장음표시 사용
131쪽
13α . Non evanuit Primatus laritanus
num. 1 78. Fernand. V l. in suis
A, tribus controuer. cap. 18. nu. a.
mers fecundum modum , missus de
pignor. obser. a I. num. I I. latissime
Menoch. de praesumpt.bb. 6 praesum'
ribus per eum allegam, imo, & i materia iurisdictionis perpetuae, ex praeterito infertur ad presens, ut in simili de dominio,resoluita, idem Menoch. de praesum'. lib. 6.
praes t. 6 a. ratio etenim utriusq;
est omnino eadem, quia dominium inquit habet natura
perpetuam,& uniformem, quod extendit num. c. quando domi snium praeteriti temporis probatur sola fama populi, nam adhuc, qui probat,hac fama, dominium praeteriti temporis, praesumituΠetiam nunc dominus, videatuC quaeso citatus locus per totu, P multo sortius procedit in nostro casu, in quo non solum probaturius antiquu Primatus Calaritani; sed etiam contestatum est, fama,&testificatione totius Regni t Comiti js generali. us adiunctis
enuntiatiuis intermedijs, & actis bus iurisdictionis ultimi teporis, probatis a i 3 o. annis usq; ad prῆ-ientem diem conti nuatis,qui sufficerent ad firmandam etiam de nouo possessionemὶ eo vel maxime,quia ius Primatiale est ius publicum , & non priuatum, quod multo magis difficulter auellitur, seu remouetur ab illo,qui ipsunta habet, quam alia iura priuata , nec pol auelli sine iuvamine ab terius, scilicet aduersamj probantis actus contrarios. a Papae in suis decis Gracionopol. quaest. 6 II. num. 1 f. de ita censuit Rota, in ema Ecd sim. detama. as. Iuni I 6 II .ctoram Eminentissimo Caia.
Vbaldo, tuc Auditore, ex hoc potissimum fundamento,quia in actibus facultatiuis seu liberς facultatis , nunquam contra illos potest indulci praetcriptio, nisi ipsorum prohibitio, &contradictio praecesserit,& subsequatur acquiesctatia alterius partis. Neque est necesse probare possessionem actuum iurisdictionis talis dignitatis, clam aliqui sufficiant, Imo unus, ut ratione illius censeatur in alijs omnibus conseruata possessio. Innocen. cap. distinus r. de capellis Monachom praticis deser. ruitico'aedio. a sevia,'quod non extra de praescripti cap. auditis, Cy de re iussi. cap. cum Tartesd. ν ιο. q. r. cap. relata Mascard.deprobat. nil I o 14. u. a a .Sebani. si .de Eccb Hieram chia part I di p. . 3.3.num. o. sed uberius explicatius,& in terminis
ido Papa in suis decisi. Gracimo'
quae t. 6I I. praecipue num. I a. nam
sicut in iuribus corporalibus sinquit in qui partem tangit, totuma tangit, &qui aurcin hominis ta-git,totum hominem tangit,ita in iuribus incorporalibus, qui exercuit iurisdictionem in aliquibus actibus, retinet etiam illa in alijs, in
132쪽
in quibus non sui siet usus, cum omnibus iuribus ibi per eum ablegatis; nam non usus,feu desuetudo, cum sint iura negativa, nu-
quam possunt praescribere, nisi habeant factum implicitu, verbi. gratia deletionis, positissionis, M.
. imΘ, ut praedicta iura negat tua ,
subditis competant, & a superi ribus auelli iura affirmativa potisint, duo necessaria debent concurrere, videlicet positiva prohibitio , seu contradictio ex parte subditorum, qui asserunt sibi co- petere tale ius negativum, & patientia; seu admissa prohibitio ex parte superioris, & domini habetis ius ainrmatiuu , & iurisdictionem sundatam, mira quem prohibetur. contradicitur ibi . m. II. cum omnibus iuribus pereuallegatis, & in additionibus ad cap. Alin. cum omnibus ibi peWeum allegatis. Ex dictis euidenter sequitur exclusio dignitatis Primati alis ab Archiepiscopo Turritano, ET Ad
1 π ' X supra dictis omnibus ad-. ductis in fauorem Primatus Calaritani, euiόξter sequitur ex-Huso Turrit. de Arbor. Probatur hoc efficaci argumento, &dila' mate,quia omnisPri matus in Ec
clesia Dei, vel habuit ortum, d initium ab assistentia iuris, ut de Calaritano dictu est, vel exspeciali concessione Summorum t, Pontificum, sed Sassaritanus, siue Turritanus, d Arborensis neu-.trum habent, ergo non sunt Pri- tmates; maior huius bylogismi est per se nota, minor probatur quia neque habent priuilegium Apostolicum, ut etia est per se notu;
neque habent assistentiam iuris, quod probatur,quia ad hanc duo requiruntur. Primum quod CiuitasTurritana vel Oristanei,sint& fuerint Metropoles, & caput Regni Sardiniae, quod ipsis non competit, sed soli Calari, ut cap. I. st ε. probatum est. Secundum requiritur,ut simul cum assistentia iuris habuerint immemorialem pessessionem huius tituli, de
eius iurisdictionis, hoc aute omnino illis deficit , nam neque at thoritate Summoru Pontificum, Conciliorum. SS.Patria, Regum, historiarum, vel scripturarum antiquarum, aut marmoribus, vetuitissimis, vel attestatione t
tius Regni in comitijs generalibus, neque extra illa, fuerunt Umquam nuncupati, & cogniti, ut Primates, neque ullum vestigium iurisdictionis Prima tialis, exemcuerunt, igitur n5liam Primates Neque obstat, praedictos Archiepiscopos Turritanum,& Arboren.se ipsos nuncupasse Prima tes: na haec suit moderna , & voluntaria usurpatio huius tituli a Turritano a 3 o. abhinc annis,&ab Arboresia i 2. &haec semper
133쪽
a Calaritano impugnata, dccor tradices, a nemine totius Regni
admissa. epistolis Regijs cu CO:asilio Senatus Supremi reprobata, a Regijs Ministris in eorum literis,& titulis expuncta igitur nul-llatenus illis suffragari poteli , α
per cosequens,nec postident, nec cpraescribunt.cap. I . defraescrip.m 6. F. . con . a. inpran. Tu ch.conclusi
3 Et confirmatur primo, quia in Conciliis generalibus Iauqua Turritanus,& Arboren .sederunt inter Primates, ut constat ex illis; neque ordinarunt Ecclesias, neq , fuerunt ad eos delata maiora n gotia Ecclesiarum totius Regni, nec nominarunt, aut dederunt, iudices in illo, nec miserunt legatos adConcilia generalia ,nectu fuerunt antonomastice appellati
Episcopi Sardiniae, neq; alia, quae
sunt propriae notae, & munia Prumatum,ergo non sunt Primates. Confirmatur secundo, nam Turritanus in Concilio Later
nensi prinisubscripsit, & sedita inter Episcopos poli Episcopum
Pilanum, qui vique ad annum ii 32. non ivit Archiepiscopus, ut cum alijs authoribus tenet Ba- 7ronius ad hunc annum, cum do Calaritano hoc aperte constet,ex superius dictis,& probatis,3 Secundo probatur utriusquo exclusio, & praecipue Turritani ex his,quc refert Fara author Sassaren. lib. I. de Rebus Sardois pag. mibi Isa. sci licet Ecclesia Turritanam priuilegijs Martini L obtinui isse cxemptionem , ergo eius Antistes, numquam fuit primas,' quia exeptio supponit subiecti nem alteri Praelato Prouintiae, quae repugnat Primati. Tertio probatur, quia Turritanus fuit sufraganeus Calaritani, ergo non potuit esse Primas, quia hoc repugnat. Antecedes probatur duplici epistola Diui Crego. Magni , quaru prima est 3. 59. r. in qua inter suffraganeos Metropolitani Sardiniae , numerat D. Greg. Episcopum Matinianum. vi in illa videri potest, hunc autem, sicut, & alios nominatos tria
illa epistola fuisse sufraganeos Arichiepiscopi Calaritani probatur; tum quia no poteli assignari alius
Metropolita, cum Turritanus sit unusex illis iustraganeis,ut modo probauimus.tumelia, quia hoc expreo fatetur Fara author Sas. sarensis, dicti lib. de F ehu Sarduis pag. II a. ubi nominans suifraganeos Ianuari j Archiepiseopi Calaritani, inter eos ponit Marinianum , unum ex relatis iii dicta epithola S. Greg. Secunda epist est eiusdem D. Greg quςe si s s 9 L i . In qua scribens ad 'Genadium, Exarchunta
Africae de violenis T heodori magistri Mimanius
quidem Turrat rara ciuitatis frater, cpiscopus noster, nota Lithramabiliter indicavit .c. igiturTuta
134쪽
titanus erat suffraganeus Calari- inest. δ.bb. . suffraganeus Ianuatani ; quia Mai inianus , qui erata Episcopus Turritanus,erat suffla. saneus Ianuari j,qui erat Archiepiscopus Calaritanus. Neque eludit vim huius rationis, seu demonitrationis,id quod asserit Turritanus in suo Cathalogo Antistitum Turritanorum
a nobis impugnato cap. i 6. hunc Marinianum, nuncupando, Marianum , ad annum s y s. secutus excusionem anni iss I. factam
collat ex correctiori Impressi ne Camere Apostol cet facta Romae anno i6i3. ubi dicirur hanc vltimam impressione futile com rectam , & comprobatam, cui
Codice originali manuscripto D. Gregorij,quod asseruatur in Vaticano , & ideo huic maior fides adhibenda cst. E, Nec valet secuta respondere, Marinianu, de quos. Gregorius
meminit, in citata epist. 19. lib. I.
paulo postscriptam illam epist laobijile, quod colligitur ex epist.
Episcopum Syllatinii, siue Squit.
latinum, ut constat ex epi t. a X.
iussem lib. alae legauit ad visitan . dam Ecclesiam Turritanam, simul,& Tauriati nen.& ad curandum, ut in eis,Episcopi eligerenturi, quo manifeste supponitur illas Ecclesias fisisse vacantes. Quo supposito ille Marinianus relatus
Di non potuit esse idem cum relato in epist. 1 p. lib. I. qui iam in , epise. relata lib. a. supponitur de- tu nctus; atq; adeo ruit vis nostrae rationis ex diuersitate personae.1 od ed hoc efficaciter impugna tur, quia Ecclesia Turritana, qua S.Greg. supponit indicta epist.It.
lib. a. fuisse vacantem, non erata
Turritana Sardiniae sed Turritana Italis in ea parte Calabriet iuxta Prouintia ab antiquis dictam Magnam Graeciam, prope Apuliam, in Brutijs, cuius meminerui Antoninus, &Gabriel Barrius, relati ab Hortelio in suo Thesauro, verbo Tiorres, ubi ait hac urbesitam fuisse inter Osinuam, Vibonem, vel Hipponium, ut vult Barrius, dictum a Romanis Vibo, secundum Stephanu. Hoc autem ita esse, probatur manifeste, quia ad hanc Ecclesiam Turritanam,&Tauriatinen . sive Taurianam, ut alij legunt, misit D Greg, cun-den. met numero legatum,quia Urbes illarum erant vicinae tria Prouintia Calabriae, licet modo sint destructae, nam in ruinis antiquae Urbis Turritanae cernitur oppidum, Blasium nuncupatum,& in ruinis antiquae Taurianae , aliud Seminara, nuncupatum-a
secundum Barriu,& Hortelium, ubi silpra, & verbo Taurianum , ad utramque ergo Urbem, mi sic D. Greg. eundem delegatum Ioannem Episcopum Squyllaunu,
135쪽
vicinum, ex quo insertur no fuisse illam Vrbem Turritanam Sardiniae; nam ad hanc diuersum legatum nominasset ab eo quem designauit Ecclesiae Tauriatine , quae vergit ad Orientem, cuma lTurritana Sardiniae , vergat ad Occidentem, & tot centenis milliaribus,distet ab alia. 1 i Et hoc amplius suadetur, quia Urbs Squillatina,cuius Epilcopus erat Ioannes delegatus, erat viciana his duabus Urbibus Turritanae,& Tauriati nen. Itali ,& Ideo poterat breuiter, de cum testinatione, delegatus ad illas accedere, isicut illi praecipiebat D. Greg. in
illis verbis fraternitas tua ire prope' rei,dc in alijs, admovere se tinet, na
si illae Urbes . se Ecclesiae sitς filis-
sent in Prouintiis tam distatibus,& immenso maris spatio in te medio, nec potuisset eam sein tionem adhibere, quam illi praeucribebat D.Greg. neq; usus fuisset termino, preperit,qui sigruficat cusestinatione ad partem aliquam
propinquam accedere, iuxta fra- sim Ciceronis, cornificio lib. t o. cit. a Cale pin. atque inde mentis, remis ue in patriam o/nvisistinati)
Ia Et confirmatur,quia si Ecclesia Turritana Sardiniae tunc vacasset, monuisset D. Greg. Ianua, rium Archiepiscopum Calaritanum, uti Metropolitanii, & Pr, matem ; ut eam ordinaret, sicut
in simili admonitione Pontificis i. - 'ordinauit Ecclesiam Pausaniae, nunc Castri Aragonensis, & Ci- tonatus Archiepiscopus Calarit nus ordinauit Ecclesiam Turi
tanam, Ut cap. 19. probatum est.
3 Confirmatur secundo, quia dato, & non concesso, quod tunc temporis nosuisset superstes A chiepiscopus Calaritanus in Samiunia, multo facilius tuisset,lae gruentius, quod a D. Greg. delegatus fuisset, unus ex Episcopis, eiusdem Insulae, non ille Ioannes Squillatinus ex Prouintia tam
Cofirmatur tertio quia in epist. a. lib. omnino posterior tempore epistolis Γb a .iterum fit me. tio in fine illjus eiusdem Marini ni, cuius iacta fuerat in τι i. s'. bhri. &inea iterum fit mentio eius de Genadij Exarchi Abicae, ad quam Sardinia pertinebat, &ad quem Diuus Gregorius in citi epist.bb. i. scripserat,&laderis inter ipsum, & Axiulsum tractati, quo inito, &coclusis, dixit Diuus Greg. se acturum de causis Mariniani apud Genadisi, cuius Clierelam laqua subditi, & suNaganei sui, apud D.Greg.susceperat Ianuarius, ut manifeste supponit epistola responsiua D. Greg. Ex quibus omnibus collat per illam
responsionem non enervari vim nostrς demonstrationis,&aperte manere probatum, Turrit num fuisse sumaganeum Calaritani.
1 Ex quibus inscrtur primo, Pratio
136쪽
ratio ob quam D. Gregorius; reseruauit tibi ordinationem Epis coporum electorum in illis duabus Ecclesijs, ut ex epistola constat ; quia ordinatio pertinebat ad Primatem, siue Patriarcham, , Ut cap. I9. dictum est,&quia illae Ciuitates pertinebant ad Patria chatum Summi Potificis Romani , utpote: existetes in Italia, ideo eam sibi detulit, & reseruauit D. Gregorius, nec Ioanni Epistopo Vicino,& a se delegato comisit. 16 Secundo infertur, quam ieiunus sit ab historia Ecclesiasticata, qui conserens hunc locum epim.
IS. lib. a. cum alio loco epist. a r
eiusdem M. existimat hunς Ioannem Episcopum Squillatinii suisse Cardi nalem, ex quo infert a m plitudinem Ecclesiae Turritanae Sardiniae; ex eo quod noluit Diuus Gregorius comittere consecratione Episcopi Turritani, nisi Ioani Episcopo,& Cardinati. Sed
sicut fefellit eum equi uocatio nominis Ecclesiae Turrita nq,existimans esse Sardini et eam,quae erat Italiae, ita deceptus fuit existima-do,hunc Ioanem fuisse Cardinalem Sanctae Romanae Ecclesiae. duplici ration . 17 Prima, quia tunc Cardinales
non erant costituti in tanta amplitudine, &eminentia dignitatis,sicut a quingentis ab hinc annis, ut notauit Cardinalis Belarminius in Apologia contra Regem A ngliae . .
byteri Cardinales in apice huius dignitatis constituti, fuerunt, Zc sunt presbyteri Ecclesiae Roma- nq, in quibus Presbyter,Decanus, siue antiquior alijs, in aliqua suarum Ecclesiarum vocabaturCar. dinatis,a cardine, siue culmin ,
quia erat primus, & maior ex illis , & idem erat in Diaconis, V clamat omnes hilloriae Ecclesiasticae, quod non habuit iste Ioannes, qui cum esset Episcopus Ciuitatis Lusitanae captiuate ab hostibus, D.Greg. constituit Episco pum Squillatinum, ea coditione,
ut si primam Civitatem ab hosti bus liberam, effici contigisset, ad
eam reuerteretur; cum autς con
stituit illum Episcopum Squillatinum , hoc usus fuit termino D. Gregor. Te Ioannem Episicopum in Squillatina Ecelesia sardinale, necesse duximus confituere Sacerdotem. Hic constituisse Sacerdote Camdinalem, idem suit, quod nominasse Episcopum illius Ciuitatis,
seu primum, & maiorem Sacerdotem , sicuti est Episcopus inter alios eiusdem Ecclesiae; non auteconstituit illum presbyterii Ca dinalem Romae, etenim non dixit S.R. Eeclesia, vel in S. 3 .Ecclesia Sacerdotem Cardinalem, sed i
Squillatina Ecclesia Cardinalem
Sacerdotem Cardinalem in Ecclesia Squillatina, fuisse Episcopu
illius,non Cardinale Romanum,s in ea
137쪽
in ea acceptione,quae communiter usurpatur ad nunc titulum ,
de dignitate S. R Ecclesiae expria menda, alias omnes Episcopi Orbis essent Cardinales, quia sunt primi, & Summi Sacerdotes suarum Ecclesia ruata.
iν Et confirmatur hoc amplius, quia, iuxta fra sim ordinariam S. Gregorij per hunc terminu γ-
aenalis,vel incardinandi,significabat promotionem ad aliqua primam dignitatem alicuius Ecclesiae, ut patet ex verbis eiusdemet epist.ibi, ita tamen, misi buitatem illam, ab hostibus liberam effici contigerit, ad eam in qua prius incam dinatus es, Eccisam reuertaris ,sim autem praedicta Ciuitas cotinua captiuit ιte praemitur, in hac, inqua a nobis ordinatus es et incardinatus,
Ecclesia debeas permanere. Et ita multis alijs locis, & epistolis Diui Greg. utitur eadem istasi, sicut in una,quam scribit Archiepiscopo Calaritano, de compescenda superbia Liberati, ubi ait , si non est Cardinaus fac. eum Cardinalem, id est primum Canonicum, vel quid simileia. ao Quarto probatur exclusio Tur. ritani ex isictis, d.cap. i 9. quia sicut erat iurisdictio, & nota Primatis,ordinare Ecclesias Prouin. tiae, ita, & ordinari ab alio Antistite eiusdem Prouintiae ,&ab illo nominatu,recipere Praesulem, erat nota inferiora talis, &subiectionis respectu illius, quae repugnat Primati, ut est per se notum, sed Ecclesia Turritana fuit ordinata a Citonato Archiepisc.Calaritano, ut ibi probatu est, cu Mlijs ibi adductis igitur Episc.Tu
ritanus nullatenus pol ec Primas. ii Quinto probatur, quia de Ec- .clesia Turritana non constat legitime habuisse Episcopum, usq;
ad annu circiter 19 o. inquo ini jt Pontis D. Gregorius, ut constata ex epist. citata 19. bb. 16. nam de alijs anterioribus a Turritanis assertis, nullatenus constat, imo c5
trarium,Vt cap. I 6.probatum est,
probare possunt,Ecclesiam Turritana, & Arboren. erectas fuisse in Metropoliticas, cum hoc ex
Conc. r. Arelatensi, ad annum si .
ex Tripartita .D. Greg. 6. Synodo
generali, & alijs abunde satis de Calaritano in sit perioribus probatum sit. αι Sexto probatur, quia Archi
piscopus Turritanus recognouit tamquam suum Primatem Archiepiscopu Pisanum, ut eximeret se a Calaritano,& in huius recognitionem fecit donationem quorundam iurium, & reddituta, Hospitali Pisarum, ut refert Vi-
uianus , in praxi iuris patronatus pari. 3 ib. I. cap. a. num. ρ-quentibiu impressonis anni 1 si S. de
Barbos in collirit. ad cap. si diligoni. de Ur . & constat in actis productis in hac lite a Pisano,quq in-
138쪽
Ex confessione Ausdem mei Iartis
serius adducemus in summario iurium illius, ergo Turritanus,noq; fuit, neq; potest esse primas.
a 3 Ex quo intertur euidenter,litem Primatus Pisani quam refert Rosredus Benauentanus, qui vi xit tempore Greg. IX. & cuius meminit denti sate Episcopi titulos. cap. 3 et quς coincidit cu temporibus concessionis breuiunia,
quae pro se allegat Pisanus) fuisse
cuia: Archiepiscopo Calaritano.&non cum Turritano, quia hic subiecit se, & recognouit Pisanu, no vero Calaritanus,qui sempeUrcpugnauit, habens suam intentionem optime fundatam ab initionalceivis Ecclesiae, ut in superioribus late probatum est.
Probatur exclusio Turritani a Primam ardiniae ex cin sic sone pusim meipariis. CV. λ . lit . t Addem ad euidentiorem i I exclusionem Primatus Archiepiscopi Turritani, proma hic,quq ipse testatus est In meminriali quodam, obluo, suo nomine Sacrpe Congregationi Inquisitionis, hic Romet, elapso mense Maij
praesentis anni ι 6 3 7. contra Sanctuarem, & Uenerationem
B. Luciferi Archiepjicopi Calaritani, ubi impugnans inscriptionem marmoris inuenti in sepulchro illius, in quo nuncupatuΠPrimarius Sardiniae, &Corsicae, habet haec sormalia verba . Auge
tur falsitas inscriptionis ex huiusmodi
titulo Primatis Sardiniae, de Corsicae, o puo Corsica no fuit unita Sardiniae inspiritualibus ante Urbanῆ I I. qui sidit anno 1 oδδ. ἴθμper anno cre Io o. post mortem Lusistri, Pontifex inc,Primatum Sardiniae,
δ' Corsicae concessi Archiepsso P,
sano. eadem habet in Summarioi num. .qua attestatione, di prinpria oris cofessione,suo circa Primatum se gladio iugulat, & modernam , & fallam suam usurpatione Primatis Sardiniae, &Co
sicς, manifeste ostedit.Quo enim titulo id facit, & sibi arrogat, si unionem in Spiritualibus Sardiniae, & Corsicae de nouo facta abVrbano II. post annum IO OO. soli Pilano deiert praecipue cum eius praetensio debeat fundari imassilientia iuris, quo ab initio nascentis Ecclesiae l& no aliquo i dultoApostolico se iactat Primarem , ad quod confirmadum, adduxit secum Romam quanda imaginem ficta S. Proti vestibus
Pontificalibus, cu Mitra,& Cruce Patriarchali, ornatam, existimat enim sed falso, ut late impugnatum est,cap. i 6. huius tracta. α decisum fuit in Sacra Congregatione S.Inquisitionis die a ι .lt Ity anni 1637.) D. Protum ivisi: Arehiepiscopum Turritanu, anno α νο 'modo enim hoc verum esse potest, si scindatione Pri matus Sardiniς, & Corsicc solum coitituit post annum IOCO.
139쪽
a o Exclusio Turrisum soli Pisano , Apostolico indulto
delatam ξ Manifeste etiam ostem dit, quam ieiunus sit a vera notitia huius tituli, scilicet Primatis Sardiniae,& Corsicae, cur no Sardiniae solum, sed etiam Corsicae nuncupetur,que omnino distincta Insula est; fundatur autem in hoc, quod prius a Romanis duae Insulae in unam prouintiam redactae, utraque simul subiacuitalegi B. Petri Apost. instituentis,ut in Metropoli cuiuscunque prouincie Romans, Primas institue retur, quod in prouintia Sardiniae , Corsicae fuisse obseruatu, ex d ictis in superioribus constat;& ex hoc videant Illustrissimi D. D. & semel statuant, quae fides alijs eius,egenis,& nudis probati nibus adhibenda sit. Neque solus prquens Archiepiscopus, sed etiam eius antecessor idem attestatus fuit in una schedula supplicationis, manus culicis recordationis Pauli V. signata,&bon. memo Eminentiss. Cardin. Lancelloto, cum esset Auditor S. Rotae praesentata, quae extati
actis huius causae,coram Illustris. simo Molmano, ubi sic dixita. Beatiss.Parer, disi Ecclesia Turritanariusque Archiepiscopiu, C pitulum immediates iaceant S.Ssedi Apostolicae,quia nemo Archiepist rum Sardiniae Fuit adhuc designatus Primas, z etsi S. Sedes Apostolica, ad quam datio tituli huius pectat, ipse iure, mellet eo Ecclesiam digniorem ornare, insigniret merito Turria
tanam, dic. Quo nihil clarius os tendi potest ad exclusione Tur ritani a iure ambito, & vlurpato
Quod, hoc unico argumento efficaci, sic probatur; subiectui
de quo agimusaestPrimatus,& re liqua,quae adducuntur in contrinuersia, huic subiecto, tanqua fundamento adhaerent , sed aduersarius negat subiectum, quia negat Primatum,ergo Cmnia, quae ipse adducit sunt omnino vana , Mideo est necessa rio excludendus, quia sublato subiecto , corruun omnia, quae subiecto adhaerenti, Institutiouum ' de capitis diminuti nes.struin, ibi, seruus manu missu
cap. non minuitur, quia nullum ca
certumniatur,ibi,non possent ni id
di animum habent, quia animus ess
ciente, deficit possessio, plura alia huius exempla habentur in iure,
rum, T cap. iis. g. quod circa de d stonsatione impuberum.l. optimam, C. ι contrah.Itipulat. - His accedit commune acxioma in utroque iure receptu quod non entis nullae sunt partes, &causa principali non subsistente,
nec ea,quae sequuntur,locum ha
Ite aduersarius negat Primatum , α ex alio capite litigat pro
140쪽
Summarium Iunium Pisant. I rPrimatu,& contendit Primatum ad se pertinere, unde,& negat Primatum, & ponit Pri matum,quae manifeste repugnat adinvicem ,&sunt cotradictoria, allegas a tem contradictoria, non est a diendus,exemplo,imin L ubi, sde regul. iur. ubi Celsus Iuriscons. ait,si pugnantia interstin te tamen
to menιatur, neutrum ratum est
l. i. .de furtis,o Nouclla cap. s o.
plane, ubi Imperator sinquit in si qui contrariasibi ipsis, aut pugnantia intersi protulerint, iudices rethiet. Summarium Iurium Primatus praetensi. Pisano Archiepiseopo.
, Raetendit Pisanus Primatum x Sardiniae,& Corsicae sibi li1-
iste cocessum a Pontifice Romano, fundandatque intentionem, suam indulus Pontifici js, extense
adductis ab Archiepiscopo Pit no in Summario, a Far fide po
tronatuspar. t.bb. I. cap. a. anum.
6 6. seque ad num. 7 7 .impress I I 6 a δ .extractis ut iple asserit)anno r6ry. ex Archiuio reformationum Ciuitatis Florentiae, excepto Indulto Innocentij II. ii, extractum fuisse ex authetico in , carta pergamena, Archiui Apostolici Calui Sancti Angeli, anno 1618. affirmat. Placuit autem, ex illis, extense hic adducere indulta Innocenti j II. quod est primum c5cessum, res pedita Primatus prouinciae Turma nae,s: Alexandri III. quod eli primu respectu Primatus prouinti aru Calaritanen.& Arboren. reliqua ver c5sulto omissimus,extele reserrecu nihil nisui contineant, & eisdecm fere verbis formalibus coponatur, ut ex Viuiano apparet, illa solum summarie hic reserendo.
I Nnocentius Episcopussimusruorum Dei Venerabili Fratri Falduino nymno Archiepscopo, eiusque successoribus Canonice promouendis in Perpetuum. Tunc lo Jobcae Sessi, Ur Romanis Ponificibus onor integre construatur,si via cuique Ecclesiae=a dignitas custoditur. Romanae si idem Ecclesiae conseria bonignitas , sedi discreta humilitas, quos deuotos, sist mansueto bos reperit, alios dignitatibus, senstribus sibi ampliusfacit obnoxios, alios familiaritatis, grdilectionis praerogatiua sublimat; aequum equidem , Cy rationabile est, mi quorum beneficia, gr obsequia,nos sum se recolimus, eorum deuotioni, noumensiurapari, nec quantitate aequali, sid ex abundantis gratiae bene entia, libenti animo re pondere curemus. ita igitur de Ammia, orguerra , quae