장음표시 사용
501쪽
ὴ Θεους, iνα μηδεεν π έον εἰ, ω, περι αυτης ταυτης προς αλληλους ἐρι-ι i), ουδ' μιν -- υφείλομυεν. decet, dareque operam ne quis volens aut nolens id eve tat: Verumtamen ubi mare praevaluerit, vana sedulitas est. Et merito. Nam et pharmacis et potionibus atque cibis ante quam Corpus nobis aegrotet utendum esse Censemus , ne in aegrotationem scilicet incidamus; sed si sex te morbus praeoccupaVerit, cur iam fortunae et nobis ipsis succenseamus ' Et quoniam, o Demosthene, et corporum et na tum, et aliarum eiusmodi verum tantam gerimus sollicitudinem at quam optime valeant; profecto urbi tali ac tantae atque in omni re praestantissimae, ita ut etiam dii, ne quid amplius dicam, de illa inter se certaverint , dici vix potest quanta cura impendenda sit.
1) Apollodorus biblioth. III. 14; Ovidius metam. VI. 7o;
Hyginus fab. CLXIIII; Mythographus I. vaticanus a me nuperoditus sab. u. Visitur haec deorum contentio in antiquo lapide chalcedonio praeter alios recentiores musei gemmarum vindobonensis, quarum sormas affore ex archeirpis expressas munificentia augustissimi Francisci Caesaris bibliotheca vaticana ante hos annos donatas babet.
502쪽
3 I. Insuper, o Athenienses, si ii ceret immunitatem ita
tueri, ut tamen circa ministeria nullum caperet detrimet tum civitas, manifesta insania esset, hanc de medio vel le sublatam, quae neque reip. noceret, et habentibus lucro esset. Sed quum necesse sit propter gratificandum n0nnullis, commune nos pati damnum, utrum melius utiliusque est, omnium simul, an paucorum, habere Tationem ' Praeterea , immunitate sublata, nihil nocuum civitatibus accidet; immo non modicum lucrum erit , Py0pterea quod plura ministeria sent, quibus civitatum
societates conflantur. Si vero ministeria tollantur, corruent civitates, corrruent item civitatum praemia. Non solum enim ob immunitates nihil eis reliquum erit, Verum etiam celerrimum exitium superveniet: quandoquidem in ministeriis nititur civitatum salus; quae si dii
503쪽
genter praestentur, exit etiam sacultas praemia impertiendi. 32. Quum hae res ita se habeant, tantaque sit disserentia earum , ut altera plurimum utilitatis adferat, altera damni; num ut Demostheni vel nescio cui obsequamur, manifesto b0tio incommodum praevertemus p et quam a principio pro nostra utilitate et tutela , oportuit legem scribi, quaque etiam nunc uti aiunt esse Operae pretium; huic, inquam , Iale dicto, exitium rei p. immunitatem, tamquam insigniter utilem, lege sanciemus' quod si fiat, ne hanc ipsam quidem, ut iam dixi, hi quantumvis volentes retinere poterunt , sed se ipsos et illam perdent. Quis vero nos surere haud existimarit, si utilitatum nos
504쪽
trarum apprime gnari, nihilominus de industria id agemus , unde nobis certissimum impendct exitium p33. Sane, si quis vos rogaret, o Athenienses, utra res possidentibus maiori atque illustriori gloriae Qsset, Te P. autem quam minimo incommodo, utrum, inquam, Jm munitas et perpetua ministeri0rum vacatio, an imaginum adeptio, et cum Harmodio atque Aristogitone aeternae laudis societas; novi equidem vos hoc alterum iure merItoque malle. Quodnam enim contingeret urbi damnum , si non hic vel ille, sed cuncti simul Athenienses, immo ut ita dicam omnes homines , imaginibus vel coronis ab ea donarentur ' quin potius duo hinc pulcherrima existerent, nempe Π0n s0lum latas et gloria tum honoratis 1psis tum urbi hon0ranti , sed etiam mira quaedam ad paria studia excitatio. Quum ergo aliter qu0que liceat urbi liberalitatem suam erga bene merentes exΡromere , quin
505쪽
τυχόντες , ψ παντος εἰbεπειθ' ἐστηξοντες δηιοσίφ τ IKό- eadem quicquam detrimenti patiatur; quae iam eSt Im' munitatis necessitas, aut damni ex hac rebus nostris ca
34. Quare et illa quae Demosthenes splendide admodum pro immunitate iactavit, absurdissimum esse dicens,n0straque erga omnes liberalitate indignum, si quae de dimus auferamus, haec inquam frustra apud eum dictitantur. Non solum enim beneficiis nostris homines non spoliabimus, secus ac ipse putat, neque hi gloria quam a nobis retulerunt excident legis huius causa, sed pulcri0xem etiam et clariorem iam impetrabunt; dum pro immunitate admirandis titulis atque imaginibus p0tientur , atque .omni aevo publice prostabunt; ut etiam P0stexi probe discant, qualem se civitas praebuerit erga sibi beniv0l0s. quae res n0nne qualibet immunitate mai0r est p
506쪽
siquidem haec neque perpetua neque universalis cuiquam decernitur; ceteri autem honores quodammodo immortales neminem civem latent: non magis, inquam, quam nostra urbs neminem mortalem latere p0test.
35. Quare et Epicerdes et Leuco et quivis alius, si quo
temp0re eos urbs ornatura erat, alterutrius electio suisset,
nempe vel immunitatis vel statuarum potiendi, Videntur mihi ne nomen quidem immunitatis audituri suisse, quum eis copia esset h0norificentiae maioris, quae sui participes diis quodammodo similes facili. Qui igitur tune ita assecti
fuissent , totumque animum ad statuas transtulissent, ii
i) Hanc a Leptino exceptionem sibi opponit Demosthenes ed. Wias. p. 558. Locum autem studiose notavit Aristides , qui sibi patroni pro Leptine personam induit. 2) Cod. Λευκολος. Sed Λευκων apud Demosthenem, qui de hoc et de Epicei de multa dicit.
507쪽
φεροντα μδν ἐαυτη , συμφέροντα δε σφίσιν αυτοῖς. λ p. 'Aλλ' Dαν φησὶ ταυτα δῶμεν, οι τουτων
Prosecto non solum nunc pluris sacient statuarum hono-Tem quam impetratam immunitatem, tum ipsi tum liberi eorum, si forte iam parentes obierint; sed etiam adeo laetitia esserentur , ut plurimam gratiam civitati habituri sint consilii huius atque ducreti utrimque utilis. 36. Atqui, inquit Demosthenes, si bene meritis sta- tuas atque inscriptiones dederimus, horum liberi , qui- bus hae communes cum parentibus , aeque ac est im- munitas , esse nequeunt, summam sibi fieri iniuriam se conquerentur Q. At enim , mi homo , non puto quemquam horum aegre id omnino laturum; pr0pterea qu0dparentum gloria perbelle ad liberos manat; hique satis merit0que beati sunt, quia tantorum patrum siti appellantur. Nam sicuti matris patrisve mala fama, ut aiunt poetae, etiam audaces inhibet, sic illorum gloria et celebritas, beatam admodum facit e0rumdem stirpem. Delum
508쪽
de si omnium quae urbs benivolis suis tribuit, nec se osset etiam liberos fieri participes , caque bona, ut here' ditas quaedam, ad P0steros permearent, meaeito querip0ssent, qui bis largitionibus privarentur. Quod si in sola id privilegium c0ntingit immunitate, eaque nunc sunditus aboletur, nulla iam ansa superest expetendi Praemiorum perpetuitatem , neque etiam in reliqhis meminisse licebit immunitatis. Namque id consimile esset ac si quis patre Olympionica natus, aequum putaret nativitatis suae gratia etiam 0leastri esse participem quem quidem
Omnes admonebunt, praemia non generis esse sed certaminum : quae si quis ambit praemia, certamina prius Ohoat , tum illa obtineat. Si igitur exigua neque tantae aes timationis squae enim comparatio frondis cum statua p
509쪽
siquidem haec stabilis, frons autem eo tantum quo pex cipitur temp0re emolumento est si inquam generis merito haec impetrare non licet, nisi labor praecesserit; qui licet per otium lucrari maiora p37. Prosecto si quae parentibus dantur praemia, eadem filii generis causa sibi vindicant, cur adversis item e0rum casibus communicaxe Ob eandem causam nolunt ' neque enim in prosperis filii sunt, in adversis nequaquam. Immo vero magis tunc ab his exseri oporteret stirpis suae documenta, nisi degeneres esse Volunt necessariorum suorum, qui in calamitatem inciderunt. Quod si ne in somniis quidem com municare adversis illorum casibus vellent, neque ut arbitrox sponte paterentur, quonam iure felicitatem e0rum
510쪽
ad se quoque pertinere arbitrantur Z Nonne secum ipsi pugnant, dum haec sibi bona vindicant Z qui quidem in rebus infimis genus negant, in prospexis usquequaque id
clamitant. In summa, si recte et iuste genus praetendunt, constantia tenenda est, nun alternis utendum vicibus.
Quod si lucri tantum gratia ad generis claritatem consu giunt , aliter eam non adseriint, non Vident se potius ab ea recedere quam illuc tendere. Nulla ig;tur habenda est hominum ratio, qui ad haec priVilegia provocant. 38. Quamquam aliunde qu0que, o Athenienses, cognoscere vobis apprime licet rei de qua loquor veritatem,
et quae vobis conserunt, prout opus est, sancire. Nam una excepta immunitate, cetera Omnia erga bene merui tes ossicia sunt a nobis expromenda, si certe reputabimus quinam in his suerint mai0res nostri temporibus il-