장음표시 사용
31쪽
reliquis instrumentis , quae hic solent adhiberi , codunt, ut ad Policanum confugiatur, plerique suadent. Peticanum VI dgarem cum Corona Con vexa exhibuit ΗΕ1sTER I ab. XX., Fig. 25. felicanum omendatum deli Deandum curavit B UcK1Νs Tab. II. Fig. 5. felicanus Boi RDΕΥ11 corona convexa depictus reperitur in Rechei ches des dens T. II. Eundona exhi Lent GARENOEoae T. II. p. 71. Fig. 3. BUCK1No Tas . 3. Fig. 1. Peli canus corona concava BUCKRINGII reperitur in libello hujus aucto ris Tas. 3. Fig. 3. Peticanus FOUCou corona furciformi. PERREΤ Ρl. 90.
Fig. 10, 11, 12. Unci ferrei, qui cum Pelicano conjuncti sunt, depicti reporiuntur in Bu CKiNo lib. I af. 3. Fig. 6, 7. Pl. 90. Pig. 1. Instru
mentum dentarium CHAB PEΝΤIERII , in quo forceps cum felicano con juncta est, exhibet PERRΕΤ ΡL 92. Fig. I, 2. Idem instrumentum a PERREΤIO emendatum in Opere ejusdem auctoris reperitur. Pl. 93.
Hoc instrumentum, quod maxime differt a forcipe, stylo ferreo
Constituitur. Hujus pars anterior capitulo seu ferro Ovato, cui Culcitae Seu barbae nomen est, terminatur; cum Superiore parte culcitae uia Cusferreus in unguem abiens Ope trochleae, circa quam libere movetur con
junctus est; barba modo collo dentis evellendi, modo vicinis innititur dentibus. Hamus ferreus, barba denti applicata, ungue suo collum ejus corripit. Iam si ope manubrii s lus circa axiu suam rotatur, barba bene applicata, dens facile cedet. Hoc instrumentum VBrio modo auctum et emendatum est. Ac primum quidem barba seu serrum Ovatum iri bus locis a latere sulcatum est, ut hamus ferreus Ope trochlene, quae a superiore parte barbae immittitur, pro re nata modo propior 8 lomodo remotior ab eo cum illa conjungi possit. Alii barbae excavatae immiserunt trochleam latiorem, circa axin suam mobilem, a Superiore parte passim Sulcatam. A media trochlea surgit hamus, qui circa caput seu barbam orbem describere potest. Hoc modo dentibus in sinistra aeque atque in dextra parte collocatis aptus redditur; ne autem troch
32쪽
illumque aliorsum Vertat, bacillum ferreum cum stylo conjunctum sue adunco uni ex sulcis troclitae immittitur, ita ut, ea ipsa hoc modo stabilita ac firmata, hamus seu unguis ferreus aliorsum Verti nequeat. Alii Stylum Curvarunt, ne dentes Obsint instrumento neve ab eo laedantur. Clavis anglica , quam Angli vocant The german K multas ob causas Commendationem meretur; unguis imam partem dentis evellendi, licet maxime destructi, barba ad eundem applicata, firmiter' corripit, qua ratione vicinis dentibus cavetur; deinde dens prorsum trahitur, qua alveoli tenuissimi facillime cedunt ; tum ungues ita cum stylo conjungi possunt, ut idem instrumentum utrique maxillae et utrique lateri earum respondeat; denique manui facile morem gerens haud magnis eget viribus. Ab altera parte hoc instrumentum egregium aliquot laborat vitiis; nam que a perpendiculo marii me aberrat, dentem, Si a manu non satis dextera adhibetur, facile decerpit, alveolos frangit, gingivam laedit, quarea BUCKINGIO in Opere saepius citato vituperatur. Cum hoc consentit Lo-DERus ), atque uti ipse refert, SPENCtuM celeberrimum, clui hoc instru mentum reliquis praeferebat, fateri coegit, usum ejus non satis tutum esse. PLENKIus haec habet: ,, Odonlagra, Pelicanus, Gat is cinglica, ,hoc vitio laborant, quod dentem oblique ex alveolo evellunt; hinc saepe dentem vel alveolum frangunt. DE LA FONs - Anglus, novi instrumenti inventor, clavem defendit his Verbis: find hietem Anstrument Heliuge ungegrundete Tormurie gemachi morten, und Denen, hie
Hin meschen sie betanni find. 0 Ut autem concedamus, clavem mulistas habere Virtutes, tamen iis, quae supra enumeraximus, ejus utilitatem pauIlulum suspectam reddi, negari nequit. Hoc instrumentum delia
33쪽
Hoc instrumentum manubrio, 'anhhube stylo seu vecte Etenim
pange in liamum bidentem abeunte constituitur; Stylus manubrio tene tur; quamvis Sit Simplicissimum, tamen utilissimum est, a reliquis omnino differt; vectis instar dentem ex alveolo extrudit, ad Omnes dentes commode admoveri potest, praeparatione haud eget, facile occultatur, a perpendiculo parum aberrat, Sensum parum imminuit, Vim magnam admittit. Plerumque chirurgi eo utuntur ad dentes lacteOS, parvulos, angia Stos atque radices in alveolis relictas evellendas, quae reliquis instrumentis nequaquam respondent. Neque Vero Vitiis omnino caret, . quippe quod dexterrimis quibusque accidit, ut instrumentum a dente Correpto, dum Vim augent, resiliat partesque vicinas Iaedat. Hoc tamen hamo ei adjuncto evitatur; idem vero liberiori ejus usui paullulum obest. Ceterum ala Niliares motus rationes non admittit. Alii utuntur pede caprino, cujus stylus in duos abit hamos. LODERus I. c. hoc instrumentum reli
quis longe praefert; itidem HIRscuius in libello saepius commemorato, qui, uti ipse fatetur, praeter, hoc instrumentum ad dentes evellendos nullo alio utitur; idem p. 95 - 96 ostendit, quanam ratione commodissime atque cum Optimo Successu possit adhiberi, quam cum lectoribus nostris
34쪽
,,und gerobe ousgehoben mirh Pes caprinus delineatus reperitur in Op. BscR1No Tas. III., Fig. 11. ΗΕ1sΤΕR Tab. XX., Fig. 26. Pes caprinus ad Juncto hamo reperitur in op. Bucxidis Tas. III. Fig. 13. SAVIONY hoc instrumentum commendavit. Stylus in duas partes divisus est, quae annulli ope et contrahi et divaricari possunt. SAV1GNYs Calalogue. Pes CaprinuS, R GOEB ΤΣIO emendatus, delineatus reperitur ita: Nichter6 Piniangόα
a LODERO vituperatur, uti altenim, quod in eadem tabula conspicitur Uncus manubrio firmatus ber Daten im Plerumque cum pede caprino, quem ini erctum VOCRnt, Conjunctus est; ut a manubrio firmisse retineatur, necesse eSt; magnam Vim
haud admittit, radicibus alte carie exesis, quibus pes caprinus parum respondet, evellendis adhibetur; si illae tenaciores sunt, facile resilit, quare partes vicinae in discrimine sunt. BUCK1No Tas. III., Fig. 14. GΛ-RENGEOT Tas. II., pag. 87. Fig. 5. Simile instrumentum ad dentium reliquias removendas υeclis seu L ier Ferrelii in opere ejusdem Pl. 81. Fig. 16. reperitur. Praeter instrumenta hactenus descripta et antiquitus et reconlioribus temporibus alia quaedam valde artificiosa sunt inventa, et inprimis quidem ab iis, qui vel, quae in singulis instrumentis vituperatione digna reperiebantur, emendare, Vel omnia instrumenta quasi in uno conjungere, cujus utilitas latissime pateret, studuerunt et nunc student. Nolumus tamen hic de veteribus illis loqui, quae ab A CRELL1O, SCULTETIO, DIONE, CUNR.
LUDOV. WALΤΗERO, ZACHAR. VOGELIO, PFAFFIO aliisque proposita sunt, ut pote quae fere in oblivionem venerint. Duorum potius recens inventorum descriptionem cum lectoribus nostris communicabimus. Unum GRAEFIo celeberrimo alterum DE LA FONs Anglo debemus.
35쪽
Hoc merito ingeniosae inventionis documentum liabelur, forcipis speciem refert, ob figurae similitudinem LOCUSTA appellari possit. De scriptio ejus, quae, si manca Sit et imperfecta, Venium lectorum petimus, haec est: duae Iaminae triangulae postrorsum Ionge productae, basi deor Sum , npice SurSum Spectante forcipem continent. A basi inter Iaminas conspicitur ferrum sub apice surgens ultra has ipsas exporrectum; non procis a fine suo, id i Surgit, rima longa interruptum, in rostri partem anteriorem ad perpendiculum descendentem abit, quod, ne inter laminas
procumbere possit, his ipsis paullulium incisis ope ligulae, qua non procul a rostro trajectum est, utrina pie prominentis incumbit. Inde a cauda inter laminas et superne quidem tenue ferrum ad apicem currit, quod vecti obluctatur, qui inter apices Iaminarum trochleae ope cum iis con jun C US, moVetur; postrorsum leniter Curvatus surgit, non procul atrochlea capitulo ab anteriore parte sulcato terminatur. Sulco illi inhaeret ferrum mobile, tenue, planum, initio angustum, dum descendit, paulatim latitudine crescens; idem per rimam in superiore forcipis parte, cujus supra mentionem felimus, relictam descendit; finis ejus latior cruribus immissus est, quae ab inferiore forcipis parte poStrorsum eXporriguntur. Haec longitudinem pollicis unius ac dimidii Don Oxcedens in rostri partem posteriorem obit, prope quam crista surgit, rimam Saeptu Scommemoratnm ante ferrum, quod a Vecte dependet, trajiciens, ita ut promineat; ne autem ex illa possit ericidere suis ejus ligula trajectus utrimque prominente superiori forcipis parti incumbit. Vectis cum ferro SUO δSCiam nequat, rostrum intus asperum est; huic utrimque hypomo chlia possunt adaptari, quae, si necessitas posuit, Ope an Sarum a lateribus laminarum firmantur. Jamjam igitur rostri anteriore parte dentis evellendi posteriori parti applicata, si vectis manu, piae totum inStrumentum tenet, leprimitur, tei e ferrum, quod di Nimus illi vecti obniti, depellitur; eodem tempore ferrum alterum, luod a capite Vectis dependet, dum prorsum surgit, non solum forcipis partem inferiorem propellit, sed etiam, post piam finis ejus rostralus ad dentem HS die ICCessit, simul cum superiore forcipis parte ad quadrantem pollicis attollit.
36쪽
Ropolimus, hujus instrumenti inventionem magnam prodere sagacitatem, Deque virtutibus illud caret et praecipue quidem propterea laudandum est, quod a perpendiculo minime decedit, quodque Ρηrtes e regione positas, ore Vel paullulum patente, neutiquam laedit, quippe quibus, quantamcunque vim ad dentem evellendum adhibeamus, hoc ipso cedente, non ultra pollicis quadrantem admoveatur. At multa vitia utilitatem sejus Obscurant: terret enim compage sua et mole, in discrimen vocat partes, quibus incumbit, dentibus molaribus haud respondet, dentem evellen dum haud salis fortiter corripit, sentiendi facultatem manui substrahit, motus auxiliares non admittit.
Instrumentum forcipem et clavem in se conjungens, a DE LA FONS iuventum.
Hoc instrumentum ante annum et quod eriourrit, primum inno
tuit ; illo enim tempore auctor ejus libellum edidit, in quo descriptumst dolineatum est. Antequam ille de suo agit instrumento, compura tionem inter forcipem et clavem instituit; ostendit, illam tantum dentibustina radice praeditis convenire, molares autem, praecipue maNillae inferioris et eos, qui firmissimo inhaereant alveolis Vel radices aduncas et coronas exesas habeant, alia poscere instrumenta; periculum enim esse, ne forcipe decerpantur; item vituperat forcipem rostro curvato
praeditam, quia timendum sit, ne, dum dentes subito cedant, illa partibus e regione positis vehementer allidatur; ut verbo dicam, hoc instrumentum inter tormenta videtur referre. Longe illi praefert clavem, qua rectissimo modo dentem evelli posse contendit, si modo unguis et culcita seu barba recte denti evellendo applicentur. Maxime autem ab
aliis in eo dissentit, quod motum lateralem reliquis longe praeponit,
qua re non mirum est, si ea laudat instrumenta, quae barbam seu culcitam habent. His ita praemissis suum praedicat instrumentum, quod ita comparatum esse ostendit, ut, cum et forcipis et clavis prae se ferat Virtutes, careat utriusque Vitiis. Manubria ejus forcipem referunt, Alterum ungue, alterum culcita seu barba terminatur, circa trochleam,
cujus ope illa, pro re nata, modo attolli modo deprimi potest, libere SeSe moVente, ita ut sponte ei parti sese applicet, quae hypomochlium
37쪽
praebet; cum eodem brachio, quod culcita terminatur, unguis e regione positus isque mobilis, spirae ope cohaeret, qui, munu Sese claudente, dum culcitam vorsus urgetur, Simul cum dente oblique attollitur. Hoc instrumentum ab inventore iis dentibus destinatum est, qui singulis
prasediti sunt radicibus. DE LA FONS Beschreilaing u. i. im. Tas. II. Fig. l. 2. 3. Simile instrumentum, reliquis dentibus destinatum, priori paulo simplicius, in uno brachio culcitam habet, quae trochleae ope attolli
potest; brachium alterum ungue bidenti terminatur. Tas. Ι. Fig. 6. T. 8. Haec instrumenta roti luis antecellere inventor putat ob virtutes has: primum, ungue Sua sponte denti Sese recte applicante, culcitam strictius et certius eidem obniti cluam in clave; deinde eodem instrumento eodemque impetu dentem penitus ex alveolo suo evelli et remo Veri, quod in clave secus sit. Tum trochleam, quae culcitam trajicit,
officere, ut libatomochlion facile et convenienter denti sese applicet. Item, si dentis compages tenuis sit, quippe parti destructae Vicina, inStrumen tum expedite altius demitti posse, ut culcita partem firmiorem et integriorem, cui innitatur, sibi deligat. Tandem propterea laudat hoc instrumentum, quod, quam seri possit, minime a perpendiculo decedat, qua in re a se ipso videtur dissentire, cum alibi, uti jamjam ostentum
est, motum lateralem reliquis longe praeferendum esse demonstret. Has instrumenti Virtutes ab iuventore enumeratas cum ipsi Vellemus eXperiri, praesente EAp. ΚΠΗDo, Viro eruditissimo, P. P. O. in cadavere instru mentum adhibuimus; cogimur autem fateri, nequaquam exspectato Sue CeSSu HOS eSSe usos; quod si ex parte necessariae dexteritati nobis denegatae tribuamus, tamen, quum alii non meliori successu usi sint, ex parte ipsi instrumento adscribenduim esse arbitremur. Inter Vitia, qui bus nobis laborare visum est, primum referri debet, quod unguis acu
tior facile dentem decerpit; deinde culcita, quippe nimis rotunda, gin'givam Valde laedit; tum molle involucrum, quo illa culcita) circumda
tur, semper laceratur Vel detrahitur; tandem mole sua impedit, quo minus omnibus dentibus bene possit applicari. Haec habebamus, quae de novis illis instrumentis cum lectoribus DOStriS Communicaremita, et nunc, cum in eo simus, ut huic scriptioni
38쪽
nostrae finem impanamus, hoc Tinum addimus, diversissimas illas do virtutibus atque utilitate instrumentorum a nobis descriptorum opiniones ut plurimum nobis a consuetudine aliqua et exercitatione dependere videri. Plerique enim, qui ex longiore inde tempore instrumento aliquo forte imperfectiore et rudiore usi sunt, postquam exercitatione diuturna olconsuetudine aliquantulam dexteritatem in eo adhibendo sibi comparaverant, ejusdem praecones et laudatores exstitere, id quod et nunc seri Solet; quare non mirum est, Si quosdam instrumentis malo aptis laudes immeritas tri Ibuere videmus.