De codice Liviano vetustissimo Vindobonensi [microform]

발행: 1876년

분량: 152페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

undestimo adseriptum sequatur, recte conligitur, quaternionem duodeeimum in sol. 59 66 non suo tomy), sed certe ante

quatprnionem VIIII in fol. 35-42 fuisse insertum itaque

perversus erat atque confusus quaternionum ordo, id quod facillim poterat accidere, si codex compactus vel non vel male erat. Confirmat eam sententiam num ullit, quipp0 qui ex omnibus iis numeris, qui foliis quibusdam versis adpicti sunt ii I), unus non in ultimo quaternionis latio, sed in septimo se sol. 16θ' inveniatur. Unde sequitur, eum quaterni0nem iam tunc, ut 110die, duobus latii 0xtremis i. e. primo et ultimo fuisse privatum, vel certe ordinem Singu-l0rum latiorum eius quaterni0nis fuisse perversum, ita ut

40lium septimum ultimum esse putaretur. Itaqus mihi quidem dubium n0 esse videtur, qui ex Constabat

e0dice iam saeculo clavo quaedam interciderint. Neque . rationibus tamen verisimile est omnia iam defuisse, quae anno 163 scidulos dis-

tributis.

p. h. deerant; exstabant enim eo anno XX quaterni0nes integri Ne autem numeris istis i X putemus h0 tantum quaterniones anno 153I integros fuisse signat0s ita ut in uno e0mprehenderentur numero, vetant numeri villet vlul, utpote qui in quaterni0nibus legantur anno illo iam mutilis. Qua res poscere videtur, ut id qu0d facile esse p0tuit, plures quaterniones hodie mutilos saecul00etavo integros fuisse statuamus. Quodsi ita est, iterum

devenimus ad eam sententiam, qua triginta quaterni0nes tunc exstitiss atque in dec0m distributos esse fascicul0s, qu0rum quisque trin0 quaterniones comprehenderet, Outendimus. Confirmatur haec sententia eo, quod numer0S trium quaterni0num int0rvallo separari ter observamus. Ita Du

in Quaternionem XII olim a proximo XIII fuisse separatum, inde etiam comprobatur, quod maculae illae, quae aquae vestigia Wasserflechen prae se ferunt, per soli 19-66 inveniuntur in margine superiore, in foliis si et proximis in margine inferiore dextro. Itaque eo tempore, quo labem traxit codex, folia 66 et 7 si q. XII et XII sese non exceperunt cum . XII nondum Solutus esset baciis qui proxime praecedebant quaternionibus.

42쪽

num X; item, si tollas quaternionem XII, quem alio loco insertum fuisso num ill adscriptus ostendit, numerum iveodem intervallo servat sequitur l. odem modo, si removeris quaternionem XXI, quem posteriore tempor aquaternionibus vicinis fuisse separatum atqus alio loe insertum infra adparebit, numeri vi et vi pari intervallo inter se distabunt. Quibus perpensis quo clarius adpareat, quinam saeculo octavo odicis fuerit status, hane proponam usus numeris istis ducibus de ordin quaternionum coniecturam:

Numeria manu Saeculi octavi adscripti Quaterniones' singulis numeris comprehensi

IIII.

XIII

XXXI

xl. XXXIIII euaurniones uneis inclusi hodie desunt; stellulis significantur quaterniones hodis mutili.

43쪽

Ut vero eodex in eum quem numeros istos secuti sta Codiol qua

tuimus rdinem redigeretur, hoc modo laetum esse videtur perdixi. Code involucro circumdatus erat tam infirmo, ut, cum Saepius in alias transportaretur regiones, laxata c0mpage partes quaedam omnino interciderent, quaedam vero e legitimis sedibus moverentur. Atque defuisse iam tune temporis quaterni0nem I, ex numer i quaternionis tertii fronti adscripto equitur; nempe eum quaternionem, a quod XLΙ initium capiebat cuius tres priores versus minio exaratos fuisse ex reliquorum librorum XLIΙ-XLV initiis concludero licet, si adfuisset, primo ponendum esse I0co quilibet homo vel stupidissimus intellexisset. 0rr ex magna, quae inter quaterniones XIIII XVIIII nunc hiat lacuna, iam tum unum quaternionem e g. XVII exulasse magnam

habet probabilitatem idem dicendum videtur de quaternionibus XXV et XXV dimidiis. Nam cum is, quem posterior tempore partibus quibusdam codicis e0mpage 80-lutis sedes adsignasse demonstrabimus, lalia quaternionis VI extrema in fol. 135 st 138 ali quat0rnioni inserta deprehenderit eumque hodis quaternionis XXV quattuor tantum latia habeamus, utriusque quaternionis XXV st XXVI deperdita parto dimidia quae supererant soli in unum quaterni0nem coaluisso incuria h0minum mihi videntur.

terniones II, XXV ad XXV dimidios ex iis patet, quae stivit. ρ do numerora quaternioni III adpicto et, quaternionum XXV sit XXV satis diximus. Deinde etiam tres istos quoese magna lacuna inter quatereiones XΙΙΙΙ DXVIIII hiantsi tum n0ndum periisse statuimus quaterniones XV XVIXVII hue referre licebit. Accedunt deniquo quaterniones XII et XXI, quorum priorem l0co suo fuisse deturbatum ex numer ill adseripto iam supra conclusimus, de posteriore insta probabimus. Itaqus separatis his quaternionibus e tempore vel iam deperditis vel vagis reliqui eum involuero

rio certo enim quinam deperditus fuerit quique reliqui ex lacuna illa quatereiones diei nequire nemo non videt.

44쪽

vagi

XXV XXVi

deperditi l XVII XXV

XXVI

Ratio inse Separati hoc mod quaterni0nibus cum involuer0 0

rendi quater . . a.

niones vagos. haerentibu a Vagis num0r08 adseript0s interp0sit trium quaternionum intervallo se excipere iam n0 ter, sed quater

Sententia, qua trium quaternionum fasciculos numeris istis significari contendimus, quam maxime evadat probabilis nihil restare idqtur, quam ut quaterni0ne Vag0S, ubicumque inter numeros adpict0 minus tres quaterni0nesc0nlocati adparent, insoramus. Atqus profecto confirmat hanc c0niecturam, qua ductus inis quaterni0nes VII st VIII magnam lacunam explendam esse is qui numeros adscripsit putaverit, numerus il adpictus quaternioni XII Vag0 qu0m proinde inter quaterni0ns VII et VIII insρrtum ab eo esse patet Aliud quoque eius coniecturae testi-m0nium eo continetur, qu0d is, quem lati0rum cohaerentiam legitimam restituisse infra exp0netur, quaternions VII et VIII aliquando ego non Oxcepisse indicavit; nam coniungendos esse inter se quaterniones isto su m0do significavit, id quod alias bis tantum fecit, ubi etiam quaterni0num 0rdinem turbatum fuisse in propatulo est. Inseratur igitur, ut 0rdinρm a numer0rum script0re institutum nanciSeamur,

45쪽

item inter illi si v sq. XXI atqus inter vili et illi

Denique c0nl0eato quaternione XII ante quaternionem VIII pari m0d0 0gemur, ut et ante quaternionem XII duos vag0s q. XV - - q. XVI et post quaternionem VIII sum qui reliquis insertis superest vagus sq. XVIII inseramus in). um ordinem quem neque orati0nis donnexu ductu neque quaternionum signis respectis c0nstituerat qui odistem tractavit c0nfirmaturus, postremis tertii cuiusque quaternionis soliis versis numeros c0ntinu0s adscripsit excepti l et xl de qu0rum sedibus iam supra uberius egimuS. Licet nesciamus, quamdiu is quaterni0num ord im- Uriem. -Q

mutatus permanserit. ii certum esse videtur duobus vel Miorum

tribus saeculis p0st soliorum neque numerum neque 0rdinem prorsus eundρ exstitisse. Ut ita statuamus, perducti sumus litteris quibusdam obs0rvatis in variis o0dicis latiis, quaqp0Steriore aetat e0dicem multo magis fuisse disturbatum singulasque partes etiam pravius inter coniunctas testantur. Inveniuntur ae litterae Α- diversae admodum

' Singulis quaternionibus vagis sedes adeo fixas, ut omnis dubitatio eximatur, adtribui nequire vix est quod memoremus Excipiendus tamen videtur q. XII, quem ante q. VIII conlocaro iubemur signis eius qui libri ordinem restituere posteriore aetate conatus St. Qui cum suo tempore inter quaterniones VI et VIII alium, quem ipse inde removit intrusum suisse testetur, nos prohibet ne hunc suisse ordinem arbitremur:

XVI XVIIIJ F VIIII. Nam eum eo tempore cui ordo restitutus debetur, procul dubio quaterniones XV XVI XVIII iam perit1sent, nulla adsuisset eausa coniungendorum adscriptis signis quaternionum VII et VIII.

46쪽

- 30 magnitudinis infra scripturam in margine vel dextro vel sinistro, prout in codicis alicuius pagina si versa es recta scriptae sunt. Sunt litterae quas vocant mai0res, quae, si quid o Drma litterarum G, E , IV concludere licet', videntur esse saeculi ΙΙΙ-XI. Quarum litterarum ord hic est:

Lixiorarum Conlatis his et litt0ris sit latiorum quibus adscriptas

adscripta

rum ratio. Sunt numeris eum tabula quam supra c0mp0suimus quaternionum, ilico quid sibi velint litterae adscriptae, intellegetur. Significantur enim his binis litt0ris Κ L, - G, - C, O ripartes c0dicis inter g 0haerentes, a reliqui Sπaratas lat. - 10 99-106, 152-159, 174-1813, quibus aliquis h0m certe litterarum expers ertum quemdam iuc0dice locum eo adsignare c0natus est, ut mediis quater

insignitis eas circumdaret qua re n0 tam pristinum ordinem restitutum esse quam quaternione laliaque e Seds

i litteris non quae revera, sed quae tunc temporis erant eius quaternionis XXVI soli media esse signata, ex iis, quas infra de foliis 13 et 137 dicetur, patebit.'

47쪽

mota numerari quodammodo et cohiberi nemo est quin videat. Excipiunt ver sese quaterniones et soli Secundum

48쪽

XXVII XXII

XXVIII

XXIII

XXIIII

XXVI 136 137 XXV XXVI

- 160 165

XXXIII

T,hnias ae Ad quam tabulam explicandam haec mihi videntur ad-yy '' hnda. Ex sedibus, quas quaisrnionibus XXI XXVIII XXXII litteris istis adsignantur, eum qui litteras adscripsit nec orati0nis c0haerentiam ne quaternionum n0ta curasse perspicuum est. Ob quam sive neglegentiam dixeris ius rei litteraria ignorantiam reliquorum latiorum rdinem n0nvidetur immutasse; nam si quid praeterea mutasset, dubium non est quin suo m0d id fuerit indicaturus. Itaquo iuc0nscienda qua statum codicis huic tempori convenientem exhiberet tabula, si excipias mutationes litteris adpietis significatas, in universum secuti sumus quaternionum rdinem saecul VIII perverso institutum. Ceterum c0dicis e0mpagem h0 temp0r firmiorem non suisse, immo magis etiam laxatam, ex e sequitur, quod non S0lum quaterni XXI, quem iam Superi0ro temp0ro e sede deturbatum duisse ir0babiles duximus, l000 perverse

49쪽

codicis coniuncti0n s0luti uerunt. Ῥorro ea tantum Sententia explicatur necessarium fuisse significare et partes vagas et sedet ipsis adtribuendas adscriptis quas inter Se responderendi litteris, utique qui adesse fidebatur periculum, me iterum sedibus ipsis adsignatis eicerentur.

Ex quaterni0nibus sero ΙΙΙΙ et iam nundi temporis praeter duo solia 9 et 10 nihil supererat. Num reliquae

codi eis partes qua h0dio desunt iam tum defuerint, proceri diei nequit verisimile tamen existimaverim, fere eundem e tempore soliorum fuisse numerum, quia nisi ita esset iure merit miraremur nullum ex iis quas hodie desunt

littera fuiss0 insignitum; nam s0rism litterarum Α-w continuam nulla hiare lacuna supra vidimus. Deinde cum quater

qu0rundum soliti insert0 ess litteram significent. idsmiis soliis et Q in conisinderes digebit unde n0bis persuasimus. 40lia 135 et 138 q. XXVI, 1 et 8 ali qua-tsrnidni iam duisses inserta, tum i0disti partes vagas litteris adpietis firmarentur; quid vero acilius quam cogitare de quaternione XXV, cuius 40dis quattuor tantum folia habentur Atqu0 id ipsum in causa erat, quod iam saeculi clavi tabula quaterniones XXV et XXV in unum conflatos inseruimus. Nu0d si ita se haber inter nos con-Venit, temporis decursu ex quaternione ita constitui intereidisse necesse est censeamus Alia media 13 et 137, inqu0rum locum intrusa esse soli 9 et 10 litisira sit testantur. Folia 36 0 137 autem procul dubio iam antequam litteras vagis adscriptae sunt latiis, inserta esse Videntur medi quaternioni XXVII. cuius hodie, id quod

optime huc facit, duo lalia media desunt et uius soli 3st 6 - 141 sit 142 eiusdem fere et latitudinis et longitudinis sunt atqus soli 13 et 137.

50쪽

- 34 Nimirum quaternionis XXXII margine integro neque umquam cultello laeto et quaternio proxime praecedens et quaternio proxime insequens ita circumcisi sunt, ut dempto quaternion XXXII margines foliorum 173 et 182, quae in illo novo ordine sese excipiebant, prorsus pares inter se inveniantur. Ρraeterea folia 136 et 137 quas loco suo deturbata fuisse diximus, hodie situ tam deformia sunt, ut sibi iniquius factum esse clara voce conqueri videantur. Accedit ea neque in latitudinem nequo in longitudinem quadrare

cum eis quae hodie vicina sunt soliis 13 st 138. Neque illud nsglegendum, foliorum 136 sit 13 tantum latiorum

135 sit 138 non iis eos angulos quos margines exteriors inferior efficiunt esse resect0S. Vom bulo Quae in superi0ribus exposuimus d c0dicis quater- 'Pφ' nionibus foliisque bis in ordinem, verum perversum redactis c0nfirmantur egregis indiciis n0n obscuris, unde p08teriore aetate, lariasso c0mpluribus saeculis post, ab homine in re litteraria magis versato, qui quidem statum codicis perturbatum esse perspexerat, n0nnull0rum quaterni0num plurimorumque foliorum male inter se cohaerentium ordinem pristinum eo restitutum atque indicatum esse videmus, ut latiorum cohaerentiam totis vocabulis vocabulorumve partibus

vel in soli vers infra lineam si et in lali verso instalineam et pr0ximo recto supra lineam repolitis significaret velut Di. 173' lin. 29 ... ΙΝΙΤΙΜΑΑRarctis faucibus lat. 17M in 1

arctis fauci TISFAUCIBUSDIRIMENS lal. 174 lin. 29 HABUIΤΙΡ8ΕUBI ubi diss

fol. 176 1. 1

SEARCH

MENU NAVIGATION