torquetur, ut diu illum inepte dicatur δεχε χι γαρ του eat του α παντα εἶναι καὶ γεωργου καὶ τεχνίτα καὶ τρυ l βουλευομενου καὶ κα ργταρ, 0 mittuntur divitiae, milites et pontifides in i καθ' ίκαστον εργο των εἰς κ

in Ea enim absur dissima divisio, domita latim videbimus. iii superioribus facta est partium urbi S.

48쪽

quam quod illud τουτο illis iubet, luod respiciat, tu idi: ta iiiiiiii lii nititi et, quae sit ratio ceteraruna civitatium, de quibus tamen duae tantum δημοκρατία et λιγχρχία nominati in proseruntur quum agatur de optima civitate 3

irilis in illi dixerit, quid e hisce pateat Nerii Opi itin i lilii Oeli ira ii iis si ulli poterit; ipse igitur alictor, tuis luis

ταρ siluid sint δίκαιοι αγδρες κατα ἡ υρο θεοι consitu i me nescire; apponant autem oeulii ex libro III p. 278 a. sqq. c. tuo lectores Diei, Si tui sunt, ipsi poterii ni sit spicari quod ii cosse est. Ibi eniti consi ista disti illati ni de virtus ' civi ol,llini collata cum virtute viii pii in taliter tua litur ad silieni perductu, vel, quidni dicani interruptu,

particeps sit ille licitior uni publicorum et tamen civis sui)rio fieri cito im potest iij noni ii vis viritim redies desii iii a

49쪽

si sit in se. ἐπίστασθαι καὶ δυνασθαι καὶ ρχε Θαι καὶ ἄρχει 'ν :

ti in i V. de quo agi uuis, non ei Tabinius Si pro διαχίους ανδρα restitue inus, πολίταe. Si uiui patet et lite et illic partes eius do in disputationis nobis superesse, sed ita relictas, ut plane di Versu esse videantur. Ominno aut in lituc insarcinatam esse disputationum nullius pretii ex diversis :eii uini operis Aristotelici pannis sic quoque patebit. iii-tio liuius callitis legimus: 'εὶ δ' υτε τω αλλων των κατα

igitur inania orlba sere eadem repetuntur. Sed OStiluamen 1 εργα computata Sunt noli ad eam quaestioliem Sol Ven-

50쪽

quamquam ἡ πῆτι iam ex ordine partium ab initio exempta suill πεπιττον λ καὶ πῶτον Siclὶ ἡ περὶ το θεῖον

E μ ελεια ην καλουσιν ιερατείαν l) εκτο δ το α ιθμὸν καὶ πάντων γαγκαιοτατον utrum igitur principium obtinebit primi in illi ut, in ilia intum n Vero sextum 8 Θιν περὶ

haec sunt εργα lIn iis autem quae Pili utitur ea sic respiciuntur, ut, Risui conseribillavit eo nutus sit τα τεχνα pulchro isto modo, quo vidimus, eximere e partibus urbis, quasi Vero τί dD: et βαναυσω εργα significant idem Deinde eximit τορρηγveritis υM δη γεωργοba εἴναι τούς μ ελ.λοντας σεσθαι sic fuse iiiiiii addit πρὸ.ἱτας cuius ratio verbis Aristotelicis aliundi rro petitis redditi ir Deinde 'λα et iudides eum senatori litis sic coniunguntur, ut ii unum genus efficere videantur: quid uisem de iis dientur statim videbimus. In considerandis ut iii imithus ii se urbis partibus, sic enimiam eas appellemus, saltem quodammodo en quae continuo huic Oeo praemissa sunt observantur: hine autem negliguntur in iis quae iam sequuntur, conflata, X QP titi inibus ei res iquiis seruionis Aristotelici ut ni ea tu idem

SEARCH

MENU NAVIGATION