De Aristarchi studiis homericis

41쪽

derentur. Hoc nonnunquam deficien η conexus prodit, nonnunquam alia via patet. e. g. Herodiani n0tam ad 21 ex ναrto tantum appogitam esse patet ex si , 279.

. 12. His igitur quatuor libris Aristoniel, Didymi. Horodiani. Nicanoris ab initio scholia eod. A eontexta; nec diu post

Herodiani aetatem hanc operam susceptam esse arbitror. Eum,

qui haec comportavit. alia multa praeter haec addidisse vix Dutaverim; sed addidit fortasse quaedam quae ex aliis Herodiani scriptis asseruntur, maxime si quando in his ab ea doctrina. quam in libro de prosodia Homerica exposuerat, dissensisse inveniebatur. Haec, quod observaverim. plurima diligenter otapte allata, ut ab homine, qualem fingere opus egi eum qui tam doetum consilium susceperit' , profici sei potuisse non D -gem. Et addidit idem fortasse praeterea unum vel alterum simili consilio Didymi notis et Aristonici. 'i Sed tempore glim scente plurima alia ex recentioribus commentariis Homericis sui

Porphyrii) aliisque vulgatis libris huie quoque eodiei appleta sunt. Invenitur qui sibi placuit in annotationibus ex Apollonii Dyseoli libris appingendis. sed negligentissime saepe, ut I. 22 col. Apollon. de adV. p. 553. Vid. praeterea A, 99. 508 ubi punctum p0nendum post Σ2ρος . I, 343. A, l0l υς δε&-ταιεν τεὴ περι συντύξε υς ne addito quidem nomine Apollonii .H2l9 εν et ἰ περὶ &ντωνWHῶν δηλουται, item Sine nomine) Cf. V. D ad O, 138. 505 ). Sic appicta sunt quaedam exlex. Apollonii tui Is, 27 i. I , 448 , quaedam Orionis, Choerobosci, nee semper nomina auctorum addita. Sic A, 66 doetum

in Verbo moneo hoc opus Odysseam quoque comPlexum esse. Quatuor scriptorum vestigia quocunque pedem posueris in scholiis obvia.

'i Cogito hoc loco maxime de L. 39K ubi set Didymi et Aristoniei ob

iuη Nemesi nis aetate constat, quae mihi aliunde ignota est. Fortasse huc pertinet unus alterve locus ex his. I, 4l0. E. 142. Z, 4li. Κ, 67. 252. M. 204.

42쪽

seholion est de flexione substantivorum in aς, quod in Elymologieo quoque legitur is. υπερκυδαντας et ap. Eustathium p. 445. unde patet Eustathium iam h. l. in geholiis invenisse. Est id Choerobosei in Theodosium. apud Gaissordium p. 35. Sunt alia ex Porphyrianis sumpta, partim integra. partim brevem eorum summam habentia sui T, 79), alia ex reliquis scholiis. Contra haud pauca ex eod. A paullatim in reliquos eodd. translata, imo quaedam in hoc eod. deficientia hodie in aliis

exstant. Ut omnino ex omni sere scholiorum Homeri eorum g nere particulae invicem translatae et commixtae apparent. ,

C. III.

De flde codd. L et V et Eustathii. . l. Si quis igitur eodice A recte uti vult. quodam lectio- 38nis usu et prudentia opus est. Qua non opus in eodd. V et Let quae B cum his communia habet. Nam de his breviter diei

potest, nullum unum verbum iis eredendum esse. ὶ L ad A 567 αἱ πασαι αἐπιoviat sic unus habuit Aristophanes sis γλ ίτταις . A, 585 πασaι ινικίδς ἔχουσι το νιρι, ου πληθυντικῶς. At gehol. A, ex quo hausit. non omnes dicit, sed quatuor certas enumerat. Item A, 598 Οἰνοχοει γακεῶς πασαι. At sex

, Ilic mihi error delendus erat. quem in priore editione de Senaehe-rimo commiseram, quem per8Onatum Hortibonum sex Arabicis vocibusdschenna et herim - hortus, benignust putaveram. Admonuerunt me eOmplures ex Peyronii Notitia de libris Valperga-Calusit p. 23 de Michaele S nacherimo vel Senacheribo Nicaeno saeculi XIlI. v. Bornhardy histi liti. Gr. p. li T. Et nunc comperimus in codice Vindobonensi ad Od. ia, 290

se tristen der Seholien Eur Odyssee vOn Max von Grajan. Wien l857. P. 48. 'i Hoc ni dixeram ita est et ita tenendum est. Accidit ut quidam benevolentes etiam viri hoc intelligerent quasi dixissem nullum unum verum verbum inesse. Quod sane si dixissem absurde dixissem.

43쪽

39 προς ου. Scilicet illud o non intellexit. - BLV ad B, 330 κε -

Μελεάγρqν τον χοριν amo ἱερέto ν π&ρηγαγε. At L: εντευθεν καὶ Σοφοκλῆς τον χορον Oldi nodo ς ιερέ υν ποιεῖ. Nimirum Oedipodem eum sacerdotibus meminerat. Meleagrum non noverat. In eiusmodi auctore talia vix commemoranda quod

diXit εν το ς Ἀριστόρχου υποιιν, γιασι, B, 355 cum legeret in A, quod non idem est, Ἀρέστaρχος καὶ τα υπηιν ιιπια Similiter V ad K 51 αλτεῖ 'Ἀριστονανης. At A: Ἀριστοφάνης προη- τει. Ergo si intellexisset. scribere debebat: ἀθετεῖ Ἀρέσταρχος καὶ Ἀριστοφάννης. Similiter erravit ad O, 231. - Ιtem Vad A. 179 'Αριστοφανης τους δυο α γετεῖ, Ζηνεδοτος δε ου. Ineredibili oscitantia scholion Α exscripsit, in quo refertur Arista chum utrumque versum reprobasse cuius mentionem non facit quia solito more dictum ἀθετουνται Aristarchi nomine omissοὶ, Zenodotum ne scripsis8e quidem Z. οὐκ εγραφεν , Aristophanem alterutrum rhprobasse. V ad GL 169 Aoiσταρχος ἰθυκτέ υνα. At haec est Zenodoti lectio: νὴ διπλn, δτι Z νόδοτος γραφει ἰθυκτίλνα. Sed illi melius visum illustriorem ponere.

Blateravit nuper quaedam de codicibus Homericis eo sermove. qui

44쪽

g. 2. Nee Eustathius similibus erroribus liber est. quem limis oculis quos ad manum sumserat libros percurrisse eertum est. Tantum afferam. quantum satis est ad genus errorum signifieandum. p. 1387. 2u Zευν nitribuit Polyerati. debebat Aeselirioni. 40 Qui negligentius Athenaeum inspiceret ibine enim hausit p. 335. e.)hoe poterat facile pati. Item p. l376. 24 Pisistratum pro Cimone nominat, cum item ex Athenaeo hauriret p. 533. b. Haeserat enim in Pisistrati nomine. Cimonis. quod mox interlicitur neglexerat. Quamquam ubi Athenaeum male intellexit fortasse iam epitome, qua usus est, culpanda iv. Dind. ad loeum priorem p. 3353. Sed vide alia: A, 29S οτι κω α τοῖς παλαιοῖς ΜασσαH υτικὴ καi -D οπικὴ ἔκδοσις τνς 'D.ιadoς To tiαχῆσO- ιαι δια του η. At seliolia soοἱ παλαιοi j praeter has duas editiones plures nominant: ille oculo stringens quae optime pla

neque erat unquam in rerum natura neque esse Poterat nee a sano homine quoquam intelligi potest. Valentinus Rose Pseudaristot. p. lb0 sqq.

45쪽

pereurrisse copias suas Eustathium, hoc etiam proditur illustri documento. Usus est scholiorum volumine eorum, quae hodie 4i codex Venetus A habet: sed praeterea tractabat. quem saepissime ad partea vocat, librum commentariorum, Apionis et Herodori nomine inscriptum. M vero libro eadem illa scholia contineri quod ita esse Excursu opusculi mei ostendamὶ longum per iter hoc comitatu utenti non patuit. Diuitia, by Corale

46쪽

De Aristarchea vocabulorum Homericorum interpretatione.

C. I.

Exponitur quid ante Aristarchum in rocabulorum interpretationθgrammatica praestitum videatur. In vocibus Hominicis illustrandis non multum antea Profectum. Quo magis quaedum Aristarehi qui unirerse hunc Deum egregie tractarit) condonanda peccata. Error in rOectulo διερος.

l. I. Doctae aceurataeque, quae apud Alexandrinos valuit, 42 poetieorum vocabulorum interpretationi si quaeris quemadmodum prioribus saeculis praelusum fuerit, tam vel exilia vel prava conamina reperies. ut haec tota laus sere integra Alexandrinis philologis relinquenda videatur. Et circumspicientes veterum instituta, unde aliquid eiusmodi videri possit promanasse. primum ducimur ad ludos litterarum, quibus Homerum et quosdam alios poetas v. Bemhardy synt. p. 4ὶ eum pueris strenuetraetatos esse accepimus. Quod sine verborum reconditorum 43 interpretatione haud procedere potuisse eum res ipsa loquatur tum Ioeuplete teste cognovimus, hoc bonae priscaeque institutionis suisse, glossas Homerieas ut pueri intelligerent. Quis hodie nescit Aristophanis sabulam, in qua civem Atheniensem induxit eum duobus filiis, uno bonis probisque maiorum moribus adhaerescente, altero novae disciplinae illecebris eorrupto. Buae ut convincat pater sophistarum rhetorumque diseiplinam

47쪽

detestans, nec H0meristas glossas scire coarguit. Αr. fragm

Quaerimus igitur fuerit aliquid ex his magistrorum explicationibus scripto traditum, quod ad Alexandrinorum tempora pervenerit. Hoc laetum esse aio. Commemorantur et resutantur

ab Aristarcho saepius qui communi nomine di euntur glos μο- graphi. Hoc nomine docti Alexandrini. si qui ante Aristaretium glossas scripserant, ut Philetas. Aristophanes squamquam hi ne Homericas quidem glossas seripserant, quae solae illis locis respici videntur) sed isti signiscari non possunt. quod et illustres grammati ei suo quisque nomine resutandi erant nee hi de tot voeabulis unum idemque attulisse eensendi sunt praesertim salsa. Quod si cui argumenti non satis videtur is ipsas illorum glos-gographorum interpretationes inspiciat: statim intelliget tam 44 pueriles in explicandis vocibus Homericis errores non potuisse nisi ea aetate grassari. quae omni doctrinae apparatu destituta

non locorum comparatione sensum voeabul0rum exquireret, sed

quidquid primum intuenti sensus flagitare videretur. id pro in

ι Hoe Dagmentum maxime Seidleri opera nunc paene correctum et restitutum videtur. Sed versu ultimo, ubi accepimus ris rosero mῶν ξυνεῖ - γοPων νηρε orat vel tερίεrret, nec γιρν0αι verum fuerit nec λ:ρεν αε quod Frit sch. proposuit de Daetal. p. bi , sed υρα μενσι.

48쪽

37 δὲ πολλη κόπρος ἐχν κεφαλῆ τε καὶ Ουχένι τοιο γέροντοςὶ η

Eadem res bis praeterea monita, X, 426. '' 679. - Praeterea quinquies iidem glossographi notati, quod ποιπννειν per διακονε7ν ad T l55 , πρῶsιος per βασιλενς I , 43ὶ, ιι ασταξ per ἀκρlς I, 324). αφν τωρ per στροφενς squod idem Zenodotum peceasse, I, 404 , βράσσευν per D.άσσων verbo βραχυς nusquam Homerum uti Κ, 226) explicuerint. Sic ludorum magistri

Wi Hi soli eerti sunt Aristoniel loci de glossograybis. Idem usus in Apollonii lex. Hom. venit, partim iisdem in vocabulis. quorum in explieatione adhuc in scholiis Aristarcheis apparet, M. a ν iro P, ονεiarn. Eusta-

49쪽

cliseipulos Homerum intelligere docebant, breviter. opinor. dietantes usque dum excellens doctrina memoria haereret. sic sere ut in Crabio Platonis legimus 409. Aὶ το δὲ ποικέλλειν καὶ alo-λεῖν ταντον : quamquam quasdam etiam doctiores si Deo placet regulas ex illa mature Graecis adamata etymologia addidisse saeile crediderim. quale scilicet illud est, quo ut noto utitur

menta ex puerili diseiplina per Atheniensium ora volitabant: nec prosecto Homeri gloriae plus offecerunt. quam tot vocabula Graeca. Romanorum vulgo prosecto ignotissima, comici a Latinis. quam hodie centenae obseurissimae voces Goethii. Κlopstoehit. Vossii ne Richtorum dieam , quos omnes stupent, quam Vel non intelligant vel ridicule paueissimi sentiunt. Istas vero quae magistris usui essent quasque per manus traderent interpretationes litteris consignatas et identidem deseriptas esse tam pro babile et consentaneum est, ut si non lactum esset vix esset eredibile: item has omnes glossas tam sibi similes fuisse ut ovum ovo non similius: denique harum auctores vel seriptores numen non habuisse. ut non potuerint indicari nisi eommuni iudiee ooI γλ ωσσογρα LOl. Ecquis meliora a rhapsodis exspectaverit 3 Nee dixit quisquam hos de lingua Graeca bene meruisse nec istorum Homeri laudatorum vel doctrina vel poetae studium, quale ex Platone et Xenophonte cognovimus, praeter vulgus sapui 8se persuadet. il lictores eerte Homero nil profuerunt, imo desuerunt: ut eodem Aristophanis fragmento a Galeno servato, quo iam supra

usi sumus, con8iat: nam ab Homericis ad Solonis glossas ea usarum aetoribus profuturas iuvenum animos avocaverunt. Quare

illius nunc eosdem glossographos dixit. ex scholiis nostris haurien'. Duneati Athenaeo mutuatis et lexicographis Ameriam, Hermonem. Clitaretium aliosque recentiores. qui libros glosinrum nomine ediderunt. Recentioribus Seholiis Homericis nulla in huius vocabuli usu fides. Sie L. O, 324oὶ γλωσσογράφοι ιγορον Ἀπίων καὶ 'II λοδωρος, quod ille Eustathium exseribens proprio Marte addidit i cs. Εust. 476 . i In scholiis, si recto memini, semel rhapsodi i Hermodori, explicatio assertur. inepta illa. I . 26.

50쪽

ille novae artis studiosus iuvenis, convictus in Homeriearum glossarum ignorantia, αντιπροβαλὰ.ει Galeni verba sunt) των ἐν τοῖς Σολωνος αβοσι γλωττεῖν εἰς δίκας διαφερουσας εὐδέ πέος ' 47ὁ ιιὲν Ουν σει, ἐμος δ' ουτος αδελφις τρασα rcis

Iure nostro sumimus has explieationes vel in traditione quadam vel in etymologicis et iudicialibus nugis substitisse. Iam ad sophistas sestinat animus ut exploremus. quid bisuae inpientiae praecones, quos in poetis explicandis se laetasseeonstat. attulerint magnifici. Audiamus Protagoram . quid in exponendo poemate sequendum putet. Simonidei carminis in- tediretationem aggrediens sic loquitur apud Platonem 339. A):

καὶ dii καὶ νυν ἔσται το ἐρωτημα περι του αυτου μέν, περὶ ovπερ ἐγω τε καὶ συ νυν διαλεγόμεθα, περὶ αρ ετ ῆς, sιετενηνεγιιενον δε εἰς ποίησεν. Et in eandem sententiam haec ib. : ν γουμαι, ω Σωκρατες, θω ανδρὶ παιδειας μεγιστον ιιερος

κaὲ α μη, καὶ ἐμίστασθαι διελεῖν τε καὶ loci τώμενον λόγον dotiναι. In quo facile est intelligere illud α τε ορ9 υς πεῖrof - ται καὶ α μη hoc significare sequae poetae Sententiae reetae quae praVae sint. De recta Verborum interpretatione nihil

diei L Ιlla. ut breviter dicam. moralis interpretatio Hippiae dialogi memineris, quo exquiritur Achillem an Ulixem Homerus Virtute praestantiorem finXeriti et sophistarum et aequalium philosophorum animos occupabat: sophistarum Vero a studiis adeo abhorret ut aeeurata vocabulorum interpretatione verum poetae sensum elicerent, ut speeiosis ad excitandum quaestiones argumentationibus non minus poetica voeabula ludibrio habuisse censendi sint quam vulgaria habuisse constat. Hoc tamen hic etiam habuerunt meriti ut adversarios ad evolvendas animi notiones instigarent: et tales carminum interpretationes, 48 qualem Protagorae argutiis Socrates opponit. quamqvum insignes insunt errores sui de verbo ἐκ υνὶ et fortasse si totum tamen haberemus plures apparerent, tamen si tum plures suissent. aliquanto prius in hoc genere aliquid prolaetum esset.