장음표시 사용
31쪽
merito, quas sperare studium. tergiversationem sibi fieri. et divina clementia, quod. pericula ad cognitionem. unde gaudeat. Inter hoc itaque. simul dedignatur. posse episcopum nominari. audita Voce. 342.
disciplinae tenore. 346. D. sum consecrationem. 348.
Datemitati tuae committimus. abb.
glorioso comiti Andegavensi. abs.
merito queas sperare, tu dium re tergiversationem tibi fieri. et mira clementia, quod. pericula ad agnitionem. unde gaudebat. Intor haec itaque. similis dedignatur. R. posse esse episcopum. audita morte Nar α -- de coniectura margini adie- est id, quod i md legitur. mr inuae eoniecit nece. ecclesiae rex provideatur. nedum tantam. hoc non oportuerit. illum et praeterita. aut demum. de disciplinae tenore. sui consecrationem. suum quibusque. Μali indictione quarta. etiam sodrum. quoniam et illorum. nostro servitio. Vrisigothorum gloriosis regibus . et A. Desi esurre Inge of L. VIIL p. IL Datemitati tuae remittimus. praephatoris e praefato -- tecessori. temporis supportatus. infra praefixum spatium in tentationibus.
32쪽
abs. B. 3b9. C. 360. A. 361. B. 363. A. 363. B. 364. D. 366. E.
370. A. 372. D. 443. C. 461. D. 462. D. 468. D. 468. E. 469. B. b04. D. 506. A. 506. B. 507. D. 508. D. 509. B.
christiana religione. ut de reliquo.
diligenti excusSione. DoL militibus aeruannensi- . bus O. ipsius ita. nimis ad singula.
fautores contumaciam. Dominus, i.
communicaverint vel in militia saeculari servierint. ecclesiae esse iudicavit. praeteriti mensis. ido legatus.
sacramentum domino. et omnes sancti. pro Vita tua.
aedificavit ecclesiam. pars iniusta desistat. prohibemus. Item. Ἐν quoniam.
auctoritate anathematis. habendum impedient. de manibus laicorum. Decreta quaedam in hac synod facta multa enim desiderantur, quorum tantum tituli habentur.
christianae religionis. ut et de reliquo.
diligenti discussione. De O. ipsius vel vita. minus ad singula.
fautores contumaciae. Dominus Deus, i. comtunicaverit vel in milicia saeculari servierit.
ecclesiae esse adiudicavit. praedicti mensis. idem legatus. N. sacramentum iubente dom-
inter omnes Sanctos. pro Vice tua. Raedificavit ecclesiam suam. pars iniusta resipiscat. prohibemus. Et quoniam. auctoritate ab anathematis. habendum impedierint.
de manu laicorum. Decreta in AEadem synodo facta. b09. E.
comprobantur. infirmas et comprobantur, irritas 'ius
soriptum est irritas. 510. A. possit, si culpis. possit, culpis. 510. A. et recognoscat se recognoscat se.
33쪽
577. B. 577. B. 587. . 587. E. b88. D. 588. D. 588. E.
imponat, interdictum sempiterni principis. diversarum regionum et provinciarum. fidolis er beato Petro. non ergo in ad retinendum iustitiam portaVit aulici et vulgares. non fortuito, sed vestra potestate cadet. Confundatur. pontificatus vero Gregorii septimi anno octavo nondum exacto, praesidente. Henricum quoque dictum regem ei. persecutio impedivit. porticu muros surripuit. Henrici in urbem vellent. prout cuique licebat. praestrinxisse sufficiat.
imponat vel interdictum. sempiterni principit. diversarum provinciarum. fidelis ero et oboediens beato. Non ero in re ad tenendum. iustitiam portaverit. aulici etiam et vulgares. non fortuitu, sed vestra ο- testate cadet, confundetur. pontificatus vero domni Gregorii septimi papae anno octavo, praeSidente. 'Heinricum quoque et, persecutio praepedivit. porticus muros Surripuit. Heinrici urbem Vellent. prout cuique libebat. perstrinxisse sufficiat.
En quadringentae fere emendationes, qua ipse eodex Vaticanus suppeditat. Verum enim vero in rariSSimum errorem induceretur, qui sibi persuaderet, in emendando Registro id solum agendum esse, ut quam accuratissime velut ad litteram ipso codex describeretur. Licet enim antiquitate excellat et aliis quoque nominibus libris adhuc cognitis longe Praestet, tamen minime ab omnibus partibus pro persecto et absoluto habendus est. Id enim iam lim in priore com-m'Natione mea in dubium vocabam, num integrum Regi-
34쪽
sua canonum laudet p. 70 et 75 ex septimo libro, qui in Vaticano supra ep. 28 non progreditur. At fieri potuit, ut Deusdedit errorem aliquem in numeris indicandis admitteret. Sit ergo integer Vaticanus, aliis tamen vitiis iisque gravissimis certe abundat. Nam a pluribus, ut primo obtutu patet, exaratus est librariis Bantinis' nisi fallor monachis, qui neque eadem arte neque pari diligentia scribendi utebantur. Quam ob causam alia satis emqndata, alia mendosissime scripta sunt, neque orthogruphia sibi constat, atque alibi in aliis offendimus vitiis. Vel ipsos librarios nequaquam fugisse videtur, quam saepe in munere lapsi essent, cum permulta in libro, quem consecerunt, aut expuncta aut suprascripta aut alia ratione correcta videamus. Multa quidem sic ipsi iam correxerunt, sed non pauca intacta reliquerunt, quae emendatione non minus indigerent. Quare Caratam et editores, qui eum sequuti sunt, optimo iure saepenumero codicis lectionem mutasse supra dixi. eque ob alias causas reprehensione mihi digni videntur, quam quod modo optimas codicis lectiones temere repudiaverunt, modo corruptos locos, ne periculo quidam emendationis facto, pro incorruptis Venditaverunt. Itaque non satis est Vaticanumquam accuratissime describere, sed danda editur opera est, ut lectionem eius certa via et ratione castiget suisque coniecturis verba Gregorii in integrum restituat. Errores, quos in Vaticano deprehendimus, meo iudicio inquatuor innino genera describi possunt. Primum quidem
saepenumero terminationes verborum confusae sunt. Praesertim notam litterae omissae librarii perperam adhi-I monasterium Bantinum, in Apulia situm, ipsis Gregorii VII temporibus conditum anno 107 ab hoc papa impetravit privilegium, quod codici Vaticano praefixum est. Consecrata est ecclesia monasterii anno Ios ab Urbano II. is in Reg. p. tr. 4b7. Dj0jtjgod by IOOQlC
35쪽
buerunt, modo omittentes, ubi ponenda erat, modo non suo loco apponentes Sententias sic vitiatas, cum haud disificiles sint ad corrigendum et levi extremae syllabae vel littera mutatione plerumque sanari possint, maximam partem iam Caras a mendavit. Alterum genus est mendorum, quae similitudine quadam vocabulorum prosecta sunt, ut aepius no8ter et ve8ter, vobis et nobis, alia similia permutata invenimus. Haec imprimis Harduinus homo emunctae naris,
feliciter indagavit, et plura egregie expedivit '. um in numeris vel notis chronologicis reddendis nonnunquam librarii errarunt. Errores sic admissi, si ex ipso ordine litterarum cognosci possunt, parvo negoti corriguntur; in aliter, res est desperanda. Quartum denique genus parum adhuc observatum est, quamquam frequentissimum mihi videtur. lurimas enim, nisi vehementer allor, lacunas Vaticanus habet, vel singulis vel pluribus verbis omissis. Quod cum vel ex eo coniici liceat, quod tot verba suprascripta sunt, multo tamen manifestius fit ex ipso sententiarum et verborum nexu. Sic iuramentum Bertramni comitis Μ. 350 B. Vaticanu in hunc modum resert: Ego B etc. ab hac hora et deinceps tibi domino meo papae Gregorio et cunctis successoribus tuis, qui per meliores cardinale s. Romanae ecclesiae suerint, credideritis, in dampnum vestrum me sciente non manifestabo. Nonnulla excidisse, quis non videt 3 equo inrassam fugit, qui lacuna bene explet iuramentum sic edidit: - . R. ecclesiae electi fuerint, Iidelis ero, ut quicquid credideritis etc. a quoque praetermissiones et Carassa et Harduinus hic illic notaverunt, sed maiorem tamen numerum
locoro hoc modo vitiatorum eos parum curasse opinor'. 2 Placet etiam ea emendatio, quam Hartvicus Floto ad ep. 7 libri primi
Μ. 120 C. proposuit, tempore antecessoris vestri, non Ouri scribendum esse docens. sita Heinrici IV. a. I. p. Iob. 3 cum expuncta quoque multa in Vaticano esse supra retulerim, su-
36쪽
omnibus sententiis vel verbis una alterave ratione in Vaticano corruptis hic acturus essem neque in iis omnibus immorari licet, quas de coniectura sanasse mihi videor. Verum viros doctos ad has res investigandas curiosos aequi bonique consulturos esse spero, si nonnullis exemplis viam
paulo distinctius doceam, quae mea quidem sententia ad lectionem codicis emendandam instituatur portet. L. I. p. 11 Μ. 6M ). Quicunque ergo Sive spe huius vel timor illius in tempore temptationis ab his, quae recta sunt, deviat, nec sperare in Deum nec divinarum eloquiis scripturarum se adhibere manifestat. Sic Vaticanus Carata pro adhibere scripsit adhaerere. Neque tamen dubito, quinante adhibere exciderit idem. L. L p. 17 M. 74 B.). Fratrem vestrum attentius hortemini, quatinus legatorum nostrorum monitis debitae obedientiae aurem inclinet et quicquid iustitiae sibi suggesserint , vel ex iis praeiudicio pergravari, nulla sibi ab hac ecclesia audientia denegabitur. Plura librarius Vaticani omisit, lacuit post suggesserint uelicta. Sed Carata
spici non abesse videatur, quin librarii id quoque saepius admiserint, ut Gregorii verbis sua temere admiscerent quod haud dubie nonnunquam factum est, sed plerisque additamentis iam in recognoscendo libro deletis pauca reliqueriint nobis expungenda. Exemplum deprehendimus in inscriptione ep. 2 libri II. Μ. 289 A.), ubi in Vaticano haec leguntur: Gregorius sic Lucensi clero et populo exceptis his, qui non communicant neque consentiunt communicatis salutem etc. ,Εxceptis expuncto, mi bene se habent; cf. L. V. p. et L HX. p. 8. Carassa certe aliter locum expedire studuit, cum in hunc modum ederet: qui communicant atque consentiunt. Item
37쪽
- 33 verba quasi integra typis exscribenda curavit, neque editores, qui eius recensionem repetiverunt, praetermissionem animadverterunt'. In hunc sere modum locus supplendus videtur: , heiae. Quodsi erimeri vel ex iis praeiudicio pergravarietc. Num praegravari corrigendum sit, in medio relinquo. L. L p. 20 in 7 Α.). Quanto melius tui sanguinis effusoris totiusque sui generis et patriae mores et vitam novisti, tanto melius, quibus modis et quibus lacilius cogatur, consulere nobis poteris. Sic editores, Vaticani verba reddentes. Sed excidit ante facilius rationibus vel simile vocabulum. L. L p. 30 in. 86 B.). Unde apostolica te auctoristat admonemus, ut clericos tuos, qui turpiter conversantur, pastorali rigore coerceas et, quod Romana ecclesia testanto decim inditia clericorum statuit, neque gratiam neque odium alicuius considerans constant auctoritate in ecclesia tua praedicando exerceas. Haec est lectio codicis Vaticani Manisest ver pro testante scribendum est: te adstante. Considerans cin editione Mansiana per errorem omissum est.
L. L p. 63 in 10 B.). In hoc autem, quod sub distion tua Romani ordinis officium fieri studi et iussionibus
tuis asseris, Romanae ecclesiae te filium ac eam concordiam et eandem amicitiam te nobiscum habere, quam olim reges 'spaniae cum Romanis pontificibus habebant, cognosceris. Excidit praestas vel praebes post filium . Neque scio an Gregorius scripserit: tu nobiscum . L. L p. 70 Μ. 114 Α.) Iustitiae per omnia, cum
4 odem modo L. n. p. IV Μ. 27 Α. post ut illud integri fere versus lacuna in Vaticano relicta est, quam editores notare supersederunt. Nec non in Concili Vaticano V. Μ. 507 D. spatium inane invenitur post constantinopolitanus imperator, ubi nescio qua nomina librarius praetermisit. 3Dj0jtjgod by IOOQ le
38쪽
opportunum est, in modo insudare ne desinas. Sio Vaticanus Editores situ modo insudare non desinas. Corrigendum est: ,omni modo insudare ne desinas. Eodem loco. Haec ideo, harissime, tibi inculcavimus, quia inter reges te solum habemus, quem prae aliis diligere suprascripta credimus. Fortasse emendandum est supra semiptam celtatam. Conseras haec initio eiusdem epistolae: Absque dubio credimus te ex corde matri tuae sanctae Romanae ecclesiae adhaerere eamque totis viribus,
ut debes, diligere. L. II. p. 32 Μ. 150 D.). Tantis dilectionis amplex, bus sanctam Romanam ecclesiam et nos sui debit te dimgere putamus, tanto dilectionis servore in suo et nostro amore te debere servere, ut nimium sit nobis haesitare, quin apostolorum limina, si tibi integra adesset facultas et libera, visitares. oro nimium Gregorius, nisi fallor, scripsit:
L. H. p. 49 in 162 ). Sed quia non est pretiosa
laus neque sancta oratio cito impetrans in ore peccatoris, cuius est vita laudabilis et actio saecularis, rogo, ut eos, qui merentur audiri pro vitae meritis, vigilanti cura rogites, ut pro me Deum exorent. Haec, ut in Vaticano leguntur, se nequeunt. Ἀdiice vis post vita . L. V. p. 50 Μ. 163 B.). Caeterum quod nos de causa Aragonensis episcopatus et consuluisti et te quodam modo velis significasti, diu et multum volentes et cum filiis sanctae Romanae ecclesiae pertractantes, incongruum fore pervidimus. ἡDiu et multum volventes scribendum esse, nemo non videt. L. H. p. 54 Μ 16 C. hQuem olim omni ossicio privatum, reddita sibi sola communion ecclesiae, multis minis ac precibus contestati sumus, ut procuraret habere pacem vobiscum, redditis et restitutis, quae abstulerat, cum aqua monisterii sis' et spem maioris beneficii dedimus, si mandata servaret. iocum valde corruptum Harduinus emen-
39쪽
- 35 dare conatus est scribendo securaque monasterii et spem etc. Sed ne sic quidem omnia bene se habent. Scribendum esse, puto eraram antiqui ministerii. inisterium est territorium episcopatus, quo sensu in aliis quoque epistolis Gregorius
Eodem loco in. 167 D.). Dabimus etiam peram, ut omnes fideles sancti etri adiuvent vos in expellendo lupo et ordinando pastoro, qui res vestras diripuit. ordinando,
non ordinando Gregorius scripsit in D Cange V. Xo dinare. L. V. p. 57 in 170 O . Deceret tamen vos matrem vestram, esulanam videlicet ecclesiam, quae non peccarit, immunem custodiro et vindictam peccantis detrimentum confusionemque minime convertere deceret etiam, ut, quos miserabilis paupertas et ruina ecclesiae vestrae compatiendo non tangit, verecundia saeculi et infirmata et omnino contemini habita quaestio vestra silentium imponere debuisset. Εditores po3t peccantis addiderunt , sed adiiciamus necesse est in ecclesiae rio infirmata infamata haud dubio scribendum. L. H. ep. 58 Μ. 171 Α.). Quapropter susseaganeum tuum Noviomensem episcopum per te conveniendum esse censuimus et de tanta perversitate, si ita esse constiterit, severius increpandum ac subinde admonendum, immo etiam compellendum, ut canonum statuta sequendo ecclesiam resectensem, quae tanto tempore possedit sua expoliatione, sine morare- inducat. Ante uam emolitionem coniicio ad ea respiciens, quas initio litterarum enarrata Sunt.
L. H. p. 67 Μ. 177 .). Sed ut ea, quas dilectioni
tuae iniungimus, compendiosius emcaciusque prosequaris, cum fratribus et coepiscopis tuis concilium te cogere suademus, in quo, quam maximo poteris clericorum coetu congregato, leges canomoas et sedis apostolicae auctoritatem
40쪽
tuamque et constatrum omnium patenter promulgabis. moririge auctoritate tuaque omnia recto se habebunt.
codex Vaticanus. Sed epistola scripta est XV Kalendas mil. s. epistolam subsequentem Carina omnesque editores sera Kal. , quod non aliis praesidiis, sed negligentias primi typographi aut amanuensis Carinae tribuendum est. L. III. p. 7 Μ. 192 D.). Sed quia desideramus non
solum vobiscum, quem Deus in summo rerum posuit culmine, sed etiam cum omnibus hominibus pacem, quas in Christo ost habere usque suum unicuique observare, cupimus summopere corde et animo adhaerere. anifesto postissummopere excidit aliquid, fortasse honori vestro quamquam etiam regno, commodo vestro, alia serri possunt. Eodem loco. Quapropter bonam concepi fortunam, quia hanc nostram, immo totius ecclesias causam, religiosis hominibus coepisti committere, qui nos, non nostra iniuste, diligunt et, ut christiana instauretur religio, suam intentionem requirunt. arduinus coniecit: solam intentionem. Sed ne sic quidem omnia apte quadrant. Sincera intentions scribendum videtur.
L. ΗΙ. p. 8 in 193 Ε.). Nam de illo quid dicendum
nobis est, qui, dum honorem eiusdem sedis nefandis affect re desideriis, quod iustitia sibi denegavit, sacrilega vi et armis invadere ac diripere non pepercit, quem ambitionis culpa, quam deserere noluit, usque ad iustam dampnationis tuae perniciem traxit seDampnationis suae scripsit Gregoriusdsmodes rid agens, non de edaldo. L. m. p. 9 Μ. 194 Ε.). Notum vobis esse deIedaldo Mediolanensi clerico. Sic Vaticanus Carina addidit post
sevobis : volumus malim credimus.
Eodem Deo Μ. 195 Α.). Quod cum per quosdam fideles nostros nostram requireret amicitiam. Qui corrigo.