장음표시 사용
511쪽
iis, quibus et summe urbs sorebat, maiorque erat atque splendidior hominum concursus ad ostentandum patriae studium, honoresque ab ea Consequendos. Nostri ergo maiores ingenio et prudentia et aliis dotibus prae ceteris ubique mortalibus evcellentes, omnemque politicae virtutis scientiam in animig habentes, immo ipsi gerendarum rerum anima non immerito crediti; quum hanc rei summam existimarent, si urbs non solum condigna felicitate uteretur, sed maiora quoque sortunae munera semper experiretur, nihil eius rei causa non sibi saciendum dicendumve putabant, nihilque omittendum quod rei p. prosperitati conserret: quicumque autem civitati quomo-d0libet bene secissent, sive cives sive peregrini, quique operam tempestivam aliquando praebiitissent, eos pro studio simul remunerabant, simulque e0sdem et alios in
512쪽
posterum ad paria vel maiora officia excitabant, max mis et ambitiosisimis donatos honoribus: et m0do aereos in foro statuebant, modo in arce in deorum consessu re-ΡOnebant: alios vero magnis atque mirificis et divinis insigniebant titulis: aliis opes etiam plurimas largiebantur, iugera nimirum partim consiti soli partim nudi: alii denique alimenta aut coronas aut alia eiusm0 di impetrabant. Haec tum dabantur ab urbe praemia iis qui semper erga eam suissent benivoli et utiles. Sic Erechtheo contigit Minervae filio, sic Harmodio et Aristogitoni. Peri clem vero Xantippi quis nescit appellatum Ulympium pari cum Iove n0mine psi) Erechtheum apud Homerum scribi pro Erichthonio, eundemque Minerva esse natum, praeclare observat Eusellius chron. lib. II. ed. Mediol. p. 984. Consonat huic Aristides. I Causas huius opitheti varias legero licet apud Plutarchum in Pcricle oap. VIII.
513쪽
39. Verum enimvero immunitatis nulla per deos tunc mentio erat neque petitio: neque id sibi d0- num tribui volebant; non quod rem ignorarent, sed quia Certo noverant, eas quas supra dixi donationes nullo fieri cum civitatis damno ; in h0c vero et illo ad immunitatem prom0vendo , non mediocrem inesse labem. Ipsa enim ministeriorum brevi sacta penuria, facultatem quoque lapsu temporis perimet dandi ea quae ante dixi , postquam scilicet omnes immunitatem adepti fuerint. In Super n0Verant Valde esse absurdum, si nonnulli ob ea beneficia quae civitati contulissent, causa damni eidem fierent, impetratis immunitatibus: quos homines oportebat , si tales postea evasuri erant, ne principio quidem in beneficis numerari. Cur ergo non sit absurdum, maio-Tes no Stros ea mentis excellentia praeditos nullum finem
514쪽
όπωπιουν μνημονευσαι , δε τοῖς τακήνων μάλιστα
λῶς ἁσπαζωμεθα, Θατέρω ἡδυοῖν περὶ τας κρίσεις εαφαψαι, η περὶ τοῦς μιμησεις ε ψευς .it. 'Oλως δε ει μῆ9 ατελεια καλλι ra ον η λυσιτελεοπα τον πολιτικη μάλιστα πρεπον, οὐχ ημΣς εδει μιους , ω αν. ρες kΘ11ναιοι, αλλα πάντας τοὐς ὐλους ταστη neque modum remunerandi secisse , et tamen immuni talis numquam mentionem intulisse; nos autem qui sacta veteram summopere colimus et Suspicimus, normamque
agendi putamus; nihilominus immunitatem usurpare, at que hanc honoris instar habere 3 ita scilicet eos damnantes , Vel qu0d rem nesciverint, vel quod cognitam bene merentibus inviderint. Attamen si hos per omnia Optimos admiramur, eosdem quoque imitari debemus; ut quod
verbis ornamus , idem operibus confirmemus. Interim dum ea quae illi ut prava abnuerunt, uos ut egregia um
plectimur ; alterutrum sane peccamus, id est vel iudiciis fallimur, vel ab imitatione recedimus. 40. Denique si sorte immunitas pulcherrimum quid esset atque utilissimum et politicae valde aptum, haud n0s
Athenienses solos opus esset , sed cunctos populos, ratio-uem eius habere ceu communis c0mm0di et omnia per-
515쪽
vadentis. Quod si nulli mortales, praeter nos, hoc more hactenus usi sunt sutinam vero et numquam deinde utantur , o Minerva potensi ) cur soli nos hoc morbo laboramus' nisi nos soli nosmet volumus ipsos odisse. Iliniis me Vero , inquit Dem0sthenes, neque hanc nobis im-- pingi dicam licet. Nam si forte cunctis gentibus iidem
D m0xes legesque essent, tum s0li nos hanc immunitatisse Consuetudinem usurparemus , improbi merito videre se mur, qui rem iniquam sectaremur, et praeter legem M uniVersalem res nostras publicaS gereremus. Nunc quo- niam multa est morum Varietas, atque alios aliis usibus se delectari videmus, omnesque sere Vetustis apud Se cones suetudinibus adhaerere; quid mirum si immunitati, se quam nulli alii populi agnoscunt, apud nos solos l0cus
1 Ηοc quoque argumentum ait Demosthenes ed. cit. p. 556. extitisse in adversarii nescio cuius or xtione. Rei memor Aristides hanc. veri similitudinem declamationi suae adstruxit.
516쪽
se est 3 Neque sane Lacedaemoniis neque Thebanis neque '' aliis quibusvis gentibus ritus suos exprobramuS, Verum is hos ei tribuimus, qui primus rem publicam In quaque di, gente constituit i. Tibi equidem, Demosthene, adsentior de ΡΟ-pulorum variis consuetudinibus, propterea quod alios atque alios legum latores sortiti suerunt , prout fortuna aut aetas incidens tulit. A te vero libenter re Scirem , Dum ea in quibus p0pal0rum inter se ritus disse runt , sint e numero utilium, an p0tius publice ac privatim perniciosorum 8 Si pernici0sa dices, paeimum quidem Satis est absurdum et improbum, per haec nos ad aequalitatis studium impellere, ac malum malo , ut aIunt, mederi; et non potius per optima ab illis maxime avertere, atque ad haec pro viribus advocare. Tum Opus esset, per
517쪽
νου τινος κέρδους επεχ' ευρέθη, ψ τ τὰ γιγνόμενοι δυνα μθ αι συντελεῖν, ἴτελείας δε οὐδὲν μαλλον ταως λειτουργἰαις εχ γρὸν οταν δε ταύτας λέγω , τ;ην πολιν λέγω , δι ων ταύτη το σωζεΘαι) τί πιριττοῦ συλλογίζει , ὴ σοφιστης ὼν οὐ. ἔξεστι γιγνει , την πρὸς a μη παραβί λων , ἱμας δ' Gτευθεν ως ἁγαθου τινος ταυτης ἁντ : Θαι πείθων ;μβ. Το δ' εστιν ἄτεχνοῦς επίβουλον, η πειρωμένου την πο- λιν εσχάτοις περιζί - κακοῖς' δ'ερ γοῦρ το τοῖς ἁδικουμniciosa illa quae dixi, una cum ipsa immunitate ceu sata quaedam ex hominum vita eximere , atque ad poetarum montem et undam merito amandare ue nequid iam superi esset, qu0d publicis rebus noceret. Verum si illa varietas rituum publicae Commoditatis causa excogitata est ,
atque ut cuique genti c0ngrua perfici queant; nihil autom immunitate inimicius Ossiciis est p0rro ossicia cum dido, civitatem dico; nam haec illis continetur) cur iam cavillaris, atque artificem haud recti sermonis agis: Θ dum immunitatem ad dissimilium comparationem vi trahis , atque hinc n0bis auctor es retinendi eam, quasi aliquid frugi sit. I. Utique hae viri insidiae sunt conantis urbem obstringere summis malis. Nam sicuti nem0 per deos negabit, reverentem eum esse legum qui persequi iniustos
518쪽
atque oppugnare studet; ita si quis nocuos civitati multo conatu adiuvet , manifestum edit indicium mentis vesanae, et pessima in nos molientis. Iam si homines illos propter labem inde manantem aVersamur, quanam hic poena dignus est, qui dum improbis eiusmodi opitulatur, talem se ipse praebet, et alios ad paria facinora in
citat Z Iam et sycophantia, et donorum acceptio, et lascivia , et clandestina cum hostibus foedera , et Venenovum propinati0nes, et per Iovem latrones, parietumque eLssessores, et pessimae quispiam notae, tum maxime odio habentur, maioresque poenas dant, cum quae agunt, ue- dum ut par esset occulunt atque exh0rrent, Sed tanta audacia esseruntur, ut iis gloriari palam non dubitent; duplici labe laborantes, malitia atque impudentia: neque
519쪽
saltem alterutrum intelligunt, sed causam suam graVant, dum se publice re0s arguunt. 43. Porro autem qui isto pacto sucum nobis clandesti no sacere putas , hinc adeo maleficus argueris, et qui
dem ipsi tibi quam nobis magis, Cum enim haud queas
immunitatem demonstrare legitimam , neque ulla iuris necessitate fretam, neque tabulas proferre p0ssis quae de illa J0 quantur, quibus nixus Leptinem, ut Certe Pu tus, coargueres; tu nihilominus tam adulterino col0re Va-Ti s Versasque Orationem, ut hac improvisa specie persuadere etiam videaris , et eos qui minus circumspecti sunt
decipere. Nam si leges, inquis, diserte iubent, ut his, qui acceperunt, rata in perpetuum dona sint, neq9e si nunt ea ullo pacto commoveri; qui quas dedit nonnullis civitas ad omnem eventum immunitates, has decreto suo irritas omnin0 et nunc et perpetuo reddit; is inquam tau-
520쪽
ὴ ημῆς ἐλέγ cων μηδεν ει,εκα νο ριων ἐπισταμενους stus legum essractor, ideoque dignus qrii legiruparum P0ernas luat, tamen poterit suadere nobis consilia quorum auctor est Z Nonne tu ais, permultis verbis circuml0quen Sac εaeΡe auditorem rogitans, aequum esse Ut qui Prae inium impetraverunt, eo perpetuo fruantur' Esto tibi ratum hoc votum. Cavit legislator. ne dona cuipiam exa piantur; de immunitate tamen nullum verbum facit, sed unice de donationibus; nisi tu sorte clam loquentem au disti. Cur ergo quae legislator non commemoraVit, haec
tu improbo tibi vindieas p et quae legibus minime desinita Sunt, ea tu legitima appellas p leges simul calum' ni uS , Simulque nos vituperans, quasi nullam legum