Specimen medica inauguralis exhibens editionem libri Hippocratis De capitis vulneribus : quod ... offert Johannes Hendrikus Rutgers

71쪽

ἐπικουρημα Hesyclito significat, Sed etiam αυς ητtυ. Neque hic multum prosecit. - Martinus ad πόυων Oγελος : D Leg. , inquit, πάνυ.Rursum lin. 38 deest aliquid in hoc μιετα την τρῶσtυ et legendum μετα τηυ τρῶσιυ καταραυεων , hic enim redditur causa mortis hoc

modo, εστt να τρου του θανάτου τω ἀνθρώπω ρωγμέωυ ουτε αὐτίκα μετα τηυ τρῶσιν κατα ξανεων , ου τε ἐν τητι ηριέρησι ἐυi σευ ἄυ καὶ πάυυ ορελος γένοιτο. Sed Hipp. hoc scripsit per hyperbaton, figuram sibi familiarem, ut passim Gai. docet ' Neque

hic rem acu tetigit, maioreque quam quo Opus est molimine locum tentat. Ad Verum, puto, ducet Litti ei correctio: ἐυ ἡ σευ ἄυ καὶ πλέου ο γελος γευοιτο ἐκ τούτου τω ἀνθρώπω. Nimirum duo tantum leviora ad traditorum ductum in ea mutata cupio. Non ferri potest πλέου , quia comΡaratiVus h. l. non quadrat; praestat Ioni cum πολλόυ : tum vero praepositio ἐκ abundat, nam recte dicitur ορεχος γίνεται τινός. Iamque corruptionis ratio Sponte intelligitur: πολλόυ facili lapsu in πόυωυ abierat: A in libris quibusdam, ut sit, Vitiose repetitum fuit; τούτου Vero nescio quo medo in τοὐθαυάτου abiit: forte inter utramque Syllabam propter Vitium, quod fieri potuit, in membrana spatium Vacuum intermedium relictum fuerit τού του , i quod postea quiS expleVerit του θαυάτου scribendo. αἱ θ αὐ παχύτερα t. - Pro αὐ eod. Med. et Ρarr. duo αὐτέων

quod recepit Littreus . Me vero iudice , si horum librorum Ieci. sequi velis, scribendum est: αι δ' αὐτέωυ παχύτεραε τε καὶ εὐρύτεραι ρεγυυυταt ἐυιαι δὲ καὶ πάυυ εὐρέαι, εστι δὲ αυτέων καὶ αt μευ ἐπὶ μ. ρ. R. T. λ. καὶ αt μευ ἐθύτερα t - ὀστέου. - Vulgata fert: καὶ αt μευιθύτεραι αἱ δὲ ἐθεξαί τε καὶ πάυυ αi δὲ καριπυλώτεραέ τε καὶ πάυυ καμπύλαι καὶ βαθύτεραε αἱ δὲ εις τὸ κάτω καὶ θεὰ παυτὸς

τοὐ ὀστέου. Librorum Iecit. variae nihil lucis asserunt. Recte vero Martinus πάυυ ante καμ πύλαι desideraVit. Recte etiam Scaliger et

Foesius viderunt ante βαθύτεραι membrum deficere , ita ut αἱ μευ ἐπιπολαιότεραι, αἱ δὲ βαθύτεραι requirerent. Rectius etiam vidit

72쪽

Itaque hic dedit: και αἱ μευ ἐθύτερα i τε και ιθεῖαι πάυυ , αi δὲ καμπυλωτερα i τε και καμ.πύλαι και βαθύτεραό τε ες το κάτω

και δtὰ παυτος του ὀστεου, και ησσου βαθεῖαι ες τ0 κάτω και οὐ t; παυτος τού υτ εου. Malui omnia ad eundem partitionis tenorem deScribere, quo primum auctor ab initio haec efferre coeperat.

ὀστεου , at cod. Med. Parisinique duo omittunt articulum , qui mihi quoque melius in universali eius moli enunciato abesse Videtur. Ex iisdem libris cum Littreo μευου adscivi, quo addito omnino opuS QSt. ευ Tω ὀττεω. - Praepositionem cum Littreo ex iisdem libris addidi, uti et e pluribus uno τρόπος , quod paulo POSt e Vulg. DX-ciderat. καὶ οὐ διὰ παυτος του ὀπτεου. - Negationem ex eodem lante cum Littreo adieci: addendam fuisse dudum viderant interpretes.

Αλλὰ τουτεωυ τωυ ιδεῶυ ουδεμ ἐαυ κ. et λ. In his ἀλλ' ου TOUτεων τ . c. Ουδεμόαυ praebent cod. Med. et Parr. illi duo , idque in textum recepit Littreus. Et recte quidem ex hoc fonte οὐδεμία , quod ferebat Vulgata, in ουδεμiαυ mutavit: sed contra ἀλλ οὐ prae αλλὰ h. l. me iudice non praestat, ita ut in his voculis vulgarem Ieci. retinuerim. εἴτι ιδόυτα . . . γυῶναι. - Ιta libri laudati tres: vulgo ιδόυτε:

Littrsius accusativum praetulit, quid praestet vix diScerno. ἡ μἡ περ λασται. - Opportune haec Verba in Vulg. OmiSSapraebent libri illem. Recepit illa etiam Littr. εκας εούται. - Utrum re vera εγκάς h. t Iegerit Galenus , qui ἐν βάθει exponit hanc voculam, ego nescio. Fieri potest ut legerit Vid. Foes. in oecon . et Littr. ad h. I.) , sed certum iudico non recipiendum esSe, etiamsi legerit. Ad εκὰς ἐουσαι cf. 5 30 huius libelli: εκὰς est εκὰς et οὐ ὀστέου τού περ λασμευου.

73쪽

τε και ὀρρ. τob ὀ . , ad praegressi capituli finem reserebantur, ita ut iungeretur ἐκαc ἐουσα t καὶ ερρωγότος του οπτεου. Notemus autem primum και ita inepte pocli, tum vero in isto capite non fieri

Sermonem de osse fracto , Sed de contuso. Itaque recte ista ad huius S initium traxit Litti clus. Neminem sane nostri orationi ad Suetum Osfendet ερρωγότος του οπτεου ετρχαται το οστε0υ: eiuSmodi abundantia nostro non rara ; conVenit autem in primiS h. l. , quo ante Omnia demonstrat sine fractura os medium deSidere non pOSSe. εσΘλώριευου. , - ετρχω χευου εσω Iiber Med. et Parr. illi duo, quod neque ego praefero. ἀπο του αλλου oστεου μέυουτος. - Exspectaveris sorte ἀπο τοὐαλλου οπτεου του μ ευουτος : potest tamen alter articuluS ubeSSe. εσρ ἀται. - Recte ita libri illi duo Parr. , ceterorum ἐσρλασται deteriuS.

Parr. illi duo pro η ἡ περ habent ευπερ et in sine pro γλάσιν

ferunt ρωγμ ηυ. Ceterae in textu , qualem iam exhibui , correctiones Littreo debentur, Vere καὶ ε δρη in η εδρη mutanti et copulam ante

καὶ B ρη - πε μπτυς ob τος τρόπος. - Otum hoc membrum in Vulgata deficit, addidit vero e cod. Med. et duobus illis Parisinis Littrclus. Sed hic reiecit πέαπτος ob τις τρόπος : D qui, inquit, me

74쪽

parait une addition inopportune dii fait ue quelque glossate ur , qui aura cru qu 'it s agissait d'une nou velle eSpece de lesion dii crane , tandis qu/il ii 'clait question que d'une complication de Uliedra , qui forme dans te tableau dresse par Hippoerate Ia quatrieme espece deces Iesions ' Sunt quidem ista accuratius perpendenda. Ante omnia

notandum S 30, ubi vulgo πέμπτος οὐτος τρόπος, Aldum et libros plures habere εβδομος οότος τρόπος. Notemus dein in hoc nostro capite verba ἐυ δὲ τω τρόπη εκάττω πλεουες λάξαι γό 'OVTaci κ. z. λ.

Parum apte cum ceteris cohaerere , nisi brevi ante plures τρόποι enumerentur. Itaque et h. I. Ierba a Littreo omissa Servavi et ibi de meo εκτος ουτος τρόπος reposui, quam rationem defendam ipsa septem illorum τρόπωυ enumeratione.

I. Fractura cum contu Sione.

Contusio sine fractu PR. Contusio cum fractura, ita ut os intro recedat. Teli sestes cum fractura et contusione.

VI. Teli sedes sola Der Se . VII. Laesio Ossis in alia capitis parte , quam qua Vulnus acceΡ' tum sit. Nempe fractura , quae sine conlusione esse nequit, simplex contusio et teli sedes, Variaeque harum complexiones τρόπους saciunt κατηγματος ossis: tδέαι vero in τρόποtς singulis pendent a maiore minOI UVe extensione , altitudine , a Vario decurSu , Varia forma , quod non SatiS animadvertisse videtur nuperrimus editor . Quod autem affirmo , id Verum esse demonstrabo ipsius huius S verbis: και πολλαιαλλαt ἐδέαι τού τοιουτέου τρόπου , ὸκ0iου αυ τι και τὸ σχημα τοὐ βελεος '. Τum Vero ultro patet , Verbis non περραπτα ι alicto' rem innuere posteriorem S 6 et 5 7 partem. Denique quos τρόπους habeat, patet ex initio is, ubi ipse quintus mihi τρόπος i. e.

SedeS cum Sola contusione etiam recensetur. Non credo in huius si niVerSae Scriptione quemquam in verborum ordine aliquid esse de- Sideraturum , quemadmodum transpositionem membrorum proposuit Littreus p. 208 editionis suae. Verum quidem est Hippocratem umagis composita laesione descendere ad minus compositam , Sed quidni ita sacere potuit Z Liber eius non suit compendium in ii Sum Scholarum . qualia nostra fert aetas. II. III. IV.

75쪽

όκου ἐστηρtξε. - Vulgo οπη ἐττ. ; illud praebet cod. Med. et duo Parr. recepitque Littr. ἔκτος os τις τρόπος. - Haec de meo addidi vide supra. και περὶ Ριευ ρ λάσιός τε καὶ ρωγριης. - In his τε cum Littreo elibris tribus illis adscivi: iidem mox προσγενηται Praebuere Pro VuIgato προσγίνηταιαι δ' αὐταὶ καέ. - Vulgo και δ' αὐται καi. Cod. Par. unuS αὐταὶ , quod recepit Littreus, sed mihi minus arridet. Ego Secutus sum Ieci. cost. Med. et duorum illorum Parisinorum. βαθύτεραι τυ κάτω. - Ita ex iisdem tribus libris Littr. Vulgo βαθύτερα i τε κάτω. στενώτερα t. - Ιta liber unu S et Lindenius. Cett. Omnes στευό- τεραι, in quo sorte latet Ionicum στεtυότεραt. Verba τε καιηστον στεναἐ cur non reciperem e duobus illis libris Regiis, non Vidi: me iudice parum recte ista neglexit nuperrimuS editor. η διακεκοπτα. t διακοπη. - Vulgo η διακεκόθοαται 'tακοπη. διακοπηυ A ld. Bas. liber unus. - Sed η n) διακέκοπται, διακοπηcod. Med. et Parr. illi duo, unde recte si dedit Littreus. γενομένη. - De meo uoristum dedi. Cett. γινομένη, γιγνομένη.

εβδομος Ουτος τρόπος. - Ιta cod. unus Littrei et AId. εβδομο ξος liber Med. et codd. 2. Parr. illi: Vulgo πέμπτος ob τος τρ. cf. adnotationem ad g Superiorem. οὐδ' ὁ κου της κεραλης. - Vulgo ὀπη. Codd. illi tres ὀκοt, quod recepit Littrsius. Malui hoc in oκου mutare.

Articulum ante ρωγμn dedere libri Med. et Parr. duo: ηυ in nde suo mutavit Littreus: recte. ηυ ρλάσις μοὐνου. - μούυη libri illi tres. προσδεiται. - Cod. Med. et Paris. duo iidem simplex serunt

76쪽

δεῆτα t. Idem autem compositum legis in lib. de victu acui. S 57.ῶυ ουδετέρου ες τιμωρόην προσδεεται μελόκρητου. κάχρητα.t. - δεῆται libri tres laudati. οὐδε αὐτη πρόσιος δῆτα t. - De meo αυτη ScripSi. Cett. αὐτη , quod SerVavit Littreus , qui etiam paulo post pessime e libris Med. et Parisinis illis duobus αὐτἡ intulit, vulgata rectissime οὐδ' αὐτnserente.

risinis recte addidit Littreus. Haec e eod. Med. et duobus Pa- εὶ δtα κε κόρατα t. - Ιonismus in tribus illis libris evanuit, ferunt enim εὶ καὶ διακε κομμ έυαt εξτί.n εὶ ἔσω ετ ἡῖταυ ες το τρῶμ α. - In hisce in primis η de meo dedi pro καi, quod ceti. habent, quum particula disiunctiva Opus

esse Videatur in comm moratione rerum , quarum alterutra tantum Ioeum obtinere potest, non ambae simul. Porro Vulgata fert

77쪽

οστεου. Littreus τε deleVit. Sed ante omnia opus est ut η ante ψιλου addatur, qua Vocula Sententia SalVO Suno Sensu carere nequit. Hoc facto τε in γε mutaVi, quod Si factum nolis, tota Vocula erit elicienda. ει τι πέπονθε τουτεων το οστεου. - Vulgo τουτο , alii et6ύτω ; sed libri tres illi saepe iam laudati τουτεω, unde Littr. recte

εξελέγχειυ πλην μηλ. - ἐξελέγχουτα vulgo: illud recte Littr.e eod. Med. et duobus Parisiensibus. απερ και τοισι ὀρθαὶμ0ιτι καταθραυέα ἔστι δρῶντα γιγνώσκειν. Vulgo εστ υ quod fecit ut hunc locum non intelligeret LobeckiuS, quum paralip. Gr. Gr. p. 526. Scriberet: Dduo pOStremuoρωντα. γιγνώσκειν epexegeSin continent utique superVacaneam. V Hune quidem citat Littreus et: DMalgre cette autorite , inquit, je Ii'ai pasSupprime ceS deux mois , sur Iesqueis tes manuSeritS SOnt unanimes. 'Bonum factum quod non delevit, sed neque hic intellexit: nempe minus apposite ad Graeca Gallice interpretatur: DdeSorstres , qui st'ailleurssoni reconnoissabies a Ia Vue t une maniere mani&Ste. - SenSUS est απερ και ὁρῶντα γιγνώσκειυ εστι, υτι τοισι ὀρθαὶ si τό εστι κατα- γανεα. - Nempe δρῶυτα γιγνώσκειυ opponitur dignotioni μηλω - σιος OPe.

traduction. V Et Vero interpretatur hoc modo : γγ les contuSionS aΡΡarenteS et non apparentes.'' Sed Vereor, ne vehementer erret: nam S 7:

78쪽

Cod. Med. et Parr. illi duo cum eo fere consentientes: ὀκόταυ

tuere mihi visus est Littreus, e cuius emendatione integrum descripSi. περι κρατέ'. - Ita Edd. VetereS et libri scripti quatuor: ἐπε- κρατέF ceti. - Minus solito sensu περtκραιτέεtυ h. I. dicitur pro

προς τὸ ὀστέου. - ες τε τὸ ὀστεου iidem libri. και ἐς Hυ τρωθ' και καταυτόου. - Pro τρωθρο και , quod Opportune praebuere Littreo libri Parr. duo, Vulgo in sinit. τρωθέναι, qui prosecto calami lapsu e subiunctivo et copula ortuS. καταντιου γευομένου του o στέου τω βέλει. - Cod. Med. et Parr. γενομένου praebuere ; Vulgo peSSime γέυοιτο. τα δἐς πλάγιου. - Ita libri illi tres: vulgo τα πλ. ρλα και εσω ἐσρλα. - Ιta libri duo Parr. Vulgo και γλάσειε σω ἐς κεραὶ ηυ , unde olim effeceram καὶ ἐτρλα εσω ες κεΘαλην , quod nunc etiam in hac Ieci. latere Videtur; sed alteram Omnino

praefero.

τὸ ὀστέου τῆς σαρκός. - Grammatica huius loci ratio non statim aperta: primo enim intuitu φιλούται transitive sumendum Videtur, ita ut subiectnm huius Verbi sit ἐυια , obiectum τὸ ὀστέου. Id quasi sic se haberet locum interpretantur certe tum Foesius , cuius Verba Latina servavi, tum etiam Liti reus. Verum φιλούται transitive sumi nequit; passiVum est, adeo ut ἔνια γὰρ των τρωμάτων τωυ ούτω τρωθέντωυ nominativum absolutum faciat.

79쪽

Τωυ β. - Ιta libri quatuor, unde recepit Litti dias: Vulgo ,

quod minus congruum.

καὶ ρλὰ τε και ἐσρλα. - Libri scripti et editi omnes tum ti . I., tum paulo inserius, in Verbis τΞ καὶ πεπεtρου ποιέει, non habent fλἀ τε , sed ρλαται , quod consiStere nequit: Videmus enim , ρλαται in hoc scripto Hippocrati ubiVis Da 8SiVum esse, itaque restitui quod etiam his locis procul dubio dedit auctor.ὰρτόστοαα. - Exponit Galenus in exegesi πανταχόθευ ομαλά. ες το πλαγιου. - Malui Vulgatam Ieci. SerVare, quum cum Littreo e duobus libris Parisinis ες τε πλάγιον Scribere. και εδρKV lμευ εἱμποιέει αὐτο και tακόφαυ. - Ιn his verbis αὐτό ad os resertur , διακόψαυ ad το βελος : itaque transitum in his habemus a plurali τὰ δε βελεα in superioribus ad Singularem numerum , niSi praestet διακόψαυτα scribere, quod quin in textum introducerem parum abfui. TΔυτόν εστι. - Hic libri omnes τὼυτόυ, sed Erotianus in Voce ε Hως, Littreo etiam notante, τὐυτό. Quid in talibus minutiis Vere Hippocrateum sit, haud faciIe quis hodie certo dixerit.

καὶ ερώτησεν ποιέεσθα t πάυτωυ τουτεωυ. - Malim in hisce περὶ πάντων τουτέων. και ηυ δινος εχξ' και πέση. - ην h. l. recepi e Iib. Med. et duobus illis Parisinis, qui totam hanc leci. praebent, quam n Iser' rimus editor etiam admisit una particula ευ excepta . Vulgata serebat καὶ διυος, η και πέτ .

V γε τύχη γενομεν η n ε an SV αὐτέητι τησι ραγροσι. Vulgo ηυ τε τύχη. Cod. Med. et Parr. duo και ηυ τύχ' , quod recepit Littreus. Locum facile in integrum restituere mihi visus sum in vulgata luci. τε in γε mutando. Sed praeterea καi , quod

80쪽

Iibri Supra ante γέ 'εται ferunt, delevi, quum abundet et nullo modo sedem suam ibi tueri possit. συγκλέπτεt. Vulgo συμβλεπεt , pro quo συγκλεπτει legere iam Scaliger iussit, quam emendationem firmant codd. iidem tres συγκλεπτη serentes. Erotianus, monente Foes , h. l. legiSSe I idetur συγκλεπτεται , quod recepit Littreus, qui in adnotatione plura adscribit ut significet illud συγκλεπτεταt prae συγκλεπτε t praestare. Mihi eo minus persuadet, qnod ipse noster infra eodem hoc capite συγκλέπτουσι γαρ et V γυωμ.nu .... αι Oαραι seribit, sit em IO' cum etiam Litireus adponit. Hoc autem, de quo agimus, loco Vult auctor συγκλεπτει γαρ αὐτη η ραρἡ τηυ ε ηυ : Obiectum enime proxime antecedentibus repetendum est. τη ἐν τη σι ραρροσι γενομένη. - Pro τη , quae VeriSSima Lit-trei est emendatio, αυτη fert vulgata, αυτ' It cod. Med. et PariS. duo. Ex hac autem Iectione etiam probabiliter τη ευ αὐτη Tt τη τι

ρ. v. esse eris. και αυτη n ρηξις χαλεπ. - In his Vulgata αὐτη , codd. illi tres αὐτη , quod recepit Littreus: pessime Sane. VeriSSime αυτη n ρηξις iam Scaliger et Martinus emendarunt. η κου αλλοθι ερρωγότος του o στέου. - Voculas n κου αλλοθt, sine quibus locuS constare nequit, de meo adScripsi; S seq. n κου

ετοιμου. - Ita Ionice Scripsi, ceti. Omnes ἐτοtμου. και 'tα τηυ θραtότητα, - δια τηυ, quod in Vulg. deficit, cum Littr. e cod. Med. et PariSinis stuobus adscivi. καὶ ἡ ἀτε. - Ιta Littr. e duobus uss. Pariss . : idem latet in και δε ατε cod. Med. et in Vulg. και λά τε . Postremum hoc olim varie interpretari et emendare conati sunt.

μευ ει. - Iam Scaliger ita emendaVit Vulgatum μὲυ ε . Coniecturam postea firmarunt libri illi tres. και γράσασθαι Οὐκ ευμαρης κ. et λ. - Vulgata serebat: καὶ

ρράσασθαι οὐκ εὐμαρκὶς η , Ουτε ὐπο εδρης του βέλεος γευογένης

τερου κ. T. λ. Cod. Med. et Parr. illi duo : και ρράσασθαι οὐκ