장음표시 사용
221쪽
Consilio itaque patruorum suorum Lincastrie, qui aliter sacere non potuit, Eboraci et aliorum de consilio regali sententia regis dux Arvordensis exulatus est a regno per decennium sub pena suspensionis et decapitationis alter vero perpetuo exulatus est. Quibus ita gestis, rex abiit ad suum castrum de Winderares, misitque inde ducem Sudriensem cum xx , milibus pugnatorum in Hiberniam contra Hibe nienses rebellionem machinantes, cum intensione eum postea insequendi. Ibi namque prelati duo exules ad regem accedentes, ab eo licencia petita et obtenta, recesserunt: primus, scilicet Arvordensis exulaturus in Franciam transfretavit dux vero Mortuoldensis Almaniam petiit et inde causa orationis herosol mam adivit, qui non multum post, dum inde rediret, Venectas gravi inlirmitate detentus, ab hac luce migravit. Porro dux Arvordie a Karolo rege Franci et optumatibus suis honorifice receptus, remansit tam Parisius quam Meldis et alibi ad expensas eiusdem Karoli regis, quasi pacto unius anni. Interim pater ejus, dux
Lincastrensis, Johannes cognomento de Gandavo,
princeps strenuus et probitate clarus in Anglia, obiit :ducatum cujus rex Anglie, nepos eius sessivit. Eodem anno scilicet millesimo CCC nonagesimo Vm', intrante Quadragesima rege Boemi et Almani cum duce Missenensi', pluribusque baronibus suis et aliis in suo ducatu de Luxembum existente, rex Francie
222쪽
de Parisius perrexit Remis cum rege Navare et ducibus Biturie, Aurelianensis et octoni et aliis quamplurimis duce Burgundie apud Gantavum exi
tente unacum filio suo, nuper deo quia reverso, quem duxerat ad Flamingos ad eorum requestam, seu causa questus, ut sertur a quibusdam .
Tunc venit Remis prelatus rex Boemi electus Imperii cum suis et ei obviam dux Aurelianensis exiit
usque ad pontem de Montemne . dam autem eo Remis appropinquante, rex Franci et rex Navare cum
prelatis ducibus exierunt obviam intrantibusque ipsis
omnibus in civitatem, rex Boemi erat in medio , rege Franci a dextris et rege Navarre a sinistris ejus incedentibus locatusque est in monasterio Sancti Remigii et sui omnes circumcirca locati sunt. Rex vero Franci in palaeso erat locatus. Facto quoque inter eos colloquio una parte XL , remeavit ille ele tus Imperii, prefatus rex Boemie, via qua venerat, in Almaniam, ei reges Francie et avarre cum prefatis ducibus in Franciam β.
223쪽
Αnno sequenti, scilicetis' es nonagesimo nono, circa mensem mali , venit Parisius imperato con tantinopolitanus, nomine Manuel Paleologus, in magno
Grecorum suorum comitatu, ut haberet succursum a rege Franci contra Batracum, dominum ac regem
Turquorum potentissimum, qui super Christianos sere totam Greciam, Bulgariam, regnum ossenense et partem ungari acquisierat vi armorum. Huic rex Franci obviam exiit cum ducibus avunculis et fratre suis et aliis quamplurimis, eumque honorifice recepit ac pro eius adventu magnum convivium in suo palacio Parisius secit'. Quo anno, scilicet in coe nonagesimo α' ', rex Anglie Richardus magnum congregans exercitum contra Hibernienses rebellionem meditantes, ut dictum est, in navium multitudine copiosa per nequam consilium properavit, relictis Edmundo, patruo suo, duce Ehoracensi, pro regimine regni et sui locumtenente mar-quisio Dorsestrie maris admiraldo, sibi post adjuratis et dimissis totius regni precipuis consiliariis iiij militibus, scilicet Guillelmo Scrop, hemurario, Johanne de Boissiaco . Thomamriene et Guillelmo Bagod eidem Guillelmo Scroup, specialiter cum duce
Eboracensi, regine consortis sue, gubernacula atque
224쪽
Eo quoque in Hibernia cum exercitu existente, pr satus dux Henrricus a regno Gallie, ubi sere per a num exulaverat in sumptibus regiis, ut dictum est supra, mense ullo 1 anno supradicto a Rarolo, rege Francorum et Francis licenciatus atque granditer encheniatus, egreditur propter mortem patris sui, in Angliam reversurus et cum domino suo, prelato rege
Richardo, ut dicebat, de hiis que ad pacem sunt,
Domino permittente, tractaturuS.
Qui cum in Anglicanum litus applicuisset, hujus
regis, domini sui, metu deterso concomitantibus eum juvene comite Arondelli , Thoma archiepiscopo p truo ejus, ut dictum est, deposito et exulato, statim ducatum patris sui noviter defuncti, habitatoribus sibi sponte assencientibus, auxiliantibus eum duce Ebor censi locumtenente regis Richardi, arquisio Domoestrie, admiraldo, postpositis eorum juramentis, comite de Nothumbretan et filio ejus, Henrico de Persiaco atque comite de esimarielande, manum
regis infringendo misivit. Ηiis omnibus nasimul venientibus ante villam Brestodit'. iiij' consiliarii regis predicti in ea sibi resi tere nitentes, frustrati sunt, quia, villa sponte reddita, capti sunt et simul decollati, excepto Guillelmo Bagod, qui nichilominus modicum post decollatus est. Trium vero primorum capita Londoniam sunt delata et ex parte dictimenrrici novi ducis Lincestrie in calato albo
225쪽
majori scabinis, consulibus atque communitati presentata, requirens eis ut sibi pactum inirent et auxilium conferrent. Quod quidem annuerunt ei animo libentiqui regem dominum suum habebant jam exosum, quoniam quamdam exhactionem per modum subsul a
nuper imposuerat Super eos et alios de regno eiu et eam regaliter exigebat ab uniuscujusque a D e ac
secerat, ut dicebant sigilla quarumdum boliui a villarum se earumdem umencium pergamo non scriptis apponi. Cum igitur invasis ejusdemmenrrici regi Bicu lo
nunciata suisset, omni remoto dilationis obstaculo.
Hibernia in Angliam transfretavit et in Walliam apylia cans ad castrum quod dicitur Elstam pervenit. Ibi namque dictum Henrricum novum ducem Lincastrie in ejus perniciem aperte machinantem cum maxima
parte nobilium, qui jam eum reliquerant et dicto duci
favebant et omnium communitatum sere totius regni Anglici obviam mox habuit, qui eum de facto cepit et adduxit Londoniis ac in turre ejusdem urbis incare ravit paucis Anglicis qui secum remanserant occisis et Francis, scilicet Petro de Craone et Anthonio filio ejus, militibus, cum quibusdam aliis a communiis depredatis et omnibus rebus suis spoliatis . Postea namque videlicet prima die octobris ejus dem anni prelati, proprii domini detentores, scilicet dux Henrricus, major et scabini Londoniarum cum
l. Eltham. 2 3 septembres 399. 3. La chronisque Mesa rotisonis mor de te uar deui no ait nullo allusion a Pierro do Craon es a soniis; 'apros silo Piorra
226쪽
principalioribus nobilium, cleri et populi sere totius Anglie ad dictam turrem accesserunt et ante regem dominum suum stantes, accusaverunt eum multis criaminibus propter que non solum de regalis celsitudinis solio esset deponendus, sed merito crudeli morte ple tendus uui animo deficiens, ut dicitur, omni regie dignitati magestatique et corone necnon et dominio inprumptu resignavit, sicut patet per ejusdem litteras quas Anglici ostendunt, sormam que sequitur contianentes:
In nomine Domini amen . Richardus Dei gracia rex Anglie et Franci et dominus Hibernie, omnes dictorum regnorum et dominiorum archiepiscopos, episcopos et alios quoscumque ecclesiarum secul e rium vel regularium prelato cujuscumque gradus, dignitatis, status seu condicionis existant, ducesque, marchiones, comites, barones, milites, assallos et vavassores meos et ligiosos homines quoscumque ecclesiasticos vel seculares, quocumque nomine ce
seantur a iuramento fidelitatis et homagi et aliis quiauscumque michi lactis, omnique vinculo ligantae lis ac dominii, quibuscumque michi obligati sum vel sint vel alias quomodolibet astricti absolvo, et eos et eorum heredes et successores in perpetuum ab eisdem obligationibus et juramentis et aliis qui buscumque relaxo, libero et quilo et liberos, quitiosa et immunes, quantum ad personam meam attinet,
227쪽
dimitto ad omnem juris effectum qui ex premissis sequi poterit seu aliquo premissorum, omnique regi dignitati ac- majestati et corone, necnon et dominio et potestati dictorum regnorum et dominii, alliisque dominiis et possessionibus meis seu michi quomodolibet competentibus quibuscumque, qu
et cumque nomine censeantur, infra regna et dominia
predicta et alibi ubilibet constitutis omnique uri et
colori juris ac titulo possessioni et dominio quem c quam habui, habeo, seu quovismodo habere potero in eisdem seu eorum aliquo, vel ad ea cum suis juribus et pertinenciis universis seu dependentibus qualitem cumque ab eisdem vel eorum aliquo, necnon et regimini gubernationi et administrationi in eisdem regnis et dominiis michi competentibus seu compe- tituris nominique et honori ac regalie et celsitudini regiis pure, sponte, simpliciter et absolute melior . bus modis, via et sorma quibus potero, in hiis scripe tis renuncio et ea in totum resigno ac re et verbo dimitto, et eisdem cedo, et ab eisdem recedo intem petuum, salvis successoribus meis regibus Anglie in regnis et dominiis et ceteris omnibus premissis juribus in eisdem seu eorum aliquo competentibus et competituris quibuscumque, meque ad regimen
et gubernationem dictorum regnorum et domini crum cum suis pertinenciis universis lateor, recin gnosco, reputo et ex certa sciencia veraciter judico
fuisse et esse ins cientem penitus et inutilem ac propter mea demerita notoria non immerito depo- nendum. Et iam ad hec sancta Delawangelia per me corporaliter tacta, quod nunquam premissis renuntiationi, resignationi et concessioni contrave-
228쪽
niam se ea quomodolibet impugnabo acto vel verbo, per me vel per alium seu alios, seu conis et venire vel impugnare permittam, quantum in me est, publice vel occulte, sed easdem resignationem, renuntiationem, dimissionem et concessionem in perpetuum ratas et gratas habeo et firmiter tenebo et observabo in toto et qualibet sui parte. Sic me Deus adiuvet et hec sancta Delawangelia, presen- tibus, etc. Quidam vero dicunt quod cum dux iste Henrricus et duces Eboracensis et Al melle, pater et filius, comes Arondelli et ceteri venientes ad dictam turrem stetissent coram rege Richardo, idem rex furore magno repletus, multum conviciatus est eis, potissime patruo suo, duci Eboracensi, et filio ejus, eos pluries apellando infideles contra Deum et se ipsum, atque salsos proditores; et quod postquam dixit eis quomodo rege Edowardo avo et immediate predecessore suo in sua ultima voluntate declarante, filiisque suis ducibus incestrie, Eboracensi et claudio strie et aliis prosapie regalis assencientibus, cum omni clero et populo in regem Anglie suerit coronatus, et xxij' a nos regnasset pacifice super eos, non solum ipsi in
eum, proprium suum regem et dominum, temerariernanus injecerunt sed eum diro carceri mancipaverunt,
clare sibi constabat quod ipsi omnes inique agentes
erga eum, erant pessimi traditores et hoc probaret
in duello petens admitti ad pugnandum in stadio per
se solum contra iiij sortissimos eorum, jactando vadium suum in terram; et quod sibi nemine respo dente, conversus ad Dominum, flendo secit multos clamores gemebundos atque miserandos ad Deum et
229쪽
ad beatam Virginem, matrem ejus, et ad precurSO- rem illius, beatum Johannem Baptistam, auxilium eorum erga ipsum Dominum nostrum toto cordis affectu implorando. Tandem dux Henrricus sertur ei dixisse De mi e mine, non turbemini amplius, sed expectetis siti . cet in dictum diem Partamenti ex parte ducum, comitum, prelatorum et communitatum patri in . tituti quod incipiet in hac villa in crastinum, Deo dante , in quo quilibet, causam seu rationem vel petitionem suam articulariter ostendere poterit Hecdicunt quidam. Porro illa die prima octobris, prelatus dux Henrricus cum omnibus aliis a dicta turre recedens abiit ad Westmonasterium et ibidem pernoctavit. In crastino Vero, congregatis omnibus ubi erant congregandis et consedentibus in pleno Partamento supradicto et solio justicie ubi sedere solebat more regum predecessorum suorum rex Richardus, regaliter aptato, sed vacuo, Thomas de Persiaco in hec verba prorupitri ci vos
omnes audiatis; ecce Henrricus, dux Lincastrie, rex vester Anglie s Tunc omnes prelati dominique et communitas Londonie exclamaverunt dicentes et Sic,
sic volumus quod Henrricus de Lincastria sit rex noster Anglie et non alter sHenrricus autem qui ad aliud non aspirabat, mox eorum opinioni consenciens abiit, et in eodem solio justicie ubi solebat residere rex Richardus, resedit.
Deinde cunctis audientibus secit declarari qualiter in Angliam advenerat propter prosectum regni et populi et propter suam hereditatem et quod rex Richardus indignus erat amplius regio diademate uti: cuuia ,
230쪽
inquit diro morti tradidit duos meliores ac nobi- liores hominum armorum totius regni hujus scilicete ducemClaudiocesiste, patruum, et comitemArondelli, cognatum meum. Ulterius foresecit regni heredit clam, quoniam posuit ignem in quamdam villam cam pestrem quicunque enim rex tale factum commi, tit, coronam regni sui admittere sis meretur Tra- didit insuper regnum in manus iiij militum, quorum tria capita misi Londoniam et alter ad libitum ve e trum est Deliberate ergo quid hiis suppositis agen- dum sit. v Illi vero de Partamento responderunt ei quod in crastinum redderent super hec judicium rectum. Deinde die crastina, dux Henrricus sedens in solio regali, cunctis de Partamento astantibus, per quemdam militem requisivit ut redderet judicium de rege Richardo. Quo facto, episcopus Carleonensis , obtenta loquendi licencia, hoc modo astatus est Vos omnes videte quale judicium reddatis de hoc quod dux hic presidens proposuit. Non enim est hic aliquis dignus judicare tantum dominum sicut est rex noster, qui super nos regnavit xx ' annorum et amplius. Si tamen accidat quod judicio vestro su a cumbat, ad minus reddatur judicium de eo ipso
presente, quoniam non est tam perversus aut miser homicida quin assistat cum morti condempnatur a quantomagis etc.
Dico ulterius quod dux qui nunc preest magis culpabilis est erga regem, quam rex Sit erga eum,