Ioannis Fernelii Ambianatis Cosmotheoria, libros duo complexa. Prior, mundi totius & formam & compositionem eius subinde partium quae elementa & caelestia sunt corpora situs & magnitudines orbium tandem motus quosuis solerter referat. Posterior, ex m

101쪽

Co sM OTH EORIAECDe directione ,regressione,&statione. Cap. XVII. Uidnam directio sit aut regressio, abunde ni fallor tas 3

pressimus: superest itaque res ipsas Planethodio venemur. Notandus itaque est in limbo verus locus planetae: mox 'ostensor epirecti adiicietur diei sequenti: rursumq; flumper corpus planetae in limbum trahetur:& si in punctumi orientaliorem decidat, planeta & velox est,& directus in medietate epicycli superiore.Si vero in priorem punctum adamussim deciderit,aequalis est cursu Se directus. Atqui dum contactu secundo filum orientastiorem punctum contigerit, animaduertenda est contactuum disseretia: quae si minor motu planetae in uno die comperta sit, planeta adhuc in directus, sed cursu tardus. At quum ea differentia motui medio unius diei fuerit aqualis,planeta tum stationatius erit: statione quidem prima si orientalem epi acti medietatem teneat,secunda vero si occidentalem. Regrediens Indem conspicietur planeta, dum contactuum differentia, unius diei motum medium superarit. Haec paulo diligentius exquirens: nullo negocio dignoueris quam do planeta regredieris sit futurus, si modo dirigatur: quandove dirigetur,si modo sit regrediens: aut quando regredi capit.

DE cIMIsEPTIMI CAPITIs se H LIR. Vm eontactu secundo filum in priorem puninim decidit tune indicium est ipsum si xlo motu eccent,iei ad signorum ordinem progredi: quumque occidentaliorem putas ctum contageiit.minns quam motu medio mouebitur.Si ergo contactuum disserenatia in limbo maior fuerit motu GI centrici medio, elatum est indilacium planetam retrogradum esseisi vero aequalis, stationatius erit. Oportet idicirco cuiuio sideris motum eccentrici diurnum nouille qui ad hune Die modum percipitur.

Veneris & mercutii motus diurnus 398 Is Martis motus diumus

Iouis motus eccentrici diurnus

so saturni motus medius in die

CDe passionibus aliis. Cap. XVIII.

Tatim ut cuiusquam sidetis verum locum praebuerit planethodium,fieri non potest quin simul deprehendas sit ne

planeta ascendens aut descendens tam in eccentrico quam epicyclo: an solaribus radiis obtectus an appares:ex his p magnitudinis,luminis,&virtutis adauctio vel diminutio sconstat. Porro quum caput & cauda draconis in quovis planeta notas sedes habuerint,ex motus diuersitate libro primo tradita,pars latitudinis prompte sese offeret. Ac ut semel concludam ex planetarum locis. eorundem aspectus,& quaecunque possunt emolumenti quippiam ad iudiatiariam artem conferre,longe expeditius longeque euidentius quam ex tabulis hinc discutiuntur. Quod si mauis, nullo pene tempore annuam supputa tionem planetarum quam Almanach dicunt conficies:vera planetarum loa

ca ad cuiusque diei meridiem praefiniens: quum tamen haec nihil secum ges

102쪽

II R IL orant dissicultatis, nihilq; irrepercussum videatur, non incongrue nostra traaditio suum hie terminum contigerit.

DE cIMI OCTA v I CAPITII 1 CHOLIA. vi expeditiora serent omnia, in prima voluella Planethodii eaput Ω & caudam Ni draconis euiusque minoris planetae figurauimus: ge ergo euiusquam planetae suo lo-J cocos ituta latumn signifero caput M & cauda ta draconis apparebunt.Hinc quam latitudinis partem habeat epicycii centrum facillimum est dignouisset verum sideris la. titudinemviuum alia sit propter epicycli tum inclinationem,tum reflexionem etsi eo serant non satis haec adaperiunt, nisi epicycii suam patiantur inclinationem & ressoxionem.His lain completis, non pauca ad rem astronomicam tradidisse videmur:quae optamus sint Mathematicarum studiosis acceptamec has nostras lucubratiunculas prorsias abiiciant.

COSMO THE ORIAE, LIBRIS DUOBUS

ab Ioanne Fernelio Ambianate nuper traditae, Finis. Ex CV DEBAT SIMON COLINAEVS P ARI SI IS AN C H RIS TI, caelorum & siderum conditotis M. D. XXVII. ad Calendas

Februarii.

ERRATA.

Fol. Pag Linea Legendum

dera enim

aequidistantia

nem habens fere 3s. Quum s

succrescunt inferorum ε

conducibilibus

nis gradibus parte in boream

At haec orbium

sint non

instituantur.

esei semidia

centum 39

de reliqua

sex errantia

103쪽

VRANIS. QUESTUS, PER DIONYSIVM Ammauit Senonensem.

Quae noua me torquent rerum miraculas quid nune

Conspicio fixis territa luminibus lanea secretos iam produnt sidera motus: Erroresque diu qui latuero suos. Cynthia,Mercurius, Mavors,& pulcher Apollo,

Satumusque senex duppiter,alma Venus Occultas habuisse vias,habuisse putabant Numina securas' nobiliora domos. At manifesta patent terrenae viscera molis: Aliaque caelestis sunt loca nota globi. Proh dolor, en renuunt lumen solitosque recursus, Et linquent sedes numina nota suas. Vbera lacte dolent sacroscecunda dedisse: Arcanosque aliquem me docuisse polos. Quis quaeso hare potuit lusum non credo Thaleta,

Nec lapsum Thaebis suspicor esse Linum. Non est Bndimion, non est qui pondera caeli

Fulsit Atlas,celebris nee Ptolemaeus adest. Quisquis hic est,meus est:dc te semia recludens Astrorum motus,sidereasque vices. Et septem varios monstrat distiset a per orbes Sidera. Femelium iam docuisse puto. Haec mi Femeli erant clauso reticenda labello: Non bene mortales munera tanta decent. Digna precor subeant saltem praecordia chartae, Ingenuas mentes nobile poscit opus.