Aristotelis De natura, aut De rerum principijs, libri 8. Ioachimo Perionio ... interprete. Eiusdem Perionij in eosdem libros obseruationes inserto etiam eiusdem orationis, qua Iacobi Lodoici Strebaei calumnijs respondit, compendio. Accessit Naturalis

발행: 1552년

분량: 516페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

481쪽

Compendii Lib. V. 64' 'aginatio aliqua transitum cerit,ad intellectum nihil quide agit iste ectus, uerim perpessus est tantam.

Qv uero iam est ea intellectione injomarus, tu incfcri solet,ui aliquid agat, sinas cu imaginatione, CT rei percepta aliud eliciat ad cognitione. Et pruna quide intellectio tr sitia ecuda uero immisitiun - Transhiae. cupatur. Iden trase,quod unde prosi tu est,nor Immis itia. manet id uero immanet, quod unde pro rectu e, reuerti uidetur. Sensus aute dicitur ab intellectu, eo quod ἡ ctylidet

nunqui in sensti proprio sensus decipitur In particulari ucia intelligibili spestustratur intellectas. communia itemsensilia sensium particulare Iastat. Universilia uerb non possunt Assere intestectum. Item sensus

subiectus est coelo, intellectus ueia nequatam. De intelleetu agente,qudd sit,& quod

immortalis sit. 32.

Verum qsonia eu quae posunt recipi, indigent uti Paulo po Eterius intromittentis vi idcirco alia esse animae ratio- ubi de uolunatu virtutem oportet, quae agat id quod pars alia pa tate agit,atitur. Ea mcntem recepturam illuminat, a mareria liud genus rerum imagines abducit in intellectu. Ossae duae mm- stas πrauistis uires, quam altera, ea scilicet quae recipit, stulti a nὰμ parti fit, quum nulla potest e e imaginatio, una cum corpo cularia co- re corrupetur. Altera veris,quo ita agat in corpore si erant 'utg fine corpore, et friclis purius atq diuinius spe scit culatu immortalis erit, et maximesempiterna. Quod i aeque futuas animae, que adiacens est, immortalis non Genon potest: nec e est enim, ut quam proportio alia qua intercedere debeat interea qcae agunt cir patiantur, i immortalia obiecta nobis intellige τe posiamus, F immo

482쪽

4s . Naturalis scientitim nasis quos sit uinia minaequae iistelligit anima quos quae substantia est, erit immortari. Quod autem singula is singulis ammae sint, ra rotis cocludere debet, quod quum definitio omnis ex ijs

constet quae er intrinsecus quae rem ut fit Aelint, finitio te hominu ex ma ducatur ratio-

η Enecesse est ut anima infit nobis, non utpruri quia iam interpretes er seditiosi extrinsecus esse in cocto voluerint.Ex quovis si transgredi materia parum per licet sequi uidetur posse, mundi fibricam qua dos incoepisse. Si enim animi, ut probatum sitis est, immortales Ain remanentj post corporis labefictionem, quin infiniti esse non posint est enim nullus

actu numerus rufinuus uidetur perquam necesari, minitin non eo possesti steriit . Animus uero quam corrumpi aut descri nequeat, nes corruptae maliquid patiatur est nece . Sed queri posse Fur quemadmodat agentemst tuimus istellectu, agentem quos sensum a liquem non statuerimus s sed occurritur,quod sensus quidem o lactis est i quod actu est ensile: quo fit, ut nutam

πως sit ea uirtute, quae de potestae ad actu reducat. Imaginationes verb,quae errunt intellectλpotessare, non actu intelligibiles fiunt: quum materiae conditionibws,quas non capit intellectus, sint obligatae. Qisuis enim prius intelligantur particularia cnam ex plarissim particuluriam cognitione uniuersalis quaedam ratio ducitur quia tamen priora natura frunt, qua communiora urit, idcirco propria er peculiaria se

dicut vir obstrui melle s.-dubitari potest,quo

483쪽

Compendii Lib. v. -

pacto species singularis uniuersale aliquid repraesentet. Idem enim Cr in speculo cernimus peri. Ni imago illa o seipsam, et id cuius est similitudo repraesentat.

Humanum sese animum cognoscere. 33. Seinum autem animus cognoscit hamanus,exr . . rum aliarum cognitione. Ut enim inquit Aristoteles,

recta ius ectione res atas percipit, se uero restex . Est namq; item quod intragicum,ais id quod intellia git. Qtrare acriuoscet actiorem suam, Cr intellectionem sed Qentem intellectum intelliget: qui pe quae singula intelligentia materiae objciantur.

Quomodo animus substantias separa ias intelligat. 36.

Substantias autem separatis ex operibus es e lis non solum esse cognostimus sed ex immortales elis scimus, CT sempiternas. Ignoramus tamen, quibus ii cista illa disterentys diistinguuntur. Ad haec autem 'intelligenda, non aeqete semper accommodati us. Nam quam rem aliqua semel intellexesmus, facilius eandem recognostemus. Quum uerb ad cristandum ea qMescimus conuersi, siue labore promimus quicquid semel didicerimus: latendum est, remanere re

rum intellectilum species in intellectu, ε prima ars 'prima, in memoria sensilium simulacra.

D.sserentia inter intelle hum humanum de diuinum S daemonicum. 3s.

Diffisi autem humanus intellectvi a diuino aque daemonico, quod diuinus quidem sese er reliqua omnia per suam cognoscit esentia: daemonicus uerb asi . se quidem per sest cum ci clia uero per insitis rerum

484쪽

t. men. Compendii Lib. V. aegires, quibws est restrii mira. Humanus verὁ, ut dictum eis, non nisi reflexe seipsim uitelligit: aliau ris per species, cr quidem ecissimus. Nam daemonicus per genereses, utpote pauciores, intelligit. Vt enim solertis ingenij bomines breui oratione complectuntur, quae rudes Ionga non possent: ita dei nonre, quum scietiores sint quam homnes, ex uniuersalibus, quae Cr paucior Cr naturae notiora sunt quis particidarium partes sim res singulas deprehendunt. Quoniam uerb demon intdeditu alij superiores sunt, alij instriores: uperiores quidem ab injerioribus per superiora essentiam illustrationems coproficum tur, afuperioribwsueia inferiora omnia per innatas frinarum specierins rationes.

De uoluntate. 3 c.

Sed ut ceteris animantibus appetitiones,ita urbonii i uoluntas inest, quae semper ab aliqua ratiome pro fe eitur boni mali ue appetitio. Ex hac autem nascitur activa uis quaedam intellectus, quam Graeci νια,

uocant: estq; ad Agiendas persequendas

res accomodatior, quam cotemplativa. Actiua nam pratio particularia considerat,contemplatiua uerb uniuersaliaeu niuersalia autem elonginquo motu cient. Particularia uerb quamprimum dictant, ut aut sequamur, aut declinemus. quam stas voluntas ratione constet, suarum erit actionum detrentia: quae si rationi parens, naturalis iure appetitio videbitur. Aequam est enim,ut instriora superioribus praeeomo tris repugnauit, nutu ordo

commutabitur. FINI s.

485쪽

ox, t G. Ais etiam Cris .partibus G as. quo num

6 . 1 At qui Cr s. M. Ac Anitae esse non possunt. erutenim aliae infinitae, alia non erant, Cr 13. ignem

486쪽

Ioannis Oporini, Anno salutis humanae M. D. L I Nouembri.

489쪽

accesto accidens accipere o fer

accolae

RARUM ET VERBORVM i NAristotelis libris de Natura,&Ioach. Pe. rionii in eosdem Obseruationi.

bus memorabilium iNDEX.

490쪽

finito 64. item de Hibendum 3it

SEARCH

MENU NAVIGATION