장음표시 사용
21쪽
'. Aristo-- a vidimus viani se - 25. Cephauevibus ullismai, - me vae Patren Icadimn min. carimn, nomine in Min insulati it is rivisitarunt lvim uriose qui hominum Homer eorum me moriam exegit, is certe non emismarriae aptae fanaaim commentis erouae, sed antiquissimo cuique Poetae agam Trojanarum erviumum in suppetiisse exedidit, cim qua quae in carmen Propositumve sis cedoent, Megisse potia quam excogitasse videretur. Jam rae in si hanc spinionem nostro modulo metimur, sententiam divinendam arbitramur. Si rerum ab Homero traditarum fides quaeritur, quod tuto credi porunt, ad minimum reduremus eversam Atridia. cibus Troilam redeuutium alio disjectos ae diu vagatos esse, alios domum P itquam venissent evulsos fi auia Peregrinas sodes qua siisse. Hae certa habemus, de tangulis ambigimus omnibus Belli et illati caussam e patrati maesianam et gesti sempus decenne manifestis sinum indiciis: poesin prodere putamus. Vehementer miram eos, qui init Inonysii cIngraphi, ocentissimi sibulatoris, aut rari istin forsitan sententiam proximi ab ipso helio ea ora loquuntur, quum de Humeri aetate disceptatur. Speramus nunc Voeloveri, qui ignoratum Issiacae situm arguit, aliorumque ' conviciis illud eo em ros, quid id in uia se Odyssea nuno legaturi munis, id in is et alim csa via post Bellum rodanum esse conformatis . Denique, quum heu hidus indicia circumspicimus, nos non fugit, quosdam, qui diu post reditui illos infelices Asiae, Cretae, Italiae oras
22쪽
m coloniae sibi conditorem unxisse. At stila idiar in adis innistare inemoriano ex historiariossimus seipsa enim tristitia eventora In quadtilas habet, per Moum illa ἀραννείας prosecto non Muneris, nos prohibet; quominus Aeolenses in majorum gloriam talia finxisse s pNeemur. Neque magis ab animo ampetrare possumus, ut aut met- manno assentiamur, qui nominum eum G.tis otiumque congruent ne mi omnem rerum veritatem dilui voluit de mγthoI. antiquiis. P. 2. , aut oelehem, qui Ulyssem et Pene1Ῥam ex Apolline et Diana efficios esse aliquando demonstratum ivit Se . Bibl. r. 1828. n. m. p. 1570 cujus si Iuder. Iudem vellem, Mercurium fortasse similiter exhiberem ' Sed revertor ad Aristotelem. Ab hoc igitur quum ita, ut diximus, disssdeamus, de altero quod fabulam q. Homerus usus fierit, copia continetur, satis bene convenit. Nemo Graecorum omerum aliter poetarum antiquissimum dixit, quam ut eorum quorum scripta exstarent illum ' primum ponerit cis. Herod. II, 53. eum ib. 23. . Etiam Aristotela ante illum multos fuisse putavit poet a s. . Quod quibus verbis profitetur, ea simes nos admonent, quam diverso a nostris judicio tuo iam Homeri aetate, atque ante etiam, varia Poesio et metrorum genera nota fuisse crediderit. Sed simocti Intellexerimus, aetatem Lycurgo Proximam Homero et certissime om-
23쪽
nium et rectissime poni, ne ab illo quidem judicio amplius abhore bimus. Nam videtur quidem, quaecunque est de antiquissima poesisama, eo no Perducere, ut omina remotissimae aetatis genera, Primo, praeter pica, Paeanas et threnos, mox hymnos et dithyrambos hex metra fuisse putemus tamen illa pinio, qua fere alterum ex altero ducimus metrum au unum post alterum inventum esse narramus, vix satis recte habet. Imo quod de pentametro Thierschius Act. Μon. III. p. 583 ad alios simul versu quodammodo erit Pro gau-dum. Sed veniendum est ad alterum quoddam, quod cum nostra nunc quaestione conjunctius in simili judicii discrepantia versatur.
Noa her'um Graecorum quum omnem historiam tum mores te o-rum Progressu a Poetis varie efformato eas existimamus Aristotelesum: et Homeruis et quemvis alium Poetam, etiamsi res tradita carminibus complexi essent, mores tamen personis non variationi studio ac Propessu, sed suapte arte finxisse putavit ut exhibuerint quales vellent et consentaneum videretur. Quocirca, quum nos excipiensium sese carminum comparati doceat, lyssem a Posterioribus demum
ex prudenti alium esse factum, idque ab iis, qui Palamedem, candidioris sapientiae virum, in fabulam Trojanam recepissent Aristoteli utrum Placuit. Jam .videremur quidem, quam Poetis in fingendas moribus concedere debemus. Iibertatem, ad illud quoque exemplum et quandam aequalium sibi poetarum inter sese discrepantiam enor teque trahere sed morum mutatio e fabularum mutatione conse quuta est, quam Prognessu quodam laetam esse certis indiciis cog noscimus. Aristotiiles quod insaniam ab Dysse simulatam inter ea vommmorat, quae Homerus Odrsseae inserere noluerit, motam huic
24쪽
fuisse 1 illam mImih Mun a posterioribus adjectam esse testatissi- uini habemus. InterpoIator dFsseae , IIs tantum quidem --rat, Ubasem G Agamemnone et Μenelao aegre perpulaam ad . in societatem sed Palamedem, qui tum insaniae fraudem casside arg-rit, ad Trojam vero ab eodem Mysse et Diomede ait interemptus, Cypria asciverunt v. Toclam et Paus X, I, I. Homaro ejus
notitia nivio modo vindicari potest i Pamm igitur accurate Aristo, tela singmarum fabularum aetates exegerat, communi quidem ---xum vitio, in quibus nihil magis desideramus, quam vicissitudinum, Per quas rerum eondicio aut memoria Processerit, distinctionem. Quare ne a quidem excusatione utemur, ut dicamus Aristotestincisis ad eandem famae diversitatem retulisse, qua aequale etiam auctorei, de iisdem factis iatum saepe inter se discrepent. Furem enim vero, etsi non Possumus, quin alia, velut Iphigeniae illud periculam Aulidense, a posterioribus inventa esse, alia, ut armorum iudieium et Macia necem, multis modis variata agnoscamus illud tamen plane
verum vidit philosophus, totius belli actus et reditus illos suis dam abalia et ratos fuisse quum uias et Odyssea fierent. Praeterea
quod verbia ejus subest magia quam expressum Iegitur, id nos P suasissimum habemus: multo poetas Trojanarum rerum aries Decianisse, antequan majora illa carmina conderentur. Ergo illo Temfactarum rem plus fortasse, quam credibiIm est, ad omemmauditione perlatum esse sumpsit a delegisse Poetam ex uberiore streteria ea, quae Iliade et Odyssea complecteretur, docui verissis Abdicimus ae prorsus damnamus illud antiquioribus tritissimum, quum, hic es in locus fabulae alicujus fons esse dicitur Multamin re mi
25쪽
m ad Homerum admodum tenuis mentio est earum hic sane auctor his antri illimis exstat, ita a fabulae fontem appellare velis ipsa autem poetae ea, minibus ista uberioribus de arit, neque ex iis a Iam, quae de bello Trojano essent, sed ex Heraclaia etiam et fortas Argonauticis a Thebaidibus. Omni in Homerum Diadem et Odysseam eonsummasse cuius quam inchoasse dixerim, atque in antiquissimae aetatis quodam minino constitutum aemHorum excitasse studia, . antiquiorum est fabulis ansas' inmiliter verent.
eo Teaniatam par xvimus in aueram a utatio- partem, qua dem inutia Homeri in ArisMilesia oleo commentandum nobis sumpsimus. Longe id no- eaepeditius esset, si iura Philogopho carmina in momparationem adhibere Placuisset. Num frustra requirimus, qvid de Iin ο- - ΤΑ-- , ε δε εο α Iosa cenauerit, quorum rima insignis nos maxime convertit. Quanquam enim ne ista quidem carmina pervagato iudicio Homero tributa dixerim, sed Epigonos vel Thebaidini a muribus quidem, Oecham vero harusin non nisi ex poetica quadam, quae de Croo Ho fuerit, ama, qu m Mimachus in Mus 3Ioriam lator Metur nihilominus Praescantiae vivionem animadvertere debemus, quae judiciis istis inest omni α primum nunc morum earminum mentionem injicere ideo utriri iniur, ut Iectores admoniti, quae hujus generia camina et suis Melea virtutihus et aetate ab Homero Proxima Graec hiabuerint, in Aristotelia oondicionem illam Sudicandi ego magis insinuarent, eaque
26쪽
bene informata olfit expenderent opiniones, etiam an Aristote in iniquiores. am etsi multa, ut Phoronis, Icmaeonis, Minyas, quantum ex tenuissimis reIiquiis assequimur, vix ad Pisandri homiet eschis aetatem O1. 33 rejicienda videantur tamen ante Pisistratum et Amasidem ejus generis inviis fuerunt Epigonos vero et reliqua, quae supra Posuimus, vix Potuerimus qui Poetis Arctini saltem aequa, libus assignemus. Haec igitu omnia Aristotelas a suo quodque poeta composita, et qualia quantaque inventa fuissent ad posterila emtradita credidit; neque Hiier a Diade et Odyssea statuit. Quid nospnum riungenda ac discriminanda putabimus, quas ille uno omnia modo et inventa ab auctoribus et ad suam aetatem Propagata esse in animum induxerat Si et ratione rubricum videtur, neque historia animum facit, ut Homerum a ceteris divellamus, videant, qui auxi Distis fidem reverentur, quid consequatne Atque illa quidem opinio satis explosa est, qua Pisistrati aetate si Homerica, etiam ceterorum carmina Primum iteris consignata esse necesse suisset. Iam conjuncta epicae oesios caussa ita porro quaerendum erit, ut, quae caminibus integritas, quae rhapsodorum licentia, quis et a quo inde temPoro scriPtorum exemplorem usus fuerit, diligenter cognoscamus. Si quid recto auguror, mirabimur in AristoteIe reliquisque λυτιμοις, quod interpolationis ne in memem quidem venerit, aliorum vero errorum eo difficillime convincemus. Sed nunc ad ipsa Aristotelis Pergendum est dudicia. Is igitur, ut supra vidimus, in altero loco Hera iniri et Theseida, in altero se ria et Iliadem minorem cum Homericis in horum praestantiam contulit. Prorsus igitur exclusit gene&Iugies, quae neque de uno neque de udo tempore, neque omnino de μ
27쪽
aetione etsi multiplici fierent Haec plane videtur ad historiarum genus Uuecisse Sed e ceteris quod tua maxime elegit, id , compositionem eorum inprimis ineoncinnam spectat. Ac Theseida quam dicat, ne conjectura quidem tuto possumus existimare. equa lautum intelligimus, utrum antiquiorem aliquam Viderit, an poetas aequales aut se Paullo Priores notet, de qua se incautius statuit Wuin rus de cyclo epico p. 55. ubi haec: ,,mum, quae Ionge ausiquissima videtur, Aristoteles audat. nminua dubium est, num Pythostrati illam p. Diog. a. II, M. Iegere potuerit, vixit enim hic Epaminonda et Pelopida posterior. Denique Plut in Thesei c. m. 1 γοχ ο τῆς Θησηίδος ποιπας Minc ν-- πάστασιν γέγραφε, quibus verbis sibi unam tantum Theseidem notam fuisso profiteri videtur. Versus in eodem c. 32. Positos e Theseide non amitos puto. Heracleas quot habuerit antiquitas, post Od. uell. Dor. II. Iuculentiae persequutus est A. VogeIius in Hercuis seeundum Graecorum poetas et historicos descripto et illustrato, quom edidit Halis anno DCCO X X. Ex his num Cercopis ilesii Aegimium et Creophni Host Oechaliae tangat notatio, dubitare licet; nam haec plus certe quam aliorum Heracleae unius actionis finibus circumscripta fuisse videntur Pisander duodecim Iahores in Heraclea complexus esse haud temere putatur Latissime vagatus videtur Panyasis, qui quod a Clemento Alex Creophyli Halosin compilasse insimulatur, id non impedit quomihus eum plura Persequutum
esse dicamus Sed omittamus haec, quum de Aristotelis mente
Do Minaethonis meracloa nihiLmque Praeterea tonuertit Demetrii Phiaerei testimonium de Demodoci Laeonia memine ap. Sehes ad Od. . s. et Pseudo'
28쪽
nnua possiti esse dubitatio. Neque ruino uinet quaerere, quae eius- dein descriptionis alia mente Euverit Alcmaeonidem in hoe genus confidentius referat Perseidos U Pseudo-Plut de iis P. MI.' IIvit ince in significatio ast inleagridem vero Antisthenis P. und. o. 22, 3 oratione soluta scriptam fuisse idquo aetate recentiore Pro eo erium habeo. Convertamus igitur nos ad Cypria et madem parvam Disputationi de Ius instituendae condicio quam laetis studiorum Ductibus quam insimile mutata sit et in dies magia mutetur ex illa qua Wolfius olim et Frid. Schlegelius usi sint iniqui-ψre, homine Iiteratos non est, quod doceam. In qua uerarum n atrarum seIicitate quieunque exsultet, ne Olfiunt uaudatum dimisetat, cujus e geminibus haec seges omnis effloruit, quamvis ipse averitate abfuisset Deposuimus igitur, quem ill imbiboat, errorem, quo Cypria, Aethiopidem ac reliqua carmina Homericis cognata Procli ex argumenti existimabantur intelleximus etiam ejusdemProeliinua judicium p. motium p. 52I. H. ως τοῦ ἐπα κυκλου τα ποιν, -- δι-τοκπα - -δά rata τοῖς πολλοῖς Hiram τὴν em c δια τὴν πιλουβίαν - ἐν αυτο προσn πων, hoc non tam genuinam
integrorum Carminum formam, quam decurtatorum illam collectionem Uectare, et utentium magis studia quam ipsorum carminum condicionem referre. Porro . etsi nequaquam am emotum est quod ad
iudicandam Homeridarum illorum poesi requirimus scitissime adum-hratum ah Ahrensio in Iahnii annal philol. XIII, 2. p. IM. , tamen multorum monitis in agnoscendas eorum virtutes satis erecti sumus. Sejungamus igitur hanc quaestionem ab altera, quae adhuc Permiras turbas agitata multos transversos egi mittamus in Praesenti,
29쪽
od icti et rolicorum nomen quando primum et quam Varie positum si circumspic e id enim scire ad ipsorum carminum cognitionem plane suPeri acaneum Et B: unum teneamus, quod jam in inlatem tum de historia Homeri Fasc. I. p. II IIS. et 15 sq. a mera monstratum Trojani Husdam FcI opinionem habet ' , Trojanae fabulae Poetas, quum in conterminis Iliadi et Odysseae argumenus elaborarent, iniquiore quidem condicione neque pari ingenio, at Rem latos tamen esse, Homerum haud inscite. Hoc obtinere studentibus trauum abest, ut obroget Aristotcles, ut satis humane in artes ventu
.' Ad pensitandum Aristotelis udi tum nihil nobis adjumenti sulphesis, his Procli argumenta et tenues quaedam arminum reliquiae. Nam quod Herodotus II, IIV. novit, qui Cypria Homero inscriberent, et si qua alia ejusdem opinionis indicia sunt, aliquantum sane Ialidis carmini ex eo conciliar possumus, sed de compleximus arte nihl
30쪽
Inde discitur Primunt autem omnium videamus, a ratione Aristoteles earminum tuorum actionem multiplicem cense L aniso suus hoc in sola Iliade parva cognoscere licet. Ex hac enim quot tragoediarum argumenta desumi possent, indice posito dinumeravit. Sed quum verba ipsa incuriam quandam annotandi referant, quomodo singulas fabulas descripserit, et quid ex isto recenin ad iudicandam Epopoeiae complexionem recte clueamus, non satis expeditum est. Potuit aut nulla fabularum, quae exstabant, ratione habita carminis Paries ad suam, quam de actionis in Nitate et ambitu definiam doctrinam dispescere, aut fabularum, quas tragici vere exhibuerant, siYe omnium sive quarundam muItitudinem demonstrare, aut denique epopoeiae decursum ita sequi, ut eas ex pluribus eligeret tragoedias, quae illius fabulas aptius retulissenti Ex his rationibus dubium non est quin tertiam amplexus sit; nam nomina posita et cum Proesi argumento congruunt, et sabulas denotant a poetis itidem inscriptas V. Hemann ad I P. ID.); neque omnino videtur ejusmodi titulis paries carminis significaturus suisse, nisi ipsae quae exstarent is Iae succurrissent Attamen ne hunc quidem divisionis modum accurate tenuit, aut tenere potuit, quum semel tragicorum nomenclaturam adhibuisse Nam priora quidem vocabula, Armorum judicium, Phi- Ioctetam, μυιοIemum, ita posuit, ut eas partes, quas alii poetae sub aliis nominibus tractassent, disertius insignires sed saepius tamen
' Pindamia rinid 4 Sinaino omer aemaeo dixisse videaturi exHisui in Melet mutum ase. I. p. 11s et Moesop. ΗHensi s. v. Myraea. Neque Platonem in Euthyphrono illa του ποιποῦ significatione uomerum denotare arbitror.