장음표시 사용
231쪽
tatione , in secunda parte nos morabatur. Si igitur, per hoc medicamentum ha bitum rationis Homerus intelligit, age,
ideamus quisnam sit , nulli dubium
est, ut Theages inquit Pythagoreus, ra Thea in rionalem hominis parte cognitione per ii d*yi x-sci Cognitio aut scientia est, Vt geome metria, dialectica aut ars, Velut nauigandi, serendi aut prudentia, qua quis duncta tuetur agenda, ac disponit aut sapientia, qua Deum agnoscit, religionem colit Aristoteles etiam ενου, id est men- rem siue intelligentiam considerat quae est principiorum , t totum ua parte maius. Et aliquem istorum esse , necessario fatendturi est. Sed in arte quadam consistere, ni a detur ex Antiphontis auctoritate, qui, ut inquit Plutarchus . nos supra docui Plut uc. in
hec scientiam impliciter esse repugnat, ii Tacitum attendamus, de Agrippina io Tacit. 3.quens , istic paucos dies componendo animo i iissumpsit violenta lucta,ct nescia tolerandi. Nosti et uter habitum prudentiae statuimus neque exinde artem, vel scientiam esse reiicitur,cum virumque nona Cnvirtuti conuenia , Ut aXimus Tyrius Max. TVi.
elegantissime docuit:& eo magis pruden d i . .
232쪽
F. Florid. . Sabinus in Apologia.
io PAR Q ARTAtiae, quae e Platonicorum doctrina scientia describitur bonorum malorum quae media inter et trumque sunt animae a secusonibus quae cuique sent propria prae cribens. Et dici haud potest quam recte Homero
Talia Iovi lia habebat pharmaca. D οεν si quidem haec vox δμ, n e
Est igitur Hoiancri sensus, non , Ut CXPlutarcho retor Budaeus, Θεωρηπ-κ c τόγλυ σχοίασγ υ , vel, ut ait Eusta thius, S8λi: δο δρο ρας φυγίω ,sed quemadmodum Volaterranus cxponit, qui rasi in Graecis vertendis F. Floridi censura pueriliter persa pe labitur, hunc tamen locum meo iudicio ita vertit, Vt quam rectissimc explicasse appareat, cum ait: Tale igitur pharmacum H in Ious lia bonum admodum ad mentem confliumve faciens habebat. Et Iouis filiam, hoc in loco Helenam appelloa, non cst ab re ex Athe
233쪽
DE VIRTVTE. 2Ο9 Athenas verbis colligitur , quae supra retulimus qui quidem dc unam, alteram conditioinem notat prim Helenam Iouis extitisse gnatam. Quod allegorice, ad rem nostram si intelligasci quid aliud est Helena, quam α, α, hoc est, ut italu mihi dicere concedatur, Δὸς νους,velut ex Iove orta sapientia altera conditio ab AEgyptiorum sapientibus edocta, inquit Athenam quatenus a pardi longa
exercitatione prudentia nobis acquira- cur Dependet autem a varia institutione: ut diuersino de institutus, iuxta variosi
minum mores, Philosophorum sectas, diuersimode quis prudenter agere iudi- Cetur. Sed de paedi , quae specialiter ad
hanc prudentiam, de qua loquimur, pertineac mox aliquid dicemus nunc rem ipsam, sitoque pectiliari nomine definia
Proficiscitur, inquit Alcinous, a pru Ala in dedentia ecta ratio, ci recta ratione, re 40' Pi p.
tu animorum status constituitur. Siqui 'r' ' 'dem virtus, exemplo utar Maximi Ty Tyr dissiri; ut Lacedaemoniorum respublica sela δ' bet in qua populus sub tali imperio vi- Uit, ut minor pars eaque optima imperet, altera obediat Indiget autem altera pars altera;
234쪽
EIO PAR Qv ARTA si raci tam quae imperat, ea quae parci, quam quae paret conseruationi eius,& tu tela quae imperat. Et ita in animis nostris, qui conseruantur,& praclidio. moderatione egent sunt affectus Ratio est quae
conseruat,illetur,& moderatur.Vt autem ad imperasitis normam, tota componitUr
ciuitas pari modo ab ipsa ratione, hic,vel ille status inducitur. Siquide a praua imperandi dispositione , turbae , seditiones,
quillitas , elicitas , apsa me beatitudo consequitur. Quem animi statum, noverbo Aialom o in Graeci dicunt: C-diocritatem quandam, S temperationem
affectuum explicat, quam probarunt Platonici, cos secuti Peripatetici Stoici vero cxorsi ab cadem prudentia, in hac Senec. epi re Concludunt qui prudens est, tempe an est j qui temperans est, ct conisans: Miconnans es, o imperturbatin est qui imper turbatus est sine institia est. Reiiciunt hicnim affectum omnes. cupiditate, laeti tia. metu aegritudine δε dolore velut malis,seditiosisque incolis expulsis receptis quo pro aliquibus eorum voluntate, gaudio,cautione,non modo quietam sed
235쪽
DE Vi R TvTE. Iomnino imperturbabilem politiam constituunt: hanc animi si imitatem,&COnstantiam ἀπ diXere, Latine impatientiam. Sed ambigue , inquit Seneca: poterit Senec.epi- enim contrarium eius, quod significare ψi' volumus, intelligi clarius imperturbatio. Siquidem Cicero , ut notat D. Augusti S. Auidem S, quos Graeci mri perturbationes fere i λψς Dςis mi crappellat: quarum vacuitatem, siue
Carentiam, imperturbationem, siue mauis
imperturbabilitatem, utcumque appellabimius Ad huius παλία instar consti tutionem animi, haud ad omnes sed tan tum modo ad hanc specialem turbationesno quae luctus dicitur, inconcussa stabilitate resistentis: πενΘεια nominamus.
Nec vocem ipsi cudimus,sed a doctiis moLudaeo habemus qui apud Theophra mini. stum, loco quem in secunda parte ad tu Ximus, in illis verbis δεί- ν, ξ - Grais: ex quo Plinius a expri Plin.li . mens, obliuionem tri titia eniami asserens JP Libet Forta se autem Plinius inquit Budeus non rem Θ , quasi dolentia se impatibilitatem malorum, legit, quasi Lo et eniam quod verbum studii ad
δες , visu icara ubeat Plinium scripsi se obli
monem rasilit veniami luctus asserre. Qua
236쪽
OL PAR Q AR Acohiectura, alia certe ratione nos iuvat: ham hac voce mirum in modum con stantia aduersus luctum exprimitur, quai um sitas nouo vocabulo Latine diceretur. Et ita definiri potest tenor animi ad eam firmitatem dc duritiario producti, ut nullam ex obitu,vel internicione quo rumcumque charissimorum capitum so licitudinem in tristitiam contrahat. Et haec est sticilia Helena , ait literarum Colu- Lipsius de men Lipsius, quae verum i Ad legitimums
QR penthes propinet, in quo obliuio curnam
ed quid paradoxon hoc Stoicorum
in acntum quod vix in scholis,ut ait ut lius, Stoici probant, Oppii gnatam,Cxagitatam, atque adeo der fana, horum liq-iminum sententiam, rursus Xcitare, probare audebimus Dan non, cum isthac
apathia, quam ratio, atque religio abstulit S Molones huiusmodi mν oti similiter excidendi, cum eadem ab istis,quam ab illa nascantur absurda, Z mala proue niant Siquidem probatum est, humanam
naturam negare alicuius animum immunem esse tristitiari sapientem non vinci
moerore, Caeterum tangi Dassectus om nes naturales esse, non voluntarios omnium
237쪽
D ViRTVTE. 2I3nium viventium rati demonstrauit. Fructus autem, si qui ex hac arbore, stupor, inhumanitas. Nam,ac misericordiam, inquit Augustinus, Stoicorum S Aug.l s. est solere culpare;&in homine praeclarum, excellens bonum est misericor
dia addit Lactantius, utrumque rectissi tact.lib. 6. me a Plutarcho inciuicatum, Chlius verba Plutarc in
e φιλειν ἁ νοι, u η ιγ o VP - ν ἰαί-ον & vi ilander rex : iam ex morte i dolorem, aegritudinem animi ncipere res est talis quae a naturali profecta principio non sim nostra tol lais, sta libertate. Non enim eos probo; qui eram quandam laudibusserunt duram . indolentiam, quae nemque contingere nobis potest, neque ut posses Aas commodatura nobis esset abolitura enim erat quam conseruari maxime oporret, quae ex amore ultro citro exini beneuolentia..
tis esse, quae non sunt in nostra potestate.
238쪽
Coparatio Herodis Attici apud Agel.lib. I9.
Alterum mutuam inter homines beneu lentiam labefactare. Vtrisque occurren
dum vi longe aliud esse facili negotio
demonstrabitur. Et primum nullum exapenthia oriri malum 'itandoquidem,& amor inter homines conseruatur,fOue
turque misericordia Nec idem iudicium arbores omnes Thracica quadam agriculatione indiscriminatim praecidere, & ru bos uellere,stolonesque m pomis, aut in oleis proceros amputare , hoc est, palliones, S adfectus omnes ab animis nostris
auferre .luctiam eradicare. Hunc velut inutilem damnosumque reiicitarias, reli quos affectus, nec extirpandos cum Stoicis , nec compescendos, cum Peripateti cis existimamus. Quamobrem sacra doctrina nos doceat, his etiam laxari rama debere, si unde fuerint,& cuius Causa pro
bauerimus. Nec in disciplina noctro, inquit S. Augustin is , qua ritur utrum pius animus irascatur, sed quare irascatur, nec virum tirictis sed nisi trauis me virum timeat, sed quid timeat. Ira ci enim peccanti ut corrigatur, contrictari cum . Dcto τι liberetur, Lmeri periclitanti, ne pereat, nescio trum quisquam sana coh Neratione reprehendat. Luctus vero nec lugenti, nec ei qui decessit,
239쪽
D VIRTVTE. 2 scellit, ne erga Deum, nec erga homines aliquid boni, istilitatis mi habet an Crgo eo carere iuste quis imputabit ri tu gentem conssideras, magna quidem amentia est, poenas a se infelicitatis eTigere, mala sua augere ac se mortuo quem deplorat adiicere. Quod si iucundam praen e piam nobis, ob necessariorum s Unus con suetudinem dolemus, nec alia causa et qua eos desiderare contingat si tanti iucunditatem facimus, cur eam si aliunde liceat , non potius aliquo modo nobis Comparare, quam Voluntario moerore Diligi volumus 'ut si torquet, non adiu Uat, primo quoque tempore deponendus est,& ab inanibus solatiis, atq; amara qua dam libidine dolendi animus recipiendus. Si ad eos qui obierunt respexeris, Id merem,aut manes credis curare sepultos' Nullis planctibus defuncta reuocantur, fors immota,S in aeternum fixa nulla miseria mutatur, mors tenet quidquid abstulit, desinat ergo dolor qui perit: dc ab Homero animum sume &ab his quibu Homer. Priamum Achilles alloquitur, utramque V μα-
240쪽
Aequo animo tolera, si uo nec te ipse
Cons e proficies etenim nihil inde,nec ipsu
Sicpoteris nati lacrymando excire cadauer, Sed grauiora tibi polim tormenta parabis. Et cum animos nostros aeternum Viuere indubitate credamus eos mortali corpore exutos, aut coelum conscendere, aut
in inferna demergi mec cum Seneca dici mus i a qua nobis inferos faciunt terribiles, vide plat fab-lam esse Itaque post huius vitae usu
mΜςΠς ram , quicumque istorum contigerit lo-Cus, iam non amplius lugendum. Nam aut beatus, R diuorum Consortio potitur, aut damnatus est. Beatum flere invia dia est, monet Seneca, Cum tantum nolis
illi esse beneficij sed ob exiguia tui com modum, iam ultra in huius vitae miseriis Optares damnatum dementia indignus quippe is omni affectu est, qui Deo uisus, capitali scelere reus, perpetui Cruciatibus destinatus occubuit. Si autem C-dia loca petierit, ut tandiu ibi diuertat, donicia omni labe expurgatus, coelestem vnde demissus est subeat patriam iam remediis, non luctu indigebit, cum amare,