장음표시 사용
531쪽
tines vituperatur Z Veluti si medicum reprehendendum putares , quasi aegrotis omni cibo interdiceret, quia Π0n sineret uti 110cuis r aut si malus tibi videretur agric0la atque arvis infestissimus , quia noxia germina depasceretur. Ego vero etiam hoc dicam: si certe hanc legem contra ius scriptam , O Demosthene , criminaris, cur de suturo tempore laboras' Nam ideo quia contra fas est, nulla ipsa est. Stultum sit igitur quod in praesenti non est, tamquam iam suturum pertimescere. Quod si legem recte se habere fateris, ne dissolvi quidem posse haud minus consessus fueris. Neque porro dicas hanc modo prodesse, postea non item: quippe eam
eiusdem esse naturae omni tempore necesse est; si certe sua veritati servanda appellatio est. 53. Dices fortasse: si aequa lex est, eamque stabilem ac tutam Leptines scit, cur ergo futurae quoque eiusdem
532쪽
δικαιότατα και ὰσφαλέστατοι παντων εχων κοινωφελες
securitati prospiciendum existimat P nullus enim legumlator sic de legibus quas serebat umquam cogitavit; sed sufficere sibi putavit, si aequitatem in omnibus conservaret. Nunc quia tu unus haec consilia agitas, videris haud bonam de tua lege opinionem gerere. Age Vero legem praeclaram esse et iustissimam et tutissimam et ad publi- Ca Commoda natam, non solum , O Athenienses , ex his quae dixi compertum est , sed etiam e significationibus a vobis editis, qui eam divino quodam impetu totisque animis excepistis, ita ut eam s0llemni etiam manuum sublatione concordique suffragio sciveritis. Quod autem haud sine causa ceteris legibus nihil adscriptum fuerit, isti vero uni haec clausula accesserit, non solum id manifeste nostis, O Athenienses, Verum etiam n0n dubito quin sitis adprobaturi, haud aliter hanc condi debuisse legem , si modo utriusque rei causas reputaveritis.
533쪽
5 . Nam 80l0 et Elycurgus et quivis alius legumlator, nulla ingruente necessitate, secs civilis tantum modo impulsu animi ad condendas leges Venerunt atque ad publicas instituti0nes; Leptines autem necessitate c0mpulsus, quodque diutius urbem ab immunitate pe-Piclitantem spectare non possset. Illi nemini , apud qu0s leges scribebant, m0lesti erant, nullisque eos utilitatibus exuebant; e contrario hic mult0rum ex omni classe mortalium immunitate per legem deturbatorum odia in se convertit. Neque illos oportuit , quum nemo eis contradiceret, de futuro esse s0llicitos , ut reapse hac cura Vacarunt: neque fieri poterat ut Leptines, cui multi adversabantur , suturi temp0ris mentionem omitteret, quam utique non neglexit.
534쪽
55. Ac veluti praeclari medici est non solum mor bis mederi , Verum etiam pharmaca quaedam in tempus futurum suppeditare, praetereaque iubere ciborum illorum in omni vita abstinentiam per qu0s morbus inVectus est, ne tu eamdem aegritudinis vicem reditus sat ; ita etiam Leptines , contra immunitatem lege perlata , adiecit quoque ne in posterum quidem id privilegium dari liceret: rem in praesenti scilicet atque in futuro c0nfirmans : et simul urbi in perpe tuum pr0spiciens, simul eos cohibens qui insequente anno aeque ac Demosthenes adversaarii futuri erant. Qui p-Pe natura prorsus comparatum est, ut omni tempore boni atque improbi in civitate versentur. Quod si nonnullis Ob condendas leges tyrannide quoque opus suit, quid mirum, si Leptinem, commoditatis publicae causa, se
si) Reapse Demosthenes aliique nonnulli post annum a legelata Leptinem accusaverunt, ut ait auctor argumenti demosthenicae orationis.
535쪽
claritati in posterum tempus consulere op0rtuit Z Neque tamen per deos , ut aliquis sortasse dicci, legi suae timebat : quam quum per vos, O Athenienses, perque Vestra suffragia optimam haberi liceat, quid iam stultus unus aut alter adversus eam delirabit p56. Atque adeo, Demosthene, quae pr0 te dicere existimabas; haec te pro Leptine dixisse belle comperimus rei quibus argumentis hunc a te captum iri sperabas , his ipse omnino irretitus es. Et immunitate quidem, pro qua nihil non faciendum dicendumque putasti, demonstratum est nihil esse perniciosius; quam vero intulit Lepti nes legem, eius apprime usum esse necessarium. Quare et merito gratiam tibi habet Leptines quod oratione tua legem eius secisti illustriorem, quam si pedibus initio incius sententiam ivisses: sortasse enim tunc gratiae causa id facere visus esses, aliquis vero ex occulto telum misisset. Nunc haud suspecto testimonio utimur, quod Lepti-
536쪽
nes Vix optimus atque utilissimus sit, quandoquidem haec ipsi laus ab inimicis etiam decreta est.
In Aristidis eo lice forentino saeculi decimi incognitum nOVae orationis titulum et fragmentum invenit Angelus Bandinius, ut ipse narrat in catalogo tom. II. p. 586, qui et idem fragmentum edi dit, quatenus in evanido solio, quod codicis extremum erat, legere id potuit. Ego vero quum in vaticana bibliotheca Aristidis codices perlustrarem, reperi idem prorsus fragmentum in aeque antiqui codicis solio ultimo; ex quo etiam cognovi orationem hanc non idcirco esse mutilam quia solia desint, sed quia reapse antiquus amanucnsis nihil amplius quod scriberet habuit: cessat enim scriptura in medio versu. Itaque vel Aristides numquam hunc sermonem absolvit, vel partis reliquae detrimentum antiquius est omni codice, qui ad hanc diem superest. Atque eadem prorsus observatio de sexto quoque Aristidis sermone intex Sacros valet, qui aeque imperfectus est in cunctis, qui passim Occurrunt, codicibus. Titulus novi fragmenti est tum in furentino tum in vaticano codice , qui florentini veritatem confirmat: πανηγυρικος ἐπὶ τω ὁ τι A Nune quia Bandinius difficultato legendi impeditus extremam partem omisit, cam quantumlibet tenuem heic ponere non incongruum eSt. . . . 'Aνεμιμνησκομοίω ποιητων, στι νυμφας καιμουσας eras πως συνάγουσ V τον τροσαγορευουσι νυριφον ' η παλιν γε 'Aπολλωνα. . . Memineram a poetis nymphas cum musis semper sere
congregari; Mercurium ab iis praefici nympharum ch0-
537쪽
r0; itemque Apollinem dici musageten; ipsumque hunc
deum appellari callite cnum patris sui causa. Pr0rsus amtem decens neque intempestivum videbatur, nympharum gratiae musicam admiscere. Nam cunctis, qu0s dixi, diis haec facere congruit. Ab initio autem praeclara quaeque videntur attributa huic civitati a diis h0minibusque. Quare audio antiquissimos daem0nas istic suisse Cabiros, atque his initiatores et mysteria, quae tantam habere vim
credebantur, ut et tempestat Im immanium. . . . i) IIuic deo, cognomento calli tecno, templum erat Pergami dicatum. Aristid. scrm. sacr. II. ed. Iebb. t. I. p. 99 . Iam hic Aristidis locus idoneus videtur definiendae inter Canterum et Iebbium liti, quisnam suerit hic deus calli tectius; qua de re Vide I b. adn. t. II. p. 565. 2 En Cabirorum cultum Pergami quoque frequentatum. Cabiros daemonas diserte aiunt Apollonius rhod. I. 92I, et Sui
das, nec non Nicetas ad G. nagiangeni or. XXXIX. 5. Cabiris vero initiatos, a marinis nominatim tempestatibus servari solitos , diserto tradunt scholiastae graeci duo, nempe ad Aristoph. pae. V. 277, ct ad Apollon. I. 917. In multis qui de Cabirorum religione scripserunt video nuperum auctorem Federi cum Rinckium, cuius eruditus ad Cabirorum quandam inscriptionem commentarius Venetiis editus est an. 182O,
538쪽
Caspar Villoisonus in sua diatriba Anecdot. Τ. II. p. 79. narrat reperisse se in marciano codice 486. Anonymi cuiusdam opusculum ineditum de atticismis , quod ipse luco ibidem donat.
Hoc ego opusculum longe auctius in mediolanensi ambrosiano eodice E. 81. deprehendi: quare atticismos, qui in marciano deerant, Iieic recitabo. Sed ante Omnia ex anthrosiano corrigam editos atticismos ipsos , quos sive marciani codicis sive edi horis vitio depravatos Video. In atticismo tertio Villoisonus OIον καθη ας κατὰ σαυτον. COr' rigo Aον καθίσας κατὰ σαυτον. In octavo Vallois. αντι του εἰπεDoυκ ελαττον, ἀττον λέγουσι. In ambrosiano haec ipsa sunt, sed sequitur et τουτο δε ἀντὶ του και κρεῖττον λαμβάνεται οἷον τοδε τοὐδε ουχ ἀττον, ἀλλ' Dον λθ ἡ κρειττον. In uadecimo Viblois. ἀντι τού ει,εῖν ἐς ' ω , λέγουσι μετα μόνης περισπωμεν , εφ' ω. Corrigo αντι ' του - αποτελεσματικοὐ, εφ' ὁ λέγοἘτιμογης περισπωμενης. POSi attic. 4 . adest in ambr. αντι του ἐπηγεσε , λέγουσιν καλως εἶπεν, quod deest apud Villois. Post attic. 47. adest in ambr. ἀντὶ του εἰπεῖ, ζωον αλογον βοτάνην εσθιον, βοσκηροχ λέγουσιν, οἱ ποιηταὶ δε βοτον λεγουσι. 'Αντι του εἰπεῖν κατηγορῶ σου διὰ φόνον, κατηγορω σε φόνου λεγουσι, και κατηγο- ρω σε κλοπης. Atticismus 86. apud Villois. sic habet: ἀντὶ τουειπεῖν μετερχε G ἀπο τοπου ει 'ς τμον, μιεταβαίνει τοπους λεγουσι. At in ambr. pro ροταβαίνει est μεταμείβει, quod melius Se habet , et patet ex proximo μετηροι νε. Post atticismum 92. βequitur in ambr. αντι του ει πεῖ, σκυθρωπάζει , κατοφυει credo pro κατοφρυαται . In atticismo Io6. sic habetur apud Vill0is. καὶ ἀντὶ του φοιτα τω δεῖνι , μαθε τευεται μὰ του δεῖνος' επι ζε αλλων προσωπων καὶ ου διδασκάλων , λεγεται προσφοιτας , μετά προσθε- σεως. At ambrosianuS corrigit καὶ φοιτα τω δει νι, α - του μαθητευεναι υπο του δεῖνος μι δ' ἄλλων etc. In atticismo ibo. apud Villois. ἐπι μ έγα τύχης λεγουσιν , ἀντι του λιαν ευτυὰηκεν ου λεγεται δε καὶ ἐκ του αἐπιτίου καὶ, επὶ ριικρὸν τθης. Corrigit ambrosianus ουτω λεγεται δη εκ του αντιου , καὶ ἐπὶ ιικρον τυ-
In atticismo ibb. apud Villsis. ως καὶ παρὰ τω λίω Κυρι -
539쪽
λω ευρηται Ου ς, μικαταρατος ο τις επὶ τεσσαρων βαδιζει. At inambr. παρὰ τω αγίω Νειλω. In atticismo I 55. apud Villois. αντι του εἰπεῖν, ἱσταμ γγ μῆς ἐπιτω πελαγει ρινὶ κινουμενη υ es ἐφορου, ανακωχευει n ναυς τω πελάγει λεγουσι. At in ambr. υπὸ ἐφόρου ἀνεμυ. In atticismo 156. apud Villois. ἀντι του ει πεῖ, ε ὼρίφη ἡ ναύς δε ταῖς πετραις, προσωκεΔεν ἡ ναῖς λέγουσιν. At in ambr. Post cetera προσωκειλεν οἱ ναυς ταις ραχίαις λεγουσι. Hic sistit Villoisonus, seu codex marcianus: at ambrosianus longe plureS habet atticismos, quos accipe.
Αντὶ του ει,ειν ο δεῖνα ατονός ἐστι , οὐκ εχει δυναριεως ευ λεγουσι. Αντι του ειπεῖν κατηγορειτο ὁ δεινα του δεινος , δι-ει ὁ δεινα τὸν δεινα λεγουσι. 'A. τ. ει. ὁμηλιξ, ηλικιωτ ος λέγουσι. 'A. τ. εἰ. ενεργητικα ρηριατα, παθητικοὶ λεγουσι' πλοον ουκ εν πασι ρη λασι, αλλ' D τισι. Συνεσιος αξιουται συντελεῖν ως οἱ νεο- βουλοι, αντι του ἀξιοῖ.'A. τ. εἰ. ὁ δεῖνα του δεινος κρειττων, ο δεινα διαπρεπει του δεῖνος λεγουσι. A. τ. εἰ. φίλος, ἐπι ἱδειος λεγουσι' λεγουσι δὶ το επιτηδειος και αντι ' τού αρμόδιος. 'A. et εἰ. δυνατου ὁντορ γενεσθαι του πράγματος, ἰνὸν γενεσθαι το στραγριοι λεγουσι ' τουτο δε λεγουσι καὶ ἐπὶ των ἄλλων Ου-
δετερων μετοχων τἀν γὰρ ευθεῖαν λέγουσιν ἀντὶ γενικῆς.
Λ. T. ει. ἐδημιουργοσε τον κοσμον, υπεστησε λεγουσι. Α. τ. ει. ἄδειαν ποιῆσαι τοδε , εξεστι σοι ποιησαι τοδε λεγου σύ καὶ ἀντὶ του εἰπεῖ, δυνασαι ποιῆσαι τοδε, ενεστι σοι. 'Λ. τ. ει. υπεβαλε τω δέῖνι λογους, υφῆκε τω δεῖνι λογους λεγουσι. 'A. τ. εἰ. εις μῆκος ἰκτεταμενον εχει το γενειον, καθεικως τογενειον λέγουσι. n. τ. ει'. εις μῆκος εκτετ λε Ἀγγ εχει την κόμην, ανεικὼς τἀγ
540쪽
A. τ. ει. ὁ δεινα πρὸς τοδε τυ δεινον, παραβαλλεται λέγουσι. 'Λ τ. ει. μίγνυται ὁ δεῖνα τω δεῖνι παραβαλλει τω δεινι λεγουσι' κοινως δε παραβάλλει πρὸς τον δεῖνα λεγεται δε παραβάλλει καὶ τωδε τω βιβλιω, αντὶ του Π γκρινει. A. τ. ει'. ὁ δεῖνα υποπτευει τον δεινα , υφοραται καὶ ὐποβλε-
δεῖνος εγλετο τόδε λεγουσιν οἷον επὶ Mωυσεως, αντι του ἐπὶ των ἡ μερῶν του AIωi Θεως. A. τ. εἰ. εις το θανεῖν κατηντησεν , εις τὰ διδάξαι , ἡ εἰς τὰ μαθαπευθῆναα , ἐπὶ το Θανεῖν λεγουσιν, επὶ το διδάξαι, επὶ τα