장음표시 사용
141쪽
nam ex iis, quae supra de earum litterarum natura exposuimus 3. M acillimo abire potuisse constat in UNT; accedit compendium scripturae ADCENRUM ADCΕΝ 'RUM. cuius litteras N utramque lineam sit cum pro duabus Shaberet librarius legor ADCESS BUNT iam non dubitavit. Reet etiam mutatum sis ΑΕSΤΑΤΕ in AESTUM; nam exc0mpendio EST , ad quod necessario reicimur, quid facilius erat quam restitui a librari0 indocto ΑΕSΤΑΤΕ pra0sertim si respicias frequentem eius compendii qu0 ΑΤ syllaba mittebatur usum. Quae eum ita sint, dubium n0 est, qui cum Herigi e0ntra Madvigium, qui odiei seripturam MERIDIE tenet, legendum sit MERIDIEM idquρ eo probabilius, cum ea voe l. 5. claudatur atque, nisi iam in archetyp0 0dicis indobonensis id erat sendum, librarium neglexisse Signum litisiras M MERIDIE non ita temere liceat Statuere. Verum restituta h0 m0d genuina eriptura proximum enuntiatum arte eum e0, de qu egimus, cohaerer ilic0 videtur. Itaque legendum censuerim lassitudo et sitis
iam sentiebatur si meridiem aestum magis adcen Surum cum o adfareret, statuit sic adfectos recenti atque integri hosti non obicere. XLV 6 10. erigius legit: Tum sese filiumque XLV. 6. 10. Octavio tradidit, fortunam deosque, quorum in templo
erant, nulla ope supplicem iuvantis accusans. - Ιn 0d.
toros NULLOΤΕΜΡLO x nuntiat quod proxime praecedit repetitum esse rati iecerunt. At vereor no id saciliusquam verius fecerint; nam in permultis err0ribus, quibus v0 quaedam repeti videtur, subesse plerumque aliam V0gem in archetypo per compendium scriptam atque a librario doctrina subtili 0ris experte ad similitudinem vocabuli alicuius, quod vel antecedebat vel sequ0batur Oxpletam iam supra delandimus Crediderim igitur ΤΕΜΡLU ortum esse Cf. p. 68 ADORIANTUR pro ADORIAMUR.
142쪽
Atque profecto est haec vox Livi sollemnis, ubi si deorum nuinin praesente l0quitur, qu0d ab iis praesertim, qui intemplis c0mm0rarentur, sentiri 0mani putabant; cf. I, 6.4tit dii, quorum ti telae ea loca es Sent, auguriis legerent, qui nomen novae urbi daret II, 1 4 sub tutela inviolati templi. Ne quis vero Drmularum nulla tutela nulla ope, quarum utraque idem sere significet, alteram utram abundare arbitretur, liceat et adferre locum similem XXIIII, 8, 19. . consules creetis, quibu Sacramento liberi vestri dicant, ad quorum edictum conveniant, Sub quorum Τι tela atque cura militent et in memoriam revocare etiam in eiusdem enuntiati membro prior fortunam deosque a Perse aecusari. Quare tantum abest, ut aut0logiam, quae ceterum mi Seranti ptim convenit, efficiamus inanem, ut rati0nis aequalita egregie augeatur, Si
scribamus tum sese filiumque Octavio tradidit fortunam deosque, quorum in templo erant, nullati tela, nulla ope supplicem iuva ιι tis accuSans.
quamquam recte et eissenbornius et H0st mann-Ρ00rthampius restituerunt quae omnia, si sana mens populo foret, in capita Miorum versura, tamen rectractab0, primum quia nequaquam Omnes editores in eam abiisse sententiam, sed adhuc tener Gr0n0vii 0niecturam si ea mens Herigium video, deinde quia et ipse mea rati0cination in eandem c0niecturam incidi atque haberem put quae pr0seram ad 0nfirmandam eam argumenta satis gravia Lectio
Sana men non 80lum optime huic l0go respondet, sed locis f. f. 30 l. 25 XLII, 13, 11 TUM, ' UM; porro f. 72 L 10 XLII, 60, 7 TOTO pro TUTO ortum ex ' O.
143쪽
domo ad consultandum accerserunt, mittere Romam legatos, cum Senatu, cum populo de pace ac foedere agere XXXII, 21, 37 hos si socios aspernamini, via mentis sanae extis r Error librarii auten inde enatus est, quod compendi0S - 'RA non perspecto conexum cum proxima V0ce
suspicabatur itaque S littera mutata in , id qu0 saepius fecisse videtur δ), scripsit TAMEN Standum igitur esse videtur ab iis dit0ribus, qui legunt: Si Sana men FO-pulo foret.
XLV, 12, 7. 0nsentiunt editores in scriptura: V, 12, 7. Legati ... uerum navigant et inde quae iam vicerat proelio
Aegyptia naves, classem Antioehi dimittunt. At in eodicis f. 152 Q. 17-18 non aegystiae, ut advigius et Herigius adu0tant, sed ΑΕGΥΡ ΤΙΑ invenitur. Quare terminati0nem
SuppresSam 8S putaverim atque scribendum quae iam sieerat proelio A egyptiaca n .veS. Inter 10eos in c0dice sanos, verum ab editoribu de XLV. 19. .
pravat0s numerandum esse censuerim XLV, 19, 11, qui Secundum advigium ita legendus est Attalum ero, qui aetate proaeimus Sit, quis non pro rege habeat ' neque eo Solum, qui tantas praesentes eius se cernat, sed quod haud ambiguum, propediem regnaturum eum, infirmitate aetateque Eumenis sit, nullam stirFem liberum habentis. Sane ignoscendum videtur advigio, qui codicis scripturam n0 accurate n0tatam tractabat; nam in codice neque ΕUM
m0d Hertzius, cui vera scriptura suppetebat, nihil0minus
XLV, 38, 13 SUUMQUOQUE, TUM QUOQUE.
144쪽
emendare potuerit, ubi nihil erat emendandum, n0 intellego. quidem teneam c0dicis scripturam atque sic distinguam Attalum vero, qui aetate progimus sit, quis non pro rege habeat 8 neque eo solum qui tantas praesentes eius opes cernat, sed, quod haud ambiguum, prosediem regnα-turum eam infirmitatem aetatemque Eumenis
esse' nullam stirpem liberum habentis. XLV. s. Difficillimus est rationis Serviliana l0eus XLV 39.
12-13, qui in eod. f. 187 l. 16 sqq. ita exstat scriptus:
1 25TIS . . . Qu0rum enuntiat0rum prius Madvigius partim rob0nianam editionem, partim Gr0novium Iecutus ita reddit:
Sie in cod. s. 163 l. 20-21 legitur. s. olyb. XXX, 2, 5
δοκῶντος τὴν ἔκ του βίου μεταστασιν, δια δὲ τὴν ἀπαιδίαν M tβουληθείη δυναμένου την ἀρχὴν ἄλλc καταλιπεῖν. Quod ad usum pronominis eam adtinet s. XLV, 19, - . . Erant enim quidam Romanorum quoque non boni auctores, qui spe cupiditatem eius elicerent eam opinionem de Attalo et Eumene Romae esse, tamquam de altero manis certo amico, altero nec Romanis nec Persei fido socio. , 34 9 accepisse id augurium laeta dicitur Tanaquil, perita, , vulgo EtruAci, caelestium prodigiorum viter eaecelsa et ulta sperare cimplexa virum iubet: eam alitem, regione ea eli et eius dei nuntiam veni88 e.
Erroris AUCTORESERUTNUI originem enarravimus p. 62
n 1 - rave apud advigium codici scriptura te notatur: auctores erunt ias.
145쪽
Omnes illas victimas, quas traduce=Has in triti ho locavit, alias alio caedente Τ), aetate Herigius vero legit Omnis in trivmpho dieanit, alias alio dueente maelibitis Conlatis horum virorum acumine insignium eoniecturis cum codilis seriptura desperandum esse de restituenda genuina orati0ne Liviana fortasse erunt qui arbitrentur. Verum Videamus, annon hic quoque leges istae de compendiorum usu a nobis
prolatae nonnihil nos iuvent ad perpoliendum locum satis difficilem. Atque primum Servilium indignabundum x militibus quaesivisse, num ipsi in suum usum victimas triumph0 destinatas mactaturi essent, negaverim; nam triumpho non e0neesso vix militibus victimas abducρndas donatae suissent. Ne vero verba ista ita intellegamus: νιm fortasse vobis quae adferet triumlhus ommoda sumetis, imperatori, euius in vos ista beneficia erunt, honorem denegabitis 8, prohibemur consilio Servilii, quem animos plagaturum apud milites verba seeiss totius orati0nis ten0ro 0eemur dicendo autem uires illas victimas. . . mactabitis flvel omnes, aetate dubium non est, quin anim0s ira iam accens0s etiam magis inritaturus fuerit offendunt praeterea Verba ita coniuncta alias alio eaedente ducentomaetate maetabitis, cum potius dicendum esset alias alii eaedentes ducentes maetate maetabitis). Qua ratione permotus equidem ex ALIO non ablativum, sed adverbium loci alio restituam; nam quid sibi vellet ista quaestio, verbis proximis indicavit Servilius, destinitas esse victimas illas, ubi primum in triumpho traductae Ssent,
ad epula senatus adornandas, quas nee privato loco nec
publico profano, sed in eapitolio tantum edere licebat. Interrogass igitur videtur Servilius: Ubinam comedent viri senatorii epulas illas triumphal0s num victimas, quiue iam ad stas instruendas paratae sunt, alias alio ducontatque mactabunt, cum nisi in Capitolio epulas istas nusquam celebrare liceat 3 -
ro eaedente, de quo dubitare se ait, dividente scribendum esse in adnotations critica suspicatur.
146쪽
- 130 Atque profecto mihi accuratius consideranti codicis verba sanari poss0 videntur. Equidsm putavorim DE 'ΤΕΜΑeΤΑΤΙΤ i. s. ' ΕΝΤΕΜ ΑΩΤΑΤ' Ι' inde enatum esse, quod librarius litteram M ab omni dictabat s se pronuntiatam terminationis syllabam ΕΜ hab0ret orbo D ENT adiciendam id qu0 suo quodammodo iure secerit, nam cum de compendio non cogitarρt, voci ΕΝΤ terminationem adpingere non dubitavit. Legam igitur omnis
illas ictimas. . . alias alio ducent mactaturis i. e. viri Senatorii, cum epulas triumphales privato loco celebrandasn0 esse ipsi sciatis. Verum restat sanandum quod his verbis insertum in-
inter omnes o0nvenit recteque iam I. r. Oron0vius re
rectio, enata ea ex terminationis compendio prave expleto
DICA UΙΤ). id om librario, qui RIUΜΡΗ primus scripsit, sin dubio setiam sib0tur altera corruptela RADU CENDO pro TRADUCEND RADUCENDμ' exaranti Si qui ver Liviani usus loquendi non ignari dicendum
esse traducendas in triumpho 0ntendant, quamquam transferre, traducere in triumpho ubiqus a Livio usurpari libenter c0ncesserim, tamen tenere malim in triumphum, eum coniungenda haec verba artius videantur cum verbo dicavit quam eum traducendas. Dicare victimas in trium-
Ita legitur in codice, ut aliquantum spatii inter ΤΕ et ΑCΤΑΤ intersit. eissenbornius in ed. eubn in hanc formam incidit, quam ex compendiorum legibus iure merito genuinam putabimus; conferre licet exempla supra adlata ex Gai inst. p. 178 1. 11 ROHIBITUS, PROHIBIT 'US contra ib. p. 90 1 9 FACTURUM pro FACTUM. 'urnebi conieeturam in triumphum dicavit ex earum litterarum similitudine prosectam esse etiam Herietius in adnotatione critie indicavit.
147쪽
phum traducendas i. e. eo consilio, ut traducantur, e0dem
modo dictum est, quo in Caesaris sili Gallie 6 12 inusinimus dicare se Remis in clientelam. Restituam igitur terminationem Μ, quam genuinam. Me ex iis, quae Supra d his interpolationibus diximus, iam l0cus quem ccupat indicare videtur atque ita scribam hoc enuntiatum: Omnis illas ictimas, quas traducendas in trium-shum dicavit, alias alio dueent aetaturi flVersum proximum mirum in modum non restituerunt, sed depravarunt dithrss; quis enim umquam legit enuntiatum sic contortum: Quid illas epulas senatus, quae nec privato loco nec publico profano, sed in Capitolio eduntur utrum hominum voluptatis causa an deorum honoris r)auctore Sernio Galba turbaturi estis Ut ita legeret, Madvigius praeter emendationes quasdam faciliores ac necessarias quattuor l0cis scripturam mutavit scripsit enim quid
Π0n misit, sed cum seripturam odieis Η0MINUMQUE tueatur, novis n0s implicat difficultatibus μrturbata membrorum inter 80 0pp0sitorum aequalitate, qua et h0minum voluptas et de0rum honos inter se respondent. Atque ut a prima v0ce exordiamur, equidem terminationem Mvocis QUIDEM mera librarii ignorantiae deberi negaverim; nam cum v0 quid n0 minus trita Si quam quidem, aut utramque aut neutram librario notam fuisse c0ncedamus op0rtet. Quare equidem syllabam Mn0 eiciendam, sed aliter explicandam censuerim conlato loco similiter e0rrupto XLIIII, 6, 7 Sunt enim Tempe saltus, etiamsi non
bello fiat infestus, transitu dimetiis v. 8 Nam In XLIIII. . . cod. s. 107 l. 12 legitur UΝΤΕΝΙΜ displico mihi opini vulgata, qua librarium aberrasse a litteram vocis ΕΝΙΜ ad Μ 0eis ΤΕΜJΡ statuitur. In archetyp Scriptum fuiss0 rediderim SVNΤΤΕΜΡ- librarius, qui pluribus l0cis in voce ΤΕΜΡ, describenda lapsus est, neglecta altera litterara in syllaba Μ compendium vidit particulae M, quam orationi intrusit scribsni SUΝΤΕΝΙΜΡ Quodsi
148쪽
omittimus particulam enim ac legimus: Sunt Tempe saltus ... ea emendati0ne id nanciscimur, ut constructio facilior fiat, eum difficilis iam non cum appositione saltus ut praedicatum Emist numlichrius Thal Tempe. . . . Schwieri aupassiren), sed cum praedicato saltus ut adiectivum quod vocant Tempe si in aue ausser riegsaei schwieri supassirendes Thal iungendum sit. Id genus explicationes
regionum, praesertim Si ut ea, de qua Sermo est, compluribus enuntiatis c0ntinentur, n0u inepto sine c0niunctione iis quae praecedunt adseruntur ). Qua mendatione iam utamur ad 0cum, in qu0c0rrigendo tamdiu versamur, sanandum. Quid, si illa Syllaba Eu compendium sis particulas ' Μ 3 sine illud HOMINUMQUE, qu0d in e0die legitur ortum esse ex
saeps inter se c0nfundi quisquis huius decadis libros accuratius
tractaverit satis seisit; UNT DUM in archetypo simillima fuisse Supra vidimus. Cumqu0 compendii HONIS - ΗΟΝ'rIS)
Ex codice Gaiano Veronensi cs. l. c. p. 26 et 282 dupplicem usitatam fuisse huius compeudii formam constat, alteram V unde et scriptura EM , quam notarum Lugdunensium codex Lugdunensis Ll exhibet, et huius codicis errores, in quibus explicandis versamur, explicantur, alteram cuius indicium deprehendi in corruptela f. 42
Nimirum cum in archetypo scriptum esset INΡΕRAUΙΤ, librarius commutata praepositione I cum simillimo voculae ENIM compindio
tritissimo seripsit NIMPERAUIT.
Haec eum scripsissem, in locum lutarchi incidi, quo haec coniectura iam non probabilitatem, sed certitudinem nanciscatur Plutarchi Aemil. aul. c. 35ὶ 'πικοντος δὲ στρατηγου μετὰ τῆς ἀληθινῆς νίκης ἰφαιρεισθε τ ῶ ν μὲν θεῶν την Τιμην, αυτων δὲ χαραν. Nam quamquam Livius hanc sententiam, qua lutarchus et deos honore et homines αυτῶνὶ voluptate aeque privari dixit, ita immutavit, ut deorum honorem multo pluris esse ducendum Servilium dicentem fingeret, non tamen similitudo tollitur, cum non tantum utrobique et do orum honos τῶν θεῶν την τιμήν et' minum Voluptas αυτων τὴν χαραν commemoretur, sed etiam de iis, qui ea turbaturi sint, cἰ ναιρεισθε sermo fiat.
149쪽
Qua ratione cum et . tres interrogationes, quae eandem constructionem quam proximas ostendant, et exclamationem, quibus illas apto claudantur quamquam codicis scriptura temere non mutata nacti simus, tuendam esse putaverim hanc lectionem Omnis illas si et inιas, quas traducendas in triumphum diea sit, alias alio ducent mactaturi Quid enim illae epulae senatus quod nec privato loco eo subli eo profano, sed in Capitolio eduntur, trum hominum voluptatis causa an deorum honoris fiunt Quae uetore Sersio Galba turbaturi estis.
150쪽
. 3 not marg. confirmant pro confirman
l. 8tionis deleatur. n. 2. I. 1 ι prohat 10 1.
Succesit 17 l. 21 Dorostadiensi
Dorastadiensi 18 l. Isubscriptorem
Ambrosianum 2 n. l. significavi
c9nneaeu, qui errorsaspius inrepsit. 33 l. 16quorundam
in89 n. I. l. 20 LIB TORUM, TIB Τ pro LIB T0RUM, LIB ΤΑ
95 1. 17 θαμωνην pro θαστάνην 112 n. l. 1 compendiis . . e Ietis pro compendio. leto 118 l. 3 inseratur tempus ante aestatis