De Aristarchi studiis homericis

11쪽

e. IV. p. 199-224. De grammaticis qui ἐκστατικοί et λ dicti sunt. C. V. p. 22 4-249. Chorographi ea et geographica.

β. l. De agro Troiano et ordine navium. q. 2. sp. 2273 Reliqua fria, monta de locis et populis ap. uomerum commemoratis. l. 3. p. 2Quam rationem plerique. ante Aritu urelium maxime, in expliearehorographia Hom. Menii sint; Aristarchi merita. q. 4. ip. 244 Ulixi erroribus.

Dissertatio IV.

De prosodia. C. I. p. 250-304. De aecentibus. U. II. p. 304-330. De interaspiratione. C. III. p. 330-332. De spiritu voeabulorum principali.

Dissertatio V.

De criticis Aristarchi rationibus. e. I. p. 333-349. De athetesibus. C. II. p. 350-369. De constituenda lectione. p. 370. Exeursus. Commentarii Apionis et Herodori nomine irseripti, quibus Eust. usus est, eum scholiis Venetis comparantur.

12쪽

Dissertatio I.

Do fontibus doctrinae Aristarcheae.

Aristonici liber de notis Aristarchi. g. l. Quaestionum, quas ad antiquitatem illustrandam instituimus. nullae dissiciliores. nullae tot impedimentis Obstruetae, quam quae solis scholiastarum grammati eorumque litteris nituntur. Nam cum perpaueas aetas tulit integras, tum antiquissimorum,undd lii posteriores sua mutuati sunt, praeeepta et testimonia partim per discipulorum ora tradita suere, partim incuria deflexa, partim etiam iniquo detorta, partim inscite vel adaueta vel decurtata reperiuntur. Quare cum summa in hoc genere opus sit cautione, ne erroribus vel mendaciis testium ei reum- veniamur, tum de Aristaretio dicturi. cuius nomen cum ipsa Paene critica aequiparatur. quasi severo monitore uti videmur, ne quid gravius in ea arte peeeemus. Ergo disputandi initium inde sacere visum ut testium, qui in hac quaestione adhibendi sunt, fidem et diligentiam aecurate exploremus. Et primum quidem locum Seholia Homerica sibi postulant. Codex Seholiorum Venetus Α, quo primum his de AleXandrina grammatica quaestionibus saeuitas data, quattuor grammaticorum coniunetos exhibet libros. non integros illos, attamen etiamnum omnibus sere grammaticorum scriptis. quorum eXeerpta 2 ad aetatem nostram pervenerunt. copiosiores. Qui illi libri sint ipse qui haec collegit et concinnavit prodidit indice singulis

13쪽

a uetore ubique hoc modo scriptum esset in reliquis po8ten ea eidisse. imo ille vel ipsos lectores puta Pt statim intelleetur una cum signis etiam qui signa illuAtrarent commentarios talhoc opere inveniri. vel, quo magis inclino. τα Ἀριστο νέκου ο ιιεῖα eadem bre itate dixit librum de signis. ut Aidii ιος ἐν εδιοργιυσει D, 210 pro Λίδ. ἐν τεῖν περὶ διορ ειυσειυς. Sic 'ia ποι-jλ υνιος ἐν τῆ ιι ετ πῆ, Orion p. 89, 8, i. e. ἐν r δ Περὶ sιετοῖ.IIo . fuco ν ἐν τεῆ παρα Ξενοφίδντι κci νύ t 3 Athen. IV. p. 13 S. e Et 'Αριστονικος δε σι ιιεio ις in his ipsis scholiis A. 22. Ut illius ιετα Drro ιννrs ario v ab recentiore manu adiectum putem. Iient Orion 188. 6 El. u. 627. 40, Ε t. M. 377, 37. Ἐν τοις σημεioi. του ποι του Orion lib. 28. Est liber Aristoniei περὶ sciui Iλιὰθος καὶ 'OdDσσεως vel περὶ σωιεέων 'Oιιήρου. Suidas: Ἀρι- a στονικος 'Ἀλεξανδρεῖς γραιιιι arικος ' ἔγραφε περὶ τίὼν σωιεi τιὼν ἐν τῆ Θεογοι sit 'Hσιδδου καὶ τίῖν τι ς γλιάδος καὶ 'O3Dσσεως ασνντάκτοιν ονοιιῶr υν βιβλία ς. Haec enim vera interpunetii est, non hoc modo: καὶ τῶν et ς γλιώδος καὶ 'OdDσσεέως cis - τακτο ν δ νηι ιων. Quid Sit ασυν raeia ον πιι ειον vide apud Lo-beekium parati p. p. 30. De illa interpunctione si cui antea dubitare licebat. postquam ipsum librum inspeximus, debebat nemo. Omnium minime serendus Larcherus, rectam loci interpunctionem. Diqilirco by Coosl

14쪽

cum apud ipsum, de quo eommentabatur, Ori0nem non modo foιστονικος H τεοῦ περὶ σζειεέων του ' ιηρου eitetur, p. 94. 17. sod otiam 'Αριστονικος δε τε δ περὶ σηαείων 'Oδυσσεέας, p. 94, 20. . 2. Iam ad indolem consiliumque huius libri pergens initium laetam ab iis colligendis reliquiis, quas extra Venetum codidem servatas habemus. Orion p. 1l9 D. cis τὰπος τετρυιέ-νος, ἀφ Ου τις δίναται ὀπί σαο γαι καὶ περιβλέψασθαι ουτως Ἀριστονικος δε τοις σ μελις του που του. Pertinet hoc haud dubie ad a. 320 ανοπαια). Idem p. 94 λαρυς o/ιοειυς διὰ γὰρ

Corrigit Lareherus: λόρυγξ καὶ φαρυγξ ταντο φιοίως γὰρ διατούτων. - Poterat Deilius λαρ te ιoiως φώρυξ' διὰ γαρ -, v. LObeeh. Aglaoph. I. p. 779. Sed neutrum verum. Tu seribe: λθρυξ ὁ λαιιιος ' δια γαρ - et haec desumpta esse puta ex annotatione ad Odyss. τ, 229

quod apud Aristonicum additum fuisse intelligimus, καὶ λάρυγξ.- Orion p. 94, 16 λίχνος L 34ὶ ὁ λυευν το νυχος τουτέστι τοσκοτος. οἱ τευς Αριστόνικος D τεω περὶ σημειων του υμ, ρου. - 4 Idem p. 43, 32 δειλος ὁ δεδι δς τας ιιυέας trecte Larcherus ex Eust. p. 855. 48 corrigit λας . oDτως 'Αριστενικος. - Quae ex Orione attulimus de omi et λίχνος, iisdem verbis in librum suum transtulisse invenimus Elymologuni p. 627. 40. 572, 2 l. Haec quoque, quae nunc solus habet, ex eodem sonte derivasse, minime dubium. p. 337. 37 ἐρσαι αἱ D ἔαρι γεννημεῖσαι ri οἱασιαλαὶ καὶ τελέως νέαι, μεταφορικ υς. ἐώς 'Αριστόνικος ἐν πη-μεiοις. p. 41, 36 αἰδηλος, okν κεὲνος δ' ciυτ' ἀυ γλος ανηρ υ,165ὶ, ο ὐλοθρευτικῶς ' ου γαρ αξιος Ἀριστὼνικος δηλουν λεγων τὼν ἀδηλοποιον. His addimus fragmentum ex libro de notis

15쪽

oῖ τεος Ἀρισταρχος ἐν του πηιιεωις υσιοδου. Lege Ἀρεστο ra. Adi Ruhithenium praes. ad Hes. p. VII, quo loco de corruptnibus, quas Aristarchi nomen subiit. exponit. . 3. Haee qui lustraverit. verendum est ne Aristonitu fingat sibi aliquem veriverbii aueupem istosque quos de DHomeri eis Hesiodeisque eonseri pAit eommentarios nihil nigi rgas etymologicas captasse. At Sebolia Veneta inspicionios comnia invenimus. doetissimas de antiquitate Homerida. de verbrum significationibus, de versibus spuriis observationes: his tot liber resertus reperitur, his etymologiae quae insunt sinsunt a tem illis, quas ex Orione cognovimus, simillimae, sed ita ξcellentissimis observationibus obseurantur, vix ut aΡΡπαῖ Res expeditu saeilis. Orion eum etymologicon scriberet compres perreptavit libros grammaticos, sed sola quae inveniri p-sent etymologica aucupans, reliquorum securus. Sic usus stillo eodem consilio scriptis Apollonii Dyse0li: qui si ex his di 5 liquiis nobis diiudieandus esset, quas Orion servavit v. indido

ex eodem omnes, quod veteribus male cessisse scimus, et 'I0gico genere. pro doctissimo argutissimoque grammatico futile et paene ridieulum haberemus. β. 4. Aristonicus. Straboni suppar, inter doctissimos L grammaticos scriptaque eius et Opiniones commemoratione dienae habitae a praestantioribus. Strabo I. p. 10l TZ. Ἀριστm

τες λέγω ιεν. - Serv. Aen. ΙΙΙ, 334 Chaonios c0gnomine maep08J. Epirum eampos non habere omnibus notum est; sed eoistat ibi olim regem nomine Campum suisse eiusque poster Campylidas dictos et Epirum Campaniamque Vocatam, Ried Alexarchus, historicus Graecus, et Aristonicus reserunt. - lirebus grammatieis ad partes voeatus ab Herodiano. T. 198 ωρ στ ρχ0ς δισυλλαβως soli GVὶ ώς αἰγ ῖν καὶ IIτολειιαῖος ὁ Ἀσκαλων&ης. Αριστονικος δὲ τρισυλλα βως ως το Orosν ιέγα rect

16쪽

Εt lie et sumere iisdem sere argumentis, quibus Herodianus trisyllabam sormam h. l. defendit. ipsum Aristonicum usum esse. K, 252 Οἴτως καὶ Io ρὼθεος ἐν τριακοστεῖ retortiν τῆς Ἀττικῆς λιζε υς α,ιοῖ γραφειν sse. παροιχευκε), τῆν ιι ἐν πριύτην δια τῆς

τας, ἐπιδειξας et o sucoκεν ωκον. Ouτως δὲ καὶ 'A toλλάννιος ὁ τεχνικος οἶδε την γραφην. Item ad N, 137 de spiritu, aeeentu. etymo vocabuli Oλooiτροχος cum aliis auctoritatibus Aristoni ei sententiam affert i quod scholion negligenter ac potius perverse transeriptum legitur El. M. p. 622J. Quae hae paragrapho contulimus, ea putiamus ex Aristoniel commentariis Homeri eis desumpta esse, quo qui huius grammatici reliquias nobis collectas si dare voluerit alia habebit quae reserat, e. g. ex Eustathio et Hesychio. Horum commentariorum diserta fortasse mentio suit eo loco, quo Ammonius huius grammati ei copias meminit. p. 103ολθον καὶ ιιικρον διαφέρεC τδ ιιὲν γαρ oλθον ἐπ' aριθιιον, το

Illud ἐπὶ stuου novi ex Apollonii lex. Hom. ἐπιστα μένου

σταρχος ἐπιστηιιονος. Quod sic scribendum est, non, ut solet, commate vel puncto posito ante Ἀρίσταρχος. Est hoc brevius dictum pro eo quod est apud eundem Apollonium: συιιπερτη. ἐπὶ

17쪽

Nam ut nusquam Aristonici commentarii Homeriei ipso assideto titulo commemorentur. tamen suisse loci inodo positi certissime testantur. Quod ex multo paucioribus. quae tum innotuerant sagax perspexit Valekenarii ingenium, l. I. Reliqui, quos posuimus, loci quos ad Homeri locos pertineant per se patet: quod de veteribus Epiri cognominibus regibusque disseruisse videmus . vel ad catalogum Navium 635, vel ad regem Eche- tum is, S4l pertinuisse putabimus. Ceterum hos commentarios ex doeto illo genere suisse. quod plerique secuti sunt. Popias

geographicas et mythologienη ab Homero occasione sumta coacervans. nec hoe obseurum. De eiusdem grammati ei commentariis Pindaridis eonstat ex schol. Pind. Ol. Ι. 33. III. 3l. VII 153. In Hesiodeis commemoratur ad Theog. t TS ο δ' ἐκ λοχε OIonaiς ωρε πιο χειρέ, Ἀριστόνικος λοχεοIO φησέν εύς θυρεοῖο 'λοχεος γcto λέγει. βεβίαςαι di etὁ λοχεoro παρα τis I9oς. Hinc commentarios in Hesiodum scripsisse Poncludi n0n potest. id quod Valekenarius putavit ad Ammonium l. l. Possunt enim haec ex nliquo libro gramnantico. Herodiani opinor, transeripta esse: Aristoni eum vero de sorma D νος gententiam suam ad Homericum du)ρεῶς exposuisse fingi potest. Nisi ex ipso libro

de notis Theogoniae a Suida commemorato fiunt. . 5. Ab commentariis Homericis varia et extrinsecus adscita doctrina instruetis, in quihus etiam ab Aristarcho dissensisse invenitur, libri de notis toto colore et consilio diversi suere. In his enim suam quasi exuit pers0nam. id unum totumque

8 agens, ut quaη Aristare huη notas Veralbuη Homeristis apposuerat, eas indicaret easque ita illustraret, ut PauRas argumentaque Aristarchi observationesque, quibus stabiliendis illae notae inservirent, congereret. Ut proprie et ab initio libri iudidem

est. et qui vel scholia ipsa diligenter attenteque perlegerit vel

reliquas nostras de Aristaretio disputationes pervolvere dignatus fuerit tam non potest latere, ut hoc loco omnia maxima minima momenta comportare non nimio opere laborandum putem. Sed primum ostendam, non suas Aristonicum illustrare notas. Hoc Diuit tred by Cooste

18쪽

Etenim Aristarehi notas intelligi ab Aristonico primum patet ex Observationibus compluribus hie sine nomine positis, quas aliunde tenemus Aristarchi esse. Legimus observationes do νέον, ζωα ρ, coista, δεJOvποτος, ερι ια, τίβος, ωδε, αν i, Sim plieiter positas hoc modo: V διπλ)j οτι φόβον τὴν φ yVν,. ηδιαλγῆ οτε το ευδε Ουδεποτε τοπικῶς -θαπερ ηιιεις λέγει. Sed ias observationes A istarchi esse sevi non ipsa praest'ntia per

tum esse de duplici usu Homeristo vocabuli iaέγας. cum nunc simpliciter dieatur, nune ad distinguendum a cognomini minore, ut in Aiace Telamonio προς τῆν κατa τον Atarra Tor ετ ρον διώκρισιν). CL Apollon. Synt. 41. tu. - LI. 109 η διπλῆ Orι ἐν τισι γρατεται καπ φαλαρα pro καὶ φαλαραὶ. At duo Reho-

Ita fide dignissima Didyuii et Nicanoris) de AristMelio testan

τα τοιαῖτα προφερει. Aristarchum hane sermonis Homerici legem Observasse aliunde constat sv. quaest. ep. Spee. I p. 29ὶ.Saepissime dipten positam invenimus, quod vocabulum aliquod positum sit, ut dicunt, idiως. In his est γὰρ ab initio orationis, Corale

19쪽

e. g. post Vocativum) positum. P, 215. F, 627. Has vero notas Aristarehi esse scimus ex Apollonio Dyscolo de coni. p. 566. 5 ἀλλὰ sιῆν καὶ συνι ειυς ὁ ποι ς αρκτικιοῦ αἴτεοῦ προπρῖται coniunctione γαρ, eontra rationem, quae enuntiationes γαρ ha

dianus: Ἀρέσιαρχος δασυνει, φάσκων οτι αρχὴ πληγους ὁ τρεῖς ωριθμ4ς. - Ν. 191 διπλῆ οτι διήρηκε χροος αντὶ τοῖ χρώς διο βαρυτονητεον. At Didymus: ovetως αἱ Ἀριστάρχου χρόος ως λογος ' βουλεται δὲ δινοῦρ σίλοι την εὐθεῖαν. Ζηνοδοτος δὲ γράφει, Eadem consensio Aristonicum inter et Didymum vello Herodianum de Aristarcho testantes M. 56. N, 359. T 499. 500. Υ, 53. Et possum plura afferre. Sed satis laetum opinor. Sequitur ut animadvertamus, ab Aristonico sola tertia pedisona verbi indicari Aristarchum ne nomine quidem addito. Ο, 449 actooυνται στuoι γ - υςερον δὲ ἐν τοῖς περὶ του ναυστάθμου ἀπολογεIται. At τὰ περὶ του ναυσταγιιου Aristarchi esse, scimus ex K, 53. Et plus duodecim praeterea notae positae προς τὰ περὶ του ναυςώλιου. F, 269 ἀγετουνται στέχοι δ', οτι διεσκευασ&ένοι εἰσί .... ἴνα δὲ φινὶ δοκῆ λυσεο ς τι εἰροκεναι I. ηπορηκέναι). Aristarchum Significat. Eodem pertinet quod αγετοὐνται dicere solet simpliciter, intelligens: Dre Ἀριστώρχου v. Wols CCLXXII 1. Patet iam ex iis scholiis, quibus postremis usi sumus. Patet ex aliis, ut B, 529 cl. I, 395. 2, 444. Nec videtur esse cur praetermittam 'μ, 91. 806. 822. A, 117 άθετεIται. Ab Aristarcho laetum esse discimus ex Apollonio lex. Hom. s. ἔρμα. Nec in his diutius morabor. De

νοδοτου, quo sexcenties geriptor noster utitur, quo ipse testatur Aristarcheas sibi atheteses exponi, suffieit lectores remisisse ad

Wolfium prol. CCLXXI.

20쪽

l. 6. Mihi enim his omissis, quibus res confirmetur, quam sibi singulis quisque paginis experiri potest, ad ea properandum est, quae nisi recte iudieata contrarium suadere vel etiam testari videantur. Primum illi considerandi loci, quibus pro vul