장음표시 사용
132쪽
pp. 85-86 pauca fecit verba. Hujusmodi productiones in summa leguntur tres et octoginta in thesi Ι, sexaginta in thesi ΙΙ, duae et triginta in thesi ΙΙΙ, centum et viginti in thesi IV, tres et nonaginta in thesis, septem et octoginta in thesi Ι. b. Vocalis producitur in arsi: in arsi prima XXII. 142 δἱppo,v; in ars secunda: XVIII. 1 Κυπρtς XVII. 20 Ηρακληος 29 ευοδμoto XXII. 122 ἔβλα ligv. 185 κρας; in ars tertia XVIII. 47 τετραφεint XVII. 104
tiam praebuit pes alter, minimam pes primus. Ad frequentiam productionum quod attinet ad Secundam arsi proxime accedit arsis quarta longe plurimae undeviginti vero harum productionum in epic carminum genere leguntur, ubi caesura bucolica multo rarius usurpatur quam in idylliis bucolici et mimici generis. - ertis autem arsis productiones omnes inveniri in vocibus aut spondei' Quum tabulas AEunsti adhibni numeros ejusdem viri docti omnino retinui, quamquam eum hic illic exempla omi- Sisse vidi.
133쪽
- 122 formam aut ionici a majore exhibentibus, id quod studio
vitandae caesurae sedi quarti trochaicae explicandum esse, docet unst. In quinta demum ars quae insunt hujus generi productiones nines, excepta una XV. 27 inveniuntur in epicis carminibus, ubi versus spondiaci multo frequentiores sunt quam in ceteris carminibus
in altera quartae arsis syllaba XV. 99 διαθρυπτεται,
134쪽
quinto pede usurpari, id quod ex eo explicandum saevidetur, quod versus heroicus praecipuo studio dactyli in hac sede usurpandi omnino insignis est Epica tamen carmina heocriti, quae frequentiore spondiacorum quos cant versuum usu insignia sunt, pro ratione rariora hujusmodi correptionis in pede V exstantis exempla exhibent. In universum autem correptiones pro rata parte rariores esse in dylliis bucolicis atque hanc rem cohaerere cum majore Spondeorum frequentia, quae sit in bucolicis carminibus, docet uns 92. CD ibidem 8 seq., 15 seq. 21). In idylliis generis bucolici, inquit p. 9,
Omnium spondeorum numerus reperitur pro rata parte
maximus, minimus in carminibus picis medium hac in re tenent locum idyllia mimica'. ergit p. 15 hunc in modum: discrimen inter singula carminum genera intercedere videmus ac maxime inter e differre carmina bucolica et pica. In his quidem versus meris dactylis constantes, i frequentiam respicimus, primum tenent locum, in illis tertiam . aut infra: Quae quum ita sint jure adfirmare posse mihi videor, heocritum in carminibus generis epici in versibus componendi magisai aequalium veluti Callimachi morem sese adplicasse
135쪽
magisque Versuum adsectaSse volubilitatem, contra in idylliis bucolicis Homerum potius atque suum ipsiu ingenium secutum liberiore usum esse ratione . . 7:, Constat vero spondei in hexametro usum a poetis Graecis
temporum successu magis magisque ASe reStrictum'.
Vereor tamen ne justo plua ex hac spondeorum frequentia conjecerit unst. Jam supra enim vidimus carmina Theocriti pie in hiatu usurpando ad consuetudinem Homeri propius accedere quam cetera idyllia tum est Observandum non deesse, qui de frequentia spondeorum apud Homerum exstantium aliquantum imminuere Velint,
ita quidem ut longas syllaba diphthongos continentes
in bina breve diducant, ex quo fortasse explicanda est
magna differentia, quae intercedit inter tabulas unsti pp. 16 17 et Alexandersoni Grehis Metri 63-64), ubi de variis hexametri formis ab Homero in primo Iliadis carmine usurpatis agitur ). Accedit quod ut ipse docuit uns - versus spondiaci in epici generis carminibus frequentissimi sunt. Ceterum mihi persuadere non possum heocritum in componendis picis idylliis, quorum sermonis totus color Homeri vestigia consulto et fere constanter secutum esse poetam indicet, quod ad metricus attineret res aliud sibi tamquam exemplar ad imitandum proposuisse. Idem denique stadium imitandi Ηο- merum in productionum frequentia, quae est in epicis carminibus, conspicitur Verbis Hermanni, quae sunt: . vix ullum certius recentioris aetatis est indicium, quam quod e crebro harum correptionum usu depromatur locis nuperi allatis non tantam auctoritatem tribuere videtur' est Paulsonium Studia Hesiodea I. 3 not. 1 et 10-12.
136쪽
Productiones CorreptioneS bucolica
Qui numeri si comparantur cum tabulis ab Hei- moro Studia indarica 104 descriptis apparetiindarum qui ducentis et triginta fere annis ante Theocriti aetatem carmina conscripsit - Omnino septua admisisse correptiones, quam fecit heocritus in carminibus bucoli-
' Numeris, quos asserum etiam ea pauca exempla complectar, quae in perscrutandis XV XVIII, XVII, XXII carminibus omisit ungi.
137쪽
- 126 eis et picis. Fere eadem autem Videtur esse correptionum frequentia apud indarum et in mimicis Theocriti idylliis. Inter singula ejusdem generi carmina Theocritea hac in re aliquod intercedere discrimen ex hac tabula
Tertium positioni genus, cujus prorSu nullam mentionem uns fecit, est, quum vocabulum εκ per nautam consonam exiens excipit vox a liquida incipiens. Decem tantum hujus generis exempla in genuinis Theocriti carminibus exstant. Sunt quidem haec: in thesi prima: Ι. 140 . Motραν, ΙΙ. 5 εὐμεν, XVI. 58 εκ Motostv in hos altera: ΙΙ. 129 εκ Mowαυ, XI. 16 εκ ι.εταλας XVI. 85 εκ ασoto, XXV. 134 εκ λαItoto; in thesi quarta X. lusco, XV. 123 εκ λευκως in thesi quinta XXII. 112 εκ μεταλou atque semρli carmine puri XXIII. 39 εχ ρεθεωνὶ, quibuscum apte conseruntur juncta Vocabula, quae sunt . 1 κν.αtυεt
thos I) Q. 63 κλελαθουτα thos IV) XXIV. 33 ἔκλuotv thesi V) XVII. 122 εκμαzσεται ars IV), productione ejusdem fere generis praedita atque illa.
138쪽
D nonnullis aliis productionibus.
Satis constat apud Homerum brevem vocalem finalom hic illic productam esse ante sequentem simplicem consonam Maxime pertinet hic usus ad eas breves syllabas finales, quas excipit vocabulum a liquida consona incipiens. 0 hujusmodi productionis origine ambigunt viri docti. Harte docet naturae et sono ipsi pleniorilliquidae consonae deberi, et quod ante simplicem liquidam in fronte vocis insequentis positam producatur brevis vocatis finalis, et quod in mediis vocibus h. e. in junctis vocabulis et in formis verbalibus augmento praeditis geminata inveniatur liquida. Harioli adversarius exstitit
ex sententia artesi neque apparere, quae fuerit ratio inter , 1 V, 9 initiales et easden consonas in voce media positas et V, 9 finales, neque intellegi posse, quibus de causis plenior illa quidae vis in paucis tantum stirpibus servata sit. Constat multa vocabula a quida imprimis p incipientia ante quidam initialem alteram
olim habuisse consonam a Vel f), qua re commotus contendit Curtius in nonnullis vocibus pleniorem et fortiorem illam liquidae vim ad positionem efficiendam aptam ex duplici consona primigenia ortum Sse tum per praVam analogiam magis magisque increbruisse hujusmodi productiones 486). Deniquo liceat mihi haec Curtii verba afferre: Dio grosse ah der an vereingelten assegeigi denhe ich, am de uilichsten, das mi es nichi allein mi naturWiichsigen praeherZeugni88en, Onder Zum Thei mi einem eonventionesse Elementis thun haben,
139쪽
RZRch, Studien Euroechni des achilomerisclion heroischen Versea. Wien 1880. Harieti sententiam omnino amplexus eat. - Ocia Omericis, qui huc per- - tineant, Ocem praemissam plerumque cum insequenti ar- , fissime cohaerere ostendit Hariel RZach l. c. i. dom docet brevem vocalem finalem ante sequentem simplicem
liquidam nisi in thesi produci non posse RZach l. c. 6). Bujusmodi productiones apud Homerum longe saepissimest in thesibus secunda et quarta inveniri Ἐnos D dig. Hom. 254). apud Mesiodum in solis II tes thesibus Mach l. c. 6 auctor est.
supra p. 68. Cum XXII. 121 επὶ λαIovo conferendum est XXV. 246 orto λατρυας IV), quas productiones ex anulogia Pro- ductionis, rivim apud Homerum ante ἈtItio inveniatur, Theocritum sibi sumpsisse, suspicaturingach l. c. Quae
140쪽
- 129 fuerit radix vocis λαγω nondum satis liquet. Curtius i. c. 18 ejus originem a λα radice, quae est in λαγαρος mollisi repetivit, legismund Stud. V. 212 liquidae
anticipationem Graecis abjudicare non dubitat, Fic otL. Meyer l. c. 892 stirpem olim Iλα7-IλαVI incepisse putant. CD O Meyer 177. Ad illud productionis genus, de quo egi alterum
respondet ipso genere ab illo non diversum, eas dico productiones, quae in mediis vocibus uni geminatam liquidam exstant. Hic de compositis vocibus et de figuris augmento instri actis agitur. Hujusmodi productiones et
in thesi et in ars usurpari possunt. Cfr nos l. c. 240). In idylliis XV of XXII haec insunt exempla: in thos II XXII. 19 απολητουτ simplici liquida servata), 172 ναρρηξαντε , 208 αναρρηξας; in hos quarta XXII. 12 αγερρηξαν, 16 αγρυκzotat; in thesi quinta XXII. 19 λλαδες in thesi sexta XV. 59 επιρρει
in ars secunda: XXΙΙ. 12 εργιρναν. Quos omnes locos cum exemplis Homoricis contulit
B Zach I. c. 90-91. ληIo vocabulum alios alia ex radice derivasse jam supra p. 24 monui. De μη Ivulλι, λαμβανω γεω, μπτω vide supra p. 66-68. Brevis vocalis finalis producitur ante simplicem
mutam in fronte vocis insequentis positam XXII. 90εvi Stuo It thos IV), quocum om. Il. X. 254 Elat δε t- votat contulit Zach . Neve eitrage gur echni desnachhomerischen Hexameters'. ten 188 p. 10). Apud Homerum haec productio fortasse ex eo est explicanda, quod δεινος vocabulum olim a s incipiebat CD supra p. 29.