Breve directorivm ad confessarii ac confitentis munus recte obeundum, concinnatum

4쪽

BREVE

DIRECTO,

FESSARII AC CONι

fitentis munus recte Obeundum, conci natum

PER M. IO ANNEM POL AN

cum Theologum Societatis

cis recognitum. D I LIN G AE

5쪽

AD LECTOREM.

Noer caetera pietatis ossicia, in quibus Societas

AN I pro data liberalitate fratiae

mensura, verseri solet, illud sane audiendarum confessionum, quod ad iuuandam hominiis alutem inprimis est necessarium, se uentisisimὶ obire ci,nsuetiit. Clim igitur xi sumes et expedire, ut presbyteri huius Societatisdiversissimis orbi, regionibus disiuncti unam eandemq; rationem in hoc ministerio gerendo sequerentur, quemadm dum uno atq; eodem spiritu ad promouendam hominum Calutem ducunt 3r, dati im fuit mihi negotium a R. Ρ. nostro 'aeposito, ut quam aptissimo ordine postem , in compendium ea redigi curarem, quae partim lectione,partim obseruatio ne, crebrisq; tum meis tum aliorum experimentis, tilia' esse re confestarijs & confitentibus compe. rissent. Nec verb quisquam existinaei id nobis fuisse propositum,Vt Summam castum conscientiae conficeremus, quin potius ad huiusmodi doctrinani ex alijs Doctoribus petendam hortamur: Sed id agebamus hoc breui compendio, ut circa modum in c0niasisionibus procedendi, esset face dotibus nostrae Societatis una proposita regula, ad quam praecipue, quae ad hanc functionem pertinent, dirigeremus: sexuante eam unionem in illa exequenda, quam omnibus in rebus tenere propter Christi obsiequium ante omnia expetimus. vertim ch plurimis exeplaribus egeremus, qui manu exarari vix etiam longissimo tempore potuitient, statueramus Typographorum opera uti,

6쪽

λD LICTOREM.

&omnm quae excuderentΗx volumina recipere, ea inte ostros dii taxatdistribueremus ac itaquide fecissem iii,nisi Reuere dissimus Archinty Sumis

mi Pontificis in alma Vrbe Vicarius qui una cum Magistro Sacri palati j de libris qui Romae imprimu tur censura terre soleo nos olim hunc tractatu vidit, ad euulgandum illum,& cum alijs etiam extra Societatem communicandum fuisset horta lius. Qui sperare se aiebat multos &confessarios &confitentes fluctum non mediocrem ex illo esse capturos. Nos Verb, qui Iabores omnes nostros, ac nos ipsos publicae animarum utilitati ad DEI gloriam consecrauimus, ut aspernari non debuimus iudicium huiu sapientissimi praesulis,ita hac in parte eius facto desiderio repugnare nullo modo ausi sumus. Quare permisimus , ut libellus hie in lucem prodiret. Precamur autem inexhaustam Dei misericordiam, vitam confestarios ipsos, qua poenitentes per poenitetiam veram a peccatis puringatos, ad stelicissim lim illud regnum , ita quod nihil intrat coinquinatum, perducere dignetur.

7쪽

.' PRAEFATI O.

DE S V B s T A NT I A, F I N iam e cienti ea a sacramem ii poenitentiae. POEnitentia, de virtus est, & Sacramentum,

iuxta doctorum sententiam. Virtus quiadem est, qua dolemus, ut oportet, de peccatis prsteritis cum proposito ea in futurum euitam di, quod breuiter Ambrosius, Ρoenitentia est prae terita mala plangete, & plangenda iterum non committere. Vt autem est Poenitentia Sacramen tum, id est, ex Augustino, & sancto Thom a, s crae rei signum , putare missionis peccat Oxum, di plices aestus includit, nimirum peccatori S cor re cessime a peccato ostendentes, & Sacerdotis, opili Dei in remissione peccatorum significantes Sed rem magis explicando ex Concilio FIGrentino cui consionat Tridentinum & Doctore' huius Sacramenti quasi materia, sunt Adhy poeni. tentis, qui in is es distinguuntur partes. Prima est cordis contritio, qua poenitens det statur, de dolet de peccatis commisis is, cum prinposito amplius non peccandi Secunda est oris confessio, qua Omnia pecata, quoriam memoriam habet, Sacerdoti suo integri

confitetur.

Tertia est operis latisfactio, qua pro peccati secundum albiuium saceIdotio satiriacit, quae qui

8쪽

dem praecipue fit per ieiunium, orationem, & eleemosyTam.

Forma huius Sacramenti sunt verba Asblutio. Eis, quae Sacerdos profert, chm dicit: Ego te absoluo &c. omnia autem alia sunt ad iolennitatem,

quae tamen non sunt praeterriaittenda.

Pinis verb, res, & effectus huius Sacramenti, quantum ad eius vim,& institutionem sipectat, est absolui a peccatis, & reconciliari D E O, in eius gratiam redeundo unde sequitur liberatio a positis Inferni, & in ijs , qui deuote confitentur, pax& serenitar 'nscientiae, cum magna spiritus consolatione,& augmento donorum Dei. Causa essiciens, & primaria huius Sacramenti, licet Deus sit, Christi meritum intuens, tamen ut secundaria& instrumentalis, est minister huius Sacramenti, qui Sacerdos esse debet , habens autoritatem absoluendi ordinariam, vel ex delegatione superioris : de de hoc ministro diligendo serum o nobis in praesentiarum futurus est. Sed ut in artificialibus artificis esse solet , de que ad mam persona spectant, curare,& artis materiam disponere,& in eadem dispositam forma inducere,&ad finem animo propositum, totum opus aptare: sic huius Sacramenti ministro quic5fessarius est)Vt suo perfungatur ossicio, quatuor erunt curanda. Primum pertinet ad ipsius persona, ut apta sit ad

hoc munus obeundum. Secundum ad Sacram enti materiam, scilicet actus confitentis, ut is a confessario adiutus circa contritionem, confessione,

di satisfactionim iuum officium faciat. Tertium

9쪽

c PRAEFATIO.

ad sormam huius sacramenti, virecth, atqueor. dine abiliatio impendatur. Quartum ad finem, ut stilicet poenitens non sollim per peccatorum veniam, DEO reconcilietur, ver metiam mendationem vitae, pacem , dc consolatione spiritualem referat, & ad gratiae profectum/ iis disponat: & de his quatuor totidem capitibus agendum erit.

10쪽

ra circa personam suam, ac primo deicientia. Vod ad confessari j personam attinet.' ut recte 8c secure suo fungatur ossicio, quino; ut fere omnes consentiunt) eis; necessaria sunt,scilicet, scientia, pote stas, bonitas, prudentia, secretum. Ex quibus tamen, quaedam ad ipsam Sacramenti huius administrationem sunt necessaria, quaedam ut inculpate ab ipso consessario administretur,quae dam ut decore, & cum fructu magno animarum administretur. Ac prirno quidem loco scientia necessaria est eatenus,Yt a non peccatis, peccata, & mortalia in comuni vel ex genere, a venialibus disicernat. Ex genere sunt mortalia , quae contra charitatem Deire proximi admittuntur : quod intelligetur videndo, an sint contra praecepta Dei vel Ecclesis. Contra votum, vel conscientiam, quod accidit ijs,

qui id quod reputant moxiale forte non vere

nihilominus faciunt. Sciat etiam oportet geDeraliter, quae maIa esse satis apparet : ut septem peccata capitalia dc species eorum, quae statim annexum maluost edunt ex seipsis. Caueat autes

cilὸ pnunciare, aliquid esse mortale,quod cereb ne in sciat: in dubijs, inclinet potius ad securiore parte,

ita dissicilioribu nouerit dubitare, ut quod petr si