De usu praepositionum apud Homerum

31쪽

οὐ ψηm, verbieten, Vchiasten ut περιυθεοαη Il. IX, Io'. abrathen); B. I sis. VII, 36 et 4i6. γγελιν1 --εν cf. Eustath et Schol. ); IX, 22 649. 3O9. 43 . I . 675. Od. I, 9 I. 373. Idem αποτρωπῶσι d. XVI, os et Il. XIX, 3 s. 73. μῆνιν ,οειπων, et III, 4o6. Θεοῦ ἀπόειπε κελευθους, respondens nostro enisagen Cum vero duo leguntur loci, in quibus huic verho solam mi edicere notionem inesse, negari nequit II. XXIII, 36 i. οἰ θεώ ν ἀποελοι, et d. XVI, 3 o. ἐφημοσυνην ος έειπεν, sunt, qui non nullos supra citatorum locorvi hoc modo interpretari malint. Cavendum tamen est, ne de qualicunque sermone usurpari hoc verbum putes, sed potius de niandato quodam ;quare meppenius verbum latinum renuntiare ριοΘον ἀποισεν B. X, 337. non inepte comparare videtur. Sintilis huic est ratio verbi ἀπ--ον d. XV, 3o 3 in verba iussa iuraverunt et quidem omnia; τελευτησα τον ρκω. Significatur itaque continuum quoddam et perfectum, quae quidem notio alias propria praepositionis ἐκ in compositioni huc etiam λοιπομηῶι inesse puto, Il. II, 77 a. IX, a 6. XIX, 6 a. ut ἐπιμονησις, auctore Eustathio, significetur: διετέλεσε μισγιων. Idem απε Mi ua τε d. VI, 49.

'Ei significationem et usum τοῖ ἀπο millimum exhibet vel motum inde ex aliquo loco aut originem aut causam vel remotionem an licans, ita ut non minus quam του oo omnes ejus ignificationes in duas potissimum dividi possint: m herison cauo et bywegisoniano, quarum quae potior sit, saepissime ex sola dicentis mente pendet. M e soccous motus inde ex aliquo loco, etiam exceIsore Hl. I, 269 27O.

a zρα Πεισανδροιο, se δόμου Addendum est cum ἐκ cum verbo δέω et mili-hus conjunctum significationem nostri an, exhibetes mi ad V, 6a.. XI, 38.;

Corale

32쪽

XVIII, 7s.s XXI, si3.s d. VII, 7 o. Eodem modo interpretandi esse videntur loci: Il. XVII, Io I. ἐκ Θεοφιν π εώζει, auxilio a deo lato IX, 343. 486. MΘυμου φιλεον erat κατα si Causa: in VII, III. Od. III, 3s. XI 134. IV, 343,5 V, 468. Vossus optime me von de Gnmata noch tri, ita

ut temporis quoque notionem involvat, quae saepissime huic praepositioni inest:

ILI, 6. VIII, a9s. v 86s. IX, Io6. XIII, 493. jungendum enim videtur πιο -- βοτάνης); Iv, 86.5 XIX, 9 o. 9 d. II, as 4. M, ego on cano remotionem ex quocunque vel excelsiore loco significans II. V, 469. XVI, 87. a. 678. XIV, 13o. XX, i 37. XXIV, 88. Od. XV, 9 I. ἐκ ριεγαρ- - ληται, eoommm auridem Pallasei XXII, 376.s XIII, 399. u. III, 73. Paucis locis pro ἐκ est ἐκτος hoc sensu Odyss. XII, a I9.s XIII, Ia 3.)Il. XXIII, s9s. ἐκ μολπεσδειν idem quod ἀπο λμου -ω B. Ι,46 a. Additur denique praepositio ἐκ superuuivis iisque structuris, quibus superIativi vis inest: L. IV, 96. Od. II, 433. I. XVII l, 43 I. XXI, 37o. f. d. IV, 7 a 3. In eo ostione haec praepositior easdem, quas simplex exhibet gnificationes L. I, 337. 369. II, 48o. 483.;

a addit verbis quibusdam hanc vim, ut rem quandam absolutam esse significet: Il. I, I9. ἐκπερσα, 29. V I 6 i. XVIII, 3aa. ἐξευροι XI, 34a ἔξιδεν conspicere, non inani studio oculos huc illuc actare) XXI, 4s I. τελο . .. ωρα ἐρεψε-

Corale

33쪽

o num tantummodo locum reperi, quo προ usurpatum esse videtur, ut Latinorum

prae sensu nostri vor, auS, causam indicantis, Il. XVlI, 667. ἀργαλέου προ ιμ- βοιο sitatiu et Homero hoc sensu ὐπο cum Genit. Cf. infra inro. In eompoqitione haud dubium est, quin loci designatio praevaleat, ita ut, quibus locis non manifeste tempus significari oporteat, cavendum sit, ne illa negligatur: B. III, I 6. IV, 38a xl X, aia a 8. I, 33. 434. u. 396. XX lv,4o9. Od. XV, 46. XX, ass. Addit verbis quibusdam majorrem movendi in Iocum quendam vim vormaru in Il. l, 3. V, 9 o. I, la7. 9s. 3o8.44 a. 458. II, a SI. cli. Ill, 7. 64 VI, 346.;X, 479. XI, sa9. XVII, 3 al.); II, 46s. 88. προθυμm, s. προψὶρων Il. VIII, 3.;

III, et I 8. προπρηνὲς es. XX lv, 38. I, 29 l. προ θεουσιν, locu obscurus, quo equidem, vis permillandi manifesta haberetur, νείδεα cuna ai Θησασθαι conjungere mallem. Cum vero προθέουσιν certius a Θεω curro derivatur, comparandum est cum προχεεσθαι et προ φέρει et statuendum, .nδη-θω affixum esse, ut est saepissime apud Homerum

otiosus ejusmodi Infinitivus. I. iv, is 6. V, 7oo. VI, 336. IX, s 4r. ut πρόρριζος XIV, 4is. XIII, 689. i. Eustath. XlV, 18. XVII, 756. XXIV, 33 a. Od. V, 33 r.

38s. προ δε κυριατ εαξεν, XcitaVit Boream, qui prodeundo undas frangeret, sedaret,

Corale

34쪽

a 39. adverbialiter ii XXV, 3 oo. - α πανευ Θεν Il. XVlI, 426. adverbialiter Il. I, s. - ιτερ Il. IV, 376 πολ ριου, ne armis, tanquam φυγας, ξεινος:ef. Eustath et Schol ad h. l. non Ilia enfernendio. lege, ut ossius, qui 'hamen idem significare videtur addens gasvita; V, 4 3. I. ru seq. vers. 7s3. IX, 6 4.:ατερ δώρων, i. e. υκ ἐπι δώροις 6oa. , quem totum locum ossi versioli non satis illustratum ita interpretor se opitulatum obit venias, quaeso peius esset, detisdisse, donec Troj nos victores ab incensis navibus repellere posses. Nunc 'tius veni, cum praesertim praemia tanquam ποπη, quid tibi proposta sint honoraberis enim, ut audivisti ex regio mandato, honore divino ; sin vero repudiatis, quae tibi debentur. praemiis, bellum subire malis, repulsis hostibus majori etiam honore afficieris.' Est enim ουκέω quia pro maxime, ut Virgilianum illud non simili poena . . laetis Aeneid. I, I 36. . Quae tamen interpretatio semper ex eo, quod subintelligendum est, fieri debet, cum e g. ουπομοίος est quoque pro minor, Il. IV, I. - ο σφι Il. IX. 348. XII, 466. οσφι θεῶν, ossius ansere in Goti sensu quidem recte est pro αν. Θεων , nisi cujusdam deorum ope; V d. XIV, 45 I.: Ane Miflever, cf. vers. seq. κτεατ ιοῖσιν. - Adverbialiter Od. XI,4 4.

Ενεκα, egen Il. I, 94.; d. XI, 544. cum verbo κολου-. l. I, 74.2I4.a9 I. II, I 38. Od. III a I a. ubi abundare nonnullis videtur conjungendum auteni

Δέμοις, ac si Art, in te, praepositionis loco postum est R. XI ss6. XVII, 366. XVIII, I., qui loci fortasse ad illustrandum Π V, 4sq. inservire possint.

Corale

35쪽

ficationibuS: a ut tempus et locum indicet, quo aliquid fieri narratur in ita tamen, ut pro- Piorem, quam praepositio latina in relationen exhibeat. De tempore LP. I sq. - De Ioco Il. I, 358 396. 97. II, 23. I, I VI, 47 ubi οἴ- deest, ut Od. VII, 13a. ; d. XXII, 4I I. ἐν Θυμών clam, apud te cohibeas laetitiam tuam. - De terris et urbibus Il. . Is s. III, 44. de hominibus,unter inter, alias apud Homerum ροτοι cum Dativo Il I, Io9. 398. Od. XII, 383. l. 38s. - auci tantum loci reperiuntur, in quibus haec iraepositio remotiorem quandani relationem significat Il. IV, 4eta. ἐν αἰγιαλῶ II, 688.;

XXII, 3i8. Od. V 466. Il. IX, 97. D σοὶ μὲν λήξω. M locum designat, in quem ει est potius versus motus quidam fit Il. I, 44 I. R37s. I 8. D κονιν τι conjungendum cum πρηvως, ω πεσοντες, cf. l. IV 482.544 V, I 6 I. l. III, o9 V, Is 3I7. 37o. VI, 69. VIII, 66. XUIII, 54s. XXIII, 3a ; d. IV, 785. XIV, 4aa. Sunt tamen quamvis rara exemyla, quibus et hoc sensu remotiorem quandam relationem exprimit haec

praepositio: l. VI, 6s λαξ ἐν στή1Θεσι βάς, cf. XIII, 618. an die rus etα; XUIII sa I. κανον ἐν ποταμώ, an en FIUS cf. d. V 466. . Ita est ἐν χερσι, modo in manum L. I, s 8s. , modo manu Ul. VIII, II 6. a I. XIX, as I. XXII, 6 r. ut solius Dativi vicibus fungatur, ἐν πυρικο B. XXIV, 38. l. VIII, I 8a.; V, 386. Od. XII, 6 i. XIII, 9 a. XXII, s 4. D. XIX, 86. Eodem modo interpretandum ἐν ογῶφιοῖσιν ἴδεσθαι Il. I, 587. Od. VIII, 459. quocum interdum si commutatur, ut ἐν τεύχεσαν et iri, τευχγεσαν. - Ἐντο eodem sensu et structuram. I, 43a. Od. XVI, 324 ; πωσθε d. XVII, 339. In eo Hitione servat haec praepositio vim suam L. I, 31 I. 48 I. 93. II, 56. Oa.; Vs,s I9. Od. xlI, 93 4i9. XIII, a I. ἐνλέωοo XV, 18 4 3. Verbo μρειν Il. XX, 96. XLI,46. vim intendere et propriam οὐ spoliare reddere videtur, unde

36쪽

Συν, cuius a tritissima haec est significatio : mit, societatem quandam an dicans B. I, 227. Addito pronomine αυτος aliis in Iocis omerus quoque o omittere solet Il.

VlII, a 4 aso. IX, s 4 a. XXIII, 8. Od. XIV, 7 XX, I9. XXI, s 4. aliis addit II. IX, I94. XII, II a. XIV, 498. - Frequentissima est phrasis συνθες, eum deo auxiliante est.III, 439. l. 44o IX, 49. XI, 79a. XXIV, 43Q.;

D usurpatur ab Homero ut a nobis: mit , sensu instrumenti cujusdam, ubi La- tini solo Ahlativo uti solent: I. IV, 6 sq. V aao. VIll,s3o. l. 376. Od. V 293. edi sere generis ea loca esse videntur, quibus cum et societas et instrumentum significetur, Latini articipiis uti solent. l. I, 389. cl. d. XLI6I II, 47.4so. III, a9. IX, 8o X, Is I. 48o. XVI, 368. 56. armatus ;od. XXIV I93. ἄκοιτιν mu μιεγάλ, ἀρετῆ magna virtute praeditam . Iri compotione tuetur propriam vim ll. I, 8. alio sensum, I 8 a. 76. comparare Ia 4.337.479. conturbare, commiscere . II, s. 319 38 I. . IV, 69. l. d. VIII, 39. confundere, quocum compares et vase Il. xl l I, 467. alias καταρα VIII, o 3. . Od.vII, 7 o. VIII, 99.. XX, 4s. - IJ XXI, soa. συναι-το vim augere videtur et

Od. X, a. -ας enta χεῖρο εχιγm Videtur poeta canere voluisse κενεαις συ χέρσre, quod mutabit metri causa aut me sis est. - Duobus tantum locis συν cum num

37쪽

27 positionem omitti, cuique gnari et Homeri et Atticorum lectori notissimum est, cf. supra dictum p. 7 dicunt. Solet Homerus quoque, ut semper fero Latiui convenire in aedem Iovis), omnibus verbis conventum quendam significantibus

fgnificantius, quam οὐ Πηλῆος est pro κῆθεν κετευ NOH; d. XI, 33 I. - ος- paucis tantum locis is propria Homerici ἐν significationi accedere videtur Il. I, aao. XVIII, at s. XXIV, 79s adhibetur ad significandam certam uniuscujusque rei, praesertim, oris parese

duobus tantum locs eam, quae posterioris temporis scriptoribus usitatior est, significationem reperi in Abstat avf, an κατοι , Il. III, Is 8. XVI, 8a I. o Digna sunt denique, quae singulariter notentur, haec fers loca B. II, 379. ἐς μαi βουλευam, Ix Ioa cis XI, 789 et XXIII, 3os. XXIII, 48. ρευ rare ἐς - , t. XVI s74. Od. V, 4s 8. ἐς φρενα tuo. αγερθη, ita ut ἀρν - esset; XIX, I 44. 4 οτε κιν cf. H. V, 466. ειςοκεν - Forma εἰσω ε- B. xxIU I99. cum Accusativo eadem, qua εἰς fgnificatione est: l. VIII, s 49. xxlv, i s. Cuιον-- cum ἄγγειλον, ut Od. IV, 77s. aliter Il. III ss3. ' d. b, ias. Genitivu δώματος non ab alia pendere videtur. Is rem Utione, ira haec praepositio vis sibi suam tuetur, crum nihil est quod, tatu digmim fit, haec tantum loca indisabo: l. i. I a. IV, 4. . XVII, s 64. IXI, 4iet 494 6io.. XXlII, 6aa. . Od. Vt, I. ἐςψόγον. o. εἰ ειρατα si tua. μ, cf. is et . lI, 317o XVII, sa. - Ἀναι, motum signiscatis, est dure A, longS II. I, t. s 3.37ο. IV, 2s1.; V, 74. XII, 333. XVIII, 4-446. XXIII, i 6. Etiam promiscue cum vi usurpatur u X I98. cl. d. XIV, 34. , cum alias ita a, discrepet, ut non tranaitum, sed

Corale

38쪽

a 8 internam quandam obambulationem επιπώλη no nisaeet. Reperitur quoque lamiam apud Homerum ea, qua Attici saepissime utuntur, hujus praepositionis significatio: Ungsrainaus, d. XXII, I 76. XlI, 143. De tempore D. XIV, 8o. - Addit Homerus Dati m quoque huic praepositioni oben an avs Il. I, Is VIII, 441,; Iv, 3sa. XVIII, 77. - Postremo notentur loca Il.II, aso. ανα στομοι lasis ut erodotus sensu bono: ποῦ ἐπιστο ιασιν 1 ο ζωπ. cI. XXII, 4sa. Od. Vill, 377. - Θυν, et IV, 434. πασαν ἐπ na; d. IX, O9. υδατος - εικοσι μετρα χεῖεν, of IV, 4 -οῦ

In compositione praepositio M saepissime usurpata has potissimum gnificationes habet: ab iis, in die δώe: l. I, 68. I9I. 36 3Ia. 4so. 496 386. se nichi vieder geschlagen erecto animo sis); IX, 433. XI, 8oo. XIV, 436. αν Μακεν XVII, a 97.cLXVm,s6. XVII 3is. Od. X, 29. XIII, 78. XX, 23. ἀ-MMον Ex ipsa hac ratione derivandae esse videntur gnificationes verbi triημι, quod est: hin die mhe schis en, d. XII, ios. a 4ewegen, avfheben, B VI, as6-;3 ubi pro καναλελει esse volunt B. II, 34. 7 I. 276., idem cum priori est: πνος-ιησί με, somni deus cujus est ἄνδρων η' πα θέλγειν, Δ ἐθελει, τους δ' αντε ὐπνο-τας εγείρειν me excitat, expergefacit.

Corale

39쪽

Praepostionis eux unum tantummodo exemplum est apud Homerum: Od. HI, I 8. IV. quae e Genitivum vel ceu eivum regunt. f. I 8. Δια. I eum Gem itio conisecta haec praepositio in omnibus locis, quantiin1 equidem intellexi, est dure , Ioram designans Il. II, 458. III, 263. 357. Iv, 3s 48 I. Raso so3. 56a. IX, 78. XIII, 7ss. XX, 479. XXII, 3o9. Od. IX,a98.; XIX, 64. Il. VI, et a6. XII, io 4. quibus locis et L dici potuisset cu. XIII, O ., XVll, a 93. XXIII, 696. Eandem gnificationem servat in locis u. IX, 468. XXIII, 33. ubi, φλογο. Ηψλαστοι conjuncto cum/---ο, non est, quod haesiteS. a cum ac sativo: pro maxima quidem parte eandem, quam cum Genitivo conjuncta, habet significationem dure fi de loco I. I, oo. II, 4o. U. 34s. IV, 3 o. XIV, 93-;

153. P promiscue cum Genitivo L. VII, a 47. l. asI De tempore, di II, 57.; VIII, s I . M dure A instrumentum fgnificans B. I, 7 a. X, 497. XV, 7 I. Od. VIII sao.; XIII, a I. XIX, sa3. Idem est B. XV, 41. es V, 8740; d. XIX, 1s4.;XXIll 67. Facile intelligitur, proximam huic esse significationem causalem, cu ius tamen nullum reperitur apud Homerum manifestum exemplum. In eo Hitione 'aysorva significationem primitivam duro A, It VIII, 49 I. XIV, 34 ;XXIV, i 6 ; d. lI, Ioa. XIX, 57s s 78. qua structura saepius Accusativus quoque, utril. I, 483. t.' Π, 7830. Plurimis locis rem adflnem perduetiam significat Il, LI66 367.; I, 69I. - 'parationem indigitat, ut nostrum dura in verbis dure Nisse. Mias se eiden. i. s. enminet, anseriander Il. I, 6.s3ι. II, 476 6ss. ΙΙΙ,31s 344. V, 98. VII, 9 a. IX, a 33. XVII, saa. 7a9. XX, ago. 4 6. Od. xvus 339. 34o. X X, 333. XX, 34 I. XXII 43a. - cum adjectivis com

Corale

40쪽

Κατα Ixcum Genitivo conjuncta ubique motum signiscat e superiore in infert'- rem locum son oben sier ab de): Il. I, 44. IV, 4sa. Xlli 77 a. cl. XV ss7.,

9. Naὸ κατ Ἱ-ω ορίω ἐς μαερον ''ολυμιπον, si quis enim montem quendam deserit. descendere putatur, etiam deus iter lactens in Olympum. - Nonnullis locia est: in ab quae vero differentia ex sola dicentis cogitatione et statu pendeo siclinaret. XIII, so4. XIX, 39. XXIII, Ioo. Nil interdum interesse utram sumas, i stimonio est locus Il. IX, IS. a cum Accusatis conjuncta has praepositio ubique fere obvia exhibet: ab Mnifleationem ioci latior quidem sensu, ita tamen, ut usque fere motus quidam lateat an, ac A, an in l. I, 4O9. 424. 484. 487. V, 47 u 36. VI, I 36. contra an, duria, . . Aerans B. XIV, si κ. XVII, 86 ); V, 46 66.s79. ubi saepissime deest, e g. 38 a. quo loco ut saepissime participia sine ulla ad commutamiam structuram vi posita sunt VIII, 3 i. XVI, 646. XVIII, a 86. cl. ass. 66. XXlI, l. Od. IX, Is 3. Unde si , ut paucis quidem locis etiam pro μετα positum sit Od m,7 a. XI, 479. Sigiaificatio motus cujusdam

ex veterunt, praesertim Graecorum more et illis locis inesse putanda est, in quibus nostra ljngua eam respuere nonnullis videtur. h. I, 93 α9. 483. II,

parte , cf. II, 366. Eustathius κατα την ἐαυτῶν δύναμnuin compositione haec praepositio vim suam retinet eam potissimum, quam dum Geui

Corale