Specimen medica inauguralis exhibens editionem libri Hippocratis De capitis vulneribus : quod ... offert Johannes Hendrikus Rutgers

91쪽

hinc quid scriptum fuerit palam fieri arbitror. Nempe orta Sunt haece Verbis κως πρωτου χαλάσαυτος , ita ut haec irrepserint interpretamenti loco. Nimirum auctor dederat οὐ κιυδυυευειυ τὰ ὀστέα πειρωμ ενον ἀραιρέε ιυ πριυ η αὐτόμ ατα επαν ip , quod quis interpretatus est οὐ κιυδυυεύειυ τὰ o στέα πειρω μενου ἀραιρεειυ πριυ γ πρῶτου χαλάταυτος i. e. του οστέου. Nihil pone επαυi' adscribendum esse docet seq. επαυέρχεται : hoc enim IOCO OV .. πριυ ἡ . . επαυξ' . επαυέρχεταt δέ . . Sicuti mox υπ0ρυυμ έυης υπογύεται δέ, qualia Saepe apud nostrum obvia. Littreus coniecit et in textum intulit οἰδεος πρῶτου χαλάσαυτος , at si δος Seu οἰδημυα καθίστα- σθα. t dicitur nostro , non χαλαυ. Cf. cap. 29 , καὶ το si δηρια κα

nethone apud Setinet erum citatur , mihi li. I. Suspectum , QUUmnusquam apud Hipp. legatur; tum Vero OrtuS eius ex confusione ter minationis vocabulorum σηραγγώδεα et σκληρά h. l. apertus. Nimirum certissimum est utrumque recipiendum esse, nam οἴτε σκληρά respondet Superiori ἐυαtμότερα, et οἴτε πυκυὰ praegreSSO κοιλα , et 6ύτε στερεα prioris Ordinis postremo τηραγγώδεα.

92쪽

Et μητε ante δεξυιευου delendum esse cuiVis patet ; at feliciter et Vere Littreus pro μητε si reposuit μεθη οέ ; lubens hanc emendationem amflector , qua unde pone μητε in Vulgata Ortum Sit , rectissime explieatur. ἐχωρ ρ ἐει σμι)κρός. - Vulgo ρε st. Indicativum praebuere Iibri duo Parr. καὶ βχtχῶδες γ ἐυετα t. - Operae pretium est Erotianum ad h. l. contulisse et FOes. in Oecon. voce βλtχ-Jες, ut interpretes ad IIesych. - Sed de variis Iecit. ab Erotiano traditis verbulo monendum: βλιχῶδες et πλDχῶδες ita enim pro π .ηρῶδες legendum eSSe iani alii recte Viderunt) unam candentiliae vocem ESSE Certum iudi O , ut C dubito quin βλtTHδες verum sit , πλtZQυες , Iua z0 Ξξεπτυγ μευον notare Voluerunt , nil situ uni an auctore sit pros clum. - minus certum iudico γλισχοQυΞc ossormatum esse o βλtχὐυες : nam ci

93쪽

βλιχῶδες et γλιχῶδες scribi potuisse puto , sicuti Attice βλ ἡχωυ

dictum fuit pro , monente Sulla : γλεχῶδες vero similiteranSam Praebuit scripturae γλtσχρῶδες , nam haud magnam adhibeo fidem h. l. apud nostrum huic formae pro γλtσχρ0υ. Archigenem apud Cocchium p. 3 7 citat Littreus , ubi ελκος - βληχῶδες. Quod ad βλιμιῶδες in adnotatione vetere illa, id profecto, etiamsi in libris quibusdam fuerit , non scripsit Hipp. - unice Verum ti . l. est βλt χῶδες

λευκον ου. - Vulgo λειου ου. Illud recepi cum Littrsio e Ma-nialdi correctione.

ὐπόπυου '. - Vulgo ὁπόπυου η , quod Vere emendaVit Foesius. ἐν πρεσβυτερω ευντι τω τρωμιατ ip και ευ νεωτέρω . - Vulgo τω τρώμ ατι ἡ καὶ ευ υ. , in quibus quid Sibi Velit , neSeis. Video interpretes omnes Iocum explicare quasi τρωμ ατ i' legissent , Corn. Foes. Grimm . Lit tr.) nec tamen de emendanda loci scriptura

quisquam monet. ευπριστου. - καπυρξυ dant A Id. aSterisco Vocem notanS , cod.

Med. et Parr. tres. Littreus : Deette Iecon , inquit, seruit egalementadmissible. V Fateor me non satis perspicere quid hic sibi velit illa lectio : καπυρόν significat siccum , quod Siccum eSt ευπριττου eSSepotest ; nec tamen propterea statuendum ευπριττου gIOSSema ESSenominis καπυρόυ ; quod quominus Verum habeas, prohibent ευπρι στου et ευ ξυστου respondentia participiis Superioribus πρόσαυτα et καταξύσαυτα. Scriptumne fuerit : καπυρου δὲ γ ἐυεται καὶ ευπρι- στου καὶ ευ ξυστου 8 Verum καπυρόυ , si hoc loco legiSSent , exΡΟ- SutSSent Erot. et GaI. , qui eius non meminerunt. Siliae igitur recentiori tempore hic astpositum Z Hic aqua mihi haeret.

καὶ πυρετος επιλοεμ βάυst. - Recte h. I. de suo Optativum dedit Littreus , libris Scriptis επιλαμ βάυεt ferentibu S. καλῶς εχst ἐδέσθαι. - Scaliger ἐδέσθαι deletum cupit: ferri

94쪽

της αλλης διαέτης iungat. Miror FoeSium recte locum interpretantem tamen Scaligeri rationem laudibuS ornare.

πρξης, ου χρη ἐκπρ. - πρόρος fortasse Scaligeri Verissima cor rectio corrupti περιης, quod Edd. ferunt ante Fousium et libri plures. - Idem iam adnotat Littreus. αλλὰ τελευτῶσά πη και διεαίδητε - Ιta libri quatuor et Ald. τελευταιου σάπη και Vulg , unde Scaliger scribendum iudicavit τελευταιου σαπεtτα δtε μύδησε. Codd. duo et Mart. τελευταtονεσάπη και δtεμύδησε. επει ἰὰυ ολ ἐγου πάυυ δε' δ&χπεπρόσθαι. - Cett. Omnes o λόγου praefero ολόγου , quod de meo desti. Nimirum quemadmodum πολ- λοὐ δει multum aDest dicitur, ita b. I. 6λίγου δέ ' scribendum; o λόγου si scribas aliud quid significat, nam iungendum erit: ἐπειδὰν ολίγου διαπεπρίσθαι , quod auctor certe non Voluit.

ὁ πρόων καὶ το ιστέου. - Αrticulum ὀ praebent cod. Med. et Parr. duo cum illo consentientes. ἡ ο σου μ έλλοι θρίστασθαι. - Cett. ριέλλει , mihi indicativo hic Iocus non eSse Videtur , ita ut de meo OptatiVum dederim. ἔπειτα δ ἀγελέειυ το ιστέου - δ' de meo interposui , quod inter duo A facile interire potuit et eiusmodi locis fere a nostro USurpari solet. ὐστερόζων. - Ita libri quatuor , vulgo infinitivus legitur. ἐκπρόειν. - ἐριπρίειυ Foes . , sed error typogr. CSSe Videtur. ὐπόπυόυ τε ἐου καὶ διάπυου. - Cett. in υ quod de meo

emenda Vi.

ἀλλ' η οπη. - de meo interPOSui. παχύτατου. - Libri tres πάχιστου : dubium mihi num Homerica SVPerlatiVi forma in nostro auctore exhibenda sit ; exempla in aliis libris desit PO.ες τοὐτο δ'ἀεὶ ευστ ἐζεευ. Hoc etiam loco δ' de meo ait scripsi.

95쪽

ξυμ ρερειυ τω ἐλκει. - Libri duo h. I. addunt : καὶ επtμελειτθαι μη τι επικίνδυυου ξυμ βη. - Τres libri quae dein sequuntur non habent. χρη. - Ιta Foes . emendavit Vulgatum χρε. τρυπῆς. - Vulgo τρυπαις , quod fortasse e τρυπὰς , fortasse e

Fortuito p. 36 VS. 4. ante ρλυκταιυαι exciderunt Verba ἐπι τη γλώσσἴ , quae hoc Ioco sunt reponenda, quemadmodum p. 37 VS. 4. In lingua addendum est ante Phlijctaenae. OmisSioniSorigo posita est in coniectura , quam dudum repudiaVi.

96쪽

De veratule theoriue influminutionis Hentei merito dubitaveriS. II. Non ab omni purie verum videtur: , Nihil agere in orgunismum introductum, nisi solutum sit V

Febris intermittens ubi endemice grassatur, minu6quidem frequens est phthisis pulmonalis. ideo tamen non noti mundum ulterum morbum ulterum eicludere.

97쪽

THESES.

IV. Re vera distinguendum est inter causam morbi occasionalem et eaeternum.

VII. Purtum praematurum pronoeundi methodus fucillimu, sed non tutissima, est punctio velumentorum. VIII. Embryotomiam nunquam fieri debere nego. IX. Supernutatio pulmonum in Docimusia hydrostatica prudenter observata et omnibus, quue in censum veniunt necesse est, unimadversis, certo probul infrentem vixisse.

98쪽

Seirrhum quam citissime esse auferendum, ne ab803 ptione ichoris oriretur dyserustu curcinomatosa, falsum est. XI.

In eranti laesionibus ubi de perforutione facienda, necne, dubitus, operatio potius sisti, quum omittatur. XII. Virus Conorrhoicum non idem quod syphiliticum, sed ob hoc distinguendum esse, Contendo.