De usu praepositionum apud Homerum

61쪽

ratione interpretari velim B. I, 6o. Item II. Lam. Od VI, etor. προ Διος, tinter Eini spe, uter dem Schinaee. Ex eodem fonte manare videtur structura verborum ὀμνυμι κ λ. πρός πινος Mi HI I, 339. XlX, I 88. Od. XI, 67. προ sen-eenties deest uicit. IX, 4s I. - Dein cle additur verbis et passivis et neutri significatione: on, B VI, 57. sas. XI, 83 I. Od. XI, 3oa. Sunt tamen loci quibus inspectis conjunctio et transitus prioris in hanc gnificationem facilivgotio intelligatur: d. XVIlI, 6 a. amit icώ-- so piarier miseraei meinem

Gemahis, i. e. lami ita um so mehr o meinem G. et CL quae supra monui p. 36. a.

a cum Dativo semper est: ei, an Il. V 4as. XIV, 398. XX, et O. Od. V, 329. O . 433. VlII, 378. IX, 459. et motum significat: l. I, 4s. cf. d. XVlI, 37. cum Accusativo) XXI, so7. Od. V 4is. UI, 3io. VII, 79- Unus tantummodo locus d. X, 68 luculentus est ut subsequentis aevi scripto res sexcenties soleno de solo additamento: προ τοι νιν insuper . 3 cum Accusativo ejusdem ubique significationis est, ita tamen ut motum indicet: aeu, an, Il. I, 4ao. 426. II, 3I P. VI, 3s. VI, 467. XIV, 4o3. Od. VI, 9s. VIII, 374 , X, o I. Item in locis, qualescit. XVII, o. 44a; Od. Ra8s. XIV, 331. XIX, 88. Ex rations loci d. XII, 8 I. πρ- βψον, ἡ ρε βος τετραμ μενον interpretandi sunt: d. IX, 6. Ulu, 66. V, o a. ll. L6aa. Aegen, versus . roxime accedit sensus hostilis: egon, contra Il. XVlI, 471. IV, 378. XVII, 98. προς δαιμονιι, contrarium: συνειM a 64. IN H

a eum semus conjunctae hujus praepositionis est fgnificatio ut ubicunque prima' ria: unter v I sor. III, 37 a. IV, 1o6. V, 796. VIII, s 3. . d. V, 390 ten - von; ex oujus loci ratione interpretandi B. XVII, 3s 44s- ,

62쪽

hanc praepositionem arbitror, additam verbi neutris, quae inde in verba transitiva cum significatione passiva transformari perperam volunt Hl. I, 24a.. II.

616. . Od. XII, 4o6 Etenim ne unum quidem locum hucusque reperi, suo haec praepositio Genitivum regens verbi cujusdam passivae forma addita si et ex posteriorum more pro ab von esse dici possit; iam B. XII, 46 a Mn γεωκ. τ λ. est quoque: vnter deminin ivse, Andrang, ut φ ορρυῆς.

a eum Dativo est quoque Mnter Il. II, 3o7. 374 cf. IlI, 3sa. XII, aso. I4. 866. cf. XVIII, 31. II, Is 9. III. Vm, οὐ cl. XVIII, a 44. LXVII, 4o4. Od. VII. 6s i π ανδράσιν, viris subjectae Ilorum indicati. II, 44. V, 693. Od.III, 478. c. 76. Deinde est, ut supra: vnter dem Ein'usse, IJ V 699. XXIII, ais.; Od. XIII, 8 a. ideoque additur verbis neutris: l. V, 3. 3I. VI, 4s3. UILIa9. XV, si D cl. d. XII, 3s r. XVII, 7s8 Perpaucis tamen locis et pasmva verborum transitivorum formae additur, significans simpliciter ut videtur: a, on: B. ,sss. 646. XV, 637.s cum Aecusativo idem significat cum motu: vnter nacώ, gem, Il. II a I 6. IV.α79. 4o7.: V, 733. . XVIII, 81. . Od. IV, 46. P additurque etiam serbis

quae quistis significationem requirere videntur, e recentiorum quidem lingua

Corale

63쪽

Superest, ut loca indicem non ita, et ea, quibus praepostisne a verbiailiter sitae, et, quibus compositione duplici vel triplici invicem conjunctae sunt. Illud est, suppresso aut ciis aut verb debito B. I, 6Ii ; II 479. 46 477. II a 68. IV, 46. V, 7os. 74 . IX, s 3 36 I.; Οd X, 94. - De multiplici praepositionum compositione satis exit haec exempla proposuisse: ILII, 8 s. sanae auesi ais o s.; V, 3i8. VIII, 291. 348. IX, 7. X, I98. XII, 213. XIΠ, 3sa. XIV, ai'. XV, 7 o. ', XVI, 88. Od. II, 4oo. Vι,8 sq. VIII, 47s.

insigniorum docorum inom ericorum Ru Aetllustrana ur. in hae dissertatione

Corale

64쪽

hanc praepositionem arbitror, additam verbi neutris, quae inde in verba transitiva eum significatione passiva transformari perperam volunt: l. I, 24a. II.

616. Od. XII, 4o6. Etenim ne unum quidem locum hucusque reperi, quo haec praepositio Genitivum regens verbi cujusdam passivae fornia addita sit et ex posteriorum more pro ab von esse dici possit; nam Il. XII, 46 a. διέτρωσεν κ τ λ. est quoque: vnter deminin se, Androng, ut ὐφ' ορμῆς

a eum Dativo est quoque Mnter Il. II, 3o7. 374 cf. III, 3sa. XII, aso. 14. 866. cf. XVIII, 3 IJ II, Is 9. 171. VIII, 4o cl. XVIII, a 44. LXVII, 4o . Od. VII. 6s i, Ἀνδράσω, viris subjectae Motum indicat Il. II, 44. V, 693. Od.III, 478. c. 76. Deinde est, ut supra: vnte dem Ein'nsse, B V, 699. XXIII, ais.; Od. XIII, 8 a. ideoque additur verbis neutris: l. V, 3. 3I. VI, 4s3. UILIa'. XV, si D cl. d. XII, 3s r. XVII, 7s8 Perpaucis tamen locis et pam-va verborum transitivorum formae additur, significans simpliciter ut videtur: a, on: B. V, Sss. 646. XV, 637.s cum Aecusativo idem significat cum motu: vnter nacώ, gem, Il. II a I 6. IV.a79. 4o7. V, 733. XVIII, 81. Od. IV, 46. additurque etiam verbis

quae quinis significationem requirere videntur, ex recentiorum quidem linguaia

65쪽

Superest, ut loca indicem non milia, et ea, quibus praepositisne adverbialiter sitae, et, quibus compositioii duplici vel triplici invicem conjunctae sunt. Illud est, suppresso aut iis aut verb debito n. I, 6II. II δ79. 46. 477. HLa68 ;IV, 46. V, 7os. 74 . IX, s 3 36 I.; Od. X, 94. - De multiplici praepositionum compositione satis exit haec exempla proposuisse: ILII, 8 s. sanae auehisis o s.; V, 3i8. VIII, 291.348. IX, 7. X, 98. XII, 2I3. ' in, sa. XIV, ai'. XV, 7oo. XVI, 88 Od. II, 4oo. Vι,8 sq. VIII, 47s.

Corale

66쪽

I cum Genitivo onjuncta haec praepositio duobus tantum ocis legitur apud Homerum II XUI, 8as et d. VIIJ, 67. quo in utroque gnisicare mihi quidem videtur: m d. . itare, de . In priori loco in o ἀμφ' λσης ad ἐβιήmeron μ' reserendum puto. At ossius non causae, sed loci gnificationem inesta existimat; et Wolfius optimo sane jure post μαχεμον interpungdi vult, quoniam ubique verba, quibus certamen gnificatur, μέλι conjunctum cum Dativo habent; quare Il. IX, Ia. XVI, 496. et aliis αμφιεὶ vis cum Accusativo et Genitivo continuum scripsisse videtur. 'a cum Dativo conjuncta indicat o lacum: m, an , . I, 46s. 48 I. B, 388., XVII, 4. na Aean; d. XI, 4a 3 gestanii potu an cu. v, 371. et XII, 433. et XIX, 278. deinde morum quoque Il. II, 4s.; Ii,3 a sq. v, 7aa. XVIII, 344. Od. VI, 9. XIV, 3. XVIl 38. ἀμφ .estat. V, 723. - M additur verbis μαχε - σθαι et similibus, ut consam certamini innuat: um, me gen Il. III, 7 . l. I 37;XI, 67et. XII, et1 ; vI, 647; d. XXII, a 7 quamquam uterdum Ioeum tantum modo significat: ll. V 466 XII, 7s. XIII, 496. XVI, s 6 s. l. 68.

ita ut interdum ambiguum sit, utra altera significatione praestet, ut Il. V 4s r. Dulbitari tamen nullo modo potest, quin αρι ι cum Dativo notionem ausalem e

a cum Accusativo, a locum designat, in Dem motuist um, an inprimis, qua hujus praepositionis vi et posterioris aevi scriptores frequentissime utuntur: in die Gegend in die mhe on. Monendum tamen iterum iterumque et hic et in universo veterum praesertim Graecae linguae usu Graecos saepissime motum quendam exprimere, quibus locis recentiorum linguarum indoles requiei notionem

requirere videatur: l. I, o9. IV, 9s. V, 476. XI, 7o6. XVII, 9 o. 338. XoI, 3ο. XXI, 44 a. Od. VlII soa so6. Y, Ia. Eandem significationem valere puto d. XI, s Io. marissima enim estis altera hujus prae-

67쪽

positionis cum Accusativo coniuncta vis tim. 4ber de) Dubitari vix clealiis nequit locis, nisi i XUIli 339. Od. XIX, 46. P ambiguus videri potest Od. XXIV, 4s.-positam reperitur cum adjectivis, substantivis verbisque et ubique servat primitivam suam vim um, idque, Accusativo addito locum, Genitivo, aulam significans: u. I, 37. Io 3. 584 6o7. II, 6s. 389. 7oo. i . XVI, 66. 73. 9o. xvlII. 37. 86. XXI, o 3. Od. VI, Iaa. VIII, 23. cl. saet. Δ, ar. contra Il. xvL496. ol 497. XVIII, os d. IV, 8ao.

structura pro rara την etc.) V, a 38. VI, as a. X, I o. rectissime Dativus ,1. sc συv Propter medium κατηγαγομεσθα, i. e. ex alto subducere) XIV, 3s7.;

XVI, 3as.. XIX, 47o. XXI, 4r, De tempore usurpatum est En Zeit, Ii JI, 7 7 V, 637. IX, o 3. XXII, 56. XXIII, 33 a. a cum Dativo conjuncti frequentior usus ejusque principalis significatio est bel aus, in amyIL I, s 59. II, 3Ia. IlI, I9s. IV, 4ao. 43. 47o. V, 883. VI, as. XI, s. XIII, 48s. 6s4. XIV, 3a.; XVI, 66 i. XX, 39o. Od. XVJ, 99. m. XvIII, 414. XXII, 4a7. aliis locis vel μετἀτας vel τοῦ ). Saepissime solum additamentum indicat more τῶ προς c. Dat a posterioris aevi scriptoribus frequentati: azuc labe nota), Il. VIII, 6 a. IX, 639. XIV, 3 o. XXIV, a 3 I.; d/III, II 3. VII, reto. XII, 36 a. XXII, 64. XXIV, 77. Uno quantuni cognovi, loco sum innuit Od. XVIII, 44 ἐπ δόρπω. - De tempore est: l. ol, sa9. X, 48. eine Tag ong, waώren de Togra, - μορ μωρον Schol. XIX, Iio. aa' ; d. XIV, Ios. XII, Ios Quo modo interpretandus esse videtur locus d. VII, Iω οὐ γάρ G στυγερῆ ἐπὶ γα ris mos' ἄλλο επλετο quem cum vertunt nihil est molestius ventre esuriente' recte quidem

Corale

68쪽

Iaciunt interpretantes autem ἐπι στυγερ γοωροέρι esse pro στυγερὴς -τέρος ut αντι et προ interdum pro ii comparativum sequuntur cf. Matiataei Grammat Oraec. s. 44 O. ubi tamen vir egregius locum Virgilii Aeneid. IV, so a. p minus recte Interpretatur est enim quam morte Sichaei: Diseim Todo des id, shin errore versantur Interpretandum potius est; istempore ventris esurientis, i. e. surienti cuique nihil molestius est se ea ipsa). V Similis ratio et vis hujus praepositionis cum verbis γελ , γαίρει et aliis eiusmodi conjunctae, ubi cum de liber reddunt, male negligunt, quid intersit inter structuram cum Genitivo et cum praepositione ἐπι c. Dat. haec enim remotiorem quandam relationem in

8aa. X, a I . XXII, 3o 3.3h cum Accusativo ubique motum significat quamvis nostris repugnantibus linguis: tu, ac si Il. I, Ia. 68 35o. 44o. II, 8. 159. VI, 43. X, a13. XIII, 459.

VI, 79. l. d. IV, 434. ad qualemcunque rem, omni ratione); et ut ad est interdum pro serandum ita .m d. V, a s. - De tempore usurpatum est: ans,

Corale

69쪽

a cum Genitivo non frequens ejus usus est apud Homerum quovis ioco vim hahet mit cum), t. XIII, 7oo. XXIV, 4-. Od. X, 3ao. XvI, I 4 .a cum Dativo usque est pro u subsequentis aevi scriptoribus proprio tinter inter): Il. I, as a. cum enim Genitivus additur verbis regnandi manifestior est

Corale

70쪽

s. a A. x cum Genuino, si quietis statum significat, primitivam suam vim habet ne ben

Corale