Historiarum quidquid superest;

181쪽

Cn. Cornelio Lentulo, L. Mummio coss. qui Consulses pro . more, inde ab A. V. Si recepto. vide Interpretes Livii ad Epit libri XLVII. Κalendis Ianuariis magistratum inierunt. . De successione praetorum Achaeorum his postremis temporibus, vide quo mox notabimu ad cap. q, I. Ibid. Eaec, v καθvκουσα συνοZoc. Necessario adjiciendus vilius est articulus i qui aberat vulgo. Vide IV. q, I cap. 26, T. Legitimum tempus comitiorum eligendo praetor Achaeorum erat post aequinoctium Vernum. Conf. ad C. , I. Dis. 3. ἐκπεμψα ta et Misaepae. - se Diaeus praesi Ners. 3.dium militum Megara misit. qui urbem custodirent, inpletellum cum legionibus, si ulterius progredi vellet, ar

quidem illi, neque dominati, sed admodum pueri emti, domi una cum fliis familias educati atque adulti.

Vers. s. rpo κατεκλαιοντο πάντεc. - ,πpo κατέκλαίoli, Vers myrivs d lorabant quam perierant ante fata eos Iugebant. REIS RIus Nobis percommode teneri posse vulgata visa esst, hac sententia , omnes inter se collacrimabantur. Ver . o. E Tων έκετων ναστασιν καj O cetri Us Vertar, μία. - HS αναστασίν bene habet, ἐπισυρμο debet ita

aecipi, ut Valesius accepit, scit de abdullione. Sed videtur ἐπισυpnec hic loci dici supinatas, neglectu Proeceptorum herilium, socordia in obeundis muniis domesicis, pertinax detretatio parendi, quae magna solae esse in tur

182쪽

IT ADNOTATIONE svhic io US reipublieae. Quae significatio si obtinet, legendum est

ανατασιν, fer iam, minacitatem, itidaciam heris obloquendi , minitandi. Eis Rivs. - ανατασα 22- pius quidem apud Polybium pro comminatione vel minis accipitur, certo quodam .desinito loco ac tempore prolatis, ut IV q, T. XXX d a. sed pro minacitare nucquam quod sciamus. Nec satis idonea adest causia, cur vulgatam damnemus. Potest autem duplici ratione Vocab. αναστασιο intelligi. Nobis visum erat, αναστασιν idem esse ac στασιν ἐπαναστασιν, molum, turbNS, seditionem, insurrectionem. In aliam partem interpretatus Toupius est in Epist Crit. p. II. yromotionem, Vel exsilationem intelligens, scilicet ipsam manumissionem serυorum, receptionem vel elevationem in numerum militum reipublicae adeoque in civium numerum. ἐπισυps o idem

Toupius ibidem, sicut Reis ius, de socordia in domesicis

muniis accepit de quo vocab diximus ad I V.,s I. Valesius in latina versione utrumque vocabulum, qu να- στασιν κῶ τον ἐπισυρμον, uno verbo abductionem interpretatus Erat

, Interpretatio hujus loci habetur p. I 8s, i. e. S, IO. Significatur enim classis Romana, cujus adventus ex Africa a Graecis Peloponnesi formidabatur. - REIS N ius. vers. A. Vers. q. Naerpἀ δὲ και το μετα τούτων συντελέχου - ἐ πταntri aerae v *ωκ . Achaeos Boeotiosque primo

apud Thermopylas, iterum in Phoceis devictos a Metello Orosius scribit loc cit. Illos vero Achaeos, qui in Phocide internecione deleti a Metello sunt, selectos mille A cades fuisse Pausanias scribit, Patrensium nullam faciens

tia sit: etiam bis i s fuerit clades, quam in Phocide

183쪽

passi sunt Patrenses ta qui eis erant contribuli, mullosn-

Vers. I. Cum Ecloga hae vulgo, pro more, ab his Vers. I. verbis inciperetur, Orceto Aια ου, Salmasias ad oram sui exempli editionis Valesiano, adnotavit, Oet ipτι του Aια ου noscimus qua conjectura ductus L. Vel quodnam indicium secutUS. Ibieno Aιώου - - καθεσταμενου στpaer' o ei Taevποκων. Dietus prius iis eius ex lege fuerat cap. 2, I. mortuo Critolao nunc legitimo comitiorum tempore(nempe καθηκουτ συνίδω, vide ibid. Cap. 2 I. IFO. Fulολυπο των ποκων denuo pretior es crestvS, vere anni fo8. Nam circa Pleiadum ortum, id est primo vere, leagitimum fuisse tempus docet Polyb. IV. T, 2. N. I, I. si modo ibi particulareset ita accipienda est, ut Din tum,(Arati aetate istud obtinuerit institutum, cum olim alio tempore comitia praetoria egissent Achaei non, ut hoc dixerit Polybius, Arati quidem aetate id obtinuisse, posterioribus vero temporibus esse mutatum. Ceterum juvabit hoc loco notasse seriem atque consecutionem ratOrm Achoeomin, qualem his posterioribus temporibus suisse reperimus Scilicet Menalcidas, Spartanus, praetor fuit Achaeorum A. V. 6Gq. teste Pausania p. 3 sq. iii et successit Diopus A. V. 6OS. Pausan . SI R. Digeum ex eapit Damocritus, eodem anno, ut diserte Pausanias . Siq. docet, quo Metellus in Macedoniam praetor est missus,

184쪽

1T ADNOTATIONE N

id est A. V. 6o6. Cons. Liv. Epit libri L. Damocrito, in

ipsa praetura proditionis damnato, luccesiit rursus Dioeus, teste Pausan . . Sit quod factum intelligi debet ex eadem lege, quam Polyb. XL. 2 I. Comiremoravit Electus deinde in insequentem annum o Critolaus, Pausan. p. 336. cui in magistratu mortuo rursus suffectus est Dialis. Polyb. XL a I sq. Denique ei nis comitiis A. V. 6O8. denuo a populo praetor creatus est idem ineus, cujus sub praetura Corinthus est excisa, eversum Achaicum pilus, Ibid. I sp rc di aepsem, Andro ridas, Callicratis socius, Achaeus, jam olim cum ornanis senserat, iroditor Achaeorum habebatur. illus autem hic nunc adi te tellum uerat, ad deprecandam iram. Cons. et S. I. Vers. a. Vers. 2. παρέβαλε του ανθp πουζ Citat haec Suidas

Στpaeretio duplici et h. l. erat scriptum hoc nomen et delevimus alterum et cum X aliorum locorum praescripto, tum ex derivationis ratione.

vel sis . ni S D. rod etsi cosa,vo; Non satis adparet, ubinum sit particula adversativa, quae isti particulae Aurespondeat. Deinde eri f. ubi rure possis, utrum illud G*Erεpo συμ ερον , FriUalum commodum Philonis, an Diaei, sit intelligendum. Eis Rii ad hunc versum sunt breves adnotatiunculae hae: Potest ei serri, sed malim plane abes te. Tum simpliciter, nulla adjecta observatione , τιθεμενσυ legenduin pro etιθεμένων, .ante o τουτον djiciendam copulam l. Denique ..ta, ait, satis bene potest locum tueri, quamquam tametsi Vales ire, quapropter, etiam non est inconvenien S. vers. o. 'C . s. atatoc ec aαμίκριτοβε αρτι μο καθοόου ε- τευχίτε ζ Dictus Damocritus, nivei ab exsilio rei ocati. Quonam ab exsilio An Romano At in numero eorum, qui Romam e Vocati erant, hos nusquam memoratOS Emini

185쪽

mus. Praeterea non insper demum , sed quinto abhinc . apro, domum remissi ex Italia erant Achaici exsules vide XXXV. . Nec vero sucile intelligitur, quo pacto omnino nuper, atque etiam ut Aerrime id enim valet, Og repeti ob exstio et oculus dici istus potuerit, qui tribus proximis annis continuis praetor fuerat Achaeorum, ut modo ostendimus ad vers. I. Sed Damocristis, saud ubi ante in ipsa praetura proditionis dum nutus, Peloponneso profugerat, ut docet Pausan. . Si S. Ex illo igitur exsilione ectime reΓoco tum D inracrii rem ait Polybius quare

Ibid. 'Aλκαμενη . Is copiis illis praeerat, quae ad tenenda blegara oppidiu a Diae erant missae. c. 2, 2. Pausan. p. SSO,

flata illa vulgata Si quis servare gae velit, suci serimus si αυτο legi plebe per Onet Doris sua deveniente ad cogi

tationem. REIS RIVS.

Vers. S. ἐπι του σκαμμαrohων. Valesus is misi acti Vers. s. positus. Rectius fortasse uerit. od in sulcum Jnnis, id est in limine certaminis, quo de ita ei ut pugnandum Est certe aliud DH του σκαμματoc, aliud peto To σκέμματού. Est autem x αμμα sulcus, vel osa, circa illud

satium dum intra quod pugnant athleta. Vide auctores laudatos ad Hesychium in rum Aara , quod exponitur

186쪽

hac voce.

veis c. V V. 6. or: διαπεμπετα προ 'εναλ . Exu Vale sus ex codice Petrescianoripo μὲν αλκ ae dens, notaverat in margine, fortasse,po et )αλκ ta es e legon dum, idque in vers. latina est interpretatus, quod Chalcidem clam nuntios mitigret. Perspecte vero REIS N Ivs:,, Forte xpo Mεναλκίδαν. Et videtur ille Mennicidas signi ficari, qui . ia8S. XXX. l. commemoratur, ut amicus Romanorum homo Spartanus. Utrumque autem id criminosum erat penes Achaeos tum temporis. De illo homine, qui etiam praetor ante aliquot annos fuerat Achaeorum, plura vide apud Pausan. VIL I-IS. ASSI seqq. nec dubitabis de veritate emendationis a nobis adoptatae. Conf. Adnot. nostram ad cap. q, i. Eo minus vero huc conveniebat vulgata scriptura Xαλκίδα , quia Chalcis eo bello non cum Romanis, sed cum Achaeis secit, ut intelligitur ex c. I S. coli Liv epit. lib. LII. veis. g. Vers. 8. δέ τι οκ μοι. Teneri utique nullo pacto potuit vulgatum otio, decurtatum per librarii errorem exeigri, qua particula nihil apud Polybium requentius, pro simplici ori posta. Ibid. αντεpA - - , αντεphoc bona est lectio immerito damnata contendis', certace, pugnosse. REIS-

Rivs. - Quamquam ferri utcumqUe, si opUS Oret,

cur hae posset, solicitatam tamen nolimus comi risissiniam Vales emendationem, quae nobis quidem certissima visa est. αντεpAet , contra niti, obniti, contra moliri. Similiter alia composita verbi De Jci passim a librariis corrupta vidimus. V. q, 2. .Fragm. grammat. Um. LXXXIU Tom. U. p. Oa. vers. s. Vers. s. o ταχέω σ*qλ- c. Huc pertinet, quod

3. ,κoci ante pa sic addidit Valesius de suo. Praestabat

187쪽

meo judicio, altae vetet et glane deleri, ut scholion ver

- Hujus dicti auctor fuit Themistocles vide Plutarchum in ejus vita. Zonaras quoque testis est, Graecos post excidium Corinthi, cum in majori felicitate quam antea est ent, id dicere solitos, orare , θαττον ἐαλωκQσαν,

cυψαν ἐσωσαντο. - VALES Ivs. - Themis boclis dictum habes apud Plutarch. p. I 26 edit. Rechel. Toλωμεθα αν,

Q, απωλόμεθα. Perieramus, ni Ferrasemus Polybii verba repetiit Suidas in El, , ubi, quid sibi velint verba in fine ad si ita 1 pvμνι μενοι, non magis mihi, quam doctissimoiustero liquet.

Vers. r. Acλs Inooro Aioc. Vulgo Noetet iocin apud vers. 1. Polybium . I. edebatur .apud Suidam in Aυλο Uscet. ubi totum fere hoc caput insertum legitur. Non praeci sequii ni damnatam velimus istam scripturam, sed tenendam eam duximus, quae alibi .in ejusdem viri nomine, XXX llI. I S. .c. ii q. O XXXV. in aliorum ejusdem familiae, II. II, 1.3c consentientibus msstis edita erat. - , De hoc Aulo Postumio extat Ciceronis j

dicium in libro, qui Lucullus inscribitur: Acad. Quaest. IV. s. Legi apud Clitomachum, eum Caraeades , Stoicus Diogenes adsenatum in vitolio flarent, A. Albinum, qui tum P. Scipione , M. Marcello os . praetor esset, eum, qui cum avo tuo Luculle, consul fuit, sane domin homitiem, ut indicat i sus soria scrota graece, jocantem di, Nisi Carneadi c. Ejusdem meminit in lib. de claris Oratoribus , Bruti c. r. Plutarchus in M. Catone, . p. 3 3. ac Gellius lib. XI. c.8. v ALEsius. - Adde Mamcrob in Procem Saturnat.

Vers. q. ἐαν Pius co A, A ἐυνατα &c Sic vulgo Ver editum, perperam Particulabae subjunctivum postula. bat eis etces, sicut mox vers. S. Sed alia ratione hic suc-

188쪽

1 8 ADNOTATIONE Ncurrit Suidas, at Pae reis ae scribens, quod Polybio restitui debuerat, hestitutum velimus. Vers. s. ni f. s. απηντηκένα δοκta Verte, Uyondisse fertur; non , idetur. Cons. Adnot. ad J X. 2S I. Verba Catonis latino sermone exhibet Cornelius Nepos apud Aulum Gellium . . vers. T. Vers. T. ἐθελοντν πο pae aedm. - απoYpree Ed Mest edere inprosteri atque re nomen vim inter consortes alicujus sudii, quorum nomina indice quodam cons-gnarietur; ut e. c. qui ultro se fierunt ad contribuendum necessitatibus rei p. aut ad contendendum de palma alicujus certaminis. Hic loci est, ultro se in Prere contenetioni laudis e conseribenda groeco sermone hisoria rerum

vers. 8. Vers. 8. καὶ παραπλήσιον, ζ in me Sic edidit Valesius, ut est apud Suidam in Aoλο ΓIocet ioc. Quod si vero aeχpveteto accipi potest pro anuan Iebe, ine-Flum; quemadmodum apud Hesychium in Axpitae pro synonymis ponuntur Irmoc, ἐλα epou raprumcetoc utique verba ista, quae Petrescianus codex hic habuit, dipxπλη- iov, αχp στον, per imperitiam librarii ex his corrupta videri debebunt παραπλ3σ ω α χρ vetet ovis id est, perinde anum, letie, utile, in tum Literas coc, quae

super terminationes in xαpαπλνιο superscriptae erant, veram indicabant scripturam, pro particula, acceperat librarius. Ibid. oeptagetola in contextum recepimus,

quod Valesius ex Suid in Aυλο in Iaepraetola ad oram

habet sulgata. κατατολμα του καλω ἐχοντο idem valet

189쪽

modi, id est, terirere audere, ut interpretatus est Ernestus in Lexic Polyb.

Vers et v et sep ῶν παρων &e Ait enim se serta Ners. a. sentem sicli Dino. Vide Valesii Adnotationem ad cap. I et Addo Testimonia Veterum de Vita Polybii, a nobis collecta Tom. U. hujus edit. p. a. num VII. 2.

Vulgo ex codi, ei rete omissis ei verbis, quae uncis inclusa adjecimus, ita edebatur: πεβάλετο διδασκQν διαπλαίνων &c. Et monuit praeterea ALES LUM: In Stoexemplari hae cum praecedentibus cohaerebant; nempe cum illis verbis μετεστηκaec veto risu Tisvisu, cap. 6, II.Jquae nos merito discinximus Pertinent enim ad ipsum

Polybium, qui, cum post expugnationem, excidium Corinthi quid aui ex Romanis Philopoemenem accusavisset coram Mummo ac decem legatis, quod semper adversatus esiet caussae populi Romani, contra Pol bius pro Philopoemene perora Vit, utque ejus memoria servaretur obtinuit, ut narrat Plutarchus in Philopoemene ad finem. Nos, quoniam Plutarchi verba, ex Polybio haud dubio decerpta, proxime ante exhibuimus, cum illis nunc hanc Valesianam eclogam insertis verbis apta I ολ io conjungi commodissime posse putavimus. Reis ius ante vulgatam scripturam ἐπεβάλετο διόλσκω intercidisse per librarii culpam suspicatus erat verba OT FIOλυβιού, a quibus hanc Eclogam fortasse inchoaverat Compilator. Ibid. οἷ ἐν άpχαio,p μένοι πεp τάν ίψ. - si Locus, ad quem hic ablegat, est p. Iq3O.' nobis XXV. s.

Veri s. In Scholio sub contextu corrige operarum eris Vers. s. rorem, .scribe vulgato uoc loco Dulgo κoc.

190쪽

. . . Vers. 8 Ad vulgatum μετασχίντ es adnotavit idem

REIS NIVS , Haec non intelligo. Videtur sententia o. stulare, τιον οντα. Sunt etiam alia in lio fragmento minus expedita. Ibid. Ad vulgatum Erpγμμένω notaveratvALESIUS: Legendum videtur τετραμηνω. - - id est, quarto mense In te. Praestare nobis utique visa est Roiskil

emendatio. Facillimus librarii lapsus, ex V in Tiber

vers. Io. Vcrs. O. Aχmoυ. - - horum hic intelligo, principem atque auctorem generis Achaeorum, qui fuit Xuthi filius, Hellenis nepos, de quo vide Pausaniam, ἐν πεpi dii ei ER.άJoc. v ALESIvs. - Pausanias ini

tio libri VII. Cap. IX. C AP VT IX.

vers. I. VLU. I. τίον δεκα. - , Sic Polybius MDio ae Zonaras vocare solent decem legatos, qui, consecta a consule aut praetore provincia, mittebantur a senatu, ut consul praetorve ex eorum sententia provinciam ordinaret, legesque daret; quorum acta postea a senatu confirmabantur, ut docet Cicero Philippica XII. Qui autem fuerint decem legati tum a senatu missi ad res Graeciae componendas, ignotum est. Unus quidem ex iis fuit L. Mummius, parer L. Mummii qui Corinthum ceperat, ut docet

decem legatis fuisse. Neque enim solebant veteres Romani legare in decem, ii essent imperatorum necessarii, ut ait Cicero in Epist. 6. lib. XIII ad Atticum his verbis, quae, quoniam ad hunc locum maXime laciunt, apponere non parcam. Mummium fuisse ad Corinthum pro certo habeo sed non dubito quin fratri fuerit legatus, non in decem. Atque id etiam acc i, non solitos Cores, ros ligare in decem, qui,sint Imperatorum necessarii; ut nos, ignari pulaherrimorum insitutorum, ut, siligentes eius, M. Lucullam , L. Murenam, ceteros conjunctiss-

라틴어 텍스트