Antigonæ versus 384-769 suethice redditi et annotationibus illustrati [microform]

11쪽

Oedipus, Mi filius, rex Thebarum, deprehensis atrocissimis sceleribus, quae imprudens perpetraVerat, oculis ipse se privavit et Thebis expulsus comitante Antigona filia errabundus in Atticam venit, ubi mortuo a Furiis jam placatis tandem pax concessa st Filii autem ejus, teocles et Ρο-

lynices, regno patriae occupato inter se pactionem fecerunt, ut alternis annis regnarent Sedateocles anno Xacto regnum

fratri tradere noluit. Quam ob causam olynices adjunctissa regibus bello patriam petivit ἔπτὰ ἐπι Θήβα ), in quo

fratres mutua caede occisi sunt. Deinde Creon, frater Iocastae, matri eorum, regno potitus Polynici, quippe qui patriae arma intulisset, sepultura interdixit. Cujus rei indignatione incensa Antigona mortuo ipsa pulverem injecit. Quod ubi cognitum est ab illa esse commissum, Creon irae cedenseam Vivam sepeliri vel in antrum includi jussit. Sed ita factum est, ut et Haemon, filius Creontis, sponsus Antigonae, mortem sibi ipse conscisceret, et Eurydice, uxor Creontis filii morio audita, ei se sociam adjungeret. Hanc fabulam Aristophanes grammaticus Sophoclis tricesimam alteram esse dicit, et Verisimile est, eam anno 443 aut 441 a Chr. n. primum fuisse actam. Res agitur in aperto loco ante regiam in Cadmeo sitam. Personae sunt Antigona, Ismena soror ejus), Creon, Eurydice, Haemon, Tiresias

Vates, custos, nuntii duo chorus denique senum hebanorum.

Descriptio fabulae haec est: Prologus I-99. Antigona Ismenam hortatur, ut fratris sepulturae sibi particeps fiat quod quum illa timore impulsa abnuit et sororem a conatu avocare studet, nihilo minus Antigona se solam hoc facturam affirmat. Parodus 100-162. Chorus carmine laeto victoris diem salutat, vim et superbiam Oppugnantium commemorat, quoS Jove et arte jam esse oppressos fratrum mortem leviter attingit; sed nunc omnia mala oblivioni esse tradenda et laeta pompa celebranda templa deorum. Aodium primum 62-33I. Creon audiente choro causas Xponit, cur dixerit, ut inhumatus jaceat Polynices; vix autem ad finem locutus est, quum custos repente dVe-

12쪽

niens certiorem eum facit, mortuo corpori pulverem esse injectum. Qua Creon ira incensus morte proposita custodi imperat, ut celeris auctorem manifestum reddat.

Stasimum primum 334 383. Sollertiam et varias sa- cultates ingenii humani chorus laudibus effert; attamen interdum in mala vertuntur.

Deinde custos Antigonam adducens conspicitur. isodium secundum 84-581. Interroganti regi cu-Sto exponit, quemadmodum virgo in fratre sepeliendo sit deprehensa. Illa facinus aperte consessa nihil perterrefacta contendit, magis deorum quam hominum legibus esse obtemperandum. Contra Creon Antigonae magnos spiritus sumenti ejusque sorori mortem minatus virgini frustra persuadere conatur, injuste eam fecisse. Deinde Ismena adducta sororem precatur, ut mortis ejus consortem fieri sibi liceat, quod tamen illa recusat. Neque eo, quod interrogat Ismena, num sponsam a sponso, ipsius filio, divellere velit, Creon a proposito deterretur. Stasimum secundum 582-630. Per multas aetates deorum Xercetur in homines ira et castigatio, quod in Oedipi domo vel maxime apparet nec quidquam ovi resistere potest. Nemini omnia bene atque feliciter eveniunt; quem deus perdere vult, ejus mentem occaecat. - Haemon in scenam prodit. isodium tertium 31-780. Ille patri hortanti, ut aequo et tranquillo animo sponsae mortem erat, Verecudde respondit, omnino cives Antigonae fatum deplorare et immeritum judicare, quamobrem patri persuadere conatur, ut consilium mutet. Quo Creon etiam magis ira inflammatus eam confestim in antro vivam includi jubet. Stasimum tertium 81 05 invictam amoris vim celebrat. - Chorus Antigonam conspiciens doloris impletur.

tigonam de morte lamentantem chorus partim consolatur, partim ob audaciam et sui confidentiam reprehendit. Quum deinde Creon servos admonet, ut denique imperata Sua conficiant, Antigona mollissimis orbis vitam valere jubens laetatur, Se mox in consanguineorum coetum ac conspectum

venturam.

Stasimum quartum 44-987. Fato omnia esse subjecta. Idem quod Antigonae etiam Danaae Lyeurgo, Cleopatrae

isodium quintum 988-11 14 iresias vates Creonti

13쪽

deorum iram vaticinatur eique suadet, ut mortuum humari sinat. Ad quod quum Creon superbo Pt irato animo respondet et in Jovem ipsum invehitur, Vates brevi fore canit, ut gravissima poena amictetur, quibus dictis iratus abit. rim Creon monente choro tandom ad Sanam mentem reversus confestim Antigonam liberari, sepeliri Ῥolynicem jubet. Sed sero est jam Omnia aliter Veniunt. 'porohema III 5-II52. Bacchus in cujus tutela Thebae erant, invocatur, ut urbi propitius sit. Modus 1155 1353. isodium eatum 1155-I260. Nuncius de morte Haemonis narrat, in quo mater ejus appropinquat. Cui diligρntius interroganti pluribus verbis rem exponit, post quod Eurydice nulla voce emissa discedit. Commus 1261 I346 immixtis trimetris). Quum Creon temeritatem suam incusans inducitur, in eo ipso alter nuncius eum de conjugis morte certiorem facit, quo dolore paene fractus sero intemperantiam agnoscit. Extremis versibus 1348-1353 chorus constantiam ac moderationem comm0ndat hominibus summisso animo stos

esse VenerandoS.

Vetus est quaestio, utrum Creon an Antigona vere tragica persona sit Equidem puto utrumque, sed illum multo magis. Nam is deos spernit ob eamqus causam multo graviores dat poenas quam Antigona, quae regi praecepto repugnan deorum leges servat, quamobrem, etiamsi capitis poena afficitur, tamen optimo cuique probatur. in hoc opusculo conscribendo his imnino adjumentis

Dind. - Sophoclis tragoediae superstites et perditarum fragmenta ex recensione Gu. Dindorfii Lips 1867 us

14쪽

Bandchen Antigone.

B00ckhii Antigonae editio et nova SchneideWinii a auehio

curata serius mihi in manus Venerunt, quam ut ex iis quidquam utilitatis capere possem. Suecanam versionem nullam adhibui partim ne inclinaret animus, ut eam imitarer, partim quod una vel duae saltem earum magis documento Sunt, quO- modo verti non debeat, quam quomodo debeat. In uecanis versibus consormandis ea praecepta sequi

conatus sum, quae . Spongbergius in versione jacis primu ac paene unus rata fecit.

18쪽

men vari a doc ait nodgas rara vanne i

Antigone.

19쪽

Antigone.

20쪽

Antigone.

Antigone.

Du vissi bland admeer ensam deita Ser, Antigone. NH, afven esse me du styre deras mun.