장음표시 사용
261쪽
a 1 ELEMENTA IURIS CRIMIN. siis pendi 3 . Suspensio ab ossicio in idem recidit cum abstentione a ministerio ecclesiastico Veteribus usurpata. Et quoniam potest quis generatim suspendi ab omni ossicio aeque ordinis, ac jurisdictionis, vel ab uno aut altero tantum; hinc suspensio ab ossicio distinguitur in suspensionem ordinis, et suspensionem jurisdictionis Utraque hujusmodi suspensio ita plerumque infligitur, ut omne interdicatur ordinis , et jurisdictionis exercitium oliquando quidam solum
alterutrius actus exerceri prohibeantur. 2. Oritur autem Suspensio instar aliarum Cen- Surarum, vel a jure puta contra clericum simoniacum , et publice fornicarium, vel ob aliud grave crimen a Canonibus notatum vel ab homine cum quis hanc poenam ex sententia Iudicis usta de caussa sustinet quo in casu scripto
eXprimenda est caussa seu culpa, propter quam
irrogatur alioqui Judex suspensionem incurrit a divinis ossiciis, et ab Ecclesiae ingreSs arcetur.3 Clericis suspensione irretitis sua dignitas Inanet incolumis unde in antiquis Canonibus
se Cathedrae honoris participes , seu cathedram, habere ac habere honorem, et obtinere nomen dicuntur is Can. 26. Synod in Trul. . Sed qui sunt a beneficio suspensi, Si fructus Percipiant, eo privantur: qui vero ossicio suspensiis Sed etiam ante saeculum VI quo demum invaluit usus percipiendi fructus celesiasticorum bonorum separatim ab ordinis ministerio, et beneficia instituta sunt, Gag ard. trucris,eues cap. I. - 2. constat praesertim ex auctoritate .capriani epist. 28. alia 34. elericos leviter peccante Suspen sos fuisse a divisione mensurna oblationum et reddituum c clesiae, idque erat, quod nunc est a beneficio suspendi. Diuitia ' Cooste
262쪽
LI BAE R II. C A P. XVII. . spensi illud audent exercere, incidunt in irr gularitatem Cap. a. de sen exe in . Est a te Irregularitas, quae a Canonicis Poenis non
multui abest, impedimentum canonicum pro hibens, ne quis ordinetur, neve umquam in sum
sceptis ordinibus ministret, vel ne ad superi res ordines promoveatur . De quo quidem impedimento quidquam adjicere omittimus, quoniam ejus tractatio nec hujus loci, neque nostri est instituti , passimque a Canon isti agitur praesertim dum loquuntur de illis, qui promoveri
D aELiquis P NAU CANONi a cincimus. I. Adnotatio. II. Depositio, egradatio. III. Eleemos na, Multa IV Detrusio in Monasterium, Carcer . V. Jejunium, Verbera, VL Abscessus a patria, Exsilium. I. Adnotatio. Eliquae anonicarum Poenarum species, de , quibus modo dicendum, id omnes commone habent, quod perpetuae sunt, et irrevocabiles. Duplici autem ex caussa tales dici possunt: primum quod natura sua fieri nequeunt insectae; dein
263쪽
a 4 ELEMNTA IURIS mimM deinde quod ut plurimum haud soleant indulge
ri et revocari, quo Sensu et ea perpetuas irrevocabilesque appellamus. Itaque ex hoc capite vel maxime inerunt a Censuris, quae reum cari quandocumque possunt, et absolutione a
ferri CCap. XVIl. I. II. . At vero in hoc cum
Censuris conveniunt, quod ut illae, sic quoque istae, aliae clericis aeque a laicis delinquentibus communes habentur, aliae clericoruc dumtaxat peccantium propriae sunt Cap. XVII. III ), veluti Depositio, egradatio. II. Fositio, Degradatis. I. Depositio , seu Degradatio, ita propria
Clericorum dumtaxat est poena, merito gravis sim a reputatur. Nam qui eam patiuntur Clerici locum dignitatemque, quam tenent, amittunt, et sui ordinis gradu excidunt idque aut ex parte fit, quum nempe clerici e suo ad inferiorem ordinem , vel adultimum sui ordinis gradum dejiciuntur i); aut omnino inponebantur auten, omnino clerici, quum nulla eis relicta spe restitutionis e dignitate graduque suo penitus eii ciebantur, et in laicorum ordinem redigebantur; quo casu clerici communionem laicam accipere dicuntur S. August. serm de comuit cler. . Ii
quippe deleti ex albo clericorum prorsus laici
Fub cuius frequenter verba faciunt antiqua Concilia, quo xum plures canones in Fuo Decut Gmqua ui collegit.
264쪽
evadebant, et inStar laico ruin Civilium Magi SLratuum potestati omni in re habe iant.
u. Nulluni antiquitus iter Depositionem, et Degradationem intercessisse discrimen satis adparet testimonio Concilii Cabilonensis II. cujus canonibus depositionis , et degradationis verba promiscue usurpantur OG ir. . distin. 8 i. . Sed postea una ab altera coepit distingui . Depositici siquidem, quae canonica tantum sententia fit,
Depositio verbalis i coepit nuncupari quam qui subiret clericus inductum est, ut privilegia
fori et canonis non amittat, quemadmoduli degradatione amittuntur . egradatio vero dicta est depositio illa, quae in Episcoporum consessu decreta, quibusdam adhibitis caeremoniis, solemnique clericalium insignium detractione peragitur a). Haec a civili re traducta , ut inquit Bon uestιs P. VIII CCap. 2. de poen in . , et
et ad- i Verbalis solum depositio in usu sit aevo Martyrum
prorsusque incognita erat sollemnis degradatio externis stipse tae caeremoniis . . . oprio epist. 3. A Rosetium . Clotici hanc passi ubi novis irretirentur criminibus , vel sacra.
ministeria auderent tractare anathemate feriebantiIr, ut eius ictu perculsi tandem aliquando resipiscerent: si nec hujusmodi poena commoti ad meliorem frugem redirent , ea ae
tate Ecclesiae quid ageret praeterea habebat nihil Can. v g Aposto ar. p. ii quis l. de curis excomm vel depos. ministri et Ritus, ac caeremonias, qvibus olim degradatio peragebatur sub oculis sistit, can. 24. ConciIii Toletani V. Nunc totum degradationis negotium ex aeremoniaia Romano iii eo praecipue consistit , quod Episcopus clerico degradando omnibus ordinum, quos Susceperat, insigni is induto , eadem insignia quibusdam prolatis verborum formulis eripitci et
deinde iube caput ei abradi, ut cum clericali corona omne αeleata clariolis ordinis vestigium,
265쪽
ad exemplum exauctorationis ejus, qui militiae deservit armatae, cui militaria detrahuntur imsignia, ab Ecclesia videtur recepta. 3. Deg dationem arunc statim sequitur tradistio ut aisnt. Curiae saeculari Oerici de ad ii, cui fortasse originem praebuit Lex quaedam lata ab Imperatore Honorio, V. Leg. 39. Od. Theodos de se et cier. qua sanxit, ut Clerici omnes ab Episcopis depositi, et indigni suo os scio reputati Civitatum Curiis traderentur, in posterum ministraturi publico Clerici namque depositi, tamquam iam vacantes pertanae sunt habiti, ut docte innuit Gothoifredus Comment. adcit. Leg. D. Ignoratione siquidem Iuris Civilis Curiae traditio ab Honorio imperata, licet nihil aliud praeseserat, quam addictio in insesterio Curiae in altim sensum detortae est sequenti aevo a Canonistis, apud quos Clericum
Curiae tradi idem est, C eum Magistratui dedere poenis assiciendum. Innuit tamen Innocentius P. III. Curiae traditionem ex jam pervulgata suo tempore doctrina explicans, ita sinperagendam in Ecclesia debeat Ecaciter pro reo degradat inorrcedere, ne mortis supplicium . M c . z. de HS. . III EDemou ira, Multa. I. Quae supersunt enarrandae species Canon1sarum oenarum, eae clericis, et aliquando etiam laicis inseruntur, corpusque peccantium migunt; vel bonis ipsos privant ad corpus spectantibus,
266쪽
g. Primum huc pertinet Multa. Nihil erat tin-tiquitus in Ecclesia frequentius, quam eleemosynarin largitionem Poenitentibus injungere; quum sacra doceat auctoritas peccata eleemosynis r dimi Daniel. 4. era. 28. . Sed postea eleemosynarum largitioni successisse in sero externo
videntur Multae, Seu poenae pecuniariae, qua
rum saepe in Decretalibus Pontificum medii aevi monti occurrit. Inodus auteni ridentina Episcopis licere declaravit in caussis ad forum e clesiasticum pertinentibus contra quoscumque, etiam laicos per multas pecuniarias procedere.' MSS. 25. cap. 3. de reform. Sed quemadmodum Confessariis Canones prohibent eleemosynis a foro interno, seu poenitentiae injunctis suae consulere utilitati ita eisdem cautum est, ut Iudisces Ecclesiastici multas neque omnino, neque ex parte in suos usus convertant Cap. s. de poem
dium ad pecuniae quaestum traducere videan tur ι . IV Deo si in muraterium, Carceri
Quamvis Carcer ad continendos non ad puniendos homines ex sententia Iuris Romani sit constitutus Cap. X. VII. nunc tamen inter poenas enumeratur , quas Ecclesiastici Iudices
267쪽
doque coercendo Rcos 'ublica Potestas utitur
stodiara, ct detrusionem in Monasteriuin Bm-gam Antiq. eccles lib. 3. . Prisca enim aetate consuetum sontes clericos in Diaconicis, seu Secretariis i), et aliquando etiam in Cathecumcniis tamquam custodiae incluso detinere. Postquam Vero X tructa sunt Monasteria Coepit Ecclesia Poenitentibus in ea secessionem injungere, ut ibi hominum oculis subducti facilius et salutari poenitentiae peragondae Vacare, et peccandi pericula declinare possent S. Greg. Epist. 8 2 i.). Sed praecipue clerici vel depositi, vel graviorum
criminum rei in perpetuum in Monasteria detrudebantur. Ita Monasterium custodiae, et quasi
carceris vico fungebatur . in Ecclesia non solum antiquitus sed etiam sequenti aevo CCap. 6.9. in de homici cujus quidem disciplinae alis qua adhuc vestigia superbunt. V. Jejunium, Verbera. i. At id ut plurimum 'eniebat, ut Clericis
delinquentibus in Secretaria, aut Monasteria detrusis jejunia, vigiliae, frequens Salmodia in-juia gerentur 2 h. Solent hujus rei in testimonium adduci Gregorii verba in Episti ata Leonen Isauri
cum si Errent Diaconica, seu Secretaria exteriora Ecclesiae ae- Mincia, in quibus asservabantur vasa, vestes, Ceteraque a
era supellex. V. Du resu in au . Si eur. p. 593. 2 Verumtamen certis quibusdam diebus aliquid ex eiusmodi severimo remittobatur, ut puta dominicis, aliisque se stis V cam uir. Hi tint. Diuitiae by Corale
268쪽
eum, quibus ejusmodi in criminosos eleeteos ad hibitae castigationes efferuntur. Celeberrima ,
io est ontificis Innocenti II Decretalis C stet de . S. , qua clericum Glsi reum pane d loris et aqua angustiae in carcere sustentanduiti rescripsit - u. Sed minus proprie castigationibus olim iit Eeclesia adhibitis fustigatio, seu verbera adii ciuntur. Eis siqui in aliquando utebantur Lin
scopi adversus adolescentiores, vel immorigero, clericos, non ut Iudices poenam inserentes; sed instar parentum ac magistrorum, qui indociles
filios et discipulos virgis ac serulis continent in ossicio, atque ad illud monent rev rti Quippo
tam abest veteres canones, hanc poenam lar gandi potestatem Episcopis tribuisse ut contra constet depositionem etiam in percussores Episcopos, et Clerico eis impositam esse. Can. r. distin Q. , Verumtame paullatim invaluit fu-stigationem pro poena adhiberi, neque id uis Decretalium postea est improbatum. Sed viae Alexander In Cap. 4 de Raptor. ea sic modorate esse utendum, ut flagella in vindictam sanguinis transire non Videantur. VL Abscessu a patria, Exilium. Tandem inter poenitentias, quae prisca aetate imponebantur a Sacris Antistibus, locul qu que habuisse abscessum a patria ostendit Morinus; de Sacri Poenis. Vet. ut Poenitens princul ab ea tum populo ossensioni non esset, tum
remotus a peccandi occasionibus facilius in poe
269쪽
nitentia Peraevexaret praeseserre autem ille se lasso idetur quamdam relegationis speciem v de mos dimanavit eXCommuui Catos et Contum eiores Peccantes jubendi a patria exsulare quod itulante brachio, ut Munt, saeculari, cum N Morso, aliisque actum est .mos hic pluribus Canonibus postea est confirmatus Canone a. Cays. 3. quaest. 5. atque alicubi nunc etiam in Foro Ecclesiaatico usurpatus aliquando depre, heu i . . . . .
270쪽
Actionum omnium humanarum vectes rar, et v luptas. 14 eis
indaequationis poenarum nomiue quid intelligendum 8s. Affectuum impetu levius, quam nequitia delinquitur pr Hinc poenae temperauidae delinquenturus impetu albcuius affectus . . . , ibid. Hujus rei quaenam ratio. Aetas minor, quo annorum spatio definitur. Ior. Sive iuvenilis, sive flanta legitima est Russae poenas temperandi. Ioru et seq.
toris ametu desinquentibus an, et quando poenae temperandae. Artium culium vel maxime confero auuevertendis lictis. alo' BBElli inserendi ius unde in statu naturali nascatur. 8. In quo consistat ibid. Apitis amputatio. 4'.
Carceris poena. 247 Casu sommissa delicta nequaquam punienda . 93 Caussa Physica a morali causa ad delinquendum coacta cur non Sit gravior poena coercenda et Ircaussae induuendae, vel temperandi poenas aliae a trinsecae sunt, aliae extrinsecae. m. Quaenam sunt intrinsecae caussae pr. Et quaenam extrinsecae . IosQuaenam vero debeant improbari. 12 IOm. II. Diuitia ' Corale