Quaestiones Varroniauae

81쪽

- 76 In adnotationiblis Strabonis nonnullo locos hie illi a Scripsimus. Ac mira luaedam similitudo exstitit atque emiliuit inter geographum ScriptoreSque, quo dixi Varroninnos. Sed cum inter Strabonis auctores Varronem non uisse constet'. 0rum concentus explicari non potest, nisi statuimus et

Strabonem et Varronem ex uno eodem te fonte hausisse ea, quibus emcin L Itaque iam quaerendum est, quis uerit communis ille utriusque auctor. Tyrrhenum Lydumque ratres de Lydorum regno sortitos

alterum in patria remansisse, alti rum in Italiam profectnmesse Varro et Strabo narraVErunt c1. p. ira 3. Idem autempi ter Servium Tertullianus exsci ipsi e Varrone p. 73, sedili quidem n in hunc solum, sed etiam eum auctorem laudavit, quem ipse Varro videtur expressisse et citasse Timaeum. Atque plane eandem sabulam Teteiges quoque tradidit. Qui ad

Apparet igitur veterem sch0liastam a Zetet expressum

Solino: quippe mi inventum esse caeculum a Digidiorum sororibus, non unius sex iis filium fuisse narraverit De Monis relMione es lardanum p. XLIII.

82쪽

- 77 Timaeo ibi usum esse, etsi non, ut alibi, laudavit eius nomen.

Quod saepius usu venire uellentiossius deuiseli Altertums-kunde I, p. 434 monuit. Neque hoc ura ludo ea quae Vahi oni Vindicavimus apud Lycophr0Iai Sestoli astam occurrunt. Nam

primum quidem fabula de Diomediis avibus, quam apud Varronem et Strabonem invenimus p. 6b sqq. , eodem mod apud Tetetrium ad Lycophr. 603 obvia est i Quem locum cum tum Musillentiosos p. 434 e Timae manasse sibi perelosisset, Stra-h0nem quoque e Siculo auctore ea arcessivissa Huni athius Quellen Strabo in i , Ιἰneli Casset. 1879, p. in evicit. VarΤΟ-nen autem, qui prol Sus sacit cum geographo, eidem auct0ri

hac in re se addixisse in promptu est. 3Praeterea Baiarum nomen eodem modo, quo Varro et Strabo es p. 65), Teteries explicavit' quorum proter consensum eam quoque rem e Timae repetitam esse contendo, praesertim cum Strahora I. Optime conveniat eum Diuom.

Pstulo magis etiam quam Sirabo Lycophronis sub Hii ies e in iiiciun Varrone eum ipse quoque, ut Serv. VIII, 9 Diomedem ideo domo

cessisso dixerit, quod ira Veneris a se vulneratae uxorern turpiter vivore invenisset Quod actges a Dauno, Serv. I, 27 ab Illyriis DiomΡdom

occisum sesso trudit liciti ili9Oreliant intor RO: Daunum otiim Illyrium suisso Paul. . ineuit. 'riit twr Zel Z m f. il,sum Lycoybronem, qui liaud dubio uti isti ii stante ui t tuo scholius lis hi secutus est. ' Plin. III. D Huni athius ti 5 sq. ad Artonlidorum rettulit. Sed cum illuni ex eodeni fonte atque Verriuin et Serviunt scriptores

Huni uoius omnino neglexio prodiisse supra cognoverimus, vix dubitarii ierit, quin Varrononi ibi Plinius qui, tu expilurii Appuret autem ex unius Plinii et Strabonis consensu hune Timavo, illum Varroni sua debet

concludi non osse, imano ea, quae non nisi apud unum Plinium conmiunt cum Strabonianis, ad Art0midomina reserenda sse Iuni athius Octo mo

nuit Aliter vero res se abset uni iis, quae si illiu iri uiri. Ri ivi iunalios lue Varronis expilat arὐ iii VP aiuntur, uolui luis Alet Dii ilial Hli iii Ruin

vocatum esse nullo in licio coinprobatur. Itemque inde, quod praetor 'linium apud nominem tum mortemidores commemoratur, eum ut ii ab ipso amni exseriptum esse concludo.

83쪽

Quae de Avereo lacu e Varrone et Strabone supra p. 71 sq. adtulimus ea Timaeum narrasse ac resedisses tigonus c. i52 es mir a c. 102 tradidit Tim. r. 17 Mnester. iItem fortasse Circen deam in monte Circaeo habitasse Timaeo Stiabo et Varro didicerunt. Cf. una locis supra adnotatis p. 4 TZelges ad Lyc. 27s ut Diodor. IV, 4b, 5. , Quaniquam Varro quidem e Cn. Gelli qu0que hanc irem haurire p0tuit is Solin. 2, 28. )

84쪽

- os Servium X, 74 adferre quaedam quasi e Plini exscripta, quae non leguntur apud naturalis historiae auctorem p. 4 4

monui. laee auten sulit illi vertia illini falso tributa , IVinis Se 3idus dirit, eum in aliis resionabus est ossis metallis errae sint amae, Fud Ilvam hoc esse mirum, quod sublata renaseuntur et ruratim de isdem loris efodiuntur. x Quae res eum

apud illum nusquam reperiat vi , invenitui apud Strabonem Strab. V, 223 sqq. p. 306, 3I M.) ues τε δὴ παρή-

Quid Desideratur ea fabula apud Plinium, coniungitur illo Servii loco Plinii Varronisque memoria, inter Strab0nem et Vari onem saepius manifestum consensum intercedere anima vertimus nonne in aperis est conitidisse scholiastam Plinii Varronisque verba Qua e re non ipsos illos Servium legisse,

sed citatos eos in fonte suo invenisse concludo. Nec vero concentias inter Strabonem Varronemque explientiar nisi utrum qii ex eodem fonte Q. E. E Timaeo Eam 'Em

sumpsisset imus. Nec certissimum Vestigium desideratur, quo luculenter appareat hanc mulam riuae ipsa παυσυλλεκτριαν nonnihil resipit ae vera Timaeanae originis esse Strabo enim, postquam enarravit miram illam rem, eadem hac paragrapho paucis versibus post profert haec: εστι δὲ κατὰ τὴν ἰθαχfαν

lata esse Diodorusci V, biti 5 ses 56, 3 testatur. Quod eum ita sit, illam quoque fabulam eidem auctori vindicare nullus dubit0. Omnibus autem bis locis cum Strabonis amotiisque consensus reserendus sit ad Timaeum ab utroque expilatum, in cetera qu0que, quae illis communia esse adnotavi, idem eadere c0nicio. Quo magis eluceat uberius omnino Siculum illum exprimi a Varrone in libris de locis, iste addam Varroniana, quae haud dubie revocanda sunt ad eiusdem scriptoris auctoritatem. )

3 Catonem quoque usuin esse imae libris ori non lissi nisil inst.

85쪽

- 80 Quasi do Aeoli insulis, Varrone excerpta legimus apud Servium I b e re p. 653, eadem sere obvia sunt apud Diodorum V, 7 sq. Huius aulam lantem Timaeum fuisse uellenh0mus p. 49

Sservius I. 70. V, 4li de Eryce, ut p. 64 0nui, Varronem exscripsit. ibi haec leguntur: I, 570. Eryx, Veneris ot Butae filius fuit, qui oeotos GHerode monti eae selmustra suo nomen imposuis in quo majoris fereres em l . V oll. Vmmo mini diei sub myce monte esse infecunduin campum fere in stilus iugeribus, in quo Eoae et

Hercule. dra n triverunt. εΕadem inveniuntui apud Diodor. IV 23, 2. του Ηρα

ἀπέβαλε9. Quae Timaeo deberi Bethius l. l. p. 35 recte docuit. Cum ultimis Servii verbis ad , T cf. Diodor. IV, 3, 1.

coiitulit tu ipse Siculimi sexprimi a 'niiiiis apiravit. Idem senserunt ie-lniliriv I l A. Id set mis rotii l. i, Ut . Drumi liriali lar ad Cat. XXXVIII, LX. Varro autem illius uigines Saepius oculus St. Nec Vero inde per

Cut instin Timaei doctrinam ad eum propugatam esse licet concludere. Nam eis originuni auctor legit Siculi libros, orto non laudavit eius nomen. s. C et Xei'. inra Iordan p. LX. Varro igitur Timaei emoriam e Cuti,ne haurire potuit, non potuit ex illo exscribere Timasei omen. Id vero cum legatur rnoti imittam thros operditos in libro de

trinae studiosissimus, si omnino adhibuit auctorem quendam, totum eius opus perlegit Iiuque, si quae apud amnem invenit Timaeana certe extimo quoque Timaeo eadem novit.' Strabo eum p. 276 eadem reseri, Hlybium sedulus est in amellen boss. p. 450. Boibo . l. doni o Erydis Herculisque pugna Lycophron Alox. 866 exhibi, nec non rastigi, ad hunc Lycophronis versum quo vel niugis ud Timaeum ea redire probatur. Diuitiam by Ora e

86쪽

Gellius XI, 1, i Italiae nomen ἀπὸ τω Βαδευν, i. e.

vitulis, deduxisse Timaeum et Varronem dicit illius antem sententiam per hunc Gelli innotuisse si ipso Varrone de r. r.

II, 5, 3 satis compres, tur. Ad airoiit, ni pili interpolatorem Servii X l conseras IOIilit Dum protegg. ad Catonem p. XXXVIlI. Qui Timaei doctrinam ibi latere arbitratur. )Apud Strabonem Timaei vestigia non nulla exstare com vimus. Quid veli Ipsumne Timaeum inspexit geographus an ex alio quodam auctore Timaeana in usum suum e vertit'Ilin quidem I nrathius sibi persuasit. Qu0 quamquam

prorsus negare non ausim, tamen argumenta quaedam adseram, cur altera Sententia - per inter essorem, eis nonomia, tamen multa imae se ustum ad Strab0nem itemque ad , Lymphronis schesiastam propagata essese magis mihi arrideat. Quae de Gymnesiis insulis gelges ad Lycophronis Alex. 633 adscripsit, ea sere omnia e Timaeo in illius scholia redundasse uellentiolsus p. 466 exposuit.' Strabonem autem ea. quase p. 167 I habet de iisderii insulis e Posid0nio qui ipse Timaei vestigia pressisset, depr0mpsisse licet Vir doctissimus p. 462 recte statuerit, tamen alius praeterea auctor,

ni fallor, Timaei memoriam geograph suppeditavit idemque L cophronis scitoliastae. Uterque enim praeter Timaeum TZet gesQuamquai inihi quidem inii Cortissimunt viili tur Varro a P in luD-que, sicut ceteros, quos citaVit Iordanus, de Hercule cogitasse, cum scribet et quondam ama aeris pome a 3t.a Varro quoque apud Hieronymum, Omin opi8t ad Lialat. II praes cs. Plinium III, 77. Bettgenstein p. 543 nescio an ex eodem auctore Pr in

87쪽

de eadem re citari eosdem duos scriptises, Timaeum et Mi midorem Artemidoriam Timaei libris usum esse constat. 3 Nonne igitur veri sitia illunii in est ex Ephesio lausisse et Ly-

apud eos eierunt 2 Quae sententia aliis Strabonis locis firmatur. E in capite filio Baiarnui veriloquium Strab protulit ad Timaeum illud redire coli. Dison, intelleximus p. 77ὶ - laudatur ab illa non Timaeus, sed Artemid ,rus Strabo p. 2 i5 p. 337, 18 M.). εω m o τουτο αὐτὸν τιν

Item p. 284, postquam de Diomede fabulas Strat, enarravit ei p. 77), in iis, quae sequuntur, itemid iri nomen occurrit. Ax iappam a Di0mede e inditam esse, id quod legimus i l , Artemidorum narrasse Huni athius quoque p. Io qn cessit. 3 Pergit autem vir doctus: Rei Strabo rellio ita de Diomedes iacten in Duunien iure iuge fithri fur die Myen is selbstrer stilud te Artemidor iehi der Gewilha mmvnn Sed, si de oppidis a Di0mede c0nditis egit Ephesin, ,

88쪽

83 cur non fabulas quo siue illas, quae pertinent ad eundem heimem,

addere potuit 2 audim es profeci sunt Artemidor reliquiae inam ut tam certo stissimare liceat, quid non insuerit in illius libris.

p. quoque, ubi fabula narratur thiae inetallis, litam Tiniueo supra p. 79 scin psinitIS, Mi tantur Eratosthenes et Artemidorus. Vide Semper nos ad eundem auctorem refer An mero casu accidisse putas, ut saupius ibi putissimum, ubi Timaei vestigia deprehendimus, laudaretur Artem, di ius Veri valde dissimilem esse talem casum uenio, Spero, his one os facillime autem ea res explicatur, si probamus

Sente illini a supra poSitani. Nec vero negaVel 'in eo. Iuod iis luidem l u is per Artemid0iuino iniue ni sentinia ad Strabonem

pei Venit, non iam inuin refutati hunc ipsius quoque illius libros legiSSe.

Sed haec hactonus de Timaeo Iam ad amnem ei viumque revertamur illiusque doctrina qua via ex ipsius libris de locis redundarit in Vergilii interpretis elicita nunc qua ramus.' Ne desunt indicia, quibus freti paulo certius ea de

re iudicare poSSimu S.

Animum velim advertas ad Aen. Vill b: 7. Agylia nil est Tufriue, a conditore Messu a u et ita, inscitiamin manu aliud est inditum no uen. Nam cum Romuni euntes feret cium interrogarent Agyllinos ure diceretur initus tui, us1 Ut Grumi, quid audirent i orantes et optinium ducentes, si

ris eos salutinent, diremunt tu quam salutationem Romani nonre civitati eryse pluarerunt et detrael aspiratione eam Caere nominamini ut dicit Hyginus in urbit Italicis. SerV X,l83.

De 0dem n0mivis veriloquio, quod ibi I nin Servius

3 Etenim ab ratostlieno am subulam prolatum esse vix crudiderim, immo eius quoquo mentionem x Ariemidoro flurasse probabile videtur Π. p. 159 Num ibi per Ephesium ratosthenis sententiam ab illo ad notulam aliive reiectam Straboni innotuisse ex ipsius verbis cognoscimus Num ipsum Servium armilis libros non volvisse omnes Consentiunt. CL ircliner de Servii auctu gravim. Flee is Suppl. 8, Ρ im Liuis l. l. P. 9 4. Diuitiam by Ora e

89쪽

- έ dedit . dia του χαιρει nominatum esse illud oppidum Ner neni is et gilii scholiastes laudavit vari onem. Schol. Veron. X, 83 p. 103 l Κ. . Varro putat Caere ρο- fidum Etruriae αPelasgis, cum sitientes inumtumium 4nizimet ab illo is do salutassent χαῖρε, atque ea causa id vocabulum π-pido aut in. Cf. interpolatorem Sem . ad Aen. X, 183. Sane ibi ab ipsis Pelasgis Caere vocatum esse Varro reseri, sed eum praeterea narrasse Agyllam, quin nomen a Pelasgis inditum esset illi oppido, a Tuscis Caere appellatam esse Dionysius

Nam cum boriginiam urbium catalogii. Varronis antiquitatibus exscriptum esse ipse i0nysius I, I dixerit, oppida ab illis una cum Pelasgis habitata ab eodem auctore eum dis dicisse consentaneum est.' Neque quisquam, qui Varronem noverit, mirabitur duas labulas eum ad illud veriloquium af

vimus, a Servio tribui Hygino, qui libarim scripsit de situ sive de origine urbium Italicarum. 0nstat autem illum Varronis studiosissimum fuisse multaque Varroniana per eum ad posteriuris aetatis scriptores propagata esse. Saepius enim Varronis Hyginique n0mina e0niuncta leguntur apud compi-

Quod ,Romunda ervius dixit pro I ικια, certe soli' iae errori tribuendum est. Idem, quod Dionysius, de Agnis caereo inius exhibet III, 51. Ubi ea quoque, qua praecedunt, ad Varronem redeunt. r. p. 38. y De Praenestis quoquo origine duas fabulas videtur narrasse. sy 75 3 Diuitiam by Ora e

90쪽

latores', ita, ut illius memoriam ab Hygino eos petiisse pateat.' vibus autem iis, quae de oppidis Italicis Varroniana Se vitis scholiis suis insensit, aptissimus locus erat in Hygini libro

laudato. Itaque etsi non omnia, tamen ea, quae ad urbes peditinent. Varronis framnent apud Scholiastam servata per Hyginum hunc Ssecutum S Se puto. Nec vero ipsi iis Hygini

opera Servium excerpsisse crediderim, sed id solum mihi persuasi illum vini fuisse ex iis, qui medii intercedunt inter Varronem et Servium. Mi autem quin iam ante Servium expilaverint Angusti libertum, nemo dubitabit. Ac recte mea quidem sententia

Laemmerhirtius l. l. p. 372 et 380 e Serv. VII, 678 conclusit eum ex eod8.10nte hausisse Ι ygini doctrinam itemque Ptolemaei et Catonis quoad quidem ad civitates istius orbis d scribendas pertineren, unde scholiastes Pliniana quo que -- cepisset, emnque sentem Vergilii quendam commentarium fuisse probabiliter coniecit Supra autem Sem . X let minii Varronisque memoriam iam in fonte suo una citatam legisse vidimus p. 793, i. e. ut nunc adicere licet, in ommentari illo ignoti auctoris, quem posuit Laemm Erlurtius p. 380.

Nec vero fabula ibi a Servi enarrata in Hyginum reserit

3 CL Ascon in is p. I K. Serv. Aeno, 277 Inteii l. VIII, 600. Macr. I, 7 cs. p. R. s. Interiis l. VIII ii3 p. 61 s q. . Quod cum ita sit, per Hyginuni eius Io li Rrroniana pervenisSO ad Vergilii interpretem iam re ipsa veri simillimum est nec refutatur a senientia, si quis improbaverit, quae disputavi de hiplici sabula a Varimne prolata. upra p. 73, 2 e Plinii Serviique coiisensu Varronem utriusque sontem fuisse concludere ideo dubitam, quod ad Caionem quoquo referri

posset EOncentus. Nunc idem do votio vulor naso. Quem etiam a litu expilatum esse auctoriani indi es ilia Pri . Ille autem etsi pemulta e Varronis libi η sibi ascivit, certe non omnia sua Ex eo ERLri Psit.

Itaque fieri potuit, ut et Plinius et Servius per Hyginum quaedunt acciperent, quibus concinunt, nec ea deprompta e Varronis copiis. Quare vel hae ratione o Plinii erviique consensu de Varrone auctore quidquam statuere vetamur. Verrium contra araeter antiquitates ullo opere usum esse, quo mutineretur chorographia, Mitis si uinius l. l. p. 535,2 reeie