Animadversiones in musei antiquarii LugdunoBatavi inscriptiones graecas et latinas a L. J. F. Janssen ... editas

발행: 1842년

분량: 53페이지

출처: archive.org

분류: 문학

2쪽

INSCRIPTIONES GRAECAS ET LATINAS.

4쪽

A DIADVERSIONES

Ex omni antiquorum monumentorum studio Mia Pars vix inveniri potest, quae majoris Ponderis atquo momenti, et infimioris utilitatis laude excellat, quam ea qua inscriptiones continentur. Non igitur miramur. Ex quo veterum monumenta tractari coeperunt, titulos praecipue magnam doctorum Interpretum hortem esse nactos, et librorum de hoc argumento scriptorum copiam Prodiisse; quod eo facilius tactum, quoniam inscriptiones semel Iecines aut descriptae Iit rarum tJPis vulgarihus exprimi satis commodo posse videbantur, et vel inscriptionum corpora, quae dicuntur, ita satis modico pretio cuicumque cupienti ad manus erant. Sed quod saepius fit, ubi rem aliquam ardore prosequuntur homines, ut incautius agant, idem in inscriptionibus colligendis quoque accidit. Incognitas et nova, Proferendi, nut congestam materiem Pluribus Militis completiorem reddendi studio abrepti, utrum tituli genuini an fiasi essent non satis inquisiverunt; quod damnum, ex Priorum negligentia natum, oditores posteriores, quibus omasio deerat monumenta ipsa oculis conspiciendi, quique nutum saepe fiasitatis suspicionem sus Perant, sua diligentia haud ita facile reparare Potuerunt. Uino ortum

5쪽

- 2 ut ingens inscriptionum spuriarum numerus genuinae antiquitatis auctoritate humumue receptus manserit, et altero Ηerciae fere opus sit, qui haeo Augiae stabula a sordibus purget. Talem laborem, Iiterarum, historine, archaeologiae studio utilissimum, in se sus Perat OLAUS RELLERM Anditis, qui anno superiori, irreparabili fore dicam doctrinarum clauatio, obiit. Interna quae dicuntur argumenta. quibus de iiiiiii veritate Judicetur, facilius investigantur; sed externa, quae Iiterarum formas. monumenti conditionem. et similia spectant, aut Prorsus Perierunt cum ipsis monumentis, nut non nisi Pluribus itineribus, magnnm Pecuniae summaemet magnum temporis spatium exigentibus, cognosci Possunt. Pualis hac quoque in re ErLL ii 3 13M Inus fuisset, docet O. IAII v in Spocimine Epigraphico in m moriam OLAI I ELLERMAAM nuPer edito.Alia ratio inscriptiones edendi. eaque posteriori tempora nclli Ihita, est ea qualiterarum t3pis diversis, ad exempla antiquarum Iiterarum formarum factis, ipsa archetypa quantum id fieri Potest, accurato exhibentur. Rectius ita de titullaetate judicium serri potest, sed generaliores tantum formarum mutationes exprimuntur: singulas vero Et innumero diversitates leviores ea ratione exhiberi commode non Posse, facile intelligitur. Praestat itaque tortia ratio, qua ipsius inscriptionis tamquam immo anto oculos Ponitur, additis in descriptionis textu, quae Ux sola tabula cognosci nequeunt, quaeque tamen ad Probo dijudicandum

monumentum necessario requiruntur: veluti do materio, ex qun monumentum

factum est, de ejus conditione externa, do loco ubi inventum vel unde advectum suit, cult. Tali modo qui Inscriptionum corpus edere velit, timeo ut enitores satis clivilem inveniat; sed qui pauciores secundum nrchetyPn noturnio exProessas exhibet, ita ut inscriptionum collectarum editor ejus libro lamquam tanto uti possit, certo bene do studiis meruisso Censendus est. Magna eo in genero laus Di Oreb - αιο αγγικῆ Athenis, quae, cura in Primis PITTAxisti et noti Migr. V. CC., indo ab anno IUT omnium inscriptionum Posteriori tempore inventarum delinentiones edendas curavit, ad HilaeograPhiae Ieges exactas vitae hoc autumno Prodierunt Musei Antiquarii Lugduni natavi inscriptiones Graecae et Latinae, ut Academiae Lugduno-ntilavae Curatorum, D. Amplissimorum, henevolum in literas animum ostendunt, ita et editoris, viri doctissimi diligentiam et industriam testantur, et nostra certo laudo non essent.

6쪽

Neque tamen quis exspectaverat opus illud a communi rerum humanarum fato exemtum esse . atque ita ab omni Parte perfectum et omnibus numeris absolutum. ut nihil corrigendum restet, nullaequo inscriptionum dissicillimarum et intricatissimarum lineolae, uti et Priorum editorum, sic et posterioris editoris oculorum Mim effugerint. Duae omnia eo magis, nuda mora interposita, indicanda sunt, quoniam universum opus et tabulae in Primis, magnam auctoritatem Jure meritoque sibi vindicare Possunt. Puum vero ipsorum monumentoriun inspectionem Ini facilius sit quism nobis, quotidie fere inter ea versantibus, subsecivis horis tabularum cum archetypis comparationem Instituendam putavimus, eamque si tanti esse Pateret, cum viris doctis communicandam, additis Paucis do ipso operis textu annotationibus. Puae fori se in Ephemeride Qiqua edi potuissent, nisi operis Latine scripti additamenta quoque eadem Iingua conscribenda Putassesmus, atque ita edenda, ut cum ipso opere quisquis ea sibi faciIo comparare posset. ordinem secuti sumus eundem quem observavit Inscriptionum editor. Antequam tamen ad singula transimus, quaedam monenda sunt de subsidiis ineditis. quae, in Museo antiquario servata, editori ad manus fuerunt, quaeque eo minus sunt reticenda, quoniam cum multis aliis, incredibuem Probant REDEAsri, virido deratissimi, industriam et doctrinae copiam, et a nobis in Epistola, quam de ipsius vita scripsimus anno IUS, Catiamo ejus hibliothecae praemissa, dise tis verbis non fuerant memorata. Levius autem quam Par erat, nb Inscriptionum editore indicantur tantummodo in Compendiorum scribendi iudico REUTRIsIi annotationes manuscriptae, nihil addito do harum natura ves copia. Quin et saepissime in ipso libri textu literam R, qua REUTRXsII annotationes manuscriptas indicat editor, desideramus, ubi omnino addenda fuerat. REMEDII certe n

minis mentio injicienda, ut quae hic jam bene scripsisset nut docuissest, ipsi quoquo vindicata apud unumquemque manerent. Ilorum m idiorum alterum continetur exemplari FR. OEDENDORPII omlionis,

ejusdem Brevis Legati PapE3naoExiani descriptionis, et TRW1Trai Auctarii Legati

PAPEFEROR IAM, Omnium in ununi volumen compactorum, ditissimis, ubemmisque R ELvrasII annotationibus MStia instructum, quae Partim accuratiorem inscriptionum Iectionem et monumentorum descriptionem sistunt, Partim quoque verbis et rebus illustrandis inserviunt. Praemissa sunt Plurima de monument I

7쪽

- rum Legnii Pa Prannoxxiam origino et satis; additur denique index uberrimus nominum Propriorum, quae in inscriptionibus memorantur. Aliorum subsidium est Si cimen Catalogi Mimei Antiquarii, quod RELvrasius. nnno I ineunte. usque ad Pg. Ss, tarma maxima, dictando Perduxerat, additis postea annotationibus et correctionibus nonnullis. Quominus autem opus absolleret. quod selectos utiquos discipulos exercendi musa inchoaverat, impediveruntium occupationunt Minrum multitudo, tum et insignia Murei incrementa. Etruscorum Praecipue et AegyPliorum monumentorum, quae vel collocari justa ratione non Poluerant, nequo igitur certo ordine disponi, nut nccurato oculis conspici et des,cribi. viano usque nil renuin, quem nominavimus, IS a in Mureo sorvata erant monuismenta, in sex classes distribuerat II RETRASI Us. uarum I 'continebat monumenta Orientalia, Aegyptia, qtano tunc paucissima aderant, et davnun: ad II et III mariis Grae ae et nonaniine monumenta relata erant, ita ut illa ectym gypsea antiquissimorum et optimae artis OPErum Gramorum contineret, ham vero statuas, Opila et opes, anaglyphica Graeca et Romana: IVM et Tu et sis monumenta sepulcralia Graeca et Romanu comprehendebant: TI denique classis inscriptiones orientales, Graecas et Romanas, quae Olim aedificiis. nliis es monumentis aditi-lao suerant, sed Jam Ipsaci mr so tantummodo Spectari Poterant. In Secunda quoque classe, quoniam alibi locus satis idoneus inveniri non Potuerat. artis opera minora, sigilla aenea et figulina, Tam nlinquo SuPellex collocata erant. In cntiaogo scribendo eumdeIn ordinem observaverat RECTE SIES, sed quoniam, ut diximus, ad finem i,erducere opus non Poluerat, classis sexta tota deest: eas igitur tantum inscriptiones alligit. quae, Sive in Suppollectile. Si vo in monumeniis sepulcralibus Ieguntur. In his omnibus nutam hoc egit ut Primum monumentum n urnio describeret, inscriptionem integram transcriberet aut verteret, saepe quoque de netate judicium serret, originem monumenti indicaret, et similia monumen in quae ni ibi seruntiantur, scriptores deniquo Citaret, qui monumentum ipsum aut ejus inscriptionem ediderant, In quibus OEDODonPri Descriptio et Maraxi Museum Teronense praecipuum Iocum oblivent. Ea nutem lino in m ce nitur Rrdvx3sii cura, ut scriptorum quae ad illud usque tempus Prodiernui, nullum lacido Iocum ab Inscriptionum editore citatum invenias, quem nou eum

8쪽

dem RRLvx Is ms . sive in alterutro horam o rum, sive in utroque MSto, J- indicaverat. quae a RRDTREsio in SP Imine illo Catalogi illustrantur. sunt:

Tertium subsidium constituunt apographa quae ipso manu sua RREv disitis fecerat, partim suppleverat et commentariis, Postea iterum relegendis et corrigendis, instruxerat. Spectant apographa illa oontractum Aeetonensium, Insor. Tah. I. et catalogum Pecuniae soIutae, Tab. II. Quartum denique subsidium, minoris quidem ponderis atque momenti quam tria Priora. haud tamen contemnendum, ipso asseri monumentorum index, Proulmonumenta Museo accesserant conscriptus, et hic illic REU RISII annotationibus subitaneis nucius. His praemissis ad ipsam Inscriptionum editionem revertamur. In dedicatione quae libri litulum Proximo sequitur. quaeque ipsa ad normam inscriptionis Exacta videtur, leges epigraphicae non prorsus observatae sunt. Signa enim din- critica a veteribus in fine vorsuum non addi, sed tantum inter singulas voco Poni Ient, ut hae n re invicem distinguantur; quali distinctione, ut res ipsa loquitur, in sine veratis non opus est. Levior est observatio, sed ea in Iibro Iaeogrvitiam spectante, haud omittenda.In Praefatione, m. et ineunte, agitur do inscriptionibus Graecis et Latinis monumentorum Aegyptiorum et Phoeniciorum. Ilaeo Potius Punica vocaverim, quoniam a viris liarunt rerum Perilis lingua Carthaginiensium et Phoenicum. et utriuSque populi literarum formae haud prorsus eaedem habentur. Sed quod Praecipue est monendum in usum eorum qui ipsi MusQuin adire non Possunt, spectat Iocum undo monumenia illa transIata sunt. Puno ad hanc classem res rutitur fere omnia, I C ERTIr cura, in ditione Tunetensi, Pleraque in ipso Carthamnis Solo sunt reporta, nullum vero eorum in s veteris Phoeniciae urbium

9쪽

- 6 - , ruinis ressum; quaednm postea n Consulo Neerlandim mercatorum res curante in urbe Tunetensi, coemta. Caeterum quod ad inscriptiones Latinas monuismentorum Punicorum nitinet, earum delineationem edidimus, Postquam Praelatio Inscriptionum Jam opis mandata suerat. Omnia nutem hujus Classis monumenta tempore OPPortuno edere nobis Proposuimus. Inscriptiones in tabulis ad mlaeographiae leges exaratae, In annotatione literis minusculis sunt repolitae, literne quae Prorsus perierant duobus punctis indic tae, et vocum decurlatarum notarumque expliciationes uncis rotundis, Iliterae

mutilae vel exesae quadratis inclusae svid. Praef. mg. T, S . Accentus Praeterea sunt additi et periodi signis dinoriticis inter se distinctae, quod in ipsis inscri lionibus non fieri satis notum quum sit. nihil dubii creet. Sed alia res est, ubi

ipsa vocum orthographia, quatis in lapidibus legitur, in textu repetito mutatur: quando T. c. Pro EI diphthongo scribitur ii; cujusmodi mutationes quum certo signo non indicentur, Iectores facile inducere possunt, ut eandem scribendi r lionem in ipso Iapido observari pulent, certe dubium relinquunt, utrum Pro p in lapido EI, H, nn HI legatur. Ita vh. o. in contractu Aeronensium Prius obtinet. alterum in inscriptione sepulcrali AdRELII Dioxyso oons , Tah. VI. n. I, tertium in alio titulo sepulcrali, Tab. VII. n. I. Meliorem itaque rationem Putamus, qua accurato inscriptiones, omnibus vitiis et quadratarii erroribus servatis, re-PQtuntur, addita secunda recensione, quan tituli textum ad communem scribendi modum redactum et ab erroribus Purgatum. intellectu faciliorem exhibeat. Metius Porro Iectorum commodis consuluisset editor . si inscriptiones omnes continuis numeris indicasset . quum idem numerus Jam saepius rediens, nisi simul labulae numerus addatur, in citando confusionem crearo Possit.

et aes

10쪽

TAB. I. Confractua exonentium, Pre. II-l6. Apographum insignis hujus inscriptionis BoRCTI Io mimrat RE UT EI SIUS, ADDO-tationibus instructum, ea conditione tamen, ut quum ipso titulum edendi consi- Iium cepisset. BOEC BIus in suum tantum usum apographum servaret. Ilio vero anno ISU, quo Primus Corporis Inscriptionum fasciculus publici juris factus est, ratus, ut videtur, RE E sinu consilium mutasse, inscriptionem edidit. Iteratam autem lapidis ins clionem errores etiam nurn nonnullos corrigendi Occasionem praebuisse ex novissima editione apparet; in Inscriptionis recensionem et Iunctam ei annotationem pauca tantum habemus animadvertenda. s. S. Litera vi in priori vorsus parte uncis non incIudenda fuerat, sed eadem utio ulterius, in vom των , post in uom in Erchetypo, Parte inferiori mutila est. D. M. Litera v in secunda voce x, uncis non fuerat includenda . quoniam in lapide addituri eadem vero litem in P vom ut et in P et ae, uncis rotundis includenda, non quadratis, quoniam in archetypo iisdem Iocis numquam isddita fuit; quod idein observandum de es In ae voco m. io, deminis, et in voce D. U.

recta igitur lectio uncis includi, aut certo error quiaratarii in annotatione indicari debuerat. Ceterum mirum, ab interpungendi ratione noxogim a discessisse editorem, Praeter minimum distinctionis signum, non nisi semel, In vs. II. alio majori usum. In annotatione Praeterea Bouxnii observatio utiliter addi potuerat, do voce*-ευονm Term 5 Pro e D ντασ, verbo potae subaudito, Postin.

SEARCH

MENU NAVIGATION