Occasio arrepta. Neglecta. Huius commoda illius incommoda. Auctore R.P. Ioanne Dauid, Societatis Iesu sacerdote

11쪽

ista hereditario iure tenenda, usurpanda, traditur, SERENIsSIMI REVERENDISSIMI- Qv E PRINCIPES . Et vero excelsa viriu uevestrum ad Virtutem ac Sapientiam indoles,. nihil non magnum , non eximium pollicetur. Spondent hoc prima elegantissimae adolescentiae vestrae rudimenta, maturioris aetatis seges : clamat ille Philosephicus puluis, Aristotelicus sel, in quem nuper SERENIS SPME ac R ' LEmpo LDE 5 quem LE POL-DVM Αvs TRIACI SANGvINIs aemularis magno ostiis theatro spectante, plaudente,descendere non es veritus; eamque, propugna

tis e tota Philosephia Positionibus, ingenij ac

doctrinae gloriam consequi, quae ad has quoque aliasque remotiores oras penetrauit . Deus Opt. Max. tam laeta captatae O C C A-sio Nis principia in vobis prouehere M prosperare dignetur , SEREND&R U PMNCIPE s. Ιpris Flandrorum. v I. Non. Iul.

12쪽

' EGENDAM , spectandum, reri Fen tibi,

ne quo nihil cetera. Gile em aligerum, Angelum puta tutelarem, borum facimus administrum; cm cumcta nostrae utilitati ac sabui opportuna , a Huina sint maiestate commendata. OCCASIONEM 'Gqueadeo o venerabatur Antiquitas, mi , teste Calgistrato, diuinitate eam suo more ianarit: sic tamen, Ni Graeci V eum , Deam mero Latini gentiles efflagerent. Mi nos Christiani , qui reum Deum auctorem omnium profitemur , reiecta ista superstitiosa idololatriae foria , aurum quod in abdito OCCAsION Is recessu

velut sinu delitesiit, purum seseamus; in Christianae Religionissalutis ue propriae vitulat prudenterinseri s

conuertamus.

Erit interim pretium operae , quid ad haec fingenda vel res mouerit, penitius in flexisse. Euaecumque enim bona, honesta, ac Milia, ab ipsis inumta aut excogitata sunt , mi quae a Qeo vero bonorum omnium fonte promoarint, nobis - iure hereditaris ut propria debentur, Nil certe et i h

filis manubiae iusto belis partae , AEuploe spolia ad mumdum muliebrem sponse suae seclesiae a leo dura, nostris merito usibus et eniunt applicanda. In primis, quod imi OCCASIONEM weam, Graeci vero Deum indigitarint , non alia et idetur ratione factum, quam quod Graeci tempus jsium opportunum, Latini vero temporis opportunitatem spectarist eoq; remeam

dem sub diuerso sexu considera et , illi masic ita hi misi ebra

13쪽

voce expresserint. ad od enim Latin emineo genere O C-C Asio, id Graecu Nirili καιρος stertur ω pingitur. Tem- .pi, inquit Votiteranios, quod Graeci κουήν , nos Occcasio nem siue tempestiuitatem incimus. quod idem est,atque temporis opportunitatem dicere.

Huc spe ut quod Romanus Orator bbris Officiorum disserit, quando OCCASIO NIs naturam , abi amet eius origine, bcet alio scopo, inuestigatam enucleat. Modessa imquit, secundum Stoicos, epificientia earum rerum, qus --tur em dicuntur,loco suo collicandarum. Videtur autem eadem vis ordinis cottacationis fore: nam in ordinem sic definiunt. 6ompositionem esse rerum aptis accommodatis

loris. Locum autem actionis,opportunitatem temporis iucunt

esse. Tempus actionis opportunum ἐυγυωία, latine appetiatur OCCAsi O. sit, ut modestia haec,sicientiasit opportunistatu idoneorum temporum ad agendum. Haec illi: qui primo quoque de Inuentione ,OCCΑs Io,inquit,spars temporis, habens in se alicuius rei Pidoneam faciendi aut non faciendi opportunitatem. Et haec est propria OCCASION Is definitio. ia vero ilia, licet optata,plerumque tamen necopinam ti flet accidere, recte inquit Festus , OCCASIO est opportunitas temporis casu proueniens. Et quoniam in ilia temporis opportunitate , rei semper aliquidobuenit , quae partem iliam temporis, qua accidit, ad aliquid vel scires dum vel omittendum opportunam tempestiuam redditi hinc adluando indisserenter , ω partem utim temporis , em rem ipsem tunc obtingentem in qua γ locum rei aptum complectimur OCCASIONEM anesiamus , Nio veteres videmus usurpasse. Videtur quoque nomenclaturae ipsius ratissu etymologiat ubindicare ; cum in tempus istudopportunum , in rex

14쪽

se tam temoestiue proueniens, circum c propter te, velut ob oculos tibi cadat, atque occasu vel euentu suo O C-C AsIONEM tibi praebeat opportunam. His porro opportunitas illa fere momentanea est, moἀ-

, co nempe tempore consistens,immo prsteruolans . hinc manu

quamprimm iniecta arripiendam censuerunt : alioqui,si vel tantitam haeseris,eam pertransire,fructraq; demae elapsam quaeri. Hsc cum ob oculos ponere vellant , OCCASIONEM velut Nympham aiatu talaribus,volubili rotae insistetem effingebant; ertigine quam citatissim mei in orbem circumagentem priore capitis parte capitiatam, posteriore verὸ ca

Dam,nouaculam manu tenentem, i quae acie quidem esset acuti ima, opposita vero parte plane obtus Uuique inepta.

Auae omnia quia Ausonius de Graeco, ut Folitianus monet. eleganti carmine explicat Pud hic subiiciendum duxi. Cuius opus Z Phydiae qui signum Pallados,eius

Quique Ioue in secit: tertia palma ego sum. Sum Dea, quae rara δί paucis OCCASIO nota. Quid rotulae insistis Θ Stare loco nequeo. Quid talaria habes 3 Uolucris sum; Mercurius quae Fortunare solet, trado ego, csim Volui. Crine tegis faciem. Cognosci nolo. Sed ,heus tu, Occipiti caluo es. Ne tenear sugiens. ae tibi lucta comes Z Dicat tibi. Dic, rogo,quq sist Sum Dea, cui nomen nec Cicero ipse dedit. Sum Dea,quae fa hi non factique exigo poeta as: Nempe ut poeniteat; sic dilETANO EA vocor. Tu modὁdic,quid agat tecum λ Si quando volavi; Haec manet: nanc retinent quos ego praeteri j. Tu quoque,dum rogitas,du percontando moraris,

Elapsam dices me tibi de manibus. Aiata

15쪽

Additur in hoc seni Epigrammate MET AN Opoemtentia OCCASIOro comes,stre i tametsi in Graeco non habetur: Nam quanta est negligentia in OCCAsIo-N E oblata nec arrepta, tanta mox ab elapia oboritur poenia

ludo . Hinc vere dici solet ; Nemini umquam fera adfuisse consiba. Esto enim aliquando accidat , ut in rebin aggre-ἀiendis inops plane quis sit consil8, postquam tamen elapsa est Occasio, in commoda rei gerendae tempestas eum destiatuit,tum demum plurimastent occurrere quidem H apparet valde opportuna, si modo res esset integra; liceretque, ut ait Lucianus, adpraeterita repedare. A sit ut hi talia Uurpent cum Fh gibus sero sapientes; I mihi si deni, o agendum foret , Nes res ilia a capite tractanda, de integro obeunda; fio quid agerem; cauerem Niique ambus, aliter mea instituerem consilia , nec mihi tam facile per sucum os sublini sinerem. Verum, posthuma est haec OCCAsIONI selapsae seboles, eamque merito semper pone comitans M E-

Nos TYPUM OCCA SION Is aliquot nuper iconibus in sudioseJuventutisgratiam exprimendum curaueramus tata men it non per omnia Veterum vestigiis insistendum nobis existimaremus; sed ea tantum ex ipsorum descriptione sumeremus, quae praecipue in OCCASIONE videbantur expendenda. Vtpote quod rerum hic bene gerendarum , in se tis aeternaepostea consequendae, copiam uberrimam saceret , quique eam, quasi fronte capiliatam arriperent, felices fore atque beatos: qui vero neglifferent, isio rustra eam ut occipitio caluum conari apprehenilere elapsam: eisque merito, ω ob eam amentiam, comitem eluae relinqui METANO EAM,

quoserάpaenitentia suam insipie nium deplorent. Hia tamen,quodin TYPO ho estis Iuvenibus applicui

16쪽

mu, cuiuis hominim genera conuenire quoque cognoscitur;

ut videlicet pro suo quisique flatuqgrais se probe gerat,

Occasionemque sibi a Deo datam ad recte agenὰum non ne ligat; ideo in ista O CC A SION Is explicatione ,singula imaginum schemata ita visium fuit interpretari, mi unicuique mortaliam Uui esse tossit. Sic etenim flet , mi quia quisque umbratice tantum de se sibique oblata O C CA-sio N E in iconibi subguuenum figura extressum an maduertebat, hoc in ipse decursu orationis clare distincteque sit te iturus. Vt, quemadmodum in parabola Euangel ca, achristo Domino nobis sub decem Virginum typo aiambrata, omnes cuiusvis ordinis homines habent quo se certo simiant admonitos, Ni quinque Sapientum prudentiam imitentur,

nisi cum quinque fatuis is ingressu II uni caelestis excludi

velint, damnationis aeterna vinculis mancipari , ita bestquinque prudentes adolescentes, Dei gratiam, cingeb tutetiris auxilium , temporis OCCASIONIS Oppo tunitatem, ad eruditionem, honorem, ω salutem assequendam ,sibi Dei munere oblatu sudiose amplectentes, omnibus

sint exemplo, ut in suis quisque idem praestet . nisi malint cum insipientibus,sero postea suum imprudentiam, obstretatam opportuna salutis consilia , lareentari, ω tali pretio

AETERNUM MERCARI POENITERE.

eram itaque hanc nostram boni consule , Lector bone. nam , sam OCCAsIONIs BONAE non exiguam esse particulam, siastenderis, censebis. Vade.

17쪽

AD OCCASIONEMR. P. IOANNIS DAVI Dprosopopoeia.

VIue OCCAsio, vive; inauspicati

Nec te nominis huius urat omen, Ceu mere OCCIDUAs sonet tenebras. Tandem,quod bene vertat,Ο RΤΑ es orbi. Non caduciferi excitata virga,

Non Amphionis,Orpheive plectro, clod serae, & trepidi audiere manes: DAvI Dis sed enim potentioris Docto pollice, daedalaque penna; Penna remige candidum per aequor: ua quisquis volitat virum perora, Huic Lethen datur aut videre numquam,

Aut postliminio indidem reuerti. Haec lucem tibi dat, dabitque porro Nec lucem modo simplicem fruisci,

Mysiis & miseris abominatam; Sed vitae decus eminentioris, Famam quae ciet ae fouet perennem. Qilippe diuitias tuas, honores, Penuri commoditatibus resertam, Lautam Synthesin, anulos, inaures, Et mundum omnibus explicat nitentem. Vnum fors vereare; ne comanti Fronti caluitium siet pudori; Neu

18쪽

Neu quis de triuio dicaculorum, Ridendam Glabrionibus propinet. Non est quod metuas; amica, non est: Namque idem ille Pater facetiarum

DAVID, areolam coma carentem,

Apte sic radio ingenI figurat, Sic discriminat,expolitque; Vt aureis Qui frontem tibi ventilant, capillis, Videri faciat venustiorem. Quid ' Ceston Venerisque, Gratiasque, od iungit tibi, ut implicare dextram Horae atque Aligeri ambiant beati3His OCCAsio perpolita ad Unguem, Qualis Nympha thoros petit iugales,

Num magna atria, Principesque turres, Num vultus Procerum SERENIORUM, Num vel Austriacas pavebis aulas ZQuas primum attigeris, probe instituta, Gestu nec tetrico,nec indecoro, Passam caesariem reductam utrimque, Praetendes venerans; at hi prehensain . Stringent molliter, & volens sequeris, i

Tali docta lacinia teneri. Haec te heroica si fovebit umbra, Vmbra 5 aegide tutior Mineruae linViue OCCAs Io , vive; inauspicati

Nec te nominis huius Vrat omen, Ceu mere OCCIDUAs sonet tenebras.

20쪽

ARREPTA. NEGLECTA.ILLIUS COMMODA,

HUIUS INCOMMODA.

Schematis r. Caput I. Uritur,quidsit Tempus.

UEMADMODv M in praesenti Typo, TEM poRis OCCAsioNisuvE videmus effigiem ita hoc schemate quia eiusmodi utriusque delineatio sibi velit, nobis est interpretandum : & primum quidem, quid sit Tempus. Quam facilis est in labyrinthum ingressus, quin & pr effus, cum nusquam se non pandat via progressuro: tam est difficilis exitus, cum obuia quaeque ad maiorem semper magisq; intricatam abducant viae difficult tem 3c regrediendi perplexitatem. Non aliter hic quoque n bis accideret, si inviam illam ingredi vellemus ob uritatem, licitamque disquisitionem, qua quam solet, quid proprie sit Tempusaeum alioqui sit falsoouium,mente complecti, quid communi modo loquendi Tempus appellemus.1 Verum