L. Annaei Senecae Opera quae supersunt

3쪽

RGO MI ET RERUM NDICEM L0CUPLETISSIMUM ADIMIT

5쪽

quamqvivii non videtur in seneea Iibris acturaet definiri posse.

qm qiusqua tempore eoas eriptus sit, praesertim cum de vita quoque Sene a post ipsi ut nemo diligetillus uste siverit, nolui tam elio superioribus editionibus talem aliquem librorum ordinem retinere, quem a temporam ordine abhorrere salis constaret; iistre eum milia O Xu Dialogorum libris otium quaerendi seeis ste eo diei uestiolanen sis auctoritas primo volumine cum iis a Senecae opera eo Munxi quomni qua sunt aetate postrema, ad Neronis initia pediti eni se quintur jam altero hoe voluminis comprehensi de Beneficiis et Naturalium uuaestionum libri, quos et post illa seriptos esse et tilia epistolas demonstrari potest aut certis aut Probabilibus a limentis. Emendandi vero secutus sum rationem eandem, a qua primo volu nune exposui, nisi quod Nat. Quaestionum libri maiorem nonnumquam audaeiam requirere viου sunt; nam etsi i iis quoquo, qui sunt de Beneficiis, reperiuntur oei aliquot corruptissimi, quo aut intactos reliqui aut reete jam a me aliisva emendato esse poli,edo,

multum tamen ibi ad inveniendam verum scripturam militi P . stantissimus eod. Natalianus, plus etiam prolaturus ille, si post Ginterim denuo conserti potuisset. Sed Nat uuaestioni in libris quantum ad iniuritalem desit, parui perspexisse editores videntur nam primum majores quasdam parte periisse nemo animadversica ego laeua ne signa posui lib. I, , , ubi necess est exciderint et quae Seneca ad quaestiones eo ipso Ioeo propositas responderat; deinde o, 15, 8 qui nune loeus maneus est, eum perare lice alse

Mando. Miles sin, si investius ruem inex aliquis hie e similis Bamsinensi, que ii iesialis Rescinus ob amissa vel duo. Hina soliti non hahere inium illum locum indo a d. 11 3 e de iusto his erina indipere quantum is pravum. quod si ita est, appa in eum odirem imi allud quid habuisso ante voces tu pravum, quam qua mino leguntur illa erie, quae es uneis inesusi, late ml nullo modo possunt; pertinenι enim in speculae, de quibus se Mea ibi nondum agit quae nisi, ut mihi videtur, subditicia sunt.

eerie alieno loe initus esse nemo negabit. Praeterea lacunam iudicavi lib. v. inter α 2 ira quo loco haud mea intereidisse manifestum est; nam nequora Nilo quaesii potest ibi finita videri, neque quae deluda equitur de vive, grandiae, initium habet, sed

6쪽

superest ejus tantum pars minima et extrema, id quo ipse Seneca satis indieat, qui postquam pauea de grandine dixit, e 4, 1 pera clam esse quaestionem ait et velle se quaedam elu i eumulum addere mare si de laeuna mihi conceditur, quam ego etiam mi mentis quibusdam ab ipso Senee suppeditatis explere studin cimguntur est paulo post e. 3, 6 α 13, 2. - illud quoque intelligi a hitror, ne numerui quidem librorum, quos nune sept- habemus, verum esse posse quis enim redibile putabit, quod et a consuet dine ei ab arte Senecae plane alienum est, uno libro IV. duas qua stiones diversissimas opulatas esse ejusquo rei neque in praelatione ullus libri neque in epilogo ullam mentiostem fieri quar debuit illo Io eo quinti libri numerus poni et deinceps sequentium librorum numeri mulari, iis ego, ne nimis, vulgato more reeele em lacere supersedi. Dei ne libris praestitionem amissam esse arbitror is que id incertum euiquam videbitur, qui onsideraverit, quam Sume os Senee ea tractet, quae ad rem propositam non nimis ieeessaria unt, adeo ut videri possit ipsos libros praelationum et epilog rem causa seripsisse. Denique Iibro VI deesse aliquem locum ex eo intelligitur, quod . 14, 2 testatue se eorum, quibus plaeeat temon anima esse, sententiam, eommemorasse, quod quoniam dies paulo ante dies e crevi non potest errorem eum esse vel mem eiae lapvim. Praeter meliora haeo horam librorum ε triment multa est in verbis singulis interlitudo et depravatio nam qui olim usurpali Sunt mmees Memmianus et Bongareianus ei si qui alii suorunt iis simile vel usu e ab interpolandi libidine immunes, o tum uno tenui e ambigua memoria exstat proximo ad ios Recedit eod. Beroticiensis, See. XIII., qui quamquam est omnium, quos ae euratius ollatos' hemus, Ionge optimus, ut ei merito a Fielcerto summae auetoritas tribuatur, amen omni vitiorum geuere haud raro foedatus est; nam praeter soliorum aliquoi derectum, quem supra memoravi, et minoribus lamnis laboret, maximo in lib. 1 praelatione, et singui stram Vocum omissionibus, quae requentissimae sunt in pari libri Ia, uide a c. 22. reperiuntur tiam aliquotiens librariorem additamenta et passini alii errores varii ejusdem rersus libri in plurimis parimbus mira integritas est atque in ipsis etiam vitiis plerumque proxim'. eum veritate neressitudo. Diversissimus est eod. Bambergensis, :mnitium aetate superat; seeuli enim XL sso perhibetur celeriam habet Senecae libros primum ab aliquo istud indoeio homine gravissime ei audaeissime interpolatos, deinde etiam vulgaribus librariorum mea iis eor pios; ne tamen desunt exempla scripturae ex aliquo et si sore et integro libro propagatae quare summa ausione opus est ne aut quae prob sunt, immerito damnentur stu quae veta sis

eogitavit lassarius, Fro veris sibi imponant. Ist tanta dubiisadi is teria. quam dii bi e dices diligenter inise se imparati pinebin , raro accidit, ut in reliquis odicibus re sistri, in soni eo unis piam a istaris. Proinde sis apparere restror, non posse

7쪽

in Nat duaesti. eerta nos genem orationem consitivi, nisi veta. stiores illi et meliores libri de quibus antea dixi, iudasati haerii, ei denuo diligentius exeussi. Achsuo sileae opera disseultatem Moedi otiam, quod adhu Senem opera edideriint, si ab uno ne horto diseetas, quieollato maxime Berelinensi eostice optima meritus est, plerique omn

i disti. Quaestionibus minor eura versati esso videntur, argumenti redo natura deterrili; oetern eo trix, qui eas ipso argumento alle- eius singulatim pertractavit, emendatiouis officium ut parum diligenter aut in selloiter administravit duo fit, ut iuras libro etiam nune vilia isti iacie ederint, quae vel siue codi eum auxilio facili opera corrigi possint et quae mireris tam diu tolerari putuisse. Ex hoe genere illud est, quo lib. II, e. 59, 5 legebatur adhuc ne due sed do die queritur: eribendum enim erat quaeritur, quod nisi pr se mavi res tum esset, oeero poterat oeus simillimus lib. VI, o. 32, 3 uoti de ro a sed da tempore est quaestio. Item lib. VII o. 12, 4 vix eredibile est quantas turbas moveritia vus et manifestus seribendi error eum enim ibi jam olim si legeretur quemadmodum arous, alterno sol visi Lur, quo et

unus eod. Opsopoei habuit, qui fuit haud dubie Memmianus, et uti praebuit eod. Eroto, quoniam id intellis sana no a poterat, miris modis et interpolatores codicum mss. et de indo romoudus,Gronovius, ossius, oelqra1 sotorserunt, ut aut reperirent aliquid, quod in re proposita recto die posset alterna steri, aut ut importunum illud allerne aliquo modo tollerent; et ossius quidem, qui recie perspieeret de parheliis agi proxime ad verum accessit, sed cum eonjecturum o depravato codie studeret, ternos soles m-

rix: quiuiis pilesus erat pro tot atam us in optimoriun eodd. seripium uirum liti viam leuiter mutare, ut ex alterae stat alia vins Oi. Musae quate orrigi potuit locus lib. , . 49, 2 oum eorum tangitur vel eo milium aut prinoi palia urbis liberae loca Seripia torum pro eorum mulio longius siseessi vulgaucreti quomini eodd. seriptura quomini si tangitur vel eo milium vel prine. Item lib. u, α 50, I in dite otione es deieetione animi vel dele otion calvi in nromptu erat seribere de se otione. Sed non possum hoc loco vel suus es eiusmodi men- Milones persequi vel di melliores ei ulta commendare aut exeu fare, ne quomodo in laeunis explendis et e triendis glossematis ue

salus sim explieare licet quibusve adducius rationibus Bambergensis codicis dem nonnumquam Berotinens praetulerim. Unum ho deleviore quadam neque tamen negligenda eruiet muneris parte admonere volo multae res sunt ad seribendi rationem Et tormas usumquoverborum pertinentes, quae totae pentem o optimorum eodio ummas auctoritate qua cum in Nat. Quaesit exigua sit, fit neeessario, ut in iis nisi discedere velis a reliqua Seneeae eonsuetudine. sequendi sint aliorum librorum adices meliores atque ilatinerius sedit in orthographia, in qua ejus et exemplum secutus sum e P

8쪽

iiones exspecto in aliis rediis milius sibi onstitit neque ego omnia ad unam vorinam exaequari itaque inlaetam reliqui Meusativi forminam aerem lib. I, e. 12, 2. 6, c. 24, 2 quamquam non, bito, quin semper Seneca aera seripserit. Contra quod in aliis libris recto regii tutum es aliubi veluti do ea essi I, , 5. III, 6, 2. VI, 33, 3. Dies V, 6, 4. Epist. 92, 29. 9, 26. id ego in his quoque, ubi codd. mss. inim alibi et alien hi uetuantur, resilia ruendum duxi et vid. lib. V e. 14, 1. lib. I, e. 7, 1. c. I 4, 1. e. 1 S. Item quo bis posita erat a particula ante voeal ε lib. I, α 22, 3 et p. 31, 1 ubi t. o. 2, γ, ferendum non magis putavi quam quod semel legεbatur pontrario lib. VI, p. 13, 4, ubi seripsi eontrarin, ut solet Senem alibi vid. lib. I. 4, 1. III, 20, 3.

V. L, 4. 3, 3. t in aliis libris saepe ne movet me alterum exemplum Epist. Φ, 2 potuit eri illo loe e post id am faeile moliadere. Sed quod ioverius semel ponere ausus es transiet lib. III. e. 10 4 miro ibi codicum mss. consensu firmatum, id ego adeo non asperastus sum, ni ejus generis formas etiam aliis locis recte mihi restituisse videar nam et de Benest. lib. II, 1. 2 habent in tot libri optimi, inter quos est stzarianus, et in pist. 7, 7 exiet est in cod. Paris. p. qui in il parte longe optimus, et in quinquatiliis nee longa dis edit alitis v uustiis cod. Paris. . in quo est ex hi hel; le uiro qtie ei lim Od. Paris. Fielcerius illo loc minus recto, et tilit his eo illis L exemplis in Ludo . 3, 1 exiet edidi, quo nilii videt ar tubabilius reperiri posse pro onupla voce esset; et da Beati T. lib. I, 2, 3 credo creetius bis rediet seripturum fuisse pro eo quod nullo posui radit; et in isti. XI, e. 8, 2 ex latscriptum malim quam e axit vel erit Me de at unamgonum libris haut inutile putavi admouere; de Epistoliis e quae praeterea reliqua sunt, dieam volumina tertio.

ibebam ratis aviae d. XXIV. m. Deembr. a. me LL

9쪽

I. Inter multos ae vario orroies temere ineonsuli aque viventium nilii propemodum findi iusJ, vir optime Libendis, dixerim, quam quod bene si ei nee clare scimus nee accipere sequitur enim, ut male colloeata male debeantur de quibas non redditis sero querimur ista enim perierunt, cum starentur. Nee mirum 2 est inter plurima maximaque titia tuli uiri esse requentius quam ingrati animi. leve ni re ex ausis pluribus videor prima illa est,

quod non eligimus dignos, quibus tribuamus. Sest nomina saeturi diligenter patrimoni uin et vitam debitoris inquirimus semina in solum esse tum et sterile non spargimus ihenestela sine ullo deloetu magis proteimus quam damus. Nec facile uixerim, utrum turpius sit infitiari u repeterea beneficium id enim genus huius crediti est, Ex quo tantum meipiendum Sit quantum ultro resertur decoquere vero foedissimum ob hoc tysum, quia non opus est ad liberandam fidem saeuitatibus, sed animo reddit enim henesteium qui libunter debet rael eum si in ipsis eri εmen, qui ne consessione quidem grati sunt, in nobis quoquo est. Multos experimur ingratos, plures facimus, quia alias grave exprobra toros exactoresque sumuS, alias leves et quos paulo post muneris Sui poeniteat, alias queruli et minima momenta calumniantes gratiam omnem corrumpimus, non tantum postquam dedimus bensificia, sed dum damus. uis nostrum contentus sui aut leviter svos in aui semel quis non, cum aliquid a s petiis spieatus est, si ontem adduxit, voltum avertit, occupa,

10쪽

L. ANNALI SENE Etiones simulavit, longis sermoniblis ei de industria non invenientibus exitum oceasionem petendi abstulit et variis

6 artibiis necessitates properantis elusit In angusto vero conpressus aut distulit, id est timide ne vit, aut promisit, sed difficulter, sed subductis superciliis, sed ma- lignis et vix exeuntibus verbis Nemo autem libenter debet quod non aecepit, sed expressit gratus adversus eum esse quiSquae potest, qui benesteium aut superhoabieeit aut iratu inpegit aut sabigatus, ut molestia ea

ret, dedit Errat, si quis spera responsuruin sibi, quem dilatione lassavii, exspeciatione torsit. Eodem animo

beneficium debetur, quo datur, et ideo non est neglegentordandum, sibi enim quisque deho quod a neseiente accepit ne arcte quidem, quia, eum in omni osseio magni aestimetur antis voluntas, qui tarde acit, diu noluit. utique non contumeliossi nam cum ita a natura eonparatum sit, ut altius iniuriae quam morita descendant et illa eit oestuant, has tenax memoria custodiat, quid exspectat, qui offendit, dum obligat salis adversus illunas ratus est, si quis beneficio eius ignoscit. Non est a tem quod tardiores faciat ad enu merendum turba in pratorum. Nam primum, ut dixi, nos illam

pemus deinde ne deos quidem inmortales ab hae tam effusa enimitato sacri logi neglegentesque eorum dele rent utuntur natura sua et cuncta intorque illa ipsos munerum suorum malos interpretes iuvant. Hos sequamur duees, quantum humana inbecillitas patitur demus benesseia, non seneremus. Dignus est decipi qui de re- 10 eipiendo cogitavit, eum daret. At male cesserit et Iiberi et coniuges spem fefellerunt, tamen et ducamus et ducimus. adeoque adversus experimenta perlinaces sumus, ut bella vieti et naufragi maria repetanius quanto maςis permanere in dandis benenetis decet qua si quis non dat, quia non recepit, dedit ut reeiperet bonaimque ingratorum saeit eausana, quibus ita demum turpe est II non reddere, si licet. 9uam multi indigni luee sunt et tamen dies oritur. 9uam multi quod nati sunt queruntur'

tamen natura sobolem novam gignit ipsosque, qui non