장음표시 사용
81쪽
κατὰ τὰς σάρκας ραγῆ διαχαλασθ' , ἀλλ' εστι ετ t cod.
Med.) Hanc Ieet. vere emendavit Littreus ita ut pro σάρκας reponeret ρα Θάς , ceteraque deScriberet, quemadmodum ego quoque Iocum iam exhibeo. Id unum autem displicuit, quod ὰλλ' ετε e cod. Med. scripsit, quippe quod ferri nequit; nam Verbis ἀλλ' εστ i κ. et . i. auctor refert, quis casus cognitu sit difficilior e duobus paulo ante enumeratis: ἀλλ' ετι autem congruum eSSet, si alium quemdam tertium memoraret, quod non facit. αὐταὶ αι ραρα i. - Longe ineptiSsimum est αὐτοct αι ραρα iquod libri scripti et editi ferunt omnes. 0 τι μη ἐσχυρῶς διεκόπτὶ . - Verissime Lindenius οτι vulgatae in o τι mutaVit; illud ferri nullo modo potest. διακοπἡ δὲ καὶ ε δρη τώυτόυ εστι. - Nolo reticere mihi non numquam Vitii suspicionem movisse Verba haec, quae in fine S U , sub finem 5 44, tandem hoc loco Ieguntur. Nempe duobus locis
superioribus facile ea fero; hoc autem nostro ea abundare fere dixerim. Ego delere non sum ausus ; nec tamen committere nolui ut futuro sorte editori locum ad perquirendum non commendarem.
καὶ πολλου ελαττουωυ. - Ρone πολλόυ libri habent τε , quod
τὰς ευ τω ὀττεω γευομέυας. - Τum b. I. , tum infra, in verbis 'Eυταυθα δὲ γευόριευα , de meo aor. participii dedi, libris utroque Ioco γιυόμευα habentibus. Me iudice Persaepe apud nostrum in γένεσθαι , γινόριευα ceti. aoristus γενέσθαι , γενόμευα Iatet, qui
quin hoc loco requiratur, nemini dubium eSSe ΡOteSt. οὐδὲ ἐπιδειυ. - Vulgo οὐδε πιεζειν. RectiSSime Vero Littreus praetulit cod. Med. et duorum Parr. lectionem οὐδ' επιδειυ. In hoc ipso capite καταπλάσιος και ἐπιδέσιος, - καταπλάσσοντα και ἐπιδέουτα , - ου τε καταπλάσσειν , OUT επιδειν. ἐυ τω φιλω των τριχῶν. - ΗOc Omnino cum Littreo praesero prae UuIgato γγ ἐν τῶ . τ. τρ. Recte η Omm. eod. Med. et Parr. duo.
ηκου ἄλλοθι της κεραλης τῆς αάλης. Xρη δέ . . . . Inter ἄλλης et Xρη vulgo interponuntur baec: περιέχει γαρ η κε γαλη
82쪽
n αλὲγὶ το μετωπου παυ , ἐκ τῶν πεοιεχόυτωυ τα Ξλκεα καιευ οτω ἄυ η τὰ ελκεα ρλεγμούυει και επαυοιδός κεταt δι αῖματος επιρροηυ. ΤOta periodus mihi insititia esse videtur: exhibet lusum dialecticum eumque Ionge Stultissimum in verbo περ tεχε tu. Nimirum: η κεραὶἡ περάχει παν το μέτωπου , primus syllogismi terminus, δι αῖματος επιρρο ἡ υ εκ τῶυ περιεχόυτων τὰ ελκεα και ευ οτωἄυ ' τὰ ελκεα γλεγ μα. ἐυει , alter terminus. ConcluSio eSt, Omnino deligandum esse Vulnus in fronte, ne ista επtρροη stat. Sed putabimusne tam ridiculum fuisse Hippocratem, ut non Videret idem ratiocinium aeque Valere et eandem Vim habere de reliquis capitis partibus Vulneratis quam de fronte Τ Ηaud ego credo. Est haec putida recentioris scioli adnotatio, quae in textum irrepsit. De hac
autem inflammationis ἐκ ρεύματος theoria, multa habes in primis
capitibus additamentorum spuriorum ad librum de Victu acutorum. De ea quoque conferri potest Gal. lib. II. de Meth. ad Glauconem cap. 4. initio et in primis cap. 2. - Haec iam mecum diSputaVeram antequam Videram Scaligerum item verba eiecta cupivisse, et Littreum contrarium opinatum esse ; hic tamen etiam falsam ratiocinationem in hisce et observavit et indicavit ; eam vero non ita defendit, ut in his verbis cum eo HiPpocratem agnoSeum. 8.
etc. - La correction de Scaliger est parsa ite, et elle me Sembletellement eVidente, que je n hesite pas a Ia receVOir dans Ie texte, quoique aucula manuscrit ne la justi sie , totis ayant Ie δέ, qui seu l
83쪽
1 ait obstacle. Littreus solum delevit non ελκεα. - Milii Vero et Scaliger et nuperrimus editor longe a vero abberrasse Videntur: nam locus non est tangendus. Ρartitio est in τι lata ὀστέου et τὰ ελκεα ; in altero vero partitionis membro ἡ e priore cogitatione Supplendum, quasi Scriptum eSSet: 0κου αυ το μευ ὀστέου φιλου της σαρκος και δοκεn τι σινος εχειν ὁπο τοὐ βελεος, - τὰ ὲ ελκεα μη η ικαυὰ κ. τ. λ. - Fieri potest etiam ut revera ἡ adscriptum fuerit, sed inter μη et tκαυά interierit. καὶ δ αυτε ει ὰσιυές τέ εστι. - Littreus και 'αb ει κ . T. i. et in notula: Dpost αυ addit τε vulgata, inquit. - Cette particule est nuisibie et je Pai supprimee , mal gre IeS manuScritS , Parce que Ies copistes la metient et Pometient a ctiaque instant par erreur. Immo equidem, quare αὐτε in αὐ mutem, cauSam Video nullam, idem significant, et hoc certe altero durius sonat noStro loco. oκου εὐριαρές εστι τω ραρμάκω ὰρικέσθαι. -- Ρro εὐμαρές, quot cod. Med. et Parr. duo habent, Vulgo ευχερες , quod SerVaVit Littreus : mihi hoc alterius interpretationem referre Videtur, ita ut trium illorum Iibrorum lectionem praetulerim. HeSych. εὐμ αρές ευχερες , ceti. - Ρro ἀρικέσθαι Scaliger voluit ερικέσθαt, quod etiam Foes. desiderat et Littreus dedit: mihi nulla mutatione opus Vide
tur, recte medicus dicitur τω ραρμάκω Fh δύυασθαι ἀρικεσθαι ες τινα τόπου , Similiter atque cap. 2s : το δε βελος δοκε ' ἀρικεσθαι
nissimum est et interpretandum o κοόω αυ τινι ἀρικεσθαι του
84쪽
cod. Med. et Parr. duo , quod Sane accuratius locum definire videtur altera Iectione; Vulgata tamen Verior scriptura a me habetur.
SuperVacaneas et erroneas eiecerim.
μοτωσαν τα δε καταπλάσμαeti χρησθαι. - Ante καταπλάσματι inserunt χρἡ eod. Med. et Parr. duo.
μάζη εκ πλεπτῶυ ἀχρότωυ . ευ ο ξει δὲ μάττε ιυ. - Vulgo μάζην , Iiber unus μάζη , Iibri illi tres saepe laudati μάζης. Hippocrates, puto , dativum dedit, qui per appositionem cum
85쪽
καταπλάσματt convenit: καταπλώσματε χρησθαι .... μάζέ. ΡOr1M ευ ο ξει μάστεευ habent libri illi tres et quartus alius Vulgo vero ευ ο ξει δια μάσσειν Sine interpunctione pone ἀχρότωυ. Denique quatuor illi libri pro n εφερυ ferunt εφειυ , quod de
και Iiυασθαι. - Quost Med. cod. et Parr. duo L. I. addunt την σάρκα. , id unde deVenerit non intelligo, sed longe inneptissimum eSSe certo Seio. και αυτις επικάρσιου. - Ionicum αὐτις ex Ald. recepi; Vulgo ει η κάρτιον , pro quo unice Verum ἐπικάρσεου Littreo praebuere cod. Med. et Parisienses duo cum illo maxime conSentienteS.
εα σι αόται αἱ πάθαι εούσαι ἐυ τω ὀστέω . - Ρro μάλα in his Vulgata seri αὰλλου. Cod. vero Med. et Paris. illi duo ριάλα το κακόν , unde primam Vocem recepi, Omittens τὸ κακόν , quod Vereor ne a recentiore manu additum sit, ut expleret sententiam probe sibi constantem. Vulgata pone ὀστέω habet τοὐ βελεος , quod e seqq. Perperam huc retractum et ita repetitum. αὐτηυ τε τηυ εδρηυ. - h. l. in vulg. perperam additur τούβελεος , quod prorsus supervacaneum omittitur in tribus illis libris HSS., quorum auctoritate suppressit iam Litti eus.s 22.ες πρiσιν ἀρiκειν. - Vulgo ὰρἐκειυ , codd. duo Parr. cum Mediceo fere consentientes ferunt ἀρηκε ιυ. Cum Littreo tum p. 4ὰρικουσα , tum b. l. ὰρ ἐκεtυ Scripsi, praestat tamen his etiam locis ἀρἡκουσα et ἀρηκε tu recipere , quemadmodum p. 34 bis αρηκει 1egitur. Vid. Butim. Vol. II. p. 205.
καὶ τὰς τρεις ημέρας μη ὐπερβάλλε ιυ. - Liber Med. et duo Paris. καὶ οὐ δει τὰς τρεις ηριέρας μη ὐπερβὰλ λειν , qu0d milii
ineptum Videtur ideoque vehementer displicet; miror recepisse Litii sium.
86쪽
αλλως τε και θερμης ἐούσης της ὐοης. - Vulgo αλλως τε και της θερμῆς ωρης , quod mihi cum nostri solito orationis tenore
non congruere Videtur, adeo ut de meo ita mutaverim.
εiτα καταπλάσας καταπλάσαυτα liber unus) τη μάζη ἐπιδησαι , τη δ'υστερα ' ἀπολύσας καὶ ἐκκαθερας haec etiam participia cod. unus accusativo) τὸ ἐλκος επιξῶσα t. Ita Vulgata , Pro qua cod. Med. et Parr. duo illi primam partem ita efferunt: δει δἡ ἐπὶ τὸ ὀστέου τὸ τὸ om. cod. Med. τηκτὸυ τὸ μελάυτατου δείσαυτα τω μελανι ραρμάκω τω τηκομέυω στειλαι τὸ ἐλκος, ὁποτε ἐυας ιθ όυιου ἐλαι ω τέγξας τέγξαι cod. Med. . - En librorum traditionem , quae in censum veniat necesse est , deIcripsimus. Videamus de vitiis , tum de nostra emendandi ratione , Cui aliorum Subiungam tandem conamina. - Ιnitio quod codex unus habet, μητε ὀλως ὀρωυ δύνη , procul dubio recentiori alicui debetur locum ita corrigenti. Recte vidit Littrsius legendum esse μητε ὀλως δρῆυ δύνη ,
nam hoc profecto Voluit corrector ille , sed parum recte ista in textum recepit, quum non sint Hippocratis. I erum latet in vulgata Vitium : nam ηυ μη δtαγtυώσκης .... μητε ἄλλως ορέω mancum est: quid deficiat, nemo facile certo dixerit , sed G 32 si consulas , Videbis Hippocratem vulneratum interrogare , Vulnus inspicere , subinde μηλώσει , aliisve modis explorare , quorum alicuius men-
87쪽
tionem sacere potuit hoc loco ; - Sest potuit etiam in genere Varias explorandi methodos indicare et explorationi per Visum Opponere , quod lenissima medela exprimere Sum conati S Scribendo η υ FK δεα-T0 ὀστέου . . . μητε αλλως , μετε ορεωυ. - Ita in fine 5 32 ἐστι ορῶυτα γtγυωσκε ιυ. - Ρergo ad cetera , in quibus ante omnia attendendum ad plura illa participia , quorum poStrema in omnibus libris , unico excepto , nominatiVO efferunt Ir , prima a Cusativo , ita ut v δgi pendeant. Iam vero aut Omnia servato δε taccusatiVo Sunt ponenda , aut δει δn delendum et participia Domi nativo describenta , ut infinitivi pro imperatiVis poni censeantur ;quod Vero simillimum censeo, quia postrema in unico tantum 1ibro accusatiVO ponuntur. Itaque 'ει δη , utpote recentius addita mentum Visum, deleVi. - Ιn Seqq. verba ἐπὶ το ὀστέου τηκτου τομ.ελάυτατου δεύσαντα τω λαυι ραρ μάκ ω τω τηκομένω haec enim probabilior codicum lectio) lacunas obferunt ; nam primo inii nitivum aliquem desidero cum Foesio , qualis ἐγχεε tu aut ἐπtτιθέναι, ut dicatur ἐπι το ὀστέου ἐπιτιθέυαt τηκτὸυ τὸ μέλαυ , seu potius τηκτόν τι lχέλαν , quum postea illud accuratius definiat Τum vero desidero nomen rem indicans , quam τω μ.έλαυι δεὐσαι oporteat ;quod nomen in superlativo μελάυτατου latere arbitror, quippe quem originem traxisse iustico e lμέλαυ μοτόυ ; quid enim aptius , quod vulneri imponatur nigro medicamine Iiquabili tinctum , quam linamentum Z Nomen ραρμάκω delevi ; semel tantum in universo loco apte poni Videtur , in Verbis κατατακέντος τοὐ ραρ μάκου , ita ut ceteris locis id eiecerim. Ceterum in vulgata loci lectione interposui infinitivum στε Lλαt e tribus illis libris , addita copula καi de meo ,
sine qua sententia sibi non constat. - Itaque quam interim rationem ut hunc locum emendarem , et quare eam tenuerim, abunde Significasse mihi videor. - Scaliger voluit τούτωυ δὲ ούτω γινομένων ,
καταπλάσας τη μάζη επιδηται κ. z. λ. omnino tenendum Scaligerum non Vidisse cod. Med. et duorum cum illo consimilium Pa risienSium lectiones , ita ut profecto multa retinuisset , si copiis istis uti potuisset , quae iam resecanda illi visa sunt ; sed id utut est,
88쪽
maxime offendit illud τε κωυ το μέλαν , quo modo nullus lacile medicus Graecus Scripserit , sed profecto quivis istud αελαυ defini- Verit. Ossendit etiam μητε αλλούς ορῶν quod quid sibi velit post ηυ ἴμη δραγtυώσκης illatum, non SatiS aDertum. Littrei adnotatio ad li. l. omnino legenda , nam habet multa , quae ad Ioci intelligentiam faciunt. Ne quis eam perlegetis mihi obiiciat
Verosimiliter referendam me mOVere debuisse ut ωαραάκω retinerem, dicam certum esse Galenum Suo tempore textum corruptum VidiSSe , eumque inter Verum et salsum in eiusmodi locis vix distinguere , Vel etiam saepe pessime distinguere , adeo ut huius auctoritatem paene nullam eSse censeam. Sed , ut ad Littreum reVertar , sunt in eius adnotatione multa digna , quae ad hunc Iocum diiudicandum teneantur : eum tamen ita constituit , ut nemo intelligere possit ; quod ne inclementius dicere videar verba ex illius recensione describam :
εο υτηυ otiosum interpretamentum deleVi. αὐτtς. - IoniSinum praebet cod. Unu S Par. αὐθις , ceti. PI. Ξισα. V μέλα tu χυ. - Recte lχέλα tυαυ , quod in Vulg. deficit , ecodd. quatuor recepit Littreus. ἐπιξύων την ρωγρ ηυ. - Ιn Vulg. h. l. iterum Ieguntur Verba ταύτην γανεισαν μέλαιναυ , quae recte trium illorum librorum fide delevit nuperrimus editor.
τις περ ερρηξε. - Codd. illorum trium lectionem ri et tς περιέρρηξε Perperam pro Vulgata intulit Litlrdias : quid enim compositum Verbum huc faciat , haud facile quis dicat.
89쪽
n σαρξ , n περώχουσα. - Cett. Omnes και ἡ σαρξ π.Equidem illud και , quod e vicino , υ καὶ ἄλλως per errorem huc devenisse videtur , eieci. Pλεγ μαιν' τε και πὀριτρόγγηται. - ceti. 21ST .αἐν ται, confusa huius verbi terminatione cum superioris et SequentiS Syllabis postremis. Itaque ρλεγμια ιυ' τε exhibeo. Cod. Med. et Parr. illi duo καὶ ἐώμευον περιτριγγηται. εχει κακὰ ευ ἐωυτ'. - ῖσχει κ. z. λ. Codd. Parr. duo. και εκ τουτέων υπόπυου γενεται. - Ρro , Vulgo Δδε , quod me iudice parum apte ponitur, nempe Vel καὶ ἐκ τούτων ὐπόπυου scribendum iudico, vel και οδε ὐπόπυου γ ἐυεται. Sed cost. Paris. unus habet Δδε ; hinc priorem vocuIam recepi , omisso Gδε. υπερσαρκησειε. - Ita eodd. illi treS , Vulgo υπερσαρκότ'. περὶ της Ρι ἡνιγγος. - Vulgo ὐπερ τ. μ. . , sed περ i , quod nostro in huic similibus maxime consuetum , dant codd. iidem. ; υπέρ eiusmodi locis apud nostrum legere me non memini.
tuor , Om. VIIIg. - In μυδη τε ea eSt lectionis Varietas , ut vulgo μυ η τε legatur , ut edd. antiquiores μυδίη τῖ ferant , idemque cod. UDUS Par. , altero quodam serente ροηδύη. - Cod. Med. et Parr. duo cum eo maxime con Sentientes habent μύδηταt, unde vera lectio
facile eruitur , quae est μυδ' τε : nempe μυδ' Dorice pro μυδα , quae Dorica forma nostro maxime familiaris. Verum inde probe intelligitur ortus illius μυδη η , μη δύη , μυδίη , quippe quae Omnia uni isti MΥΛΗΙ debentur.5 21. οστέου δε ο τι δη ἀποστηυαε δει ὰπo του ἄλλου υστέου. In Vulgata lectione praes. ἀπὸ deficit. Cod. Med. et Parr. illi duo δει ὰποστηυαε ὰπo του ἄ. O.
90쪽
αρόσταται. - Pro ἀποπτρακός Scaliger coniecit ἀποεστακός , sed probabilior est coniectura Littrei ex ὰποστρακος ευ essicientis ἀποστρακωθε υ, quam Iuben S amplector. Dein Scaliger τω ἐυαιμω καὶ ζῶντι μάλα ἀρίσταται reiicit , tum propterea quod inutilis Sit Superiorum reΡetitio , tum quod Sit soloecismus. Recte quidem hic r
quodque interpretatur elle Pese gran merit Sur Pos Plein ue sanget et ii iant, id nullo modo probari valet. Sest admissis in textum his mutationibus , quae probaVimu S , DaUda corrigenda Supere rant. Dativus τούτω mutandus erat in nominativum τοὐτο ; pro ἀρόεται codd. trium lectionem ἀρόσταται retinui , quae habetur etiam in otiose repetitis illis in fine sententiae. Recte αυτέου Vitiosum esse suspicatus est Littreus, Sed minus feliciter coniecit αὐ τε ; nempe αυτό legendum est, quo facto omnia iam bene intelliguntur. - Ceterum transponenda Videbantur mihi adverbia τάχιστα et μάλιστα , ita ut invicem sedem permutarent L 25.
χαλάσαντος , Illam rationem rectissime damnat Lilt reus. Foesius monet libros illi silaria scri Dios etiam habere εικῶς πρώτου χαλάσαυτυς: