Pindari Carmina et fragmenta Carminum pindaricorum Fragmenta et Godofredi Hermanni Dissertationes pindaricae

401쪽

G. H E R M A N Ν Ε51. Bene Sciunidius πασαις ἐτέων περοδοις. Vide de dial. Pind. P. 21.54. Egregia est coniectura Heynii, εθνος, quam u- Iud etiam confirmat, quod G male ab ουτω disiunctum fuit. Scribendum enim ovgως εθνος.

STROPHAE:

V. 11. Scribe o πασεν. 34. Scribe, οποτ' εν δισκοις Πν, solita Pindaro di-eendi ratione. 63. Non eleganter κατα, interposito κεῖT . a πῶσαν ὀργαν disiungitur. Itaque malim κατακειται scribi: si Duiliaco by Gorale

402쪽

cui summo studio parata Virtus est, eum, inquit, Iaudaru decet. Similiter Isthm. V, ax. τὶν δ' ἐν διπλοα θαλλοισ usezα, Φυλακίδα, κεῖται, Νεμεα δε καὶ υμφοιν, Πυθέα τε, παγκρατίου. Sententia eadem Isthm. V, 23. 3 92. Scribo Πυθῶθεν.

V. 2. In hoc carmine iani vehementer desideramus librorum veterum auxilium. Nec tamen quidquam est, quod coniectura non assequi liceat. Schinidius recte oῖ. IB. Recte Hemius μελιφθυπού- 16. Recte Aldus sῆα αλαίείας. Nam, ut secundus pes trochaeus esse possit, tamen diphthongus in αλα- νDiuili od by Goosla

403쪽

θείας non sine magna aurium molestia corripitur. Quare non dubium, quin aliquid exciderit. Ac nisi magnopere falidr, ita scripsit Pindarus: c λαθείας Oδῶν αχχιστα βαινον. Μαθείας οδον dixit etiam Pyth. III, 134. .' x . Tollenda interpunctio post talδω.

a1. Vide diss. de mens. rhythm. p. B. EIem. doctr. metr. p. 651. et dis s. de metr. Pind. cap. XVI. 33. Certa emendatio est, νεῖμ -ασπις ανιως. Aeschylus Sept. contra Th. 596. τοιαυθ' ο μαντις ασπιδ' ευκυκλον νεμυνπαγχαλκον ηυδα, ubi in uno libro νωμων est.

ISTHM. III et IV.

Mirum foret, si Pindarus, qui tantoperct numerorum varietate deIectatur, non modo duo carmina eodem metro scripsisset, sed ea etiam ad eumdem misisset victorem. Quae res adeo mihi videtur insolens, ut quidvis potius tentandum, quatv disiungenda ista carmina existimem. Accedit et editionis Aldinae, et maior etiam scholiorum auctoritas, inscriptionem et metri expositionem in quarto carmine omittentium. Qi propter aliqua inuestiganda ratio est, qua, Si quae sint, qua Oista carmina in unum coniungi prohibeant, solui atque componi possint. Eaque subtiliter exposuit Heyniu, . Sunt autem haec, primum, quod IV, 6 - 1o: importu nius repetantur, quae in epodo tertii carminis dietaerant; deinde, quod in tertio carmine equestris, in quarto pancratii victoria Iaudetur; denique, quod quas in quarto carmine celebratur victoria, prior erit ea, de qua in tertio poeta agit. Ex his primum argumentum eiusmodi est, ut solum per se parum ad rem diri

mendam idoneum sit. Nam si languida est et frigida

404쪽

ista repetitio, quod negari non potest: at alia sunt ita Pindaro, quae noεcio an magis etiam frigeant. Hic quidem, quo inelius ad alia transire posset, adductus fuit, ut paullo ante dicta repeteret. Ita Nem. VI, 57. Plana ut hic in quarti carminis principio, πλατεῖαι, inquit,

παντό θεν λογίοιων εττὶ πο0ςοδοι τ&σον ευκλέα τανδε κοσμεῖν : quam Sententiam etiam ante posuerat. V. 55. Similiter etiam in Pyth. V. stropha atque antistropha prima repetitiones quaedam minus necessariae occurrunt. Deinde quod in tertio Carmine equestris victoria celebretur, id quidem, ut ipse Heynius fatetur, nota magnam vim habet. Nam verba ἱπποδροι ια κρατε- ν. 21. ad Nemeaeam Victoriam spectant, non ad Isthmiam, quas quo certaminis genere parta sit, in tertio 'quidem carmine nusquam indicatur. Longe grauius Vero tertium argumentum est: Isthmiam Victoriam, de qua quartum carmen agit, primam videri, tum prὁpter v. 436. in quo ea Iaudes gentis Μelissi quasi e somno suscitare dicatur, tum quod Nemeaeae, de qua in tertio est, nulla mentio fiat. At hanc disicultatem commoda interpretationer explanare licet. Nam priscipium quidem quarti carminis,

dum , quibus maiores tuos ornem. Isthmia enim tua victoria, quae hunc a me hymnum eXigit, opportunit tem assert. Quae autem inde a v. 32. dicit, hac Ale- Iissi victoria laudes maiorum eius Velut e somno Suscutari, non sunt eo trahenda, ut intermissae aliquamdiu virtutis eam victoriam nouum quoddam documentum exstitisse censeamus, sed ad carminis impetrationem x Disitirco by Corale

405쪽

Ιoiri debent. Duantumis enim egregias aliquis victo xias repqrta iit, Obscurari earum memoriam necesfie est, nisi carminibus ad posteritatem petueniunt. Hoc ergo diciti fama gentis tuae nunc, quum propter Isthmiam victoriam Lurio a me hymnum nactuS es, veluti e somno expergefacta Splendet. t omnia enim, quae deinceps Sequuntur, eo spectant, Vt Poetarum tantummodo carminibus laudem florere ostenda . v. 63 seqq. Ita v.

46. maiores Melissi olim liymnis celebratos fuisse dieit; ita Aiacili gloriam Homero deberi; ita ΜεIissum

denique carmine ornandum V. 75. Ira his ut Nemeaeao victoriae mentionem iaceret, Mecesse non habuit, quoniam hanc ante iam, in iis, quae Hunc tertii carminis titulum habent, satis luculenter commemorauerat. Ca terum vltro sese σffert cbniectura, Unde Perturbatio caris

minis explicari queat. Videtur enim ἴam antiquissimis temporibυs ea carminis PAErs, quae nunc quarti carminis titulum gerit, a quibusdam eXemplaribus abfuisse. Id et in scri tio mole indicat, et quae eius e Iicandae caussa scholiastes diriit: πρόσκειται δε τῆ ει,δν ἶ-οας, διὰ ab iiη δ .0ῖν τὸν mνδαρον τυ τού πωνισματος εἶδος, πόεερον garriι, ὴ τεθρἱππ- ' μόνον δε ἱπποδρ01iare λεγει, Post ex aliis exemplaribus integratum carmeti fuit: inde omissio in quarto carmine explicationis metrorum atque inscriptionis, ac silentium de ea schψItastae. Metri autem ratio haec est:

406쪽

DIss. IV. NONAE AD PINDARUM. sio

Carm. m. v. 19. Scribe ε- μέν μοι. Vide taeni doctr. metr. P. 65O. 25. Scribe αρμασιν. 27. Scribe διεστειχον, quod etiam scholiastes habuit. Carm. IV. v. a1. Ni I mutandum. Recto enim Schmidius σπεύδειν pro σπευδε dictum censet. as. Vereor ne ἄνθος, quod libri habent, ex aliqua interpretum adnotationis ortum sit. Scholiastae explic tio verisimile reddit, scriptum fuisse: .

4o. ' Myφορος contrahi non potest. Quare nacessario scribendum 45. Scribe ωπα νώ Pind. Vol. I . Co

407쪽

55. Recte AIdus et scholia, των τε καὶ τῶν δι--δοῖ. Tυχα hio non est victoria, sed quiuis euentus Ce taminum. Hoc enim dicit: qui certamina non adeunt, tacentur; at etiam eorum, qui certant, ignota manet sors, nisi si victoriam adepti sint. Nunc enim hoc, nunc illud dat fortuna, atquo interdum etiam inertior victoriam consequitur, quemadmodum Vlixes Aiacem' vicit. Tis καὶ τα sunt secundae atque aduersae res, ut alibi apud Pindarum. Commemorat autem haec idcirco, ut excusationem paret Μelissi maioribus iis, qui licet non abfuissent a certaminibus publicis, nuda tamen ubctoria inclaruerant. 57. Requiritur aoristus εθιλλε.6a. Scribo Ποίανδ' εβαν. Sequitur Homerum Pindarus.

3. Vide ad Viger. 959. 33. Scribe Καδμειαν. 94. Vide ne scripserit, ναον Ποσεδανος σφ' ἐρέπτοντα σχεθοι, si quidem forma ἐρεπτειν genuina videtur: de qua dictum ad Ρyth. IV. 427. Confer diss. demere. Pind. cap. XV l.

xgo. Quid iliud importunum τῆν' Scribo παίδων

τριταν. Nuta Corruptio e compendio scribendi. 1ga. Scribe πολυβουλε o. 123. Vide Elem. doctri metr. pag. 651. et diss. de mons. rhythm. P. B. ac diss. de metr. Pind. cap. XVI.

408쪽

V. 1. Vide Elem. doctr. metr. P. 65o.Ωo. Scribe θναrοῖσιν. Parum aptum hic metrum Creticus et choriambus. Atque eo non usum esse Pi darum ostendit librorum Iectio v. 74. quae in te tum reuocanda est. 43. Recte PauWius Πολυδευκευς. 47. Προτερον en inurpretatione natum. Scripsisso videtur πρωτα μεν. 55. Εὐκου prima Ionsa, utut excusatum a Boecishio, tamen suspectum est. Itaque Vereor ne Blia magis recondita lectio a Pindaro profecta sit, expulsa iIIa adnotationibus interpretum. Ita enim ille, nisi fauor, scripsit:

Id est ad Μysi amnis ripas , - ut apud Aeschylum in Μyrmidonibus apud strabonem XIII. pag. 616. 916.

409쪽

έμ . G. HERMANNI. schesiasten Hephaestionis pag. 34. et Μacrobium

Eoque fortasse spectat scholion, τοῖ-Μυσίας πο--μου λωκου παρα τας πθας. 6o. Recte Boechhius κελ δεειν. 63. Vide Elem. doctr. metr. p. 65o. 74. Vide ad V. RO. 75. Habet hic Iocus, quae merito displiceant. Pri--un γυιοδανας, adiectivum sine substantivo, quod asperrimum est. Nec quisquam ita pugiles appellau rit. Tum vero illa, χερσὶ δεξων, νον αντισταὶ ν, quam, quaeso, exi1ia et tenuia sunt. Haec incommoda omnia euitari interpunctionis mutatione et possunt et debent. Scribe:

STROPHAE:

410쪽

V. 5. Scribo τω f tio τον. Vide de dia . Pindi

Pag. 13.7. Λεσποτ' sic nudum displiset, neque ita scripsit Pindarus. Lege ex Aldinae et Roman e vestigiis νυν μυτε Ἀσφι λυ δεσποτα. o. Recte, puto, Schmidius τριτατον. 23. Rectes idem, ut videtur, bi ειθρονον αυ. 56. Scribo Πηλέως α M. Scholiastes, κατακουει. An nescio qui factum sit, ut o Tει, non expeΙlmetur, quum in interpretatione tameu omnes cum scholiasta faciant. 42. Pereleganter Stephanus μοχθων. Tamen etiam

scholiastes μοχθον habuit, , isque recte sic Telamonem ipsum dici putat. Ibidem bene Schmidius -μεδοντιαν. 5a. Vide dias. de mens. rhythm. P. B. 6 I. Scribendum videtur, τοιουτον γ' επος. Vido diss. de dial. Pind. p. 6. 66. Tollenda interpunctio post Miον, et vorba sic itingenda: νυν σε λισσομω παῖδα ἀνδρι νωδε, ξεινον ἁμqν μοιριδιον τελέσω. Expeto, inquit, abs te huic viro fi lium, qui hospitem meum beatum reddat. Nec V, 63. τον mutandum Puto, quod propterea adhibuit, quia post