Institutiones theologico dogmatico canonico historico morales Iuxta Sacram Scripturam, Canones, SS. Patres, Celebrioresque DD. & Ecclesiasticae Historiae & Disciplinae Scriptores exartae. A patre Antonio Maria Boranga... Tomus 1.6 Complectens Tractat

발행: 1766년

분량: 419페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

tiim relapsi sunt, ex vi occasionis vel temtationis extraordinariae, non qiuesitae, nec praevisae &. relapsum stadsecutus sit linceriis cordis dolor . De constitutis vem in occasione peccandi, iam alias dicendum; ideireo satis hic erit advertere, quod attendere dein beat Confessarius num occassio sit libera , vel necessari . Nam si libera , non proisto est abibi vendus nisi occasionem dimittat , si euti etiam, si non adhibeat reis media quae eidem fidere praescripta, si necessaria sit . ' . O. Circa vero aegrotos eo diligentius eii Iusque s ipsis eo utendum, quo gravius est in eis pin. bE. riculium . Hinc mature invisiendi sunt , ae

Consessa. monendi, absque nimio tamen terroris im-

tu cum pulsu , ne consessionem differant, imo iblandi' spe quod sublevata eonicientia & eorpus iit sublevatura , solicitandi ut rebus dom uicis provideant, solvendi si iam amissa Io.quela signa mentientiae antea praebuerint ἰimo etiamsi non dederint ; quia cum adhue indefinitum sit, num actus poenitentis sint materia Meramenti. nisod Felsem Sinae itissae rimant , absolutio, saltem in tali necessitate, quando etiam dubia materia adlibberi potest , pro materia & forma haberi potest . mod si dum Parochus detulit viaticum intimo, ex consessione quam tunc petit ut se a quibusdam eulpis se exoneret quae in ultimo consessione ei e nn moria exciderunt, cognoscat iterandas esiis a tali infirmo praeteritas eonsessones ab annis multis , & perieulum non sit in mora , ne S. Eueharistia praebeatur indisgno , debet emeere Parochus , seu quivis alius sit illoe Sacerdos, ut declaret moribu dus , ad tollendum leandalum. se in praesenti mentem non habere satis liberam , aer tranquillam ut Eucharistiam fructuo: e s

mat : ac eadem ad Ecclesiam reportata , statim redeat Sacerdos ad infirmum, & plenam , quantum serent aegri vires, consesesionem elicere conabitur r ita famae aegri &sacramento consulitur . si autem perim. . tum sit in mora , postquam audierit gravi ra quaedam aegroti peccata, eumque ad contritionem , & fiduciam adhortatus sumit, data ei absolutione sacram Eucharistiam ei, dem administrabit . Quod si forte aeger usque ad animae eMirationem hypocrita permanens actu viaticum petat, non poterit d negari . ipse viderit. Cum antea facta sit alse qua mentio de consessionibus iterandis, cum

id quoque non leve exigat Consessari prudentiam, Operae pretium est ut de re hac

quoque solita brevitate opportuniora exponantur

s. I V. De bis qui Misendi sunt ad confessiones

reiterandas . . .

Extra omne dubium habetur apud The . . ..

logos, quoties prudentor Confessarius de va- eonfessio. liditate consessonum praeteritarum poeni- nis existentis dubitet , di multo magis quandomo. g nd .raliter de ea certus sit , quod poeni tentem adigere debeat ad iterandas easdem consessi nes . Idei reo novae consessiones exigendae sunt x. ab iis , qui sumetentis ex minis desectu quem non supplevit chari tas Consessarii , vel peccata quaedam , vel

eorum numerum, vel circinis. κias, quae exprimendae erant. Hireresserunt. t. ab iis

qui d proposito , idest data opera pecca tum aliquod celavere , nisi , quod rarum est, celaverint ad consulendum vitae suae dce. 3. ab iis qui aliquod grave reticuerunt ex ignorantia mortaliter eulpabili . q. ab iis , quoque , qui consessi sunt tem re quo mysteria Trinitatis , Inearn tionis , Redemptionis , dc Dei remuneratoris etiam invi ibiliter ignorabant, eum horum explicita fides neeessaria se neres sitate medii ad iustificationem , uti dictum est , quando de Fide. s. ab iis quoque , qui debitum dolorem non elicuerunt, cuiusmodi putandi sunt , qui paulo post ad

vomitum rediere ; nisi forte impulsum d derit eorum lapsui , ut antea notavi, extraordinaria tentatio , dc occasio dc suum lapsium paulo post copiose fleverint. In huiusce autem casibus si consessio renovetur apud alium Consessarium, denuo confiteri oebent peccata omnia mortalia quoin ad speciem , numerum, dc necessarias cimcumstantias. Si vero apud eumdem Consessarium, dc hie memor non sit, necesse est eonfiteri iterum omnia sigillatim ut supra esi autem memor sit, satis erit confiteri teneraliter .

mi iterare debet eonsessiones quia ob

ignorantiam mysteriorum necessariorum ne cessitate medii invalida fuit absolutio non tenetur tamen innovare nisi e sesessiones iactas antequam de eisdem myst riis esset instructus non vero eas de quisbus ob ignorantiam de eorum invaliditate

412쪽

te numquam fuit consessus , quia solum post instructionem , dc non statim has totas, inquam, reitetare debet, non vero quae subsecutae sunt instructionem, quia istae validae fuere , di in his deleta suere indirecte

etiam peccata praecedentia , idest consessa invalide ante instructionem . quae tamen subiici debent. clavibus Ecclesiae. Idemque dicito de iis qui serio conversi ad Deum, post annos aliquot a sua conversone ex librorum lectione vel ex confabulatione cum aliquo perito cognoverunt, se pluries invalide sui sie absolutos, vel qui recomdantur se olim celasse peccatum in consessione , quod tempore conversionis non explicavere , quia eiusdem obliti , site Lugo; dummodo tamen notat idem Luso , oblivio non fuerit saltem fraviter culpabilis . Item ille qui reticuit etiam ex verecundia peccatum aliquod quod pro levi habebat . cum esset grave,u hanc Cori. sessionem tantum D eue re debet si inculpate erraverit circa naturam Peccaei huius .

quod dc viris etiam desiis contingere potest. Inculpate vero errasse censendus , qui ita affectus, de dii positus erat ut mortem ipsam potius etesistet quam grave peccatum culpabiliter silere. Qiii in coni essione suppressit, idest reticuit certas circumstam tias, puta scandali, sine sua mortali culpa, quia de ea nec instructus erat , nec interrogatus fuit a ConselIario, quod saepe contingit , non est necesse ut totam confessionem rei teret , sed satius est ut eaute suppleatur, quod minus caute omissum

est . Utrum autem rei teranda sit consessio iacta non habenti iurisdictionem . di si agatur de eo qui nullam habet iurisdictionem, sive quia non sit Sacerdos, sive si Sacerdos, non Di nee Pastor, nec approbatus ab Episcopo ad consessiones excipiendas tunc profecto consessio est reiteranda . si vero agatur de eo , qui aliquam h et iurisdictionem, sed

non omnimodam, idest non habet ad rese vata , dc poenitens bona fide quaedam rese vata ei consessus sit , dc quaedam minime reservata ei rea hoc discrepant D ores . Alii volunt, & est communior ac dicam etiam probabilior , absolutionem tunc collatam validam ei e directe quidem quoad non reservata, indirecte vero quoad rei errata :idcirco sequitur consessionem quoad non

reservata non esse iterandam , sed tantum modo quoad reservata, non ut dimittantur

eum sint iam dimissa , sed ut satisfiat reservationis leo is Sic Lugo, Navarr. in

Sum. c. IX. num. VI. ubi omnes de hoe eonvenire dieit Sylvester, Tabiena, Fumus in Armilla , Ac alii , quos citat , nec improbat Cabali ut his l. III .. cap. II. n. 6. Alii vero contrarium docent ; quia Tridenti-nima Conci l. seis. x Iv. cap. v II. docet et Et nullius momenti absolutionem esse debere , quam Sacerdos in eum profera in quem ordinariam , aut subdelegatam non babes B rud inionem, & puros Sacerdotes extra n

cessitatis articulum , nihil posse in eis usrest alis. Verum r. non dicit Concilium, Sacerdotem approbatum pro non reservatis nihil posse in personam me nitentis , ut a

vertit Auct. suppleri . Thri l. Tourn. , sed nibit posse in casbus resematis : quod ut verum, sit satis est Sacerdotem non posse per se & directe absolvere a relervatis , licet aliquando ab his in directe absolvere

possit, V. g. Cum eorusii inculpate oblitus

n, t. sec. III. . Et equidem ipse Habertus , qui Lai,e sm-iaridam sententiani sitstinet . non negat, immo ultro concedit, Consessarium non approbatum ad reservata, in casu

necessitatis absolvere posse indir diste quidem a servatis etiam , dc a non reservatis directe, ut liabet in cap. VII. de podiniι. q. vir. Idem igitur dicendum est, quando poenitens peccatum suum consessus est , dc Sacerdos ex inattentione quae attentiores quandoque occupat , non anima vertit illud esse reservatum , aut credit nondum finitam esse facultatem , quae ad tempus sibi concesia erat dimittendi reservata , aut demum paenitens pereatum illud celare potuit , quia cum fravi landamento timuit, ne inde Saeerdos Utam forsan sumere posset vel meeandi,vel poenitentem Occidendi. vel prodendi secretum . Idem valere pro casu Ineulpatae oblivionis dc ignorantiae , docet Paulus a Lugduno. Num vero absolutus sit sub tali principio is quoque

qui nonnisi reservata Sacerdoti non appro bato pro reservatis peccata subiiceret , quia

nihil subiiceret in quod iurisdictionem directam ha ret Sacerdos P hoc relinquitur videndum , ubi de Poenitentia , exponendci Theologorum sententias, qui tamen omnes in hoc perdissicili eatu stuctuant. Verum ne Lector ieiunus hic relinquatur ,breviter dicam quid sentio . nempe quoὸ quando id

incalpate contingat , ac proinde res red catur ad casum necessitatis, sive ex ignorantia invincibili poenitentis , sive ex in

413쪽

attentione involuntaria Sacerdotis, sive eκ. ineulpata oblivione quod iacultas sibi eoncessa ad reservata finierit, fieret ut nunquam hule malo mederetur , quia nunquam adverteret amplius poenitens ad suam ignorantiam . nec Sacerdos ad suam inattentionem dc oblivionem , ac proinde expondiretur certissimo periculo saltem aeterna salus. poenitentis , quae cum maxime cor

di sit amanti miniae Ecclesilae matri , pro

certo habendum , non secus ac in extremo mortis periculo vult omnes Sacerdotes , ideli etiam non approbatos , in desectu approbati posse absolvere , sic etiam in hisce casibus respectu reservato rum velle approbare tales absoluti

S i Num vero iteranda sit conseisi O , quan

Porim. poeta itens impolitae poenitentiae defuit , pleta sit' vel haec ei e me, ria evanuit , in hoc posita videndum , an quando beneficium absolu-ν 'ixς ' tionis recepit , in animo habuerit non implendi poenitentiam et & tunc extra O mne dubium invalida fuit conseisio , ac proinde iteranda . Si vero serio intenderit satis iacere poenitentiae lilii iniungendae , atque deinceps voluntate ad malum conversa intentio eam exequendi desuerit , videndum quo tempore huic malae voluntati consenserit . Nam si h paulo poli absblutionem contigerit . dubia pmsecto est sinceritas eius consessi tris , quia qui sincere conversus est . non ita facile & brevi tempore remedia a

sensessario praescripta negligit; s nisi sedis an aliquod extraordinarium ei supervenerit , ut festinum iter , cte. 3 Quod si h

eontingat post tempus satis longum , puta duos, aut circiter menses, secus erit dicendum , cum ablolutio reenitentes immeeabiles non reddat, nec impediat quin firmiora proposita tandem evanescant . Ad secundum vero, nempe quando poenitens non

implevit impositam poenitentiam , eo quia haee e memoria ei excidit , diversimode sentiunt Theologi. Alii nempe , ut Lugo , Enno , dce. dicunt, non teneri paenitentem ad iterandam consessionem , sed satis esse ut peceatum huius culpabilis oblivionis confiteatur , & poenitentem satisfacere debere oblitae poenitentiae , prout sibi prudenter omnibus attentis visum suerit . Alii tamen sanius sentiunt , inter quos Pont sius, cuius opinioni ut multo tutiori adhaerendum , quia satisfactio , de qua nunc serico habetur, dc clavium virtute imponi, dc Sacramenti eompletiva esse debet, quorum

neutrum competere potest poenitentiae quam

paenitens pro libitu sibi imponit , ac proinde fatentur omnes , eum non posse in aliquid etiam melius impositam sibi poenitentiam in casu quoque oblivionis eiusdem commutare , sed hoc fieri debere per G3 sessarium . Unde vel accedit ad Consessarium , a quo poenitentiam accepit , dc

Consessatius adhue plus minusve culparum, quae poenitens confessus est , recordatur ,& tunc non tenetur rei terare consessi nes r secus vero , si Q nsessor nullius peccati meminerit , plane consessionem iterare debet . Si vero ad aliun, Consese sarium accedat , patet iam, esse ab ipso consessonem iterandam , quia cum scenitentia sive ut punitiva consideret tir , sive ut sa tutaris , imponenda est secundum mentii ram culparum , quod iudicium sacere nequit Conset sarrus , nisi culpae ei

innotescant .

Quaeri hie etiam potest , an qui p*nitentiam sibi cominitari vult , consessionem iterare debeat . Et in hoc pariter videndum , num poenitentia salutaris sit & eonveniens e dc tunc non potest in aliam qitae etiam conveniat & salutaris sit, commutari, nequidem ab eodem Consol-sario , tum quia nulla est illius miliandae caiissa , tum quia Deus alligando in eoelis quae alligata sitne in terra , statuit uepraecepta a Consessario clare non errante observent poenitentes. Itaque tunc solum poenitentiae mutationem petere potest poenitens , quando haec ob supervenientes circumstantias sit animae vel corpori moraliter periculosa, sive quia acerbior est quam par sit , ut ieiunium in pane de aqua pro verbo otioso, aut quia sine infamia impleri nequit , aut denique , addit Pontas, quia alia speretur utilior futura, qualis ut praesumatur , videtur sufficere , ut multo maiori eum animae solatio implenda sit. modo tamen sit semper peccato proporti nata. Insuper vel poenitentia commutanda est ab eodem Consessario qui eam imposuit , & licet iacienda sit haec mutatio in alia consessione , quia agitur de actu iudiciali & usu clavium , quae non

nisi in tribunali poenitentiae exercetur , quando tamen Sacerdos memoriam saltem consulam habeat peccatorum, opus non est noVa eorumdem consessione , in quo casu

utrum danda sit etiam nova absolutio , non c veniunt Theologi. Verum si alia

tis iacti . um h

414쪽

1 TRACTATUS DE OBLIGAT. SPECIAL. &e. CAP. XV habeat . & hoc

precata non habeat , cc n continrt non a multo tempore post prinnam consessionem , non videtur necessaria nova a lalutio. Si vero multum temporis transierit , ut cum abs Iutione & satis ione unum fiat moraliter totale & int grum iudicium , ac ideo unum cum ea Sacramentum . iteranda videtur absolutio , & sic etiam opus erit novo contritionis actu circa eadem peccata. Si Veis motatio poenitentiae facienda est ab alio Con- seliario, idem dicendum ob eamdssa rationem quod supra de eo qui poenitentiae

impositae oblitus suerat . Notandum t menhic occurrit quod in utroque horum casuum consessionis iterandae non requiritur , ait Habertus , ut consessio integre

iteretur , idest quod singula peccata quO- ad speciem & numerum exponantur , sed satis est , si summatim graviora peccata declarentur . 8c peccandi consuetudo , propter quae verosimilius est graviorem poenitentiam impositam suisse ; quia ad hoc satis est, ut Consessarius plus minusve statum praeteritum poenitentis agnin

mo hic insurgunt dubia, I. An possit in

serior mutare poenitentiam a Superiore pro reservatis impositam. An poenitens qui eamdem apud alium Sacerdotem iterat confessionem , eo ipso sit a priori poenitentia

immunis ,. quo novam recipit a secundo

Consessario . Ad primum respondetur ne-Fative cum SuareE , Lugo, & aliis pluribus , I. Quia inferior qua talis, non potest moderari legem impositam a S periore qua tali r porro poenitentia pro reservatis imposita est a Superiore qua tali , ideo mutari nequit ab inseriore nisi quoad hoe fiat aequalis Superiori per acceptam ab ipso iacultatem . Σ. Quia si cundus Sacerdos non potest priorem paenitentiam mutare, nisi quatenus potest novam proferre sententiam perinde, ac si e Glat prima : sed qui pro reservatis non est approbatus , non potest oblatam sibi causam iudieare velle , perinde ac si esset haec prima eiusdem causae cognitio re sententia ; nam salsum est reservationem cadere in solum precatum . Nec Valet p.ritas de eo cui votum castitatis mutatum sit in materiam minime reservatam; quia superior cum materiam unam comis

mutat in aliam , nec sententiam iste , nee praeceptum imponit , sed consentie tantum , iit unum sciVatur alterius loco, perinde ae si unum illud Deo promissum

suisset : at vero in nostro casu Superior& legem re sententiam tulit, quae ex nam tura rei , non nisi aequali aut horitate limitari aut corrigi possunt. Ad secundum res p. nesative . Sententia enim legitime lata lubstitit utque dum rev etur ἰ ieitiarnecesse est ex parte Confessarii sive idem sit, sive alius ut, eam revocare intendat, at ideo de revocatione hae sive partiali sive totali in

portet ut poenitens a Consessario moneatur . Caeterum ait P. Antoine, ne prius Sacramentum sua integritate privetur relinquendum est aliquid ex poenitentia priore praestandum , aut saltem id expedit, imo addiderim fieri posse , ut secundus Consessarius sine gravi peccato taenitentiam a priore impositam mutare nequeat , si nimirum haec adeo praeservativa sit, ut eam poenitens secluso etiam Consessarii praec pio sibin et imponere teneatur ,' secus si poenitentia praeservativa se commutabilis in aliam aequivalentem quoad effectum. dc quae eo sentit utilior futura sit, quo fidelius & sanctius implenda is

De probitate confessaris. Nomine probitatis hie ea intelligitur Quid h c'

virtus , seu virtutum complemo , inpe cuius Sacerdos praecisio quocumque humano respectu poenitentis salutem digne aesancte intendit , & haec probitas sum. mopere cinsessariis omnibus necessaria est .i- Quidem omnes indigent specie illa probitatis quae quamcumque propriae utilitatis intentionem excludat. Quia alias optabunt& exquirent mensas divitum , necnon do na , & munera , quae excaecant oculos sapientum, & ministerii libertatem minuunt, etsi omnino non auferunt legata captaia,

bunt a moribundis ; seminis , quae , ut erga ipsas homo , sic naturaliter in hominem propendent, eo periculosius quod sub

directionis , ac pietatis colorato titulo ad haerebunt ; unde non secus ae cis venunoso sonte, scaturiunt innumera mala , vi deliret iasiura temporis, supervacaneae vi sitationes, teneriores in utroque morbi, α

415쪽

.1l tudinis statu demonstrationes , PRlloritis tandem flectant . primo ae supretiis ad ipsum aegrotantis directoris nomen. i' Pastori per preces suas , dc gemittis remor directoris ne ab ipso ad alium transeat concilient. ovi, impensius dilectar contes sio Pene sine 3. Indigent ea probitate , quae saeit verreundia , dc doloris iensu , quia iactatut Laeramenta digne administrentur, quaein apud amicum , cui sua quaecumque a tque consequenter peccati lethalis statum perire dulce est . Adde his , quae iamlexcludit . Consessarius enim iudicis mu- quandoque accedunt , murmurationes do inus exercet ; porro iudicans alium , quimus, ac totius Parochiae , contemptus , at line iudicandus es , condemnas seipsum. que 1 uspiciones perditorum hominum, Pro ita noscat igitur se , o purges in Ie , quod botum scandala dce. Quare pius & pruisensimitare alios sibi disserre. Cure1 ut a se pr Consessarius omni maiori circumspectionetisciri, quidquid in alio damnosum reperit . Sic

in hoc laeto minillerio se gerere debet , it lex Augustino S. Antoninus III. pari. tit. caute & castigate agere cum muliebri se lea xv xx. Hinc colligitur cum agmine The xu, ut non ibium caveat ab omni eo quod logorum mortaliter peccare in ratione sacri- aliquam affectionem caritati extraneamilegii Sacerdotem , qui in peccato habituali leth. s. ingerere valeat , praecipue a nimis tot Sistpositus consessiones exeipit ; immo tot ad- collocutionibus etiam , i piritualibus , dc tu mittere peccata , quot audit consesso- . saero tribunali , dc multo magis alibi , Rines . Unde necesse est , ut quantum fieri munerum , maxime frequentium, oc ali 'lpotest, aperiat Consessario , quot audim cuius momenti largitionibus, utpote magisti it poenitentes . Nee satis esse videtur,

suspectis, a non necessariis, & affectatis 'i' qui huid existiment nonnulli , ut dieat se sitationibus ; sed praeterea si Consessariusiobvios quoscumque audiisse , cum ea dein

percipiat mulierem poenitentem humanOlclarationis species nihil exprimat clari , quodam , nee satis moderato affectu sibilnisi sorte Consessarius inde rem totam adhaerescere, tunc breviter, & gravius ai-lpercipiat. Idem dieendum de Sacerdote periusque iesito cum ipsa agat . Brevi imalo - qui in casu necessitatis quempiam ter dieam . ne inanes scrupuli foveantur , absolvit ; quia Sacerdos etiam non a quia alii ex aliis pullulant ; vel longior iprobatus , ex officio asit , dum exei colloquia sint earnalis amoris , ac sensua ipit moribundi consessionem , eum in uno litatis incentivum. Aliquantulum asperitu ,iinstanti contritionis actum elicere possit. ut animadvertat poenitens se non aliter lSi tamen adeo urgenti & repentina nequam in Deo, suo Gnsessario gratam se icessitate moveretur , ut statim in a re . idest non secus ei pluituram , quamisolutionis verba erumperet , non vider ipsa conetur placere Deo . Quod si haecitur peccati reus . Colligitur etiam quod non proticiant , dc iustus oriatur timor ,lSacerdos Poenitentiam. aut aliud Sacrame ne malum in dies augeatur , utilius acitum ministraturus , solicite er intime r melius , immo quandoque necessarium micolisare debet , an alicuius peccati mori rit, vincula adhue lubtilia disrumpere, amitis squod sanctissima cautione vitare de-

aequam sortiora evadant, & non amplius ,lbra 'bi conscius Iu . Quod Ii reum se efvel saltem nonnisi cum maxima dissicul' se novit , priust Sacramentalι confessione setate effringi valeant , ae tandem inducantiexpiare fludebiι. contritionem certe habere in funestissino illos eventus quos aliquan- quam diligeniissime curet . Ita S. Carolus do in parum timoratis ec circumspectisim Instructionibus pro administrandis Sacra-Confestariis contigiise dolent probi , eum mentis. Qioniam tamen rara est contri- tanta iniuria Sacramenti Pinnitentiae , cumitio , quae extra Sacramentum iustificet , sacrorum ministrorum decoris dispendio ,iunde dc subest periculum . ne , quem re

di magno fidelium horrore , & scanda- mordet conscientia mortalis peccati . sa IO . era indigne contrectet , salubriter sibi coma. Indigent ea specie probitatis , quaeisulit , qui eum Deile potest , recurrit ad . teneram charitatem , ac zelum salutis M Consessarium. Et ratio est quia numquam nimarum importat. conses Iarius enim est licet exponere se probabili peccandi p pastor poenitentium, eosque inter & Deum riculo , dc contritio non delet peccatum, mediator ; pastor autem dc mediator 1,ra nisi prout contuma esst voto Sacramenti ἔ liciti esse debent, ut ovem errantem quae-l voto , inquam , serio dc efficaci , ac prC

Iant, ad ovile revocet, asperam moni-l inde implendo , quamprimum fieri poterit.

416쪽

- TRACTATUS DE UELIGAT. SPECIAL.&e. CAP. XU. Porro votum hoc non habet , qui sa l urnely . Verum de his omnibus sus eramentum non recipit , cum facile pol l agendiuo , quando de Poenitentiae Sur est . Hactenus Author Supplementi Tin i mento.

SEARCH

MENU NAVIGATION