De codice Liviano vetustissimo Vindobonensi [microform]

11쪽

Ad summo in philosophia honora ab amplissimo ordine Hlosophorum Vindobonensium ita impetrandos scripsit ean Reg. ad S. Floriani.

Apud C. Geroldum filium, bibliopolam MDCCCLXXVI.

15쪽

datus sum a. d. III. non. Sept. anni 1847 Liuimunt in gae, in vico Austriae superioris prope Lentiam sito eum neque corporis vires ad exercendum aliquando patris, fabri ferrarii, artificium Suppetere viderentur ot qui elementa me docebant magistri, ut studia littorarum capesserem, suaderent, puer decem annorum gymnasium Lentiae frequontare coepi. menso anno 1865 studiorum curriculo ordini Canonicorum Regularium S. . Augustini nomen daturus ea non iam ad S. Floriani intravi. Sacerdotio initiatus anno 1870 in vicum Austriae superioris, cui Riod

nomen est, missus sum animarum curae perRm navaturuS.

Biennio post in Canoniam revocato mihi thesauri nummorum Veterum custodia primo credita, dein per semestre anni 1873 aestivum, ut in academia domestica doc*rem theologiam moralem, est

mandatum. Ab semestri hiberno 1873 7 per duos deinceps annos in Universitate Caesarea Vindobonensi acultatis philosophicae studiis vacavi ac per totum illud tempus inter sodales eram seminarii philol0gici. Restat, ut iis, quorum aliquod est de his studiis meis meritum, debitas gratias reseram atque omnium primo Reverendissimo Domino Ferdinando Mosero eanoniae Florianensis raeposito illustrissimo, qui, qua est cum in reliquos canonicos eius tutelae commissos tum in m paterna pietate ac singulari benivolentia, et ut studiis me dederem philologicis voluit et ut cum rei litterariae fructu ea possem exercere omni m0do me adiuvit. Quod vero in haec potissimum studia Liviana incidi, Guilfimo Hariolio, magistro doctissimo ac perquam dilect0, qui me numquam suo consili carere passus est, debeo. Ut vero per tantum

16쪽

temporis spatium lare cotidis codicem sane pretiosissimum tractare possem , gratia ac liberalitate seximia actum est eorum,

qui bibliothecae Caesareas alatinae Vindobonensi praesunt viri clarissimi, inprimis Ernesti Birhii bibliothsea a praefecti illustrissimi, Josephi auptii, Alfrs di os id linii sTisissena v. Viris vero do studiis meis in universum meritis summeque e0lendis, cum hanc nactus sim occasionem n0n 08Sum non maximas agere gratias inprimis Emmanueli ofs manno professori doctissimo, cuius insigni t doctrina et benivolsntia per quattuor semestres seminarii sodalis usus sum, Joanni Vah leno, cuius disciplinae me per annum stiam fuisSe alumnum grata numquam excidet memoria, Carolo Schenkelio, quom cum iam admodum ivvsinis ignotum mihi colere ac venerari coepissem, nunc ut magistrum haberem mihi contigit deinde etiam professoribus optimis . longa, M. Bued inger, F. ueller, e Toma- sche k, R. o inget, . immer mann F. Brentano, Th. Vogi, quorum Bued ingerus, e in gelius, praetereastiam h Sichelius, studia has Liviana prompto auxilio adiu-Varunt. - Denique oro atque obsecro , ut opusculum hoc quicumque inspicient, si quid minus probaverim, n0 a viro iam pridem in hoc gener studiorum versato, verum ab homine in re litteraria novo profectum esse benivole recordentur.

Vindobonas a. d. X kal. Mart. MDCCCLXXVI.

17쪽

Inter pretiosos codices manuscriptos, qui in bibliothoea eodex Lau-Ρalatina Vindobonensi adservantur multi, gregium locum o k:P'6 M tinet, qui nota insignitus I5, Οἶim mst pros. 626, Livii ab urbe na κγ.eondita libros XLI XLV continet. erpauca sunt, quae de codicis huius satis onstant. Apud strum Lambeccium )haeo leguntur: Est autem hoc illud ipsum authenthieum

Memplar stum, e quo Simon Grynaeus iam memoratos

quinque libros A. I53 Basilea typis Froianianis primus in lueem edidit eum Desiderii Erasmi otteroda1nensis Praefatione ad Carolum Montiojum. Qua in praelatione

d0cemur ab Erasmo, eam editionem revera esse quinque liuris modo repertis auctam, quos bono quodam ingenio in bibli theo monasterii Laurissent aut ut vulgo Lorsensis, repperit Simon Grynaeus'), vir ut in omni genere iterarum citras ercilium eruditus ita provehendis liberalibus studiis nati S. Quae Vero fuerint codicis sata, antequam Laurishsimi repertus est, ex pluribus indieiis in ipso codico observandis, Subscriptione odi eis latio extremo adpicta, quaternionum n0tis,

numeris quibusdam litterisque in nonnullis foliis adscriptis, V0cabulis denique vocabul0mmus partibus in laliorum confinio repetitis perspici licet. Atque subscriptio maximi m0menti est ad codicis originem primaque eius sata enucleanda; quaterni0num n0tas plurimum valent ad accurat dsfiniendasqu0 quaeque intercidfrint codicis partes; numeri et litterae mirum quantum ut intellegamus, quomodo actum sit, ut

Cf. Commentariorum de Augustissima Bibliothee Caesarea Vindobonens Lib. I, p. 943. Anno 15 27 id quod constat ex epistula Grynae ad Philippum Melanchthonei a M. Muptio in Ind. schol. Berolin. 1856 47 edita.

18쪽

tot codex hodie laboret lacunis, conferunt vocabulorum denique repetiti0nes quae ad 4sficiendum soliorum ordinem postea tentata sint nos edocent. Quae modo breviter significavimus, iam singillatim uberius exponemus.

Codidis sub Haud facile quidquam acrius exercuit viros doctos quam

scriptio.

ea quae in ultima codicis Liviani pagina legitur subscriptio,

quam Lambe ius, ubi de codice loquitur'), ne verbo quidem c0mmemoravit, silenus vero' extrema tantum subscripti0nis 6rba de dorostat agnovit Endlicherus' quique

Madvigii causa librum recognovit, suiberti epi de dorostat ibi exstare adfirmaverunt. Sed quae inde conclusit Endlicherus, scripsisse haec Mithbertum monachorum Scotorum unum GHibernia in Germaniam saeculo VII translatorum christia-maeque fidei apud Frisios primum apostolum, quem Dor stadii per biennium praedieasse vita eius tradit, eque a rum fidei mereri ac vitam istam commenticiam comprobarunt, qui post Endlicherum in illius paginas photographia, in qua litterae aetate obseuratae clarius fortasse quam in imo codice cernerentur, scripta esse litteris saeculi circiter octavi haec iste coriae est Thetilberti est de Dorostat viderunt, M0mmsenus, Jasseus, Hauptius quorum aflaus difficultatem, quam ea praebet subscriptio, tum Dorostati, id est Duurstede ad fluvium Lech, episcopum nullo tem re sedem tabuisse videatur, ita removere e0natus est, ut Thsulbortum illum quaersret in laterculo episcoporum Ul- traiectinorum nam Ultra ieettim in diplomate Caroli magni a ZZZ apsellari Traiectum vetus subteriorestad reperiri autem ibi sub finem Metili VI IL, ab a fere 785 ad 9 emiscopum dictum Theodardum, pro quo nomine si bi videri restituendum esse eae codicis subscriptione Thetit-bertum. AEuellenhosfius praeterea M0mmsenum adm0nuit presbyteri uiusdam se lae Ultraleetinae nomine Thiatbrat saeculi octavi eommemorati apud Altfridum in ita S. Liud-ser c. I smon Germ. 2 409). mas a viris doctissimis

3 f. Comment libr. II. p. 854 edit ali. CL Analecia Lasiana ediderunt Th. Mommsen et G. Studemund Lissiae 873, p. 6. Catat codd. phil. Lat. bibl. Pal. Vind. p. 49 seq.

19쪽

da subscriptione codicis prolatas explicationes praemittendas esse censuimus, priusquam ipsi quaestionem, quam de hac ra instituere in animo est, adgrediamur. Primum quod ad genuinam subscriptionis lectionem Seripturam adtinet, quamvis ommsenus ad verum propius aeosdat, tamen ut subscriptionis reliquias recte perviderit Vereor. Equidem ut concedam syllabam deae verbi coriae in tab. IV. Anal. Livian addita clarius adparere quam in ipso c0dice, ingenuo tamen lateor neque reliquarum litterarum quicquam planius me conspicere neque nomen in eo obscurius

esse quam in photographia immo ipso codico iterum iterumque per variam lucis commoditatem inspecto tandem non thetilberti, sed theatberti nomon certo deprehendi. Ut ita legerem, initio inprimis forma litterulae a, quam in utraque

voco et orostat et theatberti prorsus eandem c0DSpBri, adductus sum. Neque haec nominis lectio argumentis a Friso eonfirman

rationes

quae exempla si respexeris, iam intelleges, cur apud eosdem Frisones si Liud gerus et Thiat gerus inveniatur.

20쪽

quoque locum. riusquam hanc rem in disceptationem quaestionemque vocemus, inquirendum nobis erit, a quibusnam rerum scriptoribus formae nominum Frisicorum genuinae memoria sint proditae. Atque cum neque lex Frisonum nequo liber ille, quo s. Liuigerus, oriundus et

ipse a Frisonum gente, . Gregorii magistri sui vitam eonscripsit, nomina Frisica quae huc faciant commmorentuSquam, adeunda mnium prima erit ipsius s. Liuigeri vita, cuius auctori Althido, qui illi post Osrhidum in episcopatu successerat uimigardesordensi 839-849), quamvis aequalis non sit . Liuigeri maxima tamen in iis quae de rebus nominibusquo Frisicis refert, fides debetur. Nam cum Althidum Liuigeri nepotem atque Fris0nem fuisso constet et ipso actus S. Liuigeri auditu se didicisse adfirmet, attestantibus illis qui ib infanti illum

noverant atque ab eo eruditi fuerant, non est, eur auct0ritati eius fidem denegemus. Porro eum alter s. ivt- geri vita a m0nacho erthinensi post annum 6 p. h. conscripta non tantum in partibus ex priore vita sumptis sed in iis etiam, quas de suo addidit, prorsus similes n0minum propri0rum formas exhibeat, utique linguam qua ιFranci et Saxones qui circamerthinens monasterium habitabant, utebantur, a risonum lingua non multum discrepasse consectarium est. Quare temerarium non erit intractanda hac quaestione testes adhibere et alteram s. Liui-

geri vitam et vita s. Willehadi ab Anshario saeculo n0n0,s Ansharii ab imberto non multo post Ans arti 0rtem, ipsius imberti exeunte saeculo decimo conscriptas et diplomata monasteri W0rthinensis vetustissima ex libro chartarum, quem Chartularium merthinense vocant, a Lacombletio publici iuris laeta'), cui saeculo nono Alt- fridi piscopi iussu conseripta esse videntur Quibus testi-