장음표시 사용
541쪽
oblationibus suis, possent consequi indulgentias , quae Wisitantibas Urbem Romanam in Anno Jubilaeo concessis erant, videlicet plemisimam remissionem omnium peccatorum. Elapso anno IMI. iub eadem Arma eamdem Indulgentiam concessit Civitati Magdeburgensi se deinde multis aliis Alemanniae ocis . Bonifacium IX. imitatus est Pontifex Nicolaus U. qui expleto Romae Iubilaeo A. I 4so. ad instantiam illustris Duos Burgundiae Philippi unum an num, sub anni Iubilaei Urbis Romae indulgentiarum forma concessit Oppida Mechliniensi , sed necdum lubilaea Indulgentia ad omnes Civitates Oppida , di Pagos extendebatur . sed dumtaxat ad unam Regni . aut Proum eiae Civi tatem , dc quidem ad preees Regias . ae de singulari gratia . Harum generalium concessianum Exempla post Iubilaei celebraticinem Romae peractam habemus sub Pontificatu Alexandri VI. Creg ,rii XIlI. Clementis. VIII. Utha ni ULII. Innocentii K. Clementis X. Ec postrem, Bane licti X U. ut vide re est in eius Rulla, quae' incipit B nedictus Deus i7. Ma. Tomν 3. Bulla rii. Neque usque ad Sixtum V. ullus Ponti fieum Iabit ei Indω gentiam ad alias Ecclesias extenderat, nisi tantum in anno, qui sequebatur immedia . annum Iubilaei Romae absolutum . neque nota erat alia indictio Generat. Iubilaei ex quacumque, caussa . Primus omnium in initio suae assumptionis
Bullam Jubilaei publicavit Sixtus V. neque alia auterior hujusmodi Iubilaei Indictio in Bullario occurrit, & hane indictionem sequentes Pontifices in exemplum sumpserunt. Non lotum in Pontificatus mordis ad implorandum Dei auxiliam Pro bono regimine Raipublicae CKristianae, sed etiam aliis ex caussis subsequentes Pontifices Generale Iubilaeum indixerunt, inter quos Innoce ut ius XII. Benedictus item XIV. ει Clemens XII l. illud iterato publicarunt. Huius Iubilaei serma , de conditiones aeedem sunt , quas in sua Bul Ia Sixtus V. expressit . ut dici possit Sixtum U. saeeessoribus Pontificibus exemplum hoe reliquisse . In uno tantum a Iubilaeo anni Sancti differt haec Indulgentia, scillaei in eius duratione per Is . tantum dies, ex quo sit, quod quilibet sideli aliarum Indulgentiarum adinstar semel tantum illud lucra tur , si iniunctis operibus satissaeiat , visitationi scilicet Eeclesiarum , ieiuniis
trium dierum , dc erogationi eleemos nae, quantum pro sua facultate visum cuique fuerit. Quae sagula opera una eum saeramentali Consessione , ει S - Crae Eucharistiae sumptione in altera duarum hebdomadarum impleri debent.. nisi necessitas per Consessarium dignoscenda, aliud agendum esse decernat. Q amquam nulla etiam occurrente eaussa Layman, Navarrus. B situs, alii
que velint iniuncta haec opera, partim una. partim altera hebdomada poni posse , quod inserunt ex Verbis Bullaei Qui prima Deι secunZa bebdomada Ecclesias visitaverint, ac feria 4. 6. ct Sabbato , alterins hebdomada jejunaPerint, stariterque confes , σ Sanctissima Communione refecti fuerint, Eleemosinas dee. Nam per haec verba Ponti fiees ponunt duo tempora , qu bus Iubilaeum luerari possumus positis operibus iniunctis, non vero statuunt unum tempus quindecim dierum, quo possint opera praescripta poni, dc dividi, hoc enim operatur particula vel, quae ut Dotat Glossa in caput cumplares de Officio Delegati in 6. tribuit actum cuilibet in solidum . de facit sensum disiunctivum explicatum.
XXXus. Neque desunt Thologi qui putant ad opus iniunctum Eleem
sinae Paa,ieres , dc Religiosos non teneri, dc ieiunia posse commurari in tr e
Eleemouiras, si dubilaeum celebratur tempore Paschali. Primum dicunt quia
542쪽
impossibile videtur illis Ponti Leem velle obligare impotentem . Alterum di cui e quia Sixtus V. A. is 3 s. pro ieiuniis hane triplicem Eleemosinam im-Posuit. Sed Alterutra ratio iniussiciens est, quia quando concessio facta est λb conditione , deficiente conditione , concessio habetur pro non facta ex lege pecuniam T. si certum petatur; quapropter in primo eata formalis im-
Potentiae , tam Pauper , guam Religiosus tenentur petere commutationem injuncti operiri in aliud, quo nilisellius. In secundo vero casu factum habemus contrarium , nam Urbanus VIII. eodem tempore Iubilaeum indicens A. 1634. Im Posuit consueta Jejunia , quae quocumque tempore assumi possunt, tamquam exercitium voluntariae virtutis, ut dicitur in cap. post Pascha, dc in cap. utinam dist. 76. Et ut docet innietus auctoritati Hieronymi epist. 18. ad Lucinium S. Thomas a. a. q. I r. a. s. ad 3. ubi ait quod Iuvniam fecundum se considerarium omni tempore laudabile est: quare si concurrat Ie iunium Iubilaei cum Festo ex lolemni oribus, poterit Episcopus in alium diemerarisse Pre , non vero in aliud pium opus commutare, ut Urbanus VIII. apud Pa squali gum q. 263. declaravit Ieiunium Vigiliae Nativitatis S. Ioannis Bapti stae coincidens cum festo Corporis hristi debere anticipari . XXXVII. Cum Pontifex dicat tantum eleemosinae erogandum esse, quan tum Pro sua facultate alicui vitum suerit. statim intelligitur , quod si dives tam Parvum auxilium tribuat, ut non attingat minimam quantitatem sibi
Proportionatam , nihil omnino illum de Indulgentia comparare, quia simpli citer non implet conditionem postulatam, respective intellectam pro ut intelligen ta supponitur , quod dicendum est etiam quando opus Eleemosinae indefinite injungitur, si tamen forma Indulgentiae , quae in specie verborum unica, & indesinita apparet, in virtute , & in sensu sit multiplex . quia tu nuincludit plures quantitates proportionales respecta diversarum personarum iuxta earum qualitatem . seu facultatem , nam tune in unaquaque illarum quantitatum intelligitur latitudo in elusa in illa locutione indefinita , quae exigit maius auxilium a Divite quam a Paupere , quod a praxi quoque alie
num non est. Si vero ex forma Indulgentiae proportio haec non erueretur, tunc minima Eleemosina , non seeus ae minima oratio sufficeret ad implendam conditionem . & consequenter ad effectum Indulgentiae acquirendum .
XXXVIII. Quo ad iniuncta ieiunia notare solent Doctores maiorem ea assam requiri, ut haee commutentur, quam ut quis dii pensetur in Ieiuniis ad quae sideles Ecclesiasti eo praeeepto tenentur, quia lex Eccletiastica etiam nolentes obligat, non ita vero Ieiunium Iubilaei ad quod ii solum obligantur , qui illud volunt lucrari, ad hoe autem ut Ieiunium hoe si valde oriem
lana major caussa requiritur quam requiratur in ceteris, quae ne nimis
sui gravia , lex quae illa praeeipit, praesupposita legitima caussa, obligare cessat,& ita si causis a senectutis ab Eeelesastico ieiunio excusat. non semper baec suificit, ut commutatio petatur a Ieiunio Iubilaei . quando nimirum sine na tabili incommodo homo senex potest Ieiunare . Quod multo magis dicendum est de adolesce ut e , a quo tria ieiunia facile impleri p. ssum tempore Iubilaei , ut magna tribulatione imminente in signum paenitentrae arctioris eri rapueris clim fuisse indicta ieiunia nos Saetae litterae doceant, sicut etiam de Iumentis legitur Ionae 3. Homines. ct D menta ne gastent quidquom, πσο quam bibant: quare si adole luentibus a Confessario caussa exi dente di bia haec jejuula in alia pia opera commutarentur absque recursu ad SupeIiorem
543쪽
qui habet potestarem in talibus dispensandi, ipsi Iubilaeum non aequirerent ἔquia sine facultate inducta esset commutatio . quae facultas ad existetitiam
legitimae caussae coarcta ur .
XXXIX. Quaerit ut ultimo an expectanda fit Iubiui publicatio facta ab Ordiaario Aci . ut impleri posui Opera in Fucta Hanc Quaemonem plerique
Theologi , inter quoε BOssius Lectione 4. c. I. re lolvunt negative argu mento petito a natura legum Ecclesiasticarum , quae Publicatae in Romana Curia statim omnes obligant, ad quos eorum notit, a Pervenerit, abi qua eo
quod in singularibus oppidis . & Civitatibus publicentur. Nihilominus affirmmativae parti longe plures se subieribunt Theologi, non solum quia hoc extingit praxi , verum etiam quia lacet tu favor perionalis. Prae lupponat tamen Publicationem . quae per Ordinarios fit . quia ipsis ordinariis a Papa ius conceditur deputandi duas hebdomadas, ut paret legent litterarum Aposto Iicarum exemplar. in quo dicitur: sui Ecclesas per ordinarios derivatarvstaverint. σ Ieria quarta . ct sexta . ac Sisbato alterius ebdomada a eisdem d putanda st unaverint . Nec valet transtus a Lege Ecclesiastiea ad
Bullam Jubilaei . quia non reperitur in Superiore eadem voluntas; imo in I bilaeo, est omnino contraria , quia non intendit illud elargiri antequam in D aecesibus publicetur. praesertim iii Regionibus in quibus degunt fideles, nams Regiones essent infidelium, in hoc toto casu sussiceret cognitio publicatae Bassae in Urbe Roma abique nova publieatione, ut ipsam non ignorantes possent Iubilaeum lucrari. obtenta a Consessiariis permutatione visitationis Ecclesiarum In alia spiritualis vitae exercitia . cum Ecclesiae designatio in illistoeis imposibilis iudicetur . Si vero Confessarios deesset. ex deserta Perse ne hoe praesdio destitutae commutandi opera iniuncta. deesset modns Iubi Iaei acquirenda, di tune Papalis Bullae cognitio redderetur inutilis. Extendunt nonnulli ad Religiolos exemptos idem privilegium luerandi Iubilaei antequam Per F piscopum publicetur, hoc argumento, quia Ordinarii non sunt Superiores Regularium , ut dieit Glossa in eap. Animaram de Constitui. in 6. di eo magis quia deficientibus ordia arris, committitur iis, qui curam gerunt Animarum jubalaei Publicatio, inier quos habentur superiores Mon isteriorum Exemptorum , eum penes haec Monasteria desint Episcopi, qui Iurisdictionis actus in eadem Monasteria exerceant; Perperam tamen haec Proin
f tuntur, qu a solis Episcopis haec commissio dirigitur, tamquam Sedra Apostolicae Delegatis.