De Aristarchi studiis homericis

21쪽

ADt. Π, 624 σηφιειουνται τινες ora 'Hσιοδος ἐποίησεν Gaν ιιὸν πρῶτα, περιπραθέεος δ' ἐρυσανro' . οὐδεὶς δὲ περιφραδέ υς ἐξέλκει τα κρέα, ἀλλα ιιαλλον οπτα. Primum monendum, in his unum alterumve loeum esse, ubi illud σηιιειουντaέ τινες non ab Aristonico prosectum est,

sed ab epitomatore, qui eum leosset ἰ διπλῆ -, cum hoc in

22쪽

Hoc nonnunquam laetum esse. luculentum exemplum habemus , 510. ubi AD exhibent σγειοι νταέ τινες ore οἱ ἐπιστρατευ

νιατ υν. Sed ipsa Aristonici annotatio servata hoc modo: h l3διπλῆ προς τὸ ωρχαῖον ελὶς, οrι οἱ πολιορκονιι ενοι, cet. Idem laetum P, 523. quod intelliges ex Herodiani quae ibidem est observatione. De reliquis. in quos hoc non cadit. quid si tuendum sit, ea observatione ducemur. quod pleraeque . quae dieuntur a quibusdam positae esse, notae iis rebus adhibentur. quas plerumque ab ipso Aristarcho notatas esse invenimus. Sic quod legebamus Z, 219 Οἰνευς φιδε σ μειοννταέ τινες οτι προς το πρcῖτον air,ήντηκεν. Sed innumeris locis dipten positam invenimus οτι σπρὰς το δευτερον πρῶτερον ἀπι Pr κε. II, 629. I, 450. Z, 19S. H. S. 276. 306. Θ, 65. I, 531. A, I 09. 221 . S34 N, 1. 763. E, 39l. O, S. 56. 330. II, 25l. V 406.595. F, 6S. 233. X, IAS. D, 605. Item A, 65 πας) σηγιειονν-τcii τινες Orι τουτο ανrι τοD Oλος. Sed saepissimo dipte posita eo argumento . 3τι πac αντὶ του δλος II, 809. Θ, 58. A, 65. IV. 34u. X, 19 l. 40,. 548. II, 333. Si l. X, 2S6. D, 345. F, 135. - II, 303 σζιιειουνrcii τινες ἐνταυθα οτι περισονὶ ι' προθεσις h περi pDλα ονται περι ιιῆλti . At et aliae voeulae superfluae nota indicatae et praepositiones. v. o. 19. II, 591. V 62. Cum hi e vero loco praeterea coniungendum schol. Κ, 188

23쪽

ται το ταδε λεγων. es. II, 496 η διπλῆ οτι ἰ τοι απέστρονετον λογον . . . ii ἐλλείπει το - ταδε λέγων. Sed iam haeo mihi taedium movent; gentio enim me laborare in re aperta. Quare reliqua, si quis sorte uti voluerit, brevissime indieabo. Z, 472 es. I. 575. Ω, 735. - Α, 314 es. O, 266. - A. 604ef. A, S. - ω, 36i es. X, 164. - I, 246 es. IV il 5. - T, 400 es. Θ, 185. - Υ. 229 cs. II, 589. - Υ, 307 es. F. 298. - X, 20S 5 es. X, 2bl. - Ad P, 543 es. dissert. see. s. V. - Ll, 624 es. H. Tu. X, 209. X, 3bi. D, 25T. I, 59. B, 599. Z, 153. E, 170. - . T. Ergo hoe dicimus, omnes. quas Aristonicus tractat, notas Aristarchi esse. Concedimus tamen uno alterove loeo adigeipulis signa addita esse ex mente Ari Atarchi. Talia enim, quae solitus suerat notare Aristarchus. si uno alterove loco non notaverat, sugerat eum, et si quis digito Diuit tred by Cooste

24쪽

monstrasset, ipse statim dipten positum annuisset. Item siquis quid odoratus esset. quod ad aliquam ieetionem magistro probatam aliquid momenti addere posset, nota posita loeum reprehendit, qui praeteritus negligentia erat. Poterat etiam fieri ut Aristarchus consilio unum alterumve locum pretaetermitteret, qui rei iam satis probatae vel incertum vel levissimum momentum adderet. Talia igitur addiderunt diseipuli; quamquam rarum spicilegium erat. Praeterea nec illud omittendum cum Aristarchi editio Homeri saepius deseripta nee iam integra esset ut postea videbimus . facile potuisse quasdam ab Aristarcho appositas notas intereidere: quo minus diseipulis dubitandum erat. quin adderent quae eius rationibus sine ulla dubitatione convenirent. Denique hoc in censum venit. Bis ediderat Aristarchus Homerum. Sed si etiam post alteram editionem in publicum emissam in legendo et interpretando Homero perrexit, hoc demum tempore quaedam animadvertit antea nondum Observata. Hace sensim haud dubie eum editiones identidem

deseriberentur textui addita; attamen quaedam, quae Ore tantum propagata Vel per e0mmentarios, quos non omnes Omnes habebant, disiecta e8sent, eruenda suisse patet et sero aeee8sisSe. Attamen damus, ut iam antea significavimus, quasdam notas, quas Aristaretius nec posuerat nec indicaverat. ex eius mente et doctrina ab discipulis appositas esse. ΗRee via. qua alii quasi laeunas quasdam expleverant, ipsi quoque Aristoni eo con- igeessa suit. Hinc est quod nonnunquam invenimus G ει υτέον Vel σ ιειωσαιτο αν τις. O, it aha ἐμέ υνὶ ἡ διπλῆ. προς τ bahι ot πεφιασσεν i , 4373 τοντο ἄν τις σνγιειωσαιτο. Scit. Σ. 437 Aristarchus cita cla ειι εσσεν probaverat prae altera lectione

απεμασσε. Hunc locum alia itiέcων si revera non notaverat a

suo more descivit. quod sorte non meminerat. Quin gratiam habiturus suerit animadvertenti non dubitandum est. Φ, 5 rtia τι

25쪽

Ε08 loeos praetereo, qui Aristoni ei non sunt. ubi σηφιεμυ- τεον Vel est vulgari sensu: , hoc attende vel h. I. notandum ut 306. S. 5S8. Sed hoc fortasse commemora

tione dignum quod est X, 379. ubi haec Aristoni ei: τὰ γὰρ

λιπος κακο/ιετρορος ποιεῖ. Aut seripsit is tiειοντο aut Aristaretii aequales discipulos vel contuberatales j comprehendit. 7 quorum opera Arista relius usus est' i. Diximus de Aristonidi

i Sueton. illustr. gr. 7 -Gnipho - Alexandriae quidem, ut aliqui tradunt. in contubernio Dionysii Scythobraellionis suisse dicitur . - Pe saeum cum Zenone magistro in eadem domo habitasse. patet ex historiola ab Athenaeo tradita p. 607 e φησὶ γαρ 'ADrinoMoe o ΚαρύσMoc ἐν res περλ

sed seribendum Opinor ἐν αὐron et de contubernio cogitandum. - Persit et Cornuti contubernium agnoseo in pulcherrimis poetae versibus Sat. V, 4l sqq. - Fronto epistol. Ril amicos I, i 3 p. l98 N. . Sardius Saturninus artissima milii familiaritate coniunctus est per filios suos doctissimos, quos in contubernio mecum assiduos habeo. Et ep. subsequenti: .,Sardius S turninus filium habet Sardium Lupum, do mea domo meoque contubernio in forum deductum. Devique M. ep. 24. 2S. 'i Si quis in seliol. Aristonici notas quaerit illud tenendum, quae seli lia incipiunt ab orι partim Aristonici esse intelligendumque esse ξ διπλῆ or ι. Nec difficile est haec ab istis discernere. libi or ι illud ex more Omnium veterum scholiastarum initio notarum positum. Quae eorrupta sunt sacile cognoseuntur. Sic Λ, 307 ἰ διπλῆ δει ro res νι ἀποκοπῆ rox reό- vitio M ὁ 'Hρωδιανος φησιν - Hic crede . si plaeet, ab Aristonico citatum esse IIerodianum aliquot saeculis posteriorem. - Κ, l8 η διπλο δ re ID M-

sodica Herodiani est sed mutila. v. quaest. ep. spee. I g. 9 p. 20. 2 l . Sed ii διπλῆ οτι ducit ad Aristonicum. cuius verba exciderunt. - Κ. 22b εἴπερ ι ἡ διπλῆ or ι 'Aesor αρχος εἴπερ ri it. τει καὶ οἱ ἀeno τῆς σχολῆς καi Ora m ρισσὸς o ri. Consusa haee. Iudicium de varia lectione est Didymi. Aristonici fuit ἡ διπλῆ οιι πεοισσὸς υ tέ i quod multis locis observat . - Κ, 445 ἡ διπλῆ ori Ἀρίσταρχος ni κατ' αἶσαν ἔξω του ρα καὶ ο εο ιοιον risi suo α Tρώεσσι. Haec observatio de lectione Aristarchea

26쪽

libro, quo . Aristarchi notas. quibus aliena camina compunxit, recognoverat' Senec. ep. 88 . - Similem librum novimus Philoxeni περὶ σωιείων των is γλιαδι v. Suid . . Diogenis vel Diogeniani liber περὶ των εν τοῖς βιβλio ις σωμέων Suid. et is Suetonii, cuius idem index sid. g. ' κυλλος), videntur potius in explieanda externa notarum sorma versati esse et quid singulae notae in singulis Reriptoribus ex grammaticorum more indicarent expositum habuisse. Etenim eaedem notae alia in aliis seriptoribus significabant. v. Menag. ad Diog. La. III. 65. - Isidori eaput Ι. 20 et similia nuper inventa ad Suetonii librum referri constat. V. Reifferseheid p. 138. - Sed ex Anec- doto Parisino, quod nunc est apud Reifferscheidium p. 139. hoc apposuisse ad rem nostram pertinebit: ,,Asteriscum Arist phanes apponebat illis locis quibus sensus deesset. Aristarchus autem ad eo8 versus, qui hoc puta loco recte positi erant. cum aliis scilieet non recte ponerentur.

C. II.

Didymi liber de Aristarchi editione Homori. De adornatione codicis Teneti A. Herodiani liber se prosodia

q. l. Si quidem laborum nostrorum . quos aliorum causa suscepimus, haud contemnendum praemium est si quid inde

Didymi est, nee verba ἡ διπλῆ hoc loco nisi errore intrusa: nam quod di

27쪽

vel ad nos ipsos non quaerentes redundat emolumenti, hoc Aristarchus expertus est. Etenim quam artem subtiliter diligenterque tractare d uerat . eam Didymus tam egregie ad editiones Aristarchi Homericas adhibuit, ut nihil mihi videatur in hoc genere fingi posse persectius. Eiusmodi libros, qualis Aristarehi suit editio Homeri, quo tot nitebantur eius Pommentarii. unde proficisei. quo redire schola eius debebat, diligenter esse deseriptos dubitari nequit. Attamen nulla ratione satis poterat caveri, ne quid gliscentibus Raeculis prave deseriberetur compluresque loci invenirentur, quibus quae Aristarchi editiones seis profitebantur iam non conspirarent. Non minor apud posteriores grammaticos Herodiani auctoritas quam olim Aristaret,isuerat. Attamen vide quam Byzantini pedissequi nonnunquam librorum incerta fide laboraverint. Sehol. Dion. gr. 676 Herodiani definitionem prosodiae explicat, cuius initium est: προς-

sus interpretando addit: Ἐν πολλοῖς δὲ βιβυοις εiei ετωκaι υγι ης, ἔ- rrρος τὴν τίσιν ἀναφέρxirou. Ergo hoc dico, paulatim vel seribendo et transscribendo Aristaretieas le-etiones incertas saetas esse. Fuit igitur aliquot saeculis post perutile quae tum ut Aristarcheae serebantur lectiones ud sdorum monumentorum regulam exigere. Praeterea cum necederet,

ut non semel Aristarchus sed bis Homerum edidisset. hoc etiam perutile utriusque editionis luetiones inter Re conferre singulisque versibuA utriusque editionis vel eonsensum vel dissensum notare. Sed ne sic quidem omnis in textu Homerico ah Aristarcho posita opera illustrata. Nain eum post alteram editionem emissam multos nn nos in meditando et interpretando Homero perstitisset atque etiam commentarios edere pergeret, partim discipulis coram, partim in commentariis veteres suas lectiones reprobaverat. alias, ut dies diem docuerat, optaverat. defenderat, stabiliverat. Ergo hoc etiam perutile. luetionibus editionum constitutis. variante lectione ex utraque congesta, addere ex commentariis et ex traditione ica vero discipulorum seriptis vel etiam mem0ria continebaturi lectiones paulatim ab eodem adscitas. Tum demum reete de Aristarcheo textu Home-Disiti eo by Cooste

28쪽

Tico constabat. Hanc totam quam deseripsimus operam suseepit Didymus in libro περὶ τῆς Ἀρισταρχεέου διορθεύσεως. Qua ratione hoc negotio periunctus sit. tum vero aliquanto plua praestitisse mox patebit. Ego primum lectoribus eum ex Didymi libro proponam locum . qui vel solus eorum . quae dixi, 20

fidem praestare potest. Ad B, ill Zενς ιιε μέγα Κρονέδης Φη ἐνω σε βαρεδε; haec suit Didymi annotatio.

29쪽

2i l. 2. Tam egregium fragmentum nou tantum ut reete intelligatur postulat, sed etiam ab omni parte ut lectionis et interpretationis fides praestetur. Hoc igitur primum agamus.

adi tivum σχολικός ita usu intum invenimus, ut ad id, quod proprie significat, putidae vel fastuosae diligentiae necedat significatio, uti apud Longin. III, 5 πολλα γὰρ εἴσπερ ἐκ μέθης

quasi accessoria significatio a nostro loco aliena, qui illud Solum seri quod diximus. Sic Athen. 83. b. ἐπεὶ καὶ ἄλλος τις

nunc de usu huius vocabuli. qui ab eadem radice propagatus multiplex et varius apud grammatims reperitur, sustus explicare. Ad nostrum tamen locum vindicandum hoc ponam Herodiani: II, 207 τα ταὶ ἐπὶ τι ν τα συλλαβὴν o&7α' ἐγκλιτικὴ γάρ ἐστιν

30쪽

tis μεγάλως. Sed de hoc statim dicam: primum, ne quis flu