Specimen litterarium continens adnotationes criticas in saturas D. Iunii Iuvenalis [microform]

11쪽

CONTINENηQUOD

PHO GHADU DOCTO HIS

RITO ET LEGITIME CONSEQUENDIA

PUBLICO AC ROLLEMNI FACULTATIS EXAMINI SUBMITTET

13쪽

PARENTUM CARISSIMORUM

NEC AEON

15쪽

Μmoinsili rassationem suam in Iuvenalis saturici poetae commentario8sio incipit: Elidoro actonus commentations in Iuvenalem praesul dignissimo viri clarissimi quattuor, Sabinus, Caldorinus, Merula, Georgius Valla. Quintus igitur ipso oosdam Ego Osro quanquam minimo vitiosum est, si quid in re infinita omiseris nihil fors intactum, nihil implicitum, nodosum nihil seliqui ita subiscia, explicita, enodata pa8Rim sunt mihi omnia. Oisrunt orgo iamiam quicunque Iuvenalis satiras adο-loscentibus lacillimo interpretari. Non enim carminum sensus, non dictionum ordo, non etiam auctorum testimonia locis suis desiderantur. extum quoque mendosum prius mendatissimum habent si punctis suis notatum; id namquo potissimum debet esse interpreti VQuas igitur vixdum renatis litteris Mancinellum confidontius spopondisse intellegimus, a Brittannicus, i thoeus, Rigaltius Gangraeus et recenti Ores Rupertus, oberi, sinrichius, advigius, Hermannus, ahnius, alii haud pauci pro virili parto praestare studuerunt, sandom vel parum diversam intorpretandi si emendandi rationem secuti. Ecce autem anto hos quatuordecim annos exstitit vir doctissimus, Ribbeckiim dico, qui trita semita prota et relicta novas tramites aperire destinaret Ribbockius igitur, mira ingenii subtilitato adiutus, plurimis locis difficultato aliquam ins8s aut labem animadvertit; sed idem mox nimia quadam sagacitate ultra fines divagatu infima summis miscuit, inro critio autem, subtili illo philologorum scalpro abiecto, maiora augu8, ad atrociorem medicinam ct transtulit structo chironomon volanti cultello' poetam secans , vel potius vulnera quae immedicabilia duceretenso fulmineo recidens, at .... sincera simul partes haud raro aufereng. Mihi specimen clitterarium scribonii neuter presso gradu equendu esSe

16쪽

videbatur: noque Mancinello rodendum amrmanti omnia iam ess scio habero, nequ0 Ribbeckio nimis multa spernenti si mutanti. sterum commentarium perpetuum, qui omnes adiret dissicultates, scribero in animo non erat, e si quas in contextu, sicuti a codicibus nobis traditus sest, minus octa videbantur, quibus tractandis vires mea non impares essent, de iis disputavi, nec non opusculo meo ingerui a qua ab aliis melius polusus demonstrata erant, illa laudans novisquo argumentis quam maxime fulciens, haec repr0hendens pravitatemque quam maxime detegens. Utinam has studiorum primitiae a te, octor benevole accipiantur lDulci adhuc mihi fungendum est officio. Quanquam aliquot anni iam praeteriere, ex quo vobis uti praeceptoribus mihi contigit, viri clarissimis doctissimi echer, Mollgor et an or bokl memori tamen mente

illa tempora recolo, nec unquam Obliviscar quantum et magna ve8trae eruditioni et singulari vestrae benevolentiae debeam. Vestrorum in me meritorum memoria nunquam promotur oblivionsi

Neque te non reminisci, vir clarissimo si ruditissime Franckon aut fas est aut gratus me sinit animus. Τ his in littori prascipuus mihi studiorum dux fuisti et auctor, tu in luco incerta mihi erranti sacem prasetulisti, tu benevolentia prosequi nunquam ostitisti. Pro hisos omnibus gratias tibi agonis in non veteri instituto paruisso sed animo tibi devincto indulsisse persuasum habeto. Et tu mihi compellandus es, vir clarissimo et doctissimo Baehrens, Promotor aestumatissime Doleo quido quod tuis octionibus intoresse mihi non licuit; verumtamen multum omnino me obpro tua comitati et humanitati, imprimi utilissima fuisso consilia tua et monita, quae in hac dissertation conscribenda mihi subministrasti, ut lubsens agnosco ita natu profiteor. Vos omnes, viri clarissimi publice accipiatis velim reversentiae meae et obsoquii simificationem.

17쪽

Quid reseram, quanta siccum iecur ardeat ira, Cum populum gregibus comitum premit hic spoliatur Pupilli prostantis et hic damnatus inani Indicio quid enim salvis infamia nummis γ)Exsul ab octava Marius bibit, et fruitur dis Iratis: at tu victrix provincia ploras γConiunctio, quae est et sus. 47 mihi displicet et

vitiosa esse videtur, quod poeta, cum fervet indignatione, sententia per asyndeton ponere Solet, quem loquendi usum hoc loco omissum Me eo magis miramur, quod iteratum illud hic pro iunctura inservire poteSt. Accedit, quod sententia quae priori hac particula adnectitur, gradationem re vera continet; nam in priore tutor ille solus a poeta perstringitur, in altera tamen non solum Marius sed etiam iudices, qui inani sua

18쪽

10 damnatione tacerint ut ille spoliis frui posset, dum

tota provincia ploraret. His causis adductus censeo iis codicibo, qui exhibent at ' obtemperandum 'SSe. Insuper conserendu est Sat. III A. 246. Non tamen assentior Hackermanno cum iisdem codicibus legenti premat ' et dicenti sententiam et hic, ploras ' non pendere a coniunctione cum ' et conferri iubenti versum huius saturae 69. Nam ibi us 6 dico nova incipit sententia, nostro autem loco duae gententiae particula quae At at , vel, si mavi8, fiet , atque insuper iterato adverbio hic' ita arcte cohaerent ut divelli non omini et necessario ab eadem coniunctione pendeant cum indicativo iuncta. Non magis audias Rupertium, ad va. 47 conicientem,plorantis ' pro prostantis ' quod serri nullo modo potest propter provinciam mox plorantem.

Nonne libet medi cera implere capaces

quadrivio, cum iam sexta cervice feratur, hinc atque inde patens ac nuda paene cathedra et multum referens de Maecenate supino

signator falso, qui se lautum atque beatum exiguis tabulis et gemma fecerat uda 3

19쪽

11ἡFalso vs. 67 secundum regulas grammaticae nullo modo explicari potest, sive habetur adverbium sive dativum sive ablativum ut sit pro in salso ', quod voluit eberus iure ea de re reprehensus a Madvigio i). Quoquo te vertis, dissicultates te premunt. Neque Rupertius est audiendus falso ' divellens a ,signator' et coniungens cum sententia relativa, quod ita vis verborum quae sunt exiguis tabellis' plane tollitur ut recte monuit eidnerus'. Ipse advigius legendum putavit signato salso', quod salva viri clarissimi et doctissimi reverentia defendere non ausim quia intolerabilis inde oritur tautologia. Equidem mendum puto iacere in versus superioris ultima voce quae egi supino.' Genuinum vocabulum cuius litterarum ductus fuerint obscuriores, inde iniuria relatum ad Maecenate , fuisse mihi videtur sigillo. Maecenas ita quidem nudatur illo epitheto, sed puto eum non adeo fuisse cupidum eius ut non grato animo se eo privari rasurus fuerit. Insuper non opus est ut talis notio addatur. Nam ex iis quae poeta iam dixit de nostro falsario satis superque apparet illum multum referre de aecenate viro luxurie dedito non de hviro ubi res vigiliam exigeret, gane exsomni ). f. Mart 73. iraeterea eius luxuria notiMima erat.

20쪽

12 Habemus igitur: siillo signator falso', ita ut primum ablativis qualitatis homo universe notetur, deinde ingillatim per sententiam relativam. Similia pexegesis sive explicatio inest Sat. VI 252: quem praestare ο- test mulier galeata pudorem, quae fugit a sexu, Vires

amat γ' Etiam Sat m 90, Ira et XI 117. O cellini sub voce hoc habet: sigillum dicitur de

imagine, quae anulo signatorio in cera aliave materia

imprimitur ' duobus allatis locis Hor. p. 203 et Cic. Acad. Quaest. I Cap. 26, ubi haec legimus:

ἡquid si in eiusdemmodi cera centum sigilla hoc anulo impressero3VQuod volo, accurate iam abraeinrictio ' descriptum est: Bel falso is signo u suppilae aus dem votaer- gehende signator Z einem millige Testamente gehoren die signacula testium in acta abgedinckt. Das achi Testament ita unierschlagen undisi aD-deres it falachen iegel untergeschoben Cic. pro Cluent. Cap. 4: testamentum in alias tabulas tran scriptum signia adulterinis obsignavit.

Similis corruptela irrepsit in s. 10 Sat. VI:

Praeterea multa in facie deformia, sicut attritus galea sqq. Hic ablativus galea crux est interpretum. Heiuisichius affert ille quidem locos, ubi dativus iungitur cum substantivo verbali, quod dicitur, sed locos, in quibus