장음표시 사용
191쪽
mos ad L. Lucullem misinus. Idem in Epist. O. Siclin ve edepotes, erues qui decem letali numini fuerunt; ob-hius non nominat. Ego memini Albinum consularem, si se nummium. ALEs Ivs. - Decem illos legatos, quorum de sententia ut Livius ait XLV. T. imperatores con onerPnt res, percommode roυ συμβούλου vocare. Iet Appianus, de Rebus Hispan C. T sq. .Puni e cap. 32.3 βουλ συμβούλου ἔπεμψε τ, Σκιπίωνι, EF ων με=ERκpινtav τε κα πράμνα τι δοκιμασQε συνοίσQν. de Rebus
ταμιλημμένα καθίστα α . Apud Pausaniam in ipsa rerum Mummio gestarum historia VII. I 6 p. 36a βουλοι vocantur iidem decem legati, nisi ibi συμβούλου pro vulgato Oβούλου legendum, quae, Sylburgii fuerat conis jectura. Ibid. o. δίντίδα εαν. Ad olim vulgatum ZaepEa e specte eiskius, cui obtemperavit Ernestus, non Uerat, aut eaepεa scribendum, aut C tapEae.
Vers. a. 'νετέιλαντο δε τω ΓIολυβίω. - , Polybium Ners. a. cum Scipione Africano ad Carthuginem uilla constat, excidioque urbis interfuisse ut testantur Appianus in Libyco, Ammianus Marcellinus lib. XXIV. &Orosius lib. V. Uido Reliquias lib. XXXIX. Polyb. c. 3, 6 sq. Spici leg. Reliquiar ex lib. XXXlX. n. i. Tom. V. p. q8sq. Spicileg. Reliq. ex
lib. XL. Tom. V pag. SO. Diruta est autem Carthago Cornelio Lentulo .L. Mummio Cossi eodemque anno Corinthus excisa est, ut scribit Velirius Paterculus lib. I. Oc ig. Itaque non video, qui sieri possit, ut eodem anno ac tempore Polybius in Achaia hin Africa simul fuerit. Vnico Strabonis loco id confici Casa ubonus in Synops chron logica Historia Polybianae existimavit, qui se habet in lib. VIII. LIολύβιοζα τὰ συμβauetaehc. vide Reliq. lib. XL.
192쪽
o e Polyb. c. T. Sed ex his verbis nego id consequi, Polybium expugnationi interfuisse, sed tantum post expugnationem supervenisse. Neque enim credibile est, milites Romanos inter urbis capto excidium alea lusisse, quo tempore militaris disti plina arctius custodiri debet. Deinde, quis credat, Polybium, ea sapientia hominem, eaque in patriam caritate, spectatorem expugnationis esse voluisse 2 stabat enim a parte populi Romani. Verius est igitur quod dixi, Polybium scilicet post Corsiathi excidium celeriter ex Astica advolasse, ut opem aliquam ruenti patriae asserret Audeo enim de Polybi auctoritate id affrmare, si ante expugnationem adfuisset, non in tantam calamitatem Corinthum venturam fuisse. Accedit & Orosius lib. V. e. s. qui diserte scribit ex T. Livio, ut solet, Polybium tum ad Carthaginem fuisse, cum Diaeus a Metello est devictus. Est .alius error in Chronologia Casau- boni, qui Corinthi excidium confert in consulatum Q. Fabii Hostilii Mancini quae sententia ieet Plinio auctore firmetur, magis tamen placet Velidi Orosi opinio, ob
mirabilem cono ursum excidii duarum maximarum urbium
Accedit quod .Plinius hanc nostram sententiam tuetur: s XXXIV. a. s. nam Corinthum ait captam est Vrbis anno O8 in quem annum ex supputatione Varronis quam sequitur ubique Plinius cadit consulatiis L tuli & Mummii M ALESIvs. - Mummio Consule excisam esse Corinthum, auctores consentiunt omnes. At id non factum est sub initium ejus anni, quo consulatum Mummius gessit, qui erat annus ab V. C. 6OS: nam ex quo cognoverat Metellus, Macedoniae praetor, Mummio consuli Achaicum bellum esse decretum, continuo ipse initio ejus anni sinem imponere bello properavit; moxque victo prope Thermopylas Critolao, reliquis Acta seorum copiis in Phocide caesis, tum captis Thebis Megarisque ad Isthmum contendit. Vide Pausan VII cap. id extr. . q. Ibi tum demum Mummius Consul supervenit; qui, ut quidem Pausanias VII. 6. refert, cum quo consentit Liv.
193쪽
Epit. lib. LII. amandato in Macedoniam Metello, Diaeum praetorem Achaeorum ad Isthmum pretelio fudit, inde Corinthum aptam diruit; sed, ut Orosius ex Polybio retulit, post vietoriam demum de Diae & Achaeis ad Isthmum ab eodem Metello reportatam in Castra venit, moXque diis mill o Ptello, Corinthum expugnavit. Eodem vero ipso anno, quo con sui fuit MummiuS, non insequente demum anno captam est Corinthum, non tam meo colligemus, quod tui non amplius consul, sed Proconsul dicendus sui et Mummius; etenim in ea denominatione non nimis adcurati solent est scriptores; quam ex eo, quod celeriter atque raptim tunc omnia esie gesta satis signiscat Poly
gi iti quorum ex sententia res Achaiae Mummius ordinavit, qui mox post excisam Corinthum in Graeciam adve runt, Pausan p 62. exacto sex mensum spatio, vere insequentis anni, ut docet Polyb hoc Cap. Vers. I. coli. e. s. l. Romam redi erunt. Quibus ex rebus colligi posse videtur, post medium anni o captam esse dirutamque Corinthum. Iam Carthaginem quod adtinet, captam eam Excisamque esse vere ejusdem anni fo8, ex Appiani Punic. c. I 2 seqq. discimus. Atque ita factum intelligi debebit, ut Polybius, quum statim post captam Carthaginem in Graeciam esset profectus, periclitanti patriae succursurus, O, cum gratia apud Romanos, tum audi oritate apud populareS, X tremam ab his perniciem amoliri cupiens, sero quidem, capta jam fortasse dirutaque Corintho advenerit, sed satis adhuc in tempore, ut apud Mummium decemque legatos pro popularibus suis deprecari, itio. rem ab eis calamitatem avertere posset. Lbid. συν θQαν χωσι τῆ πολιτQα κα τod vos oιζ. Cogitaveram V τη πολιτQα κα των νόμων. Quod si seripsi pse etυν θQ ωσι, aptus utique fuisset dativus casus, veluti
194쪽
i8 ADNOTATIONE svh c. sest, ut is okr κ ὴ μετακα οντα, - - Ex his verbis dubium oriri potest, an haec a Polybio scripta sint, an vero ab aliquo fortasse, qui opus annalium Polybi continuavit. Nam Ipse Polybius in principio libri III. c. s. orat, ut, si quid forte humanitus sibi acciderit, adeo ut susceptum opus detexere non potuerit, sint qui illud ad
exitum perducere studeant. - ALEsius. - Pariter REIS-
Rivs jam ad initium hujus versus notavit: Totus hic locus Polybi non est, sed aut excerptoris, aut alicujus amici, vel lectoris, Polybiani nominis studiosi ut videatur ex iis, quo Polybius de se modeste scripserat adumbratus Win majus auctus. - Nobis satis visum erat, si pauca illa verba ab aliena manu esse statueremus, quae uncis a nobis inclusa sunt. vers. s. Veri s. parum tavroo του περ τη κοιν ζ δικοαοδοσία ν μου . Cons. ad XXIV. I, 2. -- Idem de Polybio testatur Pausanias in Arcadicis: VIII. o. 'κηνωνἐὲἐπί- σα πόλQ taceto χαiκον συνετελουν, παp Pωμώων ε ραντ αυτ JIολυβιον ἰάσι πολίτQα τε καταστησαθα κα νόμου θῶναι. quae non postrem Polybi laus est. 5ALES IUN. - Pausanita verba exhibuimus in Testim Vet de Vita Polyb. p. 3.
Vers. I. Verg. I. Tον ἐν σθμω τόπον. - Templum Neptuni hic iniselligi existimavi cum luco stadio, in quo Isthmia olim Corinthii celsebrabant, teste Strabone; lib. VIII. p. 38O. quae omnia ab exercitu Romano vastata fuisse credibile est post victoriam de Achaeis ad Isthmon partam. s
Vers. 3. Vers. 3. κα dx ἰ vpατῶ &c. - Idem scribitur in Epito meta ibri L . Titi Livii Ose L. Mummius se absinentissimum iram egit; nec quidquam ex iis opibus ornet-
195쪽
mentisque, lita praedities Corinthus habuit, in domum ejus rei Venit Adde Aurelium Victorem in libro de Viris illu stribus,m Frontinum lU. 3, I S. v VALESIUS.
to vero statui nil potest, quoniam de re ipsa nihil amplius compertum habemus, quam id quod ad hunc locum vALESIVS adnotavit: si Thehet , Chalcis, quia auxilio Achetis fueras, dirutae stient ex consilio decsin tegatorum,
ut ait Livius lib. LII. CAPUT XII. Cap. XII.
Vers. I. Uτολεμαioc, o v Συγία και θυπτου βα- Veri. i. ιλεύσ. - Ptolemaeus Philometor, Aegypti rem, in proelio adversus Alexandrum Balam in caput gratiiter Liuneratus, inter curationem dum usu medici terebrare contendunt, e trabit, ut ait Livius lib. LII. Syris rex hic dicitur, quia ab Antiochenis rex Syriae erat salutatus, coactusque geminum diadema accipere, ut narrat Iosephus lib. XIII. cap. S. Adde s Maccab. II, 3. De cecsit Olymp. LVIII anno g. vel anno a juxta Sim sonum in Chronic. Vniv. quo anno Polybius historiam suam terminaverat. A VALES Ivs. - Hoc fortasse loco scripserat Polybius ea, quae ex hoe scriptore Strabo refert lib. XVII. p. TOT R. quae nos in Reliquiis libri XXXIV. cap. q. posuimus, ubi vide notata. Vers. esse: ἐκπεσQν πο τηο pχ ο πο ταZελβου Vers. s.
ca X cerpta ex Chronico Georgii Syncelli, quae pro Euse-
196쪽
s86 ADNOTATIONES AD POLYB. XL. a. bianis edidit caliger p. q. - ALES ivg. - hid. ἐν Ataxidae. - - De inane Cypri opitha est locus Agalli- angeli Callistratidae apud Assatium de Georgiis , in vita Gesorgii Lapithae, T. X. Biblioth Graecae Fabrio. p. 66r,f. - Essicius. - oppidum hoc loco non fluvitam, dici, satis adparet; de quo oppido consuli potest Celi rius in Geogr. Antiq. lib. III. e. T. p. 268. . quem ille laudat, Stephanus B . in Ae T doc ejusque Interprotes.
197쪽
199쪽
rimus membus, Romano more istiti, Librum indicat alter eaput tertius versam. Adjecta possim liter n. e litei. Not qui Adn significant sti in brevissus choriis sub contextu, si e potissurum in berioribus Adinotationibus Toin V. seqq. de ea re, de qua agitur, cataplius nonnihil disputari.
bba, et Aββα, urbs Africae, haud procul Carthagine inquam se recepit Syphax castris
urbs Messeniae Mess ni is deni infestant Galli Egosagos, mox deleti a Prusia. U.
III, G. Abydum a terra et mali Op
pugnat Philippus. XVI. O desperatissima consilia caprum Abydeni, cfortissime pu-enant; sed quum propellere ho- avulsa, separatim in foedus a ut m non possent, pelire omnes Achaicum recipitur XXV. mahierunt, quam ei se tradem
Abydum M. Aemilius, Ie-gatias Romanorum, venit ad Philippum, cum eo expostulat Histra. XVI. I. Abydo excedere iubetur Plailippus. XVII. et q. XVIII. T q.
Abila, et x βιλα , urbs Galaaditidis, capta ab Antiocho
Magno . V. I, 2. n. victo Scopa, recepta ab eodem. XVI. 36, 3.
Ce Abelox nobilis Hispanus, Acadentia. Atticam, usque ad obsides Mispanorum Sagunti Academiam, populatur Nican- custoditos decepto, Bostare, Scipionibus fratribus tradit III.
Abstinentiae exempla apiad Romam nos frequentia, rariora apud dor, dux Philippi. XVI. I, 1. ex Academia Philosophus carneades, Romam legatUS.
V. F. s. Graecos XVIII. II exrr et Acarnan es, 'καpνανε et
ἰνῶν πόλι ζ, ad fauces Propontidis. IV. qq, 6 situs Cius, et portus. XVI. O. Arisben, oppidum agri Abydκαρνανεζ. iii Not ad IV. , IO item AxaepνανER. IV. O a. n. Acarnaisia, i Axαρνανία. Acarnaniam ab Epiro separat sinus Ambracicus. IV. 63, 6.
200쪽
INDEX MISTORI Cus Acarnanesin Epirotae foedus faciunt cum Illyrii , ab illo tempore adversantur intolis et Achaeis. II 6 S A. Idyriis septem naves auxilio mittunt adv. tolos, Achaeos, Corcyraeis opem ferentes. II.
de dividendis Acarnanum oppidis societatem cum Alexandro Epiri rege, fecerunt A toti. II. S, 1. IX. 3M, I, 8 d. Acarnanes foedere Antietonicum Achaeis comprehenti. IV. 'Lq.M. I S, I D. 2S, . invitati ad bellum Sociale adu. Etolos, generose bellum suscipiunt candidus inprimis ingenuus honesti stimusque, si quis alius, populus Graeciae. TU. O sqq.Acarnanes classem iungere eum Philippo Iubentiar a Cephalleniam. V. 3, 3. Praetor eOrum Aristomachus copias suas
vadenti. V. Acarnaniam incursati populatur Agetas, praeror Etolorum. V. 6 I. Acarnanes, in Strati aetrum incursionem facientes, panico territi, re III-fecta redeunt. V. O, 3. Acarnanis Lysisci oratio ad Lacedaemonios, pro Macedonibus adu aetolos et Romanos.
Acarnanum desperata Coniuratio. IX. O, sqq. XVI.
82, I et . adversus aetolos, Romanos
WIllyrios, opem Philippi implorant Acarnanes. X. I, 3. Oeniadae urbet, Acarnanibus ademta ab aetolis, IX. P, 2.)eisdem restituitur e Dacis lege Edolorum cum Romanis XXII. IS, ad Acarnanes legatus mittitur, belli Persici causa, C. Popillius XXVIII. s. oscilium gentis Thurii actiun ibid.
Acalides, stadiodroia vis, frater Pythear XL. I, I. Acatium, en us navigii minoris. I. 3, 2. Acculationi des non prius habenda quam omnia diligenter
inquisieris. IV. 83, sqq.Acerrae, Irad 'p'i, oppidum
Insubrium, obsellum .captum Romanis. II. q. Aco fimbrotus, Rhodiorum navarchus ilegatus ad colloquium inter T. Flaminin QPhilippum XVII. I, . et qq.Acetabulum : in sola Sicilia, velut in acetabulo gloriam qUsesivit Tisnoleon XII. 23, T. Acetum ex toti baccis XII et g.
Achaei, o Aχαιοί. Achaia, 'Aχαία. Achaei succurrunt Epirotis
adv. Illyrios II 6. Contra eos dein Achaeos, Epirotae Acarnanes foedus faciunt cum
cum aetolis decem navibUs auxilio veniunt Corcyraeis ad . Illyrios, sed ab his navali pugna ad axos vincuntus . II. y
mani res a se adu Illyrios gestas per legatos renunciant. II.