장음표시 사용
11쪽
Aἰμιλίου ΓJαυλου. Ludos illos dicit, quos ex mulso ante Frι arato, quia loe cibilate es ad reges missis qui de- nunciarent, per Graeciae civitates ab ips indictos, nagno adparatri Amphipoli fecit Aemilius Paulus, ut docet
Livius XLV. sa ubi confer quae notavit Io. Frid. Gro-
Ibid. v με αλοεpeth. Vocab. ecbpεα, quod vulgo se. quitur, suspeetum merito habuit Casaub in comment in Athenaeum Vrsinus in Polybii Frsgmentis a se colloctis Aeel j tapeae scripsit etv με*αλο pε malebat Casluib. τ με αλουθ aepεα Reisllius, ita, ut voce tapEa Latinorum more usus sit Polybius, magnificentia muneris; quatenus nuntis designat itidos miniscos gratis p uro Frαhilos Ibid. θεωpούζ, qui ludorum fotantia indicerent,ta ad ea inditrarent. cf. ad XXVIII. 6 q.
bemus, non sic scriptum reliquisi Polybium Fortaste oυσσυντελεd i σομένου &c. Ibid. cita es e, ad D hum. Daphne, vicus cum luco S templo Apollini, Dianae sacro, prope Antiochiam Syriae. Strab. lib. XVJ. p. so. Vers. 6. -πε N. Votio. Dubitationem contra istum exsi6 Cusuuboni emendationem movit eis kius, eo quod equi quidem Nimi sint celebrati, non autem equites. At Diahil tamen inelius certiuSque in medium protulit vir doctus ibid. o. ε ίμενοι ἐτα οσιππtac. Vide Adnot. ad XVI. 8, T
drigas L quam currus senis equis junctos. - RE inius. Ibid. G, αρμα, curruca quatrior hesiis h. l. elephantis)etractas; συν,sic a duobus. RE, SN. Vers. I a d EbepDι Per se nihil admodum habet haec Versi a. scripturae quod suspectam Mam reddere merito possit; quam teneamus, intelligendum erit cum eis io, trecentas propemodum civitates misisse ligationss quae lu-
12쪽
ADNOTATION Es do istos magne sentia cohonestarent: uJugmodi legationes dεaepta dicuntur, ut vidimus XXV I. is q. Cons. Spanhem ad Callimachi Hymn. in Delum L a s WErnest. ad Xenoph. Memorab. Soer. III 3, 2. Vna res, quae dubitationem . . novere possit, ea esse videtur, quod illi θεωpse inter boves bene saginatos minter elephantum dentes medio commemorantur Casaiaboni conjecturam, otiae pol vel θυωp δεο, defendit Spauhemius ad Callim Hymn. n Dian. s. Sq. Vers is Vers. 16. πονονQεν. Forsan νοησQεν.
vers. I. Vers. i. λκίων. λκάων, quo rivulgo legitur in Polybi Fragmentis, ex Vrsini ut in scholio monuimus emendatione est, quae nullo modo necessaria erat Pollux X l si olatioν' ἀῶ ον υ pῶν τε κα Pp,ν. Hesychius: λκισα μέ αζ par p, λουτηp. Ibid. Xd chroup κλω, m. De hoc sive unguento, sive oleo odorato, utriunt, Waliis, quo deinde commemorantur, confer Dioscorid. Mater Medi e lib. I. cap. 3 seqq.Vers. T. Ve f. I. getoriae μ ων. Mireris in Polybi fragmentis ab editoribus omnibus servatam vitiosam illam scripturam T των νομίμων, quae non nisi errori Vrs ni debetur, primi collectoris fragmentorum Polybii Certe non solum Casa taboni Athenaeus, sed vetus etiam Basileensis editio Athenaei recte gas ae 3 isae habent.
vers. I. Veri. I. Erae v et i xeunt etae si haedi. -- Qui hic Commemorantur, aevsic, non constat, qui fuerint num Antigonia, an Olympia, vel similes ludi. REIS-RIVS. - Immo ex Fragmento, quod ex Athenaeo modo exhibuimus, quod e libro XXXI Polybii ductum ille ait, satis adparet, de quibusliam ludis hic agatur. Praeterea si dubitatio ulla superesse posset, tolleret eam series atque consecutio Eclogarum de Viri et Vitiis e Diodoro Siculo
13쪽
Siculo excerptarum, T. . d. V esset. p. 83 Perspecte v. cirem jam viderat rein hem in Supplem libri XLVII Liviani, Cap. Id.
Ibid. I xspirio Tiβεpiodi Tiberis Gracchus. I του Γpακχου πpεσβευτ est apud Diodor. l. c. Oportebat putamUS cI-εp τον Γρακχον πρεσβευτώ. Hanc Gracchi legationem rein hemius i. c. pos ait in consulatum A. IIIanlii Torquati et Q. Custii Longini, id est in A. V. Sso. De eadem legatione con L mo c. 6, 2 sq. C. T, s. adde C. O I. b. Id q. Videtur autem is Gracchus idem esse qui A. V. si cum M. Iuvencio iterum Consul fuit, Tib. Sempronius, Publii filius, Titi nepos, pater Gracchorum fratrum. Freios homius in Supplem Livii XLVI. T. rem, de qua hic agitur, in ipsum Gracchi consulatum ponit sed Galliam & Ligures Graccho consuli provincias obvenisse, majori cum veri specie existimavit Pighius Annal. Nom. .ls. p. O3.
De eadem vero Tib. Gracchi togatione confer apud Polybium nostrum statim Eclogam sequentem cap. 6, 2 sq.
Legatio c. III quae vulgo h. l. interseritur, a nobis releeta est in librum XXX cap. a. ubi vide notata. Vers. I. Σατυpον Σατυρο BRV. Verf. a. o μεν υν παρα τotas potioso Sc Hujus o Ver agationis, o Prusia ad accusandum Eumenem Romam mist
14쪽
viis , sue, mentio sit ita epitomo libri XLV Liviant. Ibid.
αυτων τε τινα χaepsi. - . Opinor scribi debere αυ-eto etsi, ut ad Prusiam reseratur, pro quo haec legati conquo rebantur. RSINUS. - At nullo modo nere
saria erat ista mutatio, quae temere in contextum Vrsini et sequentium editionum recepta est. Poterant legati dicere, iras, id est, his et populo illanoret in erepta esse non milla lossa ab Euni enec saepe vidimus ita si ribentem
Polybium. Quare recte REIS RIus monuit: αυτo est a F. Ursino, cujus in codice crat Oetaeu, quod rectum est, neque debebat mutari. - -
vers. r. Vers. I. G δε πεpl o ιβ ιον κοντε ἀπ et cxpεσβdae &c. Manis est haec verbam ab eo loco, quo vulgo erant posita, aliena visa sunt, O huc reponenda.
vero, quae, Ut istam notionem, illo verbo extorqueret, adnotavit ad hunc lociam RRIS RIVS. Sentontia,
ait, satis aperta sed ratio verbi dubia, unde sit ductum; Dum a r Ehoc, an ab Ptav. Si prius, haec est usurpationis ratio D τεμενoc est lucus, ager alicui privus, proprius, Consecratus, ut alii nulli juris in eum quidquam si ita ille, quem sibi quisci Aeth gro, est illius veluti τεμενoe, lucus consecratus, ipsi soli patens, aliis orni:ibus inaccessus. Si posterior placet ratio, potest res ita concipi ut, si quis serrula ex assere frustum ligni in orbem exstandit, ut ille servus in oratione pro A. Cluentio, si ustium illud undique circumstribitur . paratura reliquis partibus, quibuscum ante cohaerebat ita ille, qui aliquem ἐκτεμνεται, bi exscindit, beneficiis eum a Coetu, cum quo is ante conjunctus erat, avellit, aut ita ei obstruit omites vias inquirendi .evagandi, ut necesse habeat in illo orbe continere studium suum indagandi, quo
15쪽
quo orbe conrlusus septus est ab eo, qui pati non Vult v. Og
in penerealia sua penitius introspici. - ERNEsaeus: ἐκτ μνεHα τινα σιλανθρωπία, decipere rea comitates non, adjungere bi, ut Casaubonus vertit. - , Vellemus aut Reis kius ut Ernestus vel unicum saltem notionis ejus, quae ipsis placuit verbo εντεμνεdae tribuere, XOmplum Ex alio Polybi loco aut alio quovis scriptore adtulisset. Ab usu sermonis si discedas, orationis connexioni convenientior utique Ernesti interpretatio videri debet. Cogitet eruditus lector dissensum praesertim codicis avaricia lectione vulgata consideret. Suspicati eramus serpExo o, hae notione, declinarunt, memini eum, adeoque felle erunt, ut, quid agerent, quidve molirentur, ille
Vers. I. προσκαλεσαμένη. Cum,poσκαλεσαμενοι esset vers. . in SStiS, monuit, Psi Nus: Vide num rectius sit et o*καλεσαμεν . Pendet enim verbum a superiore σύ κληroc. Potest tamen elanditantiqua lectio. sic oportebat Q κουον, non Zιηκουε quo retento, recte jam inde ab Ursino rpοσκαλεσαμεν editum estinc. a. μετρίω εστ κα βελτιον - , Placeret E Vers. t. - ε* ,- ait, Psi Nus atque ad oram etiam adscripsit, quod a Casaubono in contextum est receptum, servatum a sequentibus. Hinc REIS NIVS et , E et , inquit, quod erat in Ursini codice ab eo per errorem est cum mutatum. rvpm, flare dicitur orator, quum secundis auribus excipitur ejus oratio; r. JQν, ἐκπίπJe:
cadere, quum improbatur, ejicitur, exploditur. Item sabula dici ursare et cadere vid Gesneri Thes Ling. Lan insta p. I TO, a. XXXIII. 12, 3. Praeterea cum linguae graecae ratione magis conveniat h. l. e πε, quam ει . De re ipsa vide p. Iasio. n. - - Voluit p. I 28Oscribere vir doctus nempe de superiore Astymedis ora
16쪽
S ADNOTATIONE sv. c. , stituendum ex sStis verbum etet visum est, at non ea ratione, quae est a Reis kio exposita, qua notione nudo et simpliciter poni id verbum debuerat, non adjecto adverbio. Traedae , rupta vel crvetoedorum H, κατα τι , vel εν τινι αξ κωβ, νουνεχaec, opθωύ, Eo Caec est rem in-juse, rudenter, recte, debito modo, i redi, gerere,
admini rare. III. , . XVII. 3, 2. XVIII 16 q. XXXIII. ia, s
vers. 3 Vers. g. μαστι*ουμενοι - si Non cinii, aut qui cet-duntur, sed coeludi adhuc, producti ad flagra corpore toleranda . Eisaeivs. - Nil admodum impedimus at non 'demus, quidni is, qui jam caeditur, etiam nunc deprecari, veniam orare possit. Ac sane jam satis plagarum aeceperant Rhodii, ut ait ipse orator L IT. et hoc ipso versu etiam proximis verbis significat.
mus. Significat bellum cum Philippo, cum Antiocho, Cum Perseo vide Liv. XLV. et acina . ubi hanc orationem Astymedis posteriorem refert. EIS RIVS. At inaudita dictio est xoλsAH τινι, ε rim gerere in licujus gratiam. oportebat saltem συμπολεμῶν, ut V. 6T, IO. alibi. Et Livius loco eos ad quem Reis kiu provocat, non hanc, sed superiorem Astymedis orationem Xposuit. Denique nulla causta est, cur a plana verborum notione discedamus, quorum haec vis est; tria bella cum Caribusta Lyciis gerere coactos fuisse Rhodios ut eos, a Romanis sibi ad tributos, suae potestati subjicerent. Cons. XXIII. g, io XXVI. T q. praecipue cap. T, T. me. 8 S.
Veri s. Post verba ετ χ ιτο τ ν ευνοιαν puncta nonnulla, ut lacunae signum , interseruit Casa Ubonus. Sententia quae fuerit hoc loco oratoris, haud obscurum est; sed verba haud dubie corrupta sunt certe dapί ν εσαλυτα ferri non potest, sed oportet, aedis v ε α ύra, scit. et yra ivra ευνοιαν -ων au ἀραιρούμενo αυτ
17쪽
Verso. παρ' ντιόχου κα- Σελευκoυ Designat eis. c. Antiochum M. Seleucum, ejus filium atque succe reiΓ, patrem Demetrii. REI SILIUS. Vers. 8. προστα μασιν recte Edd. mendose et piletuae Ners. 8.σι Bav. nescio an et Ursini codex Vers. O. κα τα κατω ον λιμενα. Caret et Bav. Vers Io. male. Ibid. de rae π16α. Sic perspicue Bav. et reoctissime quidem, putamus vero et codex Vrsini Quum vero nescimus cujus errore aeἀζου πάντα in Vrsini editione legeretur, in i τα αχου ταμ α id ex ingenio mutavit Casaub quod tenuere posteriores editores. Verc. II. 6υ α ἐμιμενίου. Recte ex msstis hoc re vers. a. Vocavit Casaub postquam ιμνώ temere editum fuerat ex Vrsini conjectura ibid. κατoν μυριάδα Dαχμων -- Decies centena milita drachmartim conficiunt is talenta. - REIs Nivs. - Ibid. νυν ευ' κατὰ πενJεκαίδεκκμυpιά c. Ad vulgatam lectionem, hyκατε ι μυθιά c, monuerat vRSIN 's: si Videtur legendum E 3καμεν. - - PEIERIVS Vero: Forte νυν υε ευpo no quidem malimus, idque receptum velimus κατα τα ἀεκαπέντε.
id est: nunc fortasse M aleat annuis finis quinis muricodibus. Si quid venditur, pretium, quo comparatur, seu quod illa res invenit, dicitur id OphκQν, . . styre, conssare quanti. tanti, putamus, voluerat scribere. Portoria autem, seu vectigalia portus, quotannis venibant: erant publicani, qui ea pericula suo redimerent. Pietium redemtionis est o ύpίσκον, vel o ευρισκε ο 'oc. Decies quinqtiles dena millia drachmarum conficiunt circiter talenta viginti sex. arae ac significat quotannis tan
18쪽
Achssos, cur Romoni, qua de re nil dudum decretiissent, de eadem re se, chaos, jubpunt salvere. - - Immo
vero, cum, ipsis verbis, de quibus quaerimus, tum ex eis, quo mo sequuntur, satis adparet, superiori clideorum legationi tale suis datum responsum a senatur et rari senatum, quod ab laeso poseruarent Achsei, ut caream eΓocatorum o nosceret, trum illi jam ab iras popularibus stiis, ab Achetis, essent condemnetri. Nempe quod a Callicrate aliisque id genus proditoribus Achaeorum, imbeis adulatoribusque Romanorum, erat actum, ut illos homilies inicitisi cum Perseo convictos se contenderent; id senatus Romanus simulavit, decreto gentis Achoeorum factum esse, perinde ac si Achaeorum decreto su ipsent condemnati. vers. 3. Veri. 3. Opsi . Eilphae Vrs cum msstis. Vers. s. πεpισπασμού reet edd. X Ursini emend. πεθισπασαμε-
vers. 6. Vers. f. e ceto rαCαχόθεν ελε*χεdeel. Casauhonus: quovisma, quicquid saluerent, prodebctntur eorum animi. Rectius quoniain, quidquid flatuerent, iure rehensionem
19쪽
AD POLYB. XXXI. I. I. IImrf. et o 'λον ἐχGν ἐξίκQ τον λεθρον οἷ cpaoicis αυτtav. Conf. XXX. IO, O. Orfi. συμμῖύσαντεc. Casauhonus sic edidi , Dae exi .. συμμεαντεο in versone autem scripsit, ut omnes deinde labia compescerent. Hinc EIS NIVS: Satis apparet, inquit, Casaubonum conjecisse συμμύσαντεc, quae vera est lectio clauses ciuic labiis, aperto capite. De illis usurpatur, qui, quod inviti faciunt, ne facinoris acerbiatatem videntes vehementius Commoveantur, ideo oculis eoiruit ent, inlabia morsu continent, ne Vocula, ne cla-rnor erumpat, doloris index. - - bid. εν μεν χα .corrupte εν μεν α κ. Bav. Ibid. od Zoκουσιν,ν- Pae μὰ ων αοιζ. Post Pius resae puncta nonnulla, in lacunae fgnum, posuerat Calaubonus, in versione vero scripsit, ad eos qui Romana parti erunt. Hinc recte, Et sic ius eri Post Pae usae videtur, inquit,sao: deesse. contiversi T.
20쪽
an aliud quid fuerit in cod. Vrs. Καμμανου ab editore correctum. Ex codice Ba T. nullam dissensis onern a vulgata scriptura adnotavimus. Sed quod in Thesprotia, id est in Epiro, ammanos istos Vrsinus posuit, prorsus id quidem alienum ab hoc loco videtur. Rerum in Epiro gestarum nullum vestigium in ea ecloga, quae a praescriptis verbis incipit, adparet nec hoc tempore quidquam in Epiro a Romaliis gestum ullibi memoratur Tiberitis quem hic dicit Polybius, haud dubie idem est, cujus mentio est facta cap. 3, locis ibi citatis; qui ad inspiciendas res regum Asiae, de quibus etiam reliquo hoc capite agitur, a senatu Romano fuerat mistus. Itaque in Asiae pariter quaerendi fuerint isti Camulatii. Et memorat)αμανν' vel Καμμαν ' unam ex decem Cappadociae praefecturis Strabo lib. XII p. 63 . d. et p. Silo. Tpα- et Y αμαν apud Ptolemaeum vocatur; si minuitene apud Plin. I. 3, 3. Et, apud Ariarathem, Cappadociae regem , per eam legationem , de qua modo diximus, versatum esse Tiberium Gracchum, discimus e cap. Id, d. Sed illud mirum videri debet, quo pacto legatus lite, qui sine exercitu fuit, i subegerit populum: cβιασαμενoc, tum, cur Cayodociae se ultim dicatur sub potestatem redegis Romanorum, cum tamEn amicus atquc fautor fuerit regis Cappadociae, ut e Cap. Id q. discimus. Itaque a Compilatore eclogarum turbatum hic aliquid utique videtur. De Cappadociae rebus conferetiam cap. 3. Forte Galatis erepta illa regio est, cum eam illi dentissent Cappadociae regi.