장음표시 사용
11쪽
- 8 quod ad ipsam tabulam attinet. In us. S. post m literam. lineis umbraticis Indicandum fuerat, lapidem ibi esse exesum: idem direndum de EP litem ejusdem versus. A; ultima ejusdem us. Illera a, uti et eadem litera. 2 , D. 22, nimialiterne A similitudine in apographo sunt delinenlae . Iineola transversa nimis ian picem literno adscondente. Paullo accuratius de ea inscriptione egimus, Praecipuo ut inde Pateret, verum esse quod supra diximus, inscriptionis textum repetendi rationem quam secutus t editor, suis laborare difficultatibus . etsi aliorum eorumque clarissimorum, inscriptionem qui ediderunt, virorum exemplo non Oreat.
fretum Pretentae Otrescies. Pre. I M. Ita. IT, Inscr. vs. Is, Pro moramdec legendum. ut in iPso lapide. Sinruodiis snam in caeteris quoque nominibus Ionica scribendi ratio servata est. Pg. IS, Inscr. vs. I. vox - nul, ut in IaPide, Ni κι- Scribenda fuerat. aut viii Nικί, uncis includendum. In anno talionis initio sermo est de domo Santhors liana prope Isin mum sita:
ed domus ea in viciniis pagi d senstar. ad viam quae Leyda IIagam Comitum ducit, sila fuit. Ibique lapis in ruderibus iuventus.
Pg. Is sino. dubitamus an sigium. quod ConSIMIs certo minus recte neMr domin te relatur, compendium sit vocum mm Ercirri c. Cur enim nummi nomen liuio numero Roti his junctum suisset, non item et reliquiR numerorum nolis, aei Ha sita enim accipiendum sigium saepius, in P inscriptionis v s. Prima vice. obvium . In vis. 35 . II et M Iiterno et III usurpantur ad duos, tresve stateros indicandum, ut recto animadvertit editor, sed est iste scribendi usus quo ipsa Prima nummi nominis litem ad unitatem exprimendam adhibetur. Sigium quo quinytie ictimici indicantur tidem H cum Pn vuto x secundae lineolaorocine annexo non credo inveniri. ubi vox ipsa Treu-α numero Praemittitur: hujus igitur simi exemplum ad alterius explicationem probandam adlegari recte non Potest. Conjecerat RELvx3sitis in annotatione ad apo'nPhum laPidis, non Te is sed i , Eanrque Iilernua notam esse Tini 'Eκατον, ut olim H, Pro m-roae, ita ut
12쪽
- s selo tuo composito numerus Mo significaretur. Assentiendum vero editori usire legenti, sed simo secundam illius vocis literam, e, inscriptam osso cum REUTRasIo Putamus; quod Propterea quoque necessarium erat, ne, nulla litem inserta, Postea ah alio simum addi Posset. quo Pocuniae summa soluta falso augeretur. Ipsa tabula accuratissimam inscriptionis delineationem exhibero nobiu
Monumentum hoc non Athenis sed In insula Dela inventum, et Psephisma Ath niensium, quod ex ea insula is noTTIEnsio huc transmissum esse indicat Musei monumentorum index, revem Athenis repertum, duorum vero istorum monumentorum notas errore permutatas fuisse, Primus conjecerni CLanissR, vir doctissimus, Gymnasii Nassario Tela viensis, quod IIarderovici est, rector. M ad textum restitutum, m. re, dubium videtur, utrum in initio versuum s. s. Io et II, Iiterae quae restituuntur, totum vatium Implere possint. s. et ineunte, in voce mi uncis quadratia fuerat Includendum, quoniam in lapido non Iogitur; et D. im uncus quaedratus Post vocem Isr=λ , ad finem ejusdem vergus est transferendus. In ipso inscriptionis a grapho Iinea transversa prioris T in nomino moremTnimis versus Iiteram sequentem est producta, in lapide exarata est ut in tab.
s. 5- nimium spatium est relictum Inter I titeram. r et sequentem A. D. 6- omissum est I in Particula MI
13쪽
Ad p :. EI, vs. II. Aominis Nενδίδωρα. ex Iapide votivo Athenis reperto citati, prior pars r te a Piraeico Dianae Cognomine, Benes e. derivatur. Posterior vero compositi pars quomodo ad Phoeniciae urbem Doram referri possit non video, neque eiusmodi nominis Proprii compositionis exemplum inveniatur. Meliora docere Poluissent nomina more Averum et ' mmd et, ex inscriptionibus sepul- ratibus Tab. XI. nn. I et 2; posterius praecipue . quod eandem sigmificationem habet atque D νδίδω , id est sinum Artemisia vel ilomum Adincitata. In n iissima inscriptione Graeca et Phoenicia, itidem Athenis reperta, Aere assimi, vertitur VI' et r. - --Π- . Proprie Seram deae rancti; rancte autem Phoeuicio. rum eadem est quast Artemia Ap aio, dea Naturast II SCR. 3. Pre. 2 2S.I'g. 2I. In va. ae inscriptionis textus, Secundum rationem quam editor adoptavit, pro 'Adie me scribendum fuisset Ideuerriti=; omissum praeterea et hio et in ipsa labula punctum discriticum, quod in lapide post v em A IUm est exaratum: quodque ipsum argumentis ac dit, quibus inscriptionem Spuriam e e probetur.
Pet Ea ineunto. Reliquis, ex RECTEAsri MSto petitis, addenda fuisset ex eodem vito inseriptio tertii nuntini AATinoir AMIANOΣ ΩΚ OMΗΣ , quem citavit
I RETRASILs ex nocti II opem in v. Alirim is n. I, II. 2. Pg. MI, et VI. m. Iis . Fon enim nrnu Exsius ad exemplum alterius utrius suspectorum AATinoi nummorum inscriptionem inclam, sed ex duorum inscriptionibus compositam
putavit, ita ut prior pars ANTINOOS MAPll AAm OPEra Tm ex Hiero
nummo, Potita fuerit, Posteriori vero, AMIANOS moaoMΗΣ , tertius nummus occasionem Praebuerit. Quae omnia, Praecipue si cogitemus. in lam Parava inscriptione literarum confusionem, vetustiorum formarum imitationem, et tot quadratarii errores ferri non posse, inscriPlionem manifeste salsam esse Probant. Accedit quod ipsa lapidis snpersicies novitatis speciem Prae so fert.
14쪽
- II Issc . 5. g. 25 , 26. Praeter rationes quas editor adtulit, ipsum quoque urbis Am P-tiacae nomen, quiae Mo Iegitur, suspicionem saIsi latis augere potest: ita quidem . ut si reliqua quae citantur monumenta, simili inscriptione instructa, eodem modo h lus urbis mentionem faciant, omnia spuria habenda videantur. Aita liniudicari BART Us censuerat ut putat PLACENTI Itis; sed urbs ea numquam niam; .uoue, verum Ne diu notivis vel meu Dinc nomine innotuit. TAR. V. D. I. D. 22. In inscriptionis recensione, vs a In metetmin; uncis includendum fuerat, aut inter erratores quadratarii memorandum, in lapido ETEPTIMIU
De artifice, qui In inscriptione memoratur haec annotavit m RasIns: AGMIasa ejusdem fortasse aetatis ditque illa qui fecit eximiam statuam Glacitatoria Bor-s 'esiani. vd. C. FRA ad migreM. Ηlat. ML VI. G. M. T. II. p. VI. Ad ea quae Tu Warraris de Aristandro dixit, vitans Praxam et Pausanisae Lib. III. P. 2M. haec adscripsit REUvrasios: s P. III. 2M M. ΚΓΗ I , sed nusquam invenio Aristans cirum a Ponto memoratum. Caeterum hio ARIsTANDER PARI s PAUSAM A R Dona Potest eme Idem ac noster Antisano a Scopag f. Parius. Ilio enim vixit tempores Romanorum: illo vero videtur tempore victoriae ad Aegos Potamos vixisse., Sic enim recto Padsaaraia intelligi puto eum UMMO, Ant. Ausa. I. p. M. et BECL. ArchaeoI. p. 82 bi quo modo hac occaAione cognoscimus duos quoque . AGAsras Ephesios, hunc nostrum M MOPRILI L et alterum Glacitatoria auctorem, , Dosi TnRI f.
In ipsa tabula, in ri litera A. D. I' Inscriptionis, lineis umbraticia indicandum fuerat lapidem ibi esse exesum. si
15쪽
I 3sen. 2. Pg. 28. In descriptione monumenti omissus Ennis qui pone puerum cernitur. Caeterum totum anaglyphiam oli Pessimum Iahorem suspoclum RE USIo videbatur. Suspicionem quoque movere possunt inusitatum Pueri capitis ornamentum, et in inscriptione forma literae E , quae in monumento inlis est qualem in lah. nostra n. 2sexhibemus.
Accurnia lapidis inspectio nos docuit primum versum inscriptionis legendum esse: AMEAN Om Em:. 'ADIανδρoc /ών ξένε, ALMODER quitiem o AO ea, est nomm immm . Vox A , priori loco In versu sequenti Posita, omittenda fuerat, quoniam in lapide non legitur. In ipsa tabula finis us. I corrigatur veluti in tabula nostra n. I delineavimus: in lino vs. Inpis I, non literno L Partem servavit: correctam detinentionem exhi-hemus inh. nostra n. : L, ultima versus litem, Periit. Palei Qx priori correctione. promiscuum formarum C et X usum in hoc lapide non observari, illam vero lil eram conflanter et in fine et in initio vocum usurpari: litera E minus recte lecta editorem in errorem duxerat. I sCn. d. Pg. D. Primum versum, qui in lapido Pericrat, Jam eodem modo reStituendum censuerat TR WATLatis, aPProbante II Edvrdisio in Specimine Catalogi MSto. In inscriptionis delinealione quae restant duarum priorum literarum TI, in
Temo ordine examin sunt, comP. tab. nostrae n. 5. Primam versus X' Iil eram et Posteriores ejusdem versus literas, ut et Primam versus sequentis, in tabula uostra, tin. G. T, S, nd archelypum correximus. I sCn. I. Pg. M.
16쪽
- I3 INSCR. 6. mg. 2s, M. In marmore quatuor posteriores literno D. exaeratae sunt, prouti in tabula nostra n. s eas delineavimus; de Iitera n nullum est dubium, quapropter obserivatio m. 3o, de sculptoris errore o Pro iv exarantis, melius omissa fuerit: alium vero errorem commiserat sculptor, in fine nominis I omisso: qua propter tinns ultimam literam. A, postea syllabum in addidit; cujus correctionis lapis certim
Idiscn. T. Pre. do, 3I. In repetito inscriptionis textu verborum ordo est immutatus, In Iapide enim ita Iegitur:
Ounx3 a Pius, ut docet RRdvR3sIds in annotatione MSta ad hunc Iocum, postea melius vertit et APOLLO Itis M victoria eandem explicationem suam quoque fecit Rae rasitis, qui melius quam reliqui, retiarium in lapide agnovit, eademque ex Antiquitatibus Uerculanensibus, CAYLUsII opere et Musco Veronensi Ioca cit vit, quae o Inscriptionum editore sunt allata. Caeterum ratatac scribitur pro aera , quod errore Pro νικησα; videtur Positum. In ipso monumento M in nomino APOLLONII formam habent quam in tab. nostra n. Io exhibemus, quaeque ad cursivam scribendi rationem Propius accedunt: M in sine ejusdem lineae formam habet, in lah. nostra u. II delineatam. INSCR. S. Pre. II, 32. Cippum. de quo agitur, malo ex duorum diversorum lapidum sepulcralium partibus esse compositum, Pluribus Jam docuerat Rxuvxxsius in annotatione MSin MLegati Papenbroehinni Deseripi. Monumentum est in conditione Permansit, donec monumentorum sepulcresium dispositione initio hujus anni immulata, cipporum fragmenta disjuncta sunt. In priori, quod cippi superiorem partem essicit, tres coronae mulptae sunt, quarum non duae tantum, sed unaquaeque vocem o M oc inclu-
17쪽
- I dunt: quum autem iduo tantum defuncti, APOLIamus et Lysis, in inscriptione memorentur, statuendum tertium in aliae inscriptione, fortasse in inferiori cippi parte, nunc Purdita. nominatum, et ad hunc tertiam coronam referendam fuisse, ipsius nomine majus spatium eximente . quam quod sub en corona relictum erat: aut, qune est conjectura RE U sII. artifices solitos fuisse Plures ejusmodi cire Acul re eosque venales Proponere; hunc autem n trum tribua defunctis proprie destinatum . duobus tantum Inserviisse. Secundum et tertium 'O δῆtioc, in Inscriptionis detineatione omissa. exhibemus in tabuIa nostra, nn. 12 et I TI3son. s. m. m. Monumentum Allon EsTaavan Roaevi Rasitis emit a GaDPIo. Mercatorum Consule Austriaeco Athenis. Monumentum quod ex Nuncio Archamimico, Ephemeridi Literariae Iuncto, ah editore cItatur, non est fragmentum marmoris svulcralis.
iuretum certo ex adversa iis meis videsis, sed stela Permagna cum aetomate, i mus Mamrehum magnam cum nostro monumento similitudinem habere videtur. A dextris sedet Allon STRATR. ejus gremio adstat Puer aevem manu tenens, ante enm famuIa cum cista, ex qua Aneumra1TR dextra Pannum Rut ornamentum
aliquod sumere videtur. Inscriptio vero non in aetomato sed in inferiori parte telae legitur r
InscR. Io. m. M. Quod ipsius monumenti descriptionem spectat, I EuvR3sItis dam idem monuerat de Pariete, ab utraque capitis vIri In Iecto cubantis Parte, foramine instructo . ut corona inseri posset; idem columnas quae pone cubantis Iectum conspiciuntur
Utrum porro in priori inhula in pariete. inter parastatas tuas clypeus rotundus
eum duphua hastis decussatis, ut Onnaen apium correxit RRETE SIEs, m clypeus tantum cum gladio cernantur. nobis non constat. Sed in enumerandis tabulis eris rarit editis; in nultima enim supra cubantis caput, non in ultima, equi fre-
18쪽
- IS nati protomo oernitur; in secunda, tertia et ultima tres mulierum prolomae quas parcns potius, quam mulieres Pilis Iudentes aut defuncti servas vocaverim.Parma aut Musas agnovit Rao L-Ilocurern in Memoires de I A d. n. des Inscriptions et Belles Iettres. T. MII. m. 6'. note 2. Docem qui Iecto adstant viri et mulieres argumento Aunt, in inscriptione diversa nomina propria memorata fuisse eorum qui drogeni defuncto monumentum Posu runt. IIorum tamen nominum unum tantum superest integrum, alterius, fortasse. --brae aut 'Ano v v ut conjecit REOTENSIUS, extrema tantummodo pars serivata est. Ita ora,c dialecto Doricae dicitur Pro D Oremis, ut vh. c. A mc prouectetic, cf. MAITTAtRR m. IV, Estque ille verus casus rectus nominis defuncti, qui profreto ΚT OV et appellari numquam potuit. Posuerunt itaque monumenis tum PIM RS, CEDROGENES, et CT DROGMI Aemi, id est . ut recte interpretatur editor, 'nem. CEDROGENEs qui in Priori vergu memoratur, fortasse defuncti filius fuit. Alteram interpretationem, qua Secundum eandem din- lectum Doricam WA γε-- Pro ΚυδρηεHoc positum sit, atque iri nomino Proximo anto dente Crvnocreis filius indicetur, hio minus probandam putamus. Hi autem nomini defuncti elarcia vel linistris originta significationem inesse
quisque facile intelliget. TAB. VI.
AsCR. I. m. M. Raenvg3sius, aliquando inscriptionem falsam raso suspicatus, non tantum Postea sententiam mutasse videtur, sed certi Mime mutavit, ut Paret ex Specimine Catalogi MSto, ubi, ut et in annotatione in margine TR WATERI Auctarii. similes ex CL augir Traveis. citavit inscriptiones duas, in Tractaeo repertas, easdom quae ab editore indicantur. Caeterum annotatio ad duos PostuHoros inscriptionis versus, iistam fero verbis, si citationem ex Fasi xii opero excipias, Imitur apud TR WAT ad n l. o. In delineatione inscriptionis. versu M omissum est Punctum macriticum, quo M ab MPI Alia separatur; in fine ejusdem versus Post I su rest inferior Pars litorae A, unde Patet editorem minus accurato in textu repetito legisse oo AH in
19쪽
In inscriptionis delineatione Iilem vi in fine Primi et iterum in principio sequentis versus, major quam in ipso IaPide est exhibita; vid. tabula nostra M. Id et Isi: A quoque illud in lapido sibi Proprium ha t. ut sinistrum crus curvetur
aliquantulum, et supra alterum emineat, vid. in h. nostra n. I6, quod Praecipue locum habet in inscriptionis versu. Utriusque autem I iterae forma ut et literneia et a ad cursivam quae dicitur Scribendi rationem accedunt.
IASCR. I. mg. 35 , M. In textu repetito melius, veluti in ipso lapide, scriptum suisset
duobus versibus. In annotatione us. d. bubulci caput mutandum in bovinum nuthoris caput . In delinentione denique inscriptionis observandum e literas Priorum duorum versuum dimidio fere majores delineandas fuisse . quam quae secundam inscriptionem in media urn constituunt: in secunda hac inscriptione I versus P nultima litera. duo O in P et uItimum S in m versu formam habent quam inlabula nostra nn. II, Id et Is exhibemus; in tertia inscriptione. in basi arae, litem C. secunda vice in I versu obvia, literae G sere formam habet, vid. inb. nostra n. D; Post CA denique Punctum diacri licum est omissum.
20쪽
Ilisca. d. m. 3T. au venis in anaglypho non vasculum inundit, sed, ut AEdvrasIus quoquo vidit, aviculam dextra tenet. INROR. S. m. n. In tabula prima inscriptionis It tera minus recto est delineata, in lapido exaratur qualem in inbuIn n tro n. re exhibemus.
Puer uvam dextra Protendens, Plures uvas aliosve fructus in sinu gestat. Servus vero non dextra, sed Sinistra uvam tenet. Coronae supra capita Dromsii
et Dion Ar, reviptae sunt in ZOPhoro. Prius A inae inscriptionis versu, in Iapido formam habet Tab. nostrae n. 22; Penultimurn o exaratum est, quasi sa MuIpere voluisset sculptor; vid. Tah. nostra n. 23. IlisCR. T. Pg. 38. Duas literas in fastigio stes ma raso supplendas, conjecerat REtivg3sIus in ocimino Calia. MSto. Anto EVLu in P versu nihil desisse, idem annotaverat quoquo ad Legati Papcnbr. Descript., addens nomen illud pro VIo scribi. Eandem diphthongum Pro I longo usurpatam vidimus supra, in APOM.οyri Inscriptione SepiacmIi, Tab. V. Insor. T. In anaglyphi descriptione addendum, praeter ea quae memorat editor, in scrinio, Pone Sedentem muIierem, mrni quoque cistam. In Iapide prima Isiae nominis Istera exarata est ut in tab. nostra n. 2i exhibuimus. Sculptor malo S pro B inciderat, quod deinceps corrigora quodammodo conatus est. I son. g. m. M. Anaglyphum explicans in errorem ductus est oditor, quoniam DI MIs nomine, in secunda inscriptione, mulierem indicari Putavit; est aulam viri nomen, moγενησ, ut liguugures quoque accepit in Speci inino Catiami MSto, et Probatur viri imagine, qui cum sorore et talara femina velata, sedente stanc matrem esse conjicit