장음표시 사용
121쪽
terum itum sitiam alio l0co a Livio quamquam n0n eadem ratione usurpatum seprehendi; cf. XLIIII, 15 5-6. ianino deos foederum testis, sed Rhodios habituros ita ne tandem ni is pareatur Xercitusque de Macedonia δε- portentur, visuros esse, quid sibi faciendum sit 8 Legendum igitur erit Opportuni ita ne propinquitate ipsa Macedoniae ει mus flScripturam codicis s. 21 l. 15 - 16 XLII, 3 2. XLII, 3 2.
in editionibus sit advigiana et erigiana ita restitutam
invenimus ornatum ei templo ratus adiecturum. Sed curloetionem Fr0benianae editionis ornamentum deseruerint,n0 intellego; nam quamquam l0cus, qu eius V0ci USUS prorsus similis confirmaretur l. XLI, 18, 4 vasa omnis generis Sui magis quam ornamento in Speciem saeta interpolatis adnumerandus ess videtur cum ornamento ex gl08- Semate, qu Verba in speciem a LiVio plerumque sensu
.pr0rsus ali adhibita explicarentur φ), in textum inrepsisseverisimile sit atquo multo magis mihi adrideat legere vasa omnis generis sui magis quam in speciem facta, tenuerim nihil minus eam lectionem, quae invenitur in robeniana editione Agitur enim iterum de compendio, quod integrum servavit codex Vindobonensis quodque nulla ratione explere
licet nisi scribondo magnum ORNAR'NTUM ei temploratus adiecturum. XLII, 3, 11 quae ad religionem periinent, cum cum XLΗ. 3, LI.
factui tegidus relictas. in area templi, quia reponendarum
Siccisgitur in codice, non ut advigius tradit ornatium. Hartelius ornamento glossema esse primus SuSpicatu V0cis in Feciem usum unico firmavit exomplo Liviano XLV, 33, 6)aliunde petitis pluribus Ephem. Gymn. Mir. 1866 p. 2 .
122쪽
nemo artifer inire rationem potuerit, redemptores nuntiarunt. Sic vulgo legitur; sed offendit vehementer tempus praesen in verbo pertinent, eum verba cum eura saeta non aliter quam tegulas relictas, potuerit a proximo nuntiarunt pendere putaverim. Verum fortasse is locus ad haec exempla erit corrig0ndux XLIIII, 18, 1 aetemplo adparuit omnibus, non segniter id bellum L. Aemilium gesturum, praeterquam quod alias si erat, etiam quod dies noctesque intentus ea sola, quae ad id bellum pertinerent, animo agitabat; porro os XLV, 16, 7 item quod ad honorem deum immortalium pertineret, decrevit senatuS ut ... Ona. . . . GS-sius et M. Iuventius praetores curarent danda. Malim igitur statuer duarum litterarum lacunam ex e0mpendio seriptura ΡΕRTIN ΕΝΤ 0rtam atque seribere: Quae ad religionem pertinerent, cum cur facta, te
XLV, 15 s. In cod. f. 32 I. 13 - 14, XLII. 15 invenimus hanc scripturam:
Iterum unanimi consensu et Madvigius et HerigiusAreys- Sigium secuti proponunt sopitusque eae semita proelio fruit in decline Sed res mihi aliter se habere videtur. Quis iam credat Livium ita accurat distinguere inter proclivem Semitam, unde et inter se live, quo sopitus ruerit umenes, praesertim cum aut supra declivem semitae naturam satis accurate nobis deseripseriυ . In archetypo sine dubio legebatur ROCIΤΙΝDECLIUE, quod compendium librarius m0re s0lito . litteris a proxima quas aliquantum ei quadrare Videretur voce praeceptis explevit scribendo PROC' ΙΤ. Sed
' Sic PROCLIVIT), non proclivi, quod Hertzius habet, in codice lεgitur.' C . v. 6 deaetra pars labe terrae in aliquantum altitudinis
123쪽
107 nemo non videt explendum esse eompendium hoc modo: ΡROCHIT. Quod verbum ut egregie quadrat, ita saepissime usurpatur a Livio os XXI, 8, 5 tris deinceps turris quantumque inter eas muri erat cum fragore ingent prociderunt XXI, 14, 2 turris diu quassata prociderat; XXVI, 23, 4 in aede Concordiae Victoria, quae in culmine erat, fulmine et decussaque Od istorias, quae in antet is erant, haesit neque inde pro ei dit XXXI, 46 15 muri quoque pars ariete incusso subruta multis iam loeis pro ei derat XLV, 25, 1 Secundum talem orationem universi rursus prociderunt. - Legam itaqu0 Sopitusque eae semita procidit in decline. Quas viri docti ex litterarum sarragine, quae in e0d. LII 1s
f. 35 L 1 2 XLΙΙ, 19 6 invenitur: SE DISCΕΡ ΝΑΤΙS- ΕΕΤSATIS gentium nomina et Maedos vel Medos et
Caenos et Astio et Sintios et Odomantos et Sapaeos et Serdos expiscati sunt, num revera olim a Livio posita fuerint perquam dubito. Duae res in tanta rerum incertitudine eertae esse videntur: primum significari Thraciae quosdam populos, quorum n0mina subesse Madvigius quoque viderat, adparet ex iis quae secuntur v. 7): Hos utique populos, quod ab tergo Maeedoniae Threcia esset adsumptos in societatem gaudebant deinde non idem de Threeum legatis, quod si ignotis illis gentibus posse praedicari, quippe quae nec ipsas Romae aderant nec legatos pro Se quaeque miserant societatem petitur0s ceteroquin enim ita erat dicρndum aut Et Threeum, Maedstrum . . . . que Sati . . . petentibus . . . aut Et Threcibus, MaediS ... que ... petentibus ... Nimirum Threeum legati ut et sibi et amicis illis gentibus societatem impetrarent operam dederunt. Quam sententiam non hercle ineptam ut nanotSeamur, medellae, quas sortior nonnullis videatur, erit locus in verbis, quao errandi generibus variis constatis maxime perturbantur. Sic enim Livium scripsisse conieci Et Thre eum legatis albi finitumisque et o eis societatem amicitiamque petentibus . . ., quae Verba cum per compendia sic
124쪽
' inter omnes ionvsinites Lentuti circumeuntes Peloponnesi oppida, cum sine diserimine nines civitates adhortarentur, qu quo animo, qua de adiuvissent Romareos Philippi pri-m mn, deinde Antiochi bello eodem adversus Persea iuva rent, in e0diei 50' l. 13 sq. ib. v. 8 haec verba secuntur:
In editions robeniana pro FREMEBANT invenimus audiebant Vahisinus dua e0niecturas pr0p0suit, quarum alteram FΙΕΒΑΝΤ i. o. fremitus, littoram inra mutata Herigius, alteram SENTIEBANT Madvigius praetulit Seyssertus FEREBANT adiecit. Atqus hunc quoqu0 errorem c0mpendi cuidam archetypi, qu0d 0 callebat librarius debendum esse patet. Scriptum autem erat sine dubi SIEBANT- Sφη IEBANT. Cum vox qua praecedit CONΤΙ0NIBUS littρrula Sasrmi-nsitur, Scint0rcidere lacillime p0tuit quo laeto id quod restabat IΚΒΑΝΤ a librario, qui v0e FREMIΤUM sed uetus primam litt0rama putabat, ad eiusdem vocis similitudinem mutatum' es. exemplum ex Vergiliano F ΤΙ - ΤΙΒΙ Aen. III, 337 cf. Ribb. l. c. p. 262); porro f. 108 26 XLIIII, 7, 5 SIBI - 'Iy-ΣΙΝΕ,
quod SI scriptum fuisse verisimile est; ef Gai inst. l. c. p. 74 l. se passim S - ' φ.
eum litteram o ubique suo loco deturbatam esse pateat, ad compendium S ' I. . . ipsis erroribus ducti pervenimus.
125쪽
est in FRΕΜΕΒΑΝΤ. Commendatur autem coniectura ΕΝ- ΤΙΕΒΑΝΤ et doneinnitate orationis Lentuli circumeuntra fremitum sentiebant . . . et facilitate quadam, cum probata ea coniectura non solum fremitum teneri p0ssit, Sed stiam litteras N alibi quoquo suppressae huic v0ei inserenda saveant. Legam igitur cum Vahisno Lentuli
circumeuntes . . . . fremitum in contionibus sentiebant.
XLII, 43 9. rationis series secundum erigium XLII. 43 9 hae sist Comstiis praetoris Boeotorum victa pars iniuriam persequens coacta multitudine deeretum Thebis feeit , ne Boeotare hae urbibus reeiperentur. Locus dubius in
codicis f. 56 1 11 ita lsigitur: DECRETUMΤΗΕΒΙSSΙΝΕBELLOlΕΤΑRO . . . Mirum sane est prim edit0rum neminem haesisse in ΤΗΕBIS, quamquam et postrema eius
lineas verba in rasura exarata sunt et in proximo versu
iterum legitur Thebas . . . revocati decretum faciunt; sed ut mittam difficultatem, quam adem verba decretum faciunt repetita fere nullo interposito intervallo parant, quid sibi volit se ubi decretum factum sit nomen, eum eiusdsm versus initio enuntiatum legatur Thebis magna
contentio orta erat eae lio certamine - 0n vide0;dρinde undo petierunt editores illud feeit Equidsm negaverim in archetypo fuiss0 DECRETVΜTHEBIS atqu0 conlato alio loco f. 187 l. 3; XLV, 39, 15), ubi pio DECRETA in codies legitur DECREUIT, sine dubio, quia librarius e0mpendium non in voci DECRΕΤ- DECRETA fins . sed in medio vocabulo adesse ratus DECREμI seripsit DECREUΙΤ, archetyp0 iudicare malim scripturam DECRΚΤΝEBOΕΤΑRCE. Qua scriptura litisiris P - DECRE Τ explenda eum a librario
supra scripta syllaba addenda mutata esset in DECRΕΤΝΕ ...p0stea in textum intrusa illa syllaba, porro litteram cum B mutata, id quod spxcenties invenitur, inde factum esιDECRΕΤΕΒΙΝΕ ; sind addita quas addenda videba-
126쪽
librarium codicis Vindobonensis legisse putaverim. Qui cum praep0sitionem SIΝ deprehendor sibi videretur stpraeterea n0n solum constanti archetypi seriptura B0ΕΤΙΑ - BOEOΤΙΑ, sed etiam omissa invoco BOETARCΗΑΕ aspirati0nis littora H seductus in e vocabulo prave script0 BOETARCE ablativum quem vocant casum ARCE sto particulam T rep0riret, in syllaba B compendium adess0 statuit vocis qV0. Iure merit autem eum, qui spuriam illam vocem BELLO conflavit, otiam terminationis UΜ40st DECRET addita atqus aliquot litterarum insertarum Τ, Η, S auctorem ess arbitrabimur. Crediderim igitur ita paulatim depravatam esse scripturam archetypi:
Legam itaque Comitiis praetoris Boeotorum victa pars iniuriam persequens coacta multitudines decrevit, me
Boeotarchae urbibus reciperentur.
rume indigne ferentis scribere placuit. Verum c0nsiderat0 compendiorum usu, quem in archetypo frequentem fuisse probavimus, ad Grynaei emendationem maaeimopere redeundum esse adparet, cum MAXUMER non corruptela gnsenda
sit, sed compendium M MAXUM'PERD, quod explers
librarius negl0xit. Legendum igitur erit . . . mazum Opere indigne ferentes . . . XLII, M. 7. . XLII, b, T secundum lectionem vulgatam ita incipit ibi eum in orbem milites oegisset, ut densatissetitis ab ictu sagittarum et iaculorum inradi tuerentur,
127쪽
. - 111 Perseus. Sed offendi numerus singularis ab ictu eo magis, eum sagittarum et iaculorum proxime sequatur. Auget dubitationsmissam scriptura codicis f. 77 l. 25-26 haec:
quamquam ob proximam vocem SAGITTARUM bei ICTU facit adici littera S librarii incuria potuit, tamen mihi quidem iterum de compendi potius satis trit agi videtur, quo dativus quem vocant numeri pluralis omissis litteris Ι scribebatur, ita ut in archstypo fu0rit ABICΤUS ΛBICΤληUS. Lios nonnulla id snus ex0mpla iam Supra
congesserim, tamen non ab re foro arbitror adferre quae praeterea in pr0mptu habe ad sum c0mpendiorum u8um arch0- typo vindicandum exempla aptissima es f. 174 l. 20 XLV,
primum confecit ap0graphum, invenit in arehelyp0 ILITUS, MILIT US, quam formam ab eo descriptam p0Stea
expletam ess litteris I suprascriptis, ita ut MILITUS inde fisret, sirisimil est Litt0rae istae deinde in textum inrep-Serunt, quo sacto scripturam MILITUSIBUT, quam partim c0mpendiosam, partim corruptam putabat, explevit auct0 eius erroris, qui nunc in c0dies legitur MILITESSIBIUT Pari modo aecidit in L 177 l. 4 XLV, 31, 4 ubi IUΙΤΑΤΕΜSIBI scriptum sis pro CIUITATIBUS , qui err0 ex compendio
SIBI. Denique conserri p0test error, qui invenitur in s. 103yl. 20 XLIIII, 2 6 logitur nim HOSTIBUS pro HOSTILIUS. Orig mendi plana est librarius compendium archetypi HOSTIUS, HOSTRIUS confudit cum compendio magis usitato 08TU - Η08Τ kUSy). - Quorum compendio-
Idem compendium in archetypo codicum Vergilianorum usitatum fuisse iam supra adlato quod apud Ribeatum inveni exemplo CVLMINVS in CVLMINRVS frandi verum facere non poSSum, quincorruptelas nonnullas a Ribbochio I. c. p. 238 adlatas neque ex libterarum similitudine neque cum Schuchardilo, cui Ribbeckius adsti-
128쪽
Nam frequentia ductus non dubito, quin numerus pluralis restituendus sit; quae sentento etiam locis similibus confirmatur. Cf. XXI, 8, 11 - 12 id mazime . . . pavorem fa-pulatur, ex vulgari sermone, sed ex compendio archetypi prava explεω explicandas esse contendam. Nam ut errores huius generis:
id compendii genus archetypo vindicant, ita erroribus, qui iam
idem compendium etiam librariis non ignotum fuisse manifestum fit. In universum mihi codicum Vergilianorum ichetypus scatuisse videtur compendiis iisque et in mediis et iii extremis vocibus adhibitis atque persuasum habeo, permulta quae Ribbeckius ex litterarum similitudine explicavit menda compendiis archetypi male perspectis deberi, porro plurimas codicum, quos plerumque ad unum fontem redire Ribbeehius docuit, in rebus minoribus discrepantia ex archetypi compendiis a librariis diversis diverse expletis esse explicandas. Exemplorum, quae sero innumera sunt, ne plura adferam, et temporis et libelli spatium angustum vetat; nonnulla tamen eaque nullo labore conquisita hic sequantur cf. l. c. p. 287-2883:
Eadem ratione Cyprianos codices m T in unum convergere archetypum erroribus ortis ex male intellectis compendii optime indicari aristius docuit cf. Prolegg. p. XXXIII, XXXIIII, XLΙ).Εam vero rem in universum in indagandis codicum originibus propagationibusque magis quam adhuc fieri solebat respiciendam esse
129쪽
ciebat, quod ferrum), cum medium accensum mitteretur conceptumque ipso motu multo maiorem ignem ferret, arnia omitti cogebat nudumque militem ad insequentes ictus praebebat XXXIIII, 14, 11 non eae eis letibus proculeae inproviso vulnerabantur cf. contra XXXIIII, 28, Romani cum tantum a muro recessissent, ut eae tra letum teli essent, acie derecta paulisper steterunt XLIII, 10, 5 eterum ubi primum sub ictu teli fuerunt duabus simul sortis erumpitur. Malim igitur scribere ut densatis se uti ab ictibus sagittαrum et iaculorum
sese tuerentur. XLIII, 1, 8. Scribendum est Tum Aquileienses LIII nihil se ultra seire nec audisse adfirmare. . . nam cum
et praecedat pro se quisque credere v. 7 et sequatur enimvero senatus indignari v. ), etiam in h0 versu. iungamus op0rtet tum Aquileienses adfirmare se nihil ultra seire. Et revera seript0r0m si v0luiss verba e0niungisdsm adit parva qua ad id opus est correctio, forma
XLIII, 7, 10 apud Herigium si legitur . . . aput e XLIV, 7 10. templa omnibus ornamentis conpilata soliataque: spoliat sacrilegi eius C. Lucretium navibus Antium deverisse, liberaeoriora in servitutem abrepta fortunas sociorum populi Romani diremtas esse et cotidie diripi Medellam, quam o0dicis verbis 87 , sqq. SΡOLIATAQUESΑ-
130쪽
frutari iam adparet ex SPOLIAQUE enim salsa abbreviatae Scripturae suspicione prosectum est SΡOLI' AQUE
Sed Gr0n0vium cum scriberet sacrilegii verum vidisse negaverim Magis mihi placet coniungere sacrilegis navibus, quod eod0m 0do dictum mihi esse vidρtur, quo XXVIIII. 18 8 Livius scripsit ausi sunt nihilo minus
Sacrilegas admovere manus intactis illis thensauris. Gravius in iis quas secuntur erratum esse videtur contracodicis indolem voc LIBERAT ut mera repetitione eiecta. Nam quamquam permultas in codice inveniri voeabulorum repetiti0nes n0 est negandum, tamen perSaepe praeSertim cum P0 B0 prorsus eadem repetatur, Sed paullum immutata litteris nonnullis plerumquo adiectis mai0re cum probabilitate de c0mpendi eiusque supplement c0gitatur qu0d cum interpretaretur librarius alius v0cis vicinas pestist propter similitudinem obiecta salleretur cf. ex odem libro
Cf. p. 85. L0gam equidem Ignominiam Claudi temeritate acceptam elesare eos mire accusarunt, qui perFaucos Italici generis et magna eae parte tumultuario dilectu conscriptos ibi milites amisso referebant. In eandem lectionem accusaverunt iam pridem incidit G. Hartelius cf. l. c. p. 13ὶ.