Quaestionis de Cornelii Celsi vita pars prior

11쪽

mihi longo superioribus nonnunquam exstiti adversarius; non vereor, ne in suspicionem veniam arrogantiae atque temeritatis. Ego certe, quotie cunque dissensi, id me fecisso mihi conscius sum studio veritatis adductum ejusque vi convictum multo magis, quam vituperanda quadam ostentatione commotum atque dissentiendi libidine, quippe qua nihil scio, up turpius sit magisque animum iuvenilem dedeceat. Rostat, ut Deo omnipotenti pia faciam vota, Velit quam maximo providere valetudini TUAE

Vitaeque, quam nuperrime in summo periculo et discrimine versatam vidimus, carissima scilicet

sanctissimaeque o TUIS et omnibus bonis, atque senectutem TIB largiri ostoris eamque Toptatissimam nominis enim TUI atque divina humamitatis et virtutis audo jamdiu commendatam audimus immortalitati TU autem mihi illam ist

12쪽

in Posterum eonserves, precor, benevolentiactTUAE oblectationem et commendationem, atqucterodas, nihil unquam mihi cadere posse a melius fortunatiusquo salo. Scribebam Dresdao VI. Idus Ianuarios

13쪽

PRAECEPTORI SUO AC PATRONO SUMMA OBSERVANTIA COLENDO

15쪽

II LUSTRIAE SPLENDIDISSIMO

R P. D.

duo de persecta sapientia PLAT vero a praeclaro disputat, oui tantam scilicet tribuit nuchritudinem atque vim, ut, si oculis cerneretur, mirabiles in nobis excitaret sui amores ideri r pomodum ad sapientes etiam, qui illius quasi simulacra sunt, Pertinere mihi videtur homines. L TONEM certe ipsum amabili SOCRATI sui sapientia et virtute tam vehementor ommotum fuisse audimus atque incensum, ut in utriusque contemplatione omne vitae studium collocaro statueret. Sed ego quoque haud scio an non singulari, qua TE, Millatum video, sapiuntiae TUAE atque virtutis dignitati incredibilem potius obeam sanctumque, quem TUI habeo, amorem, quam nominis claritudini o ingenii luce atquo ubertate studiorum in salutari arto ad universi humani generis salutem positorum IBI Profectae Gloria enim admirationem quidem gignit. sed amor cille, quem dixi.

16쪽

Platonicus tanquam Gra solum sapientiae at ri it tm I unqu sequit. nisi forte ex conjunctione ipsa omnii im horum animi ornamentorum Summus exo itur et ero dirimis splendor is, quo dignum H/PPORRA s jure censet medicum Philosophum. Quam ob causam cum etiam nostr9rum temPorum Grinis personis eadem fero fieri soleat, qua retere' usos esso scimus erga homines meritorum causa dini deor a n ad umeratos, eligi6 studiorum meorum primitias, qu'loseunque sunt, in lucem Proferendas equidem non potui, quin TIBI, HEROImedicorum nostrae montoria longo CLARISSIΜΟ, dedicarem UOQUE inscriberem nomini illustri. Verumtamen multo etiam magis gratissimi animi seissus a me flagitavit, ut, quae scilicet jamdiu maxime esset exoptata, oblatam hanc arriperem occasionem, qua publicum aliquod singularis meae in E Pietatis statuorem documentum enim

17쪽

mihi non solum exemplum proposuisti divini illius, qualis esse debeat, medici Hippocratici, quod dilia gendo et imitando exsequerer, dignissimum; sed Praeceptorem etiam TE Praebuisti benevolentissimum humavissimumque ducem in arte medica cum Percipienda, tum exercenda, tantoque me ornavistio pluribus annis familiaritatis TUA domusquo usu, ut unus propemodum ex TUIS mihi esse videre naptusque TE Itorum tanquam parentum atque summo quidom opere colendum propter TUI, quo me amelum es, favoris munus meaeque in TE pietatis officium. Quam quidem magnam TUAM immeritamque gratiam uti pulcherrimum aestimo juventutis meae ornamentum, cujus gratam Persuasissimum TIBI habeas m nunquam depositurum esse memoriama ita quod a TE potissimum Proiecto mihi contigit, ut accuratiori natura rorum O tempIatione iniquo subtiliori studio causarum Or-

18쪽

horum eorumquo curandorum cognitione exquisitiore imbuerer, id in summis habeo Artunae beneficiis. Etenim in ista, qua Post hominum memoriam salutaris professio laboravit, rerum difficultate discruplinarumque multitudine atque confusione cum mihi accidisset, quod aliis quoquo usu Venire solet, ut vehemonte Perturbatum sentirem juvenilem meum animum atque de omni fero desperantem sua ipsius vi et virtute medicinae ex quo scilicet tempore

facultas mihi data est, qua de V lumino lumen aliquod mihi accenderem TUAQUE institutions usus faciem adspicerem verae atque Hippocraticae quidem illius medicinae, quippe qua nihil profecto ad simplicitatem et dignitatem pulchrius uberiusquo

esse potest ad humanitatem utilitatemque magis magisque intollexi, artem medendi osse, id quod parens ejus ipse , HIPPOCRATES , jam gloriatus est, omnium nobilissimam dignissimamque, quam summo

19쪽

amplecteremur amore atque ludio. Quapropter siquid in me est ex quo aliquando et res medio et res ipsa, quas in quaestionem Vocata est, utique aliena mihi visa est a claritudine nominis TUI neque indigna, in qua a quotidianis negotiis iisque gravissimis aliquantum adquiescas. Etenim qua quam Praevideo, fore, qui hoc disputandi genus levo oriati'sint ac minutum, et qua aetate Vir alti

20쪽

quia doelua rixerit quave ratione, parum inteae sudicavit ae scire; TE tamen et unumquemque humanitati oditum ab istis dissenter atque aliua esse judicii persuasum mihi est i Nam quod cognationis

vinculum ex CICERONIS sotitentia omnibus om-muno eat, quae ad humanitatem pertinent, artibus eodem Par est atque decorum eunetos quoqum inter se contineri viros humanitatis studiis imbutos. Est autem CORNELIUA CALAus Mud indignus an quocum universa postollitas, do qua quidem optimo meritus est, extam aliquam ineat sortis omniunionem. Quem ut ego quoquo, ex aliquo tompore

maximis habui in deliciis, ita summopere mihi

cordi fuit, ut, quantum valerem, ad vitam ebus adferrem, quam multum adhuc in dubio atque occulto latuisse scis, illustrandam. Quodsi viris quibusdam, qui jam ante in hoc quaestionis genu Ieversati sunt, . ingenii lacumine topiaquo racionti Re