De Aristarchi studiis homericis

31쪽

Hoc vertunt: Anomen quod accepit. Hoc potest significare. Attamen illo loco Strabonis sententia postulare videtur is nomen quod antea erat, nune mutatum est ro tiε r. se. ει εrερον . Quod grammatici vulgo iaε-rαλαμβανειν, hoc Aristoteles dixit με rara θεμαι poet. XXII. l3 scs. Irion.cOMP. V. P. 38, 56 .

32쪽

l. 3. Sed iam tempus est his missis denuo illud Didviui scholion inspicere. ut exploremus quid inde ad Aristarchi studia eo gnoscenda possit elici. Primum Aristaretii libros σεγ- γραιι ι ara) distinguit ab eius commentariis. At nihil seripsit quam commentarios, si Wolfio fides ex Suida coneludenti CCXXIX): λεγεται γρωναι vicie cot πομν ματέον ιιονων. Verum et Suidae testimonium sine dubitatione sic accipere licet: si si tantummodo commentarios numeres et Didymus tum hoc loco scripta loquitur praeter 25 eommentarios, tum alibi ipsis additis titulis plura e immemorat: πρὁς σλιληταν h. l. et is, 524. προς Ν03ιανόν A, 97. B, 798. D, 110. πρhς το ειν υνος etiaραδυςον II, 43b. περ i 1λιαδος καὶ 'Oδυσσείας I, 349. j Quorum Wolfius tum non meminerat.

l. 4. Sed quid illud est quod libros quam commentarios didit fide digniores esse 3 Sei licet quod inter commentarios

Res non tam pendet a casu, qui pro con8truetionis regulis et pro collocatione verborum varius esse poterit . quam ab usu vocabuli μοι oe. Plui. Pomp. 72 σreurtior ας δὲ ριονους ἐγκιαιχίονς φησι πεσεῖν ' σενιος Πολλι-. h. e. si tantum militeS numeres, non lixas quoque et ealones.' i Io περὶ toti ναυστάθώου stestimonia infra invenies, hic propter duas mussas omitto. Mei uehius apud Platonium diu νορύς χαρακrιρων in Verbis κραeινος ο τῆς παλωῆς κωμενδως Norair ἐς nerε δη καris r ας ιπι- λοχον cur σεις μὲν ratio λοιδορίαις ἐσris corrigi voluit ' ρισει ρ- χον, qu. scen. I p. l9. Cogitavit haud dubio de libro Aristaretii sie in-Feripto. Sed nec traditum et praeterea habeo cur de eiusmodi libro vehementer dubitem. Proponam aliam eoniecturam, quam mox vir Saga' eissimus expellet .meliore: ἄra M. ἰύμβους 'Aertivo v ζιλωσue. Sic certe stat illud ατε δ i. Verba αὐστηρος ad λοιδορλις asu annyaeStim 'unt Nesciebamus tune Hemsterhusium in idem incidisse ae ProΡOsuisse αιε δ καὶ rα ζ1 πιλυ- p;λωσας. Vide nunc Meinekium hist. erit. eom. p. 53. eui nunc κυruxv,ας-λλωσας Placet.

33쪽

serebantur minus elaborati. Narrat Galenus spraes. ad Hippocr. de nat. honi. , se Olim in sectatori8 cuiuSilam usum commentarium in Hippocratis librum de elementis conscripsisse: qui commentarius ad illius eaptum elaboratus esset: mox se imito hunc commentarium in multorum manns venisse. Atque idem saepius a se laetum esse narrat περι ld. βιβλ. pro In. ed.

γεγραπται - habemus in Seholiis Aristophaneis ad Av. 1242. Inimo non dubito quin inter hos scholasticos eommentarios suo-26 rint qui ne ab ipso quidem magistro seripti sed ad eius scholas ab discipulis consignati essent. Recte igitur Didymus eiu ου- modi e0mmentariis minus tribuit quam libris ab ipso auctoredoetorum iudicio expositis. Vide quam ea de re ingenue Gn-lenus lateatur, haec addens: γεγρα ι ιένεον οὐν ος ἔφην ον προς

πρὶν δειν τινα σχεIν is τοῖς αναγκ aio ς. In caussis poterat addere squamquam inest in antecedentibus) quod seribenti nee Vaeuum nee commodum est, quae privatis parietibus destinata sunt summa diligentia elaborare. . Sed qui diligenter commentariorum elaborati essent tra κριιτ ouένα Dreoti νυιαταὶ hiS Suam auctoritatem Didymus non derogat. Quod apud Sehol. Plut 385 legimus τα Haν ἐπιτετηδευιιένα t. rosιν μαια nntiquum scholion est, sortasse ipsiuη Didymii eandem putaverim disserentiam neeuratius inter elaboratos et perstinetorie exaraton grammaticorum commentarios respicere. Schol. H. 130 cpiλας ανα χευας ἐν ταῖς ἐξητασιιεναες Ἀρισταοχον βαρεiας χεῖρα Disitired by Corale

34쪽

Si eorrigendum est D τοῖς ἐλτασμένοις eosdem dixit commentarios. quos hie K ριβ 9sιενους : sin reete Seriptum ἐν ταῖς ἐξ - τασι ιεναις intelligi vult editionis Aristarcheno exemplaria a diligentioribus librariis descripta et bene correcta. )q. 5. Hune Didymum eiusque in Aristaretieis lectionibus exquirendis positam operam Wolfius si cognovisset melius, hune 27 si tenuisset Didymum esse, qui per tota scholia duplicis Aristarcheae editionis lectiones apponit, nunquam ille negasset duplicem Aristaretii editionem suisse I CCXXXVII . At Ammonius,

Aristarchi auditor et in schola suecessor i ' λιμαινιος ὁ 'Αρισταρχειος, ὁ διαδεςάμενος την σχολ ν R. 397 librum seripserat περὶ του μη γεγονέναι πλεέονας ἐά δοσεις τι ς Ἀρισraρχεέου διοργιυσεο ς ili, 3973. Quidni opponam eundem Ammonium scripsisse πιρι τῆς ἐπεκδοθείσης διοργωσε ς sse. ἈρισrGρχον), de qua non poterat seribere. si nulla erat. Si ad supposititiam hic liber pertinebat, inscribendus erat περι o ς ευς υρισταρ- χεiOD νερο ιιένης διορωυσεως. Suspicatus est Nolsus utroque titulo eundem Ammonii librum indicari. Iloe verum fortasse: affirmari nequit. Sed hoc affirmandum, illum priorem titulum

Ἀρισταρχείου θιορλύ σεως - τιον δίo. Nisi apud Arista elieos de dupli ei magistri editione constabat, non poteriit duplicis editionis lectiones per totum Homerum exponere Didymus et utriusque vel eonsensum Vel dissen8um notare. Credere vero Ammonium probare voluisse, quod dein pro salso agnitum, temerarium. Quis in hac re verum docuerit putius quam scho-Iae suecessor 3 Cui ipse Didymus non tantum iidem tribuit sed etiam prae aliis fidem deberi significat. Vide modo Is, lil.

K. 397. es. Γ, 365. R 76 ubi ως 'Αρισταρχον leg. non χος). I , 368. H, T. V, 560. Crederem si summa credendi neeessitasESSet, quae nulla est. Ergo mihi certum est nec Ammonium do duplici editione dubitasse: omnes vero postea Aristareheos

dum esti Antisthenis liber περὶ του μῆ εἶναι αννιυγειν. Diog. I.a. III. 35.

35쪽

duplicem statuisse, hoc Didymus non sinit dubitare. Quomoso 28 fieri potuerit ut praeter eas, quas Aristarchus editioni paravQ-rat, aliae editiones eius nomine eircumferrentur, hoc ipse WoI-fius satis pulchre strinxit p. CCXXXVIII. g. 6. Ad Di duini librum redeundum est. Vidimus id pr-cipue egisse Didymum ut de lectione Aristarchea quam in editionibus habuisset vel variis temporibus probasset constaret patque ut hoc exquireret et editiones et commentarios et libros tum Aristarchi tum Aristarcheorum adhibuisse. Sed in eo non substitit. Voluit etiam de sontibus Aristarcheae lectionis . tum

quatenus aliorum consensum tulerit conAtare. Quare omneS,

quotquot innotuerunt, editiones et antiquiores Aristarcho, ut Zenodoti, Aristophanis, et recentiores adhibuit earumque lectiones adseripsit. Denique haud raro etiam iudicium suum adii it, in quo eum a partium studio remotissimum invenimus. Sa pius quidem assentitur Aristarcho: sed est ubi alias lectiones Zenodoti etiam j vel aeque bonas vel etiam meliores iudieat Iudicia plerumque brevia. Adseribam quaedam, ut mos eius aliquo modo cognoscatur. B, 266 οντως αἱ 'Αριστάρχου B ππε non ἔκπεσε). καὶ ἔστιν η χρησις 'λιζρικνὶ τῆς λι ειυς, παρiσrζσι δὲ ἐνέοτε τάχος ' ονίγεν χηνία F, 465 καὶ , , ἔκφυγε χειρος

36쪽

ij, it 4 . H. 428 πυρκαιῆo ου ειυς αἱ Ἀριστάρχου κατί γενικην ἡ δὲ κηνοδίτου πυρκαιν . καὶ ἔστι χαριέστερον εἴς τO AH δὲ πυρῆ ἱαμρ νεκρον θέσαν ' i'ri 1653. 492 ἐκ θαλαιι θνὶ κηνοδοτος ἐς θαλαιιους. κaὶ ἔστιν ODκ ciniθανος κ γραφη. V 142 ἀγορευσατ') naρα Ζηνοδότοι ἀγορευσαι ' καὶ uno palνει τιυμ η- ριμον ἔθος. 565 ια αυτ νὶ nactis ni νοδότε,3 ἐς αυτν ν' καὶ ἔχει λογον ἡ γραφm i Contra c. g. sa, 20 περὶ ὁ ' alyida παντακάλυπτεν χρυσείην' ουτέος abida χρυσείην αἱ Ἀριστὼρχου, περὶ Oλον αυτον ἐκαλυπτε την χρυσῆν abida' καὶ μήποτε 'Osιηρι-κἘλερον τοῖον τοι ἐγεῖ νέφος ὐuiplinaλίφω χρύσεον E. 3433. Sunt haec et similia iudicia breria: etenim habebat ad hoc latiorem campum, Ac. eommentarios suos in Homerum: in hoc vero libro haec ultimum locum habebant, leetionum apparatus summum ): attamen quaedam ex istis doetiora sunt quam prima specie videntur: habent enim rationem cum Aristarchi doctrina: alia nunc breviora quam ab auctoris manu prosecta Sunt: quaedam nunc etiam latius exposita lut V, 18J. . T. Non iniucundum videtur totum quem Didymum adhibuisse etiainnum invenimus apparatum recen8ere:

Editiones sunt praeter Aristarcheas hae: Chia. Massilioti ea Cretensis, Cypria, Argiva, Sinoplea sv. Wols CLXXVΙ , ξ πολίστιχος sis, 258. I, 3353, Antimachi, Rhiani, Philetae, Zeno- 30 doli. Sosigenis. Philemonis, Aristophanis, Callistrati s Z, 434. Γ, IS Cratetis is2, 2533, tum quas dieit κοινας, ὁ φιεύδεις. Aeoli eao s schol. Od. L 280, 33 i. G, 983 et Cyelieae lib. π, i 95. ρ, 25, ) mentio in scholiis ad Odysseam ne dubita quin ex eodem

, Contra Ptolemaei Ascalonitae librum mei τῆς ἐν 'Uδυσσείv υρι- mxeroe διορθώσεως s Suid. putaverim in diiudicandis Aristarchi orthographia et accentibus maxime versatum suisse. 'i In bibliothecam Alexandrinam volumen venerat Iliadem et Odyssem aua eum cyclicis domplectens. Hunc Homerieorum carminum textum lis fuit sortasse, qui in fine Iliadis additum habebat: ide Οἴ γ αμφωνον τά ινον raroρος. ηλθε δ' Araia ιν. υρηος γυγαυγρ μεγαλῆτορος πνυο νον ιο bibliothecae praesecti et grammatici nomine rue κυκλικος Mooθωσεως ser baut. - uuae praeterea commemoratur editio, schol. Od. ξ, 204, ni ἐκ Μον---ο in Didymi copiis recensere non possum th. e. hae lacerae reliquiae

37쪽

sonte sit. Commentarii Aristarchi et scholae destinati et editioni paratae, inde ab istis qui primi fuerunt. cum nondum ipse

textum edidisset, sed annotationem suam ad Aristophanis editionem npplicaret ιτα κατα Ἀριστονάνην ὁποιιν,φωτα Ἀραστ -

χου B, 1333. Praeterea Dionysii Thracis. Dionysii Sidonii. Chaeridis sB, 865. Z, Ti. I, 605ὶ, Demetrii Ixionis, Diodoris 3 B, 8653, Ptolemaei Epithetae commentarii ad textum Zeno-

l. 8. Sed quamquam his tam multis tamque bonis subsidiis usus est, tamen non poterat ubique vel ipsas Aristaretii lectiones vel earum sontes expiscari. Κ, 124 ιι αλ' ἐπέγρεro, ὁ

non testanturi; nam illa annotatio Didymi non est; est fortasse Aristoniet os. - . 39 . De huius oditionis nomine si licet coniecturam sacere, honoris caussa s sicut in templis nonnunquam sacrum esse aeceDimus Homericorum carminum exemplar in Musarum sacello, quod cum schola Alexandrina coniunctum fuit, asservari solitum esse et hoc exemplar signifieari putav rim. - Non ausus sum afferre Chamaeleontem. Neque enim pro certo scio. sitne eo usus Didymus, quamquam sic videatur ex Μ, 2al. nec constat mihi, praeter librum de Iliade fuerit etiam eius editio earminum Homericorum: quod quidam loci suadere videntur. i Hoe libro, ni fallor, lectiones versuum Homericorum a Platone ei-tatorum. quales in exemplaribus Platonicis circumferebantur, examinabat. 'ν - , 255. Cod. V Καλλίμπος. Addenda fortasse Chaeridis διορθ-ικά ex Schol. Od. v, 80.

38쪽

α- οῖν διχίδς. Praecipue confer quae dixit de lectione ni τασε II. 467 ide quo loco intra nobis dicendum est susius i. Sed hoe perto essedit. ut eius modestia sillo ιι ποτε plerumque utitur i et doctrina sciamus. ubi dubitationi locus sit.

. s. Etenim iam si ea, quae de Aristoniel Didymique libris

exposuimus. respicimus, hoe nemo poterit dubitare quin de tam bonis Aristaretieac doctrinae sontibus nobis gratulandum sit. Uter fide digitior sit si in universum iudieandum, palma tribuenda Didymo. Nam is multo pluribus usus est subsidiis et neeuratius. Aristonicus nec libros sτα sonectuti cirre, inspexit nec alias editiones inveniturque in iis erroribus suisse, quos DidymuAscholae errores dicit. Talem scholasticorum errorem in lectione ιέγας κενς B, lli notavit Didymus: at est in eo errore Ari- 328tonicus. B, ill . I, 18. Non conveniunt de explicatione Aristar-ehea B. 125 svide nune istae dixi ad Aristonicum Fri edi uenderi eo loco . - Loco II, 467 miraberis quam Aristonicus securus sit . ubi Didymus Aristarchea non esse vel esse non posse OX- trieavit. IIine simul colligimus snam diserta ea de re testimonia non sunt, nec alter alterum ad partes voeati Aristoni eum librum suum scripsisse antequam Didynii opus in vulgus editum esset. Hoc opere, si iam tum innotuerat, Aristonicus ea-rere non potuit nec quidquam ad eius consilium commodius; Didymus contra, ipsos sontes adiens. Mistonici breviario carebat saeillime. Nobis utriusque opera quanti facienda sit quamque grato accipiamus animo indieavimus satis. Hoc tamen iure uteinur, quod ipsum disputatione nostra vindicavimus. ut ne istos quidem laude minime defraudandos auctores sine errore esse in Aristarchea doctrina lecti0neque tradenda meminerimus. l. 10. Ceterum quae Didymi. quae Aristonici notae sunt in eod. Veneto facile produntur utriusque operis consilio. Attamen est ubi non possit fieri ut uterque distinguatur. Nam et aliis in rebus haud raro et in athetesibus explicandis Sa pissime utriusque opera simillima erat. Hoc ipse epitomator indieat. 69, 535 annotatione Aristoni ei posita addit: τα αντα di λέ

39쪽

καὶ ο Ἀριστονικος ἐκτιλὶσιν, ην περιττον ἐνομ έσαμεν γραφαρ-

Deinde cautio adhibenda, ad quem finem unumquodquoescholion eiusdem auetoris sit. Etenim qui haec congessit ea

nonnunquam ratione usus est, ut plures annotationes eonnecteret

ἀντὶ του ἐγγι ς' αἱ δε Ἀριστάρχου ῖς dii τοι σχεδον εἶ n. Initium Aristoni ei, αἱ δέ - Didymi. Hoc ubique notandum si quis his seboliis utitur. Sic A, 205 Οἰνοβαρές) οτι Zi ὁδοτος του

σεν βροῖ δε διασταὶ ἐον - Didymu8 - Nicanor. Et si e porro I. 1 l. Tam bonis subsidiis posterioribus grammati eis ad Aristaretieas lectiones et praecepta cognoscenda uti licuit. Herodianus in libro de prosodia Homeri ea Didymo usus est: A, 441oἴτως dε καὶ Ἀρiσταρχος ἔγραφεν ἐκ πλήρους cυς Aldι ιος ιι αρτυρε . N, 450 ἐπἐουρος καὶ Αρiσταρχος δε oDτως, ἐκδεχδιιε- νος τον φυλακα' ιιθιννῖται δε καὶ ὁ ido/ιος τῆς ααodοσε ος καὶ Tρίφων. Sed iisdem iani subsidiis usi erant qui ante eum de Homerieis lectionibus accentibusque scripserant, quos diligentissime consuluit, ut Trypho tetrερὶ τῆς αρχαέας ἀναγνεύσεως , Alexio. Ptolemaeus Ascalonita. Drannio. Quare nonnunquam satis habet ad hos auctores reeurrere. Sic N, I91 Ἀλεβέων

40쪽

proiν οτι ' iIταρχος ως σοφος προγέγκατο, se. χροος Ariston. et Did. consentiunt in contrario). Γυραννέιον δε ως πολος. N, 246 34'O Ἀσκαλωνἐτνης cIMσιν οτι ὁ Ἀρίσταρχος δυο ποιεI, θεραπευν καὶ ἐDς, τινὲς δὲ ἴφ ε, ανέγνευσαν εος Ἐτε υνενς. B, 662 IIro citia ος φγιν ὁ Ἀσκαλωνέτης ωριστοπον ἀνεγν ὐκέναι otio ως τυ Bera συν ουλομένη etλοχ ta λ, 4l0ὶ κπια συστολήν. TDραννιων di κατ ἔκτασιν. Fortasse debebat saepius Didymum inspistere. Herodianea seliolia lacile dolore suo agnoscuntur. Quae veteribus dictae prosodiae neinini incognitum. Ergo ubicunque aliqua in Homero vox esset, cuiua de tono, gono, passionibus dubitari et disputari opus esset, eam Versuum ordinem sequens illustrare. aliorum sententias Vel probare vel reprobare, sua e n- firmare. Summum magistrum Aristarehum saepissime respicit assentiens in plerisque, raro et verecunde dissentiens. Saepissime ei res est cum Tryphone, Alexione, Ptolemaeo. Tyrannione, Nieta. Pamphilo squem ego non dubito ipsum Dur ρικὴν προς 'diων seripsisse l. Hermapia. aliis: etenim doctissimum opus est. Ceterum vel sermonis et terminologiae in plerisque Herodianeis unus idemque color, ut non dubium sit, quae quidem exeerpsit epitomator in his plerisque ipsa Herodiani verba

servasse. Nam vel in particulis agnoscitur. Sic εως Oτι pro

οτι, quod in reliquis selioliis haud frequens sui I, 539. I, 626. X, 447 , ereberrime in Herodianeis recurrit lsi. A, 454. 754. A, 129. 264. B, 592. 83l. 280. I, 228. V 2S3. 297. S. 109. 178. I, 6. 385. 636. M, 126. Ν, 22 bis. α 340. , , 234 0ι, 22. φ,

27 . Attamen ingentem iacturam secimus. Nam primum non omnia excerpsit, ut ipse significat: πορ ειταε - τινα HL τῆς

Diaciκῆς προσειν diaς υρωδιανου, et patet ex ipso Herodiano. Sic ex eius nota ad B, 355 patet excidisse notam ad A, 573; ex B. 42T exeidisse ad A, 40 squae nota servata est in Elymolo- 35ocoi; ex B, 648 exeidisse B, 533; ex is, 385 excidisse is, 109; ex is, 409 excidisse B, 346. cf. II, 205. N, Ti. Deinde ne ea quidem, quae apposuit, omnia integra dedit; sed omisit si qua

nexa erant quae vel longiora vel cum re minu8 cohaerere vi-Disit , Dieo hoc propter Rankium, IIeg. l26.