장음표시 사용
511쪽
nihilominus huius veritatis , ερ usus reddi potesti inter viventes nimirumsdc defunctos esse communionem suffragiorum , quia fideles de iuncti ita con iuncti sunt eum fidelibus viventibus eiusdem fidei . oc charitatas vinculo. ut quemadmodum scripsi Augustinus lib. 1o. de Civit. Dei cap. s. ab Eccletia non se patentu e . quae est regnum Christit quare semper conlue vitas deles orare pro mortuis, eleemosinis . ieiuniis , ει oblationidus , aluique piis operibus eorumdem Animas Deo commendare, iam ostentum est , cum ageremus de sacrificio Missae. Ac iii Tractatu de Purgatorio. Cur ergo, de non potuit Ecclefia eisdem Animabus subvenire per Indulgentias quae nihil aliud sunt quam suffragium quoddam, quod non magis repugnat pro defunctis offerri, quam Cetera. XUI. Dixi per modum s.fagii. quia praeter hunc modum, nullus alius hactenus inventus est , deinde quia ita Ponti sex potest puditica auctoritate Animabus defunctorum succurrere, ex communi the lauro satisfactionum Ecclesiae , ut quilibet privatus Potest auctoritate privata eisdem succurrere. eum alter modus conveniens non sit statui earumdem. qui solus non requirit iurisdictionem in personam , quae si subdita suffraganta , sed satis est potestas in ipsum thesaurum . qualis revera residet apud Summum Pont alacem . Argumenta autem lupra facta pro sententia veterum Theolcgorum, modum hunc non impugnant. sed alterum tantem, qui appellatur , modus ablolum tioitis, qui exigit auctoritatem iudiciariam, quae lolum exercetur erga lubinclitos, unde quoad hanc Partem nihil differt Antiquorum lententia ab opinio
XVII. Hunc eumdem explicandi modum ratum suisse Ca non istis, de Praec laris Theologis patet ex cap. quod autem de Poemt.. ει remisi. , dc clocuit Felinus in sermone de Indulgentiis, de plerique alii apud Navarrum Comm. de Indulge n. notab. 1 a. Theologis praeclarissimiιε modum eumdem Probantes recenset laudatus Gabriel. anter qucs habet Alexandrum de Hales, S. Bonaventuram , S. Thomam , AEgidium . Durandum , Petrum de Tarant a-M , Richardum de Mediavilla . Thomam de Argentina , ει alios plurimos sub silentio praeterit, qui prosecto tot tantique sunt , ut quamvis haec sententia non constituat Dogma fidei, eum nondum Ecclesia hoc desivi verit, tamen s Sylvio credimus. propositio certa est. 5c ad fidem pertinet . Sed modo explicandum est, quid si Indulgentiam concedere Deianctas Per modum suffragii. ει quomodo suffragium . Et absolutio inter te differant. XVIII. Discrimen illud quod nonnulli Theologi stat nerunt inter utrum que modum concedendi indulgentias est, quod Indulgentia per modum ablo- utionis concessa insallibilem habet effectum , illa veto quae conceditur peζmodum suffragii non ita in fallibilia est , sed pendet ex libera acceptatione ,
. XIX. Verum haec distinctio communiter non admittitur, atque in primis S. Thomas qui d. 47. q. h. a. 3. q. a. aeque Indulgentiam prodesse ait Ui vis , Et mortuis. si lub nae forma fiati quicumque secerit hoc . veι iliud, ipse, ex pater ejus, veι quicumque ei ari tinctus is Purgatos is detentus . tantum de In Eulgentιa habebit. Emeaciam eiuldem Indulgentiae agnoicit S. Bonaventura in Φ. d. ΣΟ. Par. 1. q. s. ubi dicit. si quis velit crucem pro mortuo patre fumere , non es aliqualiter negandum, quod si voluntas fit Stim αι Ponrseis , quin Indulgentia iIIa prost. Aliorum Theologorum auctora tales reccu . lere
512쪽
sere supersedeo. eum ex Decretali Leonis X. ad Caietanum eadem veritat siliis eruatur. Leo igitur X. eum scripssset Papam posse fidelibus sive in 'hae
vita snt . sive Defunctis. tollere impedimenta peccatorum, quorum unum est reatus poenae temporalis, Apostolica auctoritate Thesaurum Iesu Christi , de Sanctorum dii pentando . ει per modum absolutionis indulgentiam iptam con cedendo . vel per modum sumagit illam transferendo, tandem conclufit ramues tam vivos, quam debacto . qui veraciter omnes Induleeutias hu1ὐμmovi consequatι fuerint a tanta temporali parua secuηdum Di pinam lusitiam pro peccans suas acta a tibus debita liberari, quasta concoD. ct acqui a Indulentra agatvriet. Porro Leo X. non ita indistincte loquutus fuisset si
defunctis, oc viventibus concessae Indulgentiae absolute non prodessent utras que . Nec exemplum est . quod Pontifices Auctoritatem Apostolicam Inter
ponant nisi in iis, quae dum concedunt certi sunt de eorum infallibili exitu, quiad contingere debet In hoc casu, in quo certi sunt quod bona. Th saurus Ecclesiae est in eorum potestate , qaod ilia, qui cam pietate dormi-νioram acceperunt idonei sunt spiritualia Beneficia recipere . quod Papa potest eis bona Ecclesiae comunicare . seu res omnes, omnesquae gratias, Ghoc fiat ex rationabili caussa. ut supponitur . de clave non errante, idest si rationabiliter id intendat. Et demum, quod essectui Indulgentiae per modum suffragii insallibilitas deesse non potest ex parte pretii oblati , cum sine satisfacti l nes Christi, Et Sanctorum . neque ex defectu Divinae promissionis. nam essectus promissias a Crasto, εc propter metita ei as insallibilis eli, conditione impleta XX. Nee facit contra hanc Assertionem singularis illa locutio perquam Pontifices solent sive pro vivis, sive pro defunctis Indulgentias concedere, squidem haec differentia vocum solum exprimit modum , leeundum quem utraque Indulgentra operatur , qui modus in hoc consistit , quod Indulgentia pro defunctis non remittit proprie poenam, sed offert Deo pretium aequi
valens, ut iple remittat. Illa vero Indulgentia , quae viventibus conceditur, Proxime . di immediate remittit Poenam.
XXL Opportunior itaque videtur illa distinctio, quam S. Thomas iano per laudato loco insinuat . quod videlicet Indulpentia pro defunctis non dicatur ablolutio, sed per modum suffragii, quia haec Indulgentia non con cedatur directe. sed indirecte , de secundario non Principaliter , nam conce datur alicui vivo, concedendo illi , ut possit illam applicare de iuncto, de quia sat sfactiones propriae, quas viventes csserunt pro desunctas vocantu esu Magia , ita sustragium appellari debuit illa donatio alteri facta satisfactionum ex communi the lauro , de ab hoc applicata de iunctis. Quamquam non ob lotam hsne caussam appellatur suffragium haee Indulgentia , nam Pontifex nulla etiam interveniente tertia perlona , vel actione ejus, potest illam concedere, quia, ut diximus in superioribus, non est de ratione Indulgentiae .ua exigatur aliquod opus ad illam obtinendam. si aliunde supponatur caussa sum ciens ; led ideo Pontifex dum hanc Indulgentiam concedit, hac clausiria semper utitur. ut declaret se potestate sibi ccncessa non abuti, te cognoscere animas defunctorum ad suam sorum non pertinere, sed charitate solum sibi coniungi. 6t propterea illis se posse lubvenire immediate osserendo Deo satis .ia ii nem de Ihesauro Ecclesae, de iplam generaliter omisibus, vel aliquibui specialite, apphcando , quae dum viverent meruerunt astu . . ι jusari r
513쪽
. iuvari. Sed quid quid sit de hae distinctione Indulgentiaram , atrave ea.
men vera Indulgentia est , tum quia in alterutra actus iurisdictionis elaviatim intervenit, propter Potastatem quam exercet Pontifex in dispentandis. seu distribuendas communibus Ecclesiae bonis, tum etiam quia aequival una illa accedit solutio, propter quam obex tollitur, seu quod idem est virtuali , de morali modo poena . ec omnis reatus eius remittitur, quo quis retardatae ad ingrediendum in Regnum Coelorum , dc demum quia in utraque inter cedat ratio iustitiae, licet diverso modo, nam in Indulgentia per modum ab . solutionis intercedit iustitia, quasi vindicativa ex parte ab luentis, in illa vero quae conceditur per modum suffragii, solum intervenit iustitia per movidum cujusdam aequivalentis commutationi 1 sundatae in pacto, e promissi ne Divina . quae lassicienter continetur in illis verbis: quodcumque Frueris β.
re terram solutum erit in Coelis, quid quid loquantur dat putanter . velctram praedicantes .
XXII. Sed oritur difficultas utrum ex parte vivorum aliquid requiratullad lucrandam hane Indulgentiam. ει aliquid aliud ex parte Defunctorum, quibus app'icari debet.per modum suffragii.
Cum perficienda a fidelibus opera nonnulla praescribantur ad effectum Indulgentiae consequendum, ut suo loco est dictum, certum esse fatemur haeQOpera debito modo oportere perfici, ita ut nihil minus requiratur ex parte iventiam ad acquirendam hane Indulgentiam . quam requireretur si esset Indulge uti a vivorum. Non est igitur hie laborandum in his operibus. TeIEonditionibus recensendis, cum ex superioribus repeti possint. lii quo plurimum celtant Doctores unum est, aci status iustitiae requiratur , quem alii
volunt, alii vero non necessarium credunt. In hoe ego dicerem attendendam esse Indulgentiae sermam , nam si Indulgentia cone edatur Uere maeni tentibus, ec consessis ut possint illam applicare per modum susiragii Defian viis . liquet profecto debere viventes esse iii statu gratiae, sed si concedat ut fine hac conditione, de opera iniuncta id non requirant, dici Poterit haue Indulgentiam I. annorum . Et totidem quadragenarum, quam Benedictus XὲU. tu concessit quoties recitaverine Actus fidei iuxta sermam ab eodem Pontific. imperatam prodesi. Defunctis, nam is qui Defuncto talem Indulgentiam lucra gut nullo modo prius sibi lucratur aliquam satisfactionem, ut eam Elter Praebeat , sed solum exhibet conditionem postulatam. ut Pontifex Deian ea indulgentiam concedat, quae conditio mhil aliud est quam executio ta lis operas quoad eius labstantiam, non quo ad eius modum, cum ita sussi- ienter caussa proportionata talis Indulgentiae impleatur . Reliqua videri
Possunt in Tractatu de Purgatorio Cap. iv. 6 3.
XXIII. Etiam ex parte Defunctorum conditiones aliquae requiruntur, quas etiam attigimus agentes de suffragiis pro mortuis. Inter ceteras autem 1. requiritur status gratiae, εc hinc est quod pro solis animabus PurgatoruIndulgentia potest offerri. a. Requiritur character baptismalis, agentes en mde sacrificio Milis vidimus illud pro Cattecumelias defunctis offerri non posse , ex quo colligatur non baptizatum non esse capacem effectus ex opere operaro, etiam fi iustincatio sit qualis oritur ex Sacrificio, dc ex indu gentia , dc uon habere maiorem amplitudinem, Potestatem quam dicamus Clavium , Potestate offerendi Saetificium pro vivis. dc de iunctis . cum utra
sue coarct tur ad haec atos, etiam si id quod offertur sit per modum i ut
514쪽
Darii. 3. Requῖritur speciale meritum, quod in hae vita praeeemriti uelocuit Augustinus in libro de cura pro mortuis eap. I. , α S. Thoma 1 3. P q. sa a. s. ubi agens de Christi deseensu ad inferos , mn omura guimaasuum a Purgatorio liberasse. ais, sed illas , qua jam susci e ςer purgata erant. H estiam, quae dum asti viverent meruerunt per fidem, di devotionem ad mortem orsi, ut eo inscendente liberarentur a stemporali rizatorii poeua. Addunt nonnulli quod in anima etiam requiratur notitia , M acceptario beneficii sibi impensi. sed sine fundamento hoe asseritur, cum hης notitia per se liq4endo nihil conferat ad essectum Indulgentiae, & nullnm doeumentum in promptu est, quo probetur Deum non solum mortuis, sed neque vi ventibns revelare se illis indulgentiam eontuli se . Acceptario vero inutilis omnino est ex parte Animarum , sed necessaria est ex parte Dei, nam ab hac sola aeceptatione pendet. quod Indu 1gentia profit Desunctis, quae re , uia a nobis ignoratur satis intelligitur , non ita certo statuendam esse alitu rus ammae, pro qua data fit Indulgentia a Purgatorio laberationem, pt iam non amplius pro ea orandum fit, vel tollenda sint Annivet saria. vel cetera, quae ad iuvandum de lanctis fieri solent omittenda , quia videlicet ἀereo 'obis constare non potest ea omnia subsistere. & complecta esse quae ad Indulgentiae hujusmodi effectum, eumque plenum assequvndam, το IuniM .
I. A lusimam Indulgentiarum speetem hule Ioeo reservavimus . quippe qum plurima habeat, itidemque singularia privilegia Plena
riis caeteris Indulgentiis non communia , & Theologico' examine non indigna . Ante Bonifacium VIII. nullum reperire est authenticum hum us Indulgentiae monumentum . praeter antiquorum fidam relationem , quoaunoquoque recurrente centesimo anno accedentibus ad honorabilem Basili cam Trincipis Apostolorum de Urbe concessie essent magnae remissiones , dc Inauigentiae peccatorum, idecque communiter Bonisa eius ipse Indulgentialis huius formulm primus auctor repuratus est, quia omnium primus solemni Bulla, quae incipit Antι sorum relata inter Extra vag. Communes die E a. Debruarii anni a 3o . hane Indulgentiam promulgavit, edixitque ut centesimo unoquoque anno decurreret, & conditiones insuper addidit a fidelibus
observandas, qui voluerint eiusdem participes fieri . Bonitaeii vota ad brevius tempus contraxit Clemens huius nominis VI. qui magnum Iubilaeum mutavit de anno quinquagesimo in quinquagesimum . Legitur hujLs Iubilaei Diploma in Extravaganti Unirenitur de Poenitentiis, di Remissionabus, & rationem contracti temporis reddit r. quod Iubilaeum Iudaicum non quovis '. nno centesimo dumtaxat, sed quovis quinquagesimo recurreret, ipsamque Raasse imaginem Iubilaei Christiani. a. quod numerus quinquagenarius tu Te Ramento vetera ex Legis Publicatione, in novo ex visibila Spiritus Sanaei iii Duci pulos
515쪽
pulos missione, per quam datur remissio peccatorum, singulariter honoranἀtur. 3. Quod vellet quam plurimos ejusmodi Indulgentiae sore participas, cum
Pauci multorum respectu propter vitae hominum brevitatem valeant ad auis
Paulus II. Iubilaei Indulgentias esse voluit quovis anno a s. quam reduinctionem Sixtus IV. confirmavit sua Constitutione . quae refertur in Extra variganti Duemadmodum de Poenit ., te Remis. in Communibus. Et insuper omisnes quascumque Indulgentias, etiam plenarias ad instar Iubilaea quibuscum isque Ecclesiis. aut locis extra Urbem, de sub quacumque forma a Sede Apo stolica concessas. durante anno Jubilaeo sui peni as esse voluit. nee interim
alicui suffragari. Nullus deinceps Romanorum Pontificum dispositionem hane Pauli Il. . de Sixti IV. immutavit, de eam nunc observat Ecclesia . Voluisset VI. Urbanus Iubilaei tempus Protrahere ad annum 33. , ει Propterea constituit quod anno D. 1388 ita testo Natalis Domini inciperet annus Iubilaeus ici Urbe . de duraret per annum inclusive, se .l iple Urbanus illum non vidit, quia prius ab hae luce migravit. oc Romana Ecclesia extincto Suhismate post Concilium Consta utiense illam Urbani reformationem abiecit, rediitque ad Decretum Clementis VI., dc ita fuit usque ad Paulum II. ut diximus. Nihilominus Bonifacius IX. immediatus Urbani VI. successor Jubilaeum a suo praedecetare publicatum approbavit, de ex huius approbatione plurimi, qui obedientiam Bonisaeio praestabant pro Indulgcntiis anni Iubilaei consequendis de una versis Mundi partibus ad Urbem Romanam confluxerunt. II. His de origine Indulgentiae pr ibatis ad ejus nomen explicandum progredimur. Iubilati nomen Remi Anem , seu Dimusionem S. Hieronymus anterpretatur in cap. 3. Isaiae . I.3seph vero lib. 3. Antiquitatum cap. Io. Iibertatem significare docet, quia ut legitur in Levitico cap. as. Anno Iubilaei revertebatur homo ad possessi inem luam , oc unusquisque redibat ad fami liam pristinam; quare manumissio servorum omnium Hebraeorum, qui de tenti anno Sabbatico fuerant Exodi a x. vel deinceps desectu pretii quo redimerentur Levitici a 6. erat primum Privilegium hulas anni . Addebatur alterum, per quod venditae ει alienatae posse sicines suis dominis restituebantur fiuc pretio, dc compensitione prorsus ulla. Accedebae etiam tertium, ocerat clangor tubarum in universa terra Israel a decima die mensis . quaevmnia cum tunc contingerent in figura plenarice per Christum manumissio nis ex servitute peccati , de mortis. reditus item nostri, seu reductio nas Per Christum ad Regnum Ccelorum, tamquam ad avitam Possessionem , qua Perriccatum excidimus; de demum clangoris Tubae Evangelicae per orbem uni.
Versum, qua enuntiatat mansuet s contritio cordis, praedicatur captivis Indulgentia, clausis aperitio, di annus placabilis Domino; mirum esse non debet, quod cum haec omnia videantur compleri in hac plenissima Indulgentia, in qua Poenae Peccatia debitae remittuntur, od peccati servus vi meritorum Christi Domini manumittitur, alitique gratus pluribus cumulatur, haec ιpis Indulgentia Iubilaeum appelletur . . lil. Continet Itaque t. Iubilaeum plenissimam omnium peccatorum In dulgentiam, di huius vocis sensum supra explicavimus In Cap. I. g. m. . Cou fert 1. facultatem eligendi consessarium , dc abiol vendi a reservatis. etiam Romano Pontifici , Et commutandi vota, exceptis Castitatis . dc Religio
nu. 3. Suspendit Indulgeatias omnes, di sing alas tam plenarιas , qu M
516쪽
nn plenarias. ae lacultates, di indulsa, quae retardate posunt Iubilaei cona .seeut ionem, quot anno durante nullL prodesse debent, aut sumagari. MEx git quod fideles omnes quatuor Melieas visitent. , . videlicet Si ει tri . RPaula , S. I sannis Lateranensis, ac Sanctae Mariae Majoris , semel saltem in die per triginta continuos, aut interpolatos dies, sive naturales, sive Etiam Ecclesiasticos . nimirum a primis Vesperis unius diei, usque ad integrum ipsius subieq ientis diei Vespertinum crepusculum computandos. si Romani ,πel incolae Uthia , si vero Peregrini , aut alias externi luerint , per qumclimeam saltem huiuimodi dies. s. Demum requirit quod dolentes confiteant ce
peccata sua , dc i. cra communione reficiantur. . i. .
IV. Non ita vero dicuntur haec singula cuiuslibet Iubilaei esse privile
et i . favores, de injuncta opcra, ut Pro suae voluntatis arbitrio non possint Pi uti fices illa augere, vel immutare. Bonifactus Papa VIII. a quo ut di cebamus Iubi eum primum expressa Conitu utione Promulgatum ell, decrevit ut eci anno Basilicae ,S. Petri . dc eduli inviserentur. addidit Clemens ULTemplum S. Ioannis Lateranensis , de Gregorius xl. Basilicam S Mariae Ma toris . Siatus item IV. sine tuorum Praeleiam ruin exemplo in anao Siticha Plenarias omnes Indulgentias lui penuit facultatesque, concessiones , di indultata ab Apostolica Sede . vel illius nactoritate concessa deputandi Curi fessores cum potestate ablolvendi era m in casibus Seda Apostolicae reservatis. Pr mus quoque suit Clemens VI qui in tua citata Constitutione Unigenitus concessit ias qui pro Iubilaeo com equendo ad praedicias Basilicas. 6c Ecclesias acceduηt ,s pos iter hyceptam impesiti legitimo Dommus aes Urbem illo an
eo tu dicta Vr o decesserint vera paenitentes. o confes, eamdem Indulgentlam coasiequantur. dc poliremus tumiirum Benedictus XI U. licet nunquam antea Contigsset operibus injunctisi pro . 4ucrando Iubilaeo Sacramentalem Commu n Ionem acce meri, ipie hanc recensuit in tua Constitutione, quae incipit m regrinantes in solemnias Assensionis Domini publicata die as. Maja ann 17 s Quid laudatis licuit Pontificibus lacebit. dc successoribus , si recta ra sto, de optimum Christ anae Reipublicae Regimens id postulaverit. V. Illud tamen plerumque solet acciuere . quod favoribus illis, quo Pontifices per Bullam Jubilaei concedunt , subtiliores Theologi ominuunt
tenebras, unde pol ea inutiles erumpunt , dc inextricabiles controverfiae; eContra vero laxsores eadem ad suos lenius, dc non tutas opiniones deroe
querat . Hinc videtur aliquibus quod si verba Jubilaea tutu dubia . quoad xemissionem , Bulla tamquam favorabilis late interpretanda est , quem ad modum latam volunt Interpretationem , quando dubium est circa favores, de gratias in Jubilaeo concessas, oc ex his coneludunt vigore Iubilaei absolvi Posse pecceta commissa in considentiam illius, sicut commιssa poli Iubilaeum susceptum, de toties remitti Posse , quoties clavibus iubjiciuntur . Alii econtra negant Iubilaei favores obtineri posse, quando probabilis opinio de Iu hi aei concessiviae, aut consecutione en salla i quMd sta explicat Viva in suo tra- ct tu de Iubi aeo q 3. a. 3. Demus Ialbo, jed probabiliter asseri. quὐκ Is- cretur Iubilaeum ιlle qui aliquod opus tu is Iesum. dummodo non fit ultimum, posuerit in mortali . quia tu hoc casu εs quι probabiis luis ιρι, ιυni Ie dιco--odat revera nou lucratur Iaduleutiam, et ita inquiunt illa D. ictores . quoia 11Jubii aeum assequitur, i iiicut validam Aq,olvmone ui a reserva Ilo , di commuta
517쪽
stiones ποtotum, quos savores non Pauci etiam Doctores negant eomedi, lia Bulla Anni Sancti solum exprimatur tribat Plenariam Indulgeritiam po uentibus opera injuncta, at alii negant susperula Indulgentias, riuilegia in vi Bullae Cruciatae concessa , ceterasque personale Indulgentiis pro iis coneessas, qui Iubilaeum lucrati sunt, ut sunt Indulgentiae concente Numis.
malitina . Granis benedictis fice. Nune autem in lita similibu Rae controue sta ammorari, de vanum opus est, de labor inutilis . si quidem praecipua iam quaest.onum capita sustulari. & dissilentium Theologorum litis diremit nunquam suis laudandua Benedictus XIU. in Bullis quas edidit occasione Iubiliai anni 17 s. Nihilominus quia Theologo viro haec ignorare indiguum est , quaeristiones ipso hic subjicimus , ut Ex 1Psis elicita veritas Pontificio oraculo Mnfirmetur.
Inter effectus Iubilaei haberi Indulgentiarum suspen fionem Numero
at notavimus . Huius se ei cinia caussam Sixtus I v. expressit in Extrari Maemadmodama de Poenit. ει Re T M usa earam imporiatur accessar a Misem a Credebatur olim inutilis haec suspensionia enunciatio facienda an .Bulla Iubilaei . quod non constaret de revocatione ejusdem suspensio ma Dininae Per eumdem Snctum Iv. vel per quem eumque alium ex suis Meces.soribus, sed praeva init tandem contraria opam , Ee sermulam verborum , a praedecessiores Pontifices usi suerant . ut Indulgenti s declararent is 4penias. Clemens VIII. immutavit, easdemqse ait tum ipse, tum XII. Inno .aenisus . tum Benedictus XIII. eodom auso risim durante usui prodesso.
t se fragari debere. Solum itaque post VIII. Clementis tempora dubita..um est: utrum Indulgentiae non plenariae, M Stationum suspenderentur, natumque Theologorum dissidium est. quod alii negativae. Et alii affrmativae .dhaererent opiniona, di eo percrinuat, ut opus fuerit prudentiorum, sapieniorumqne Consilio, Et Pontificia Auctoritate ad litem hane dirimendam. Ne lativae opinioni 1 auctorea maxime movebat principium illud fundatum in Praecipimus Cod. de Appellat. Iaia quid is posteriori ιege aestu fueras ex . Pressum Decialiser , id veterast Deum , Coustitutionumque regalis relictsae e luteugendam est. Cum itaque non viderint in Bullis Clementis UI , . Sixti IV. . Iulii III., Gregotii XIII. Et Innocentii xl l . non plenarias Indulgentias comprehendi , has minime esse suspensas assirmarunt; eo vel maxime quia suspensionis hee est natura , quod semper accipi debet iuxta ius Commune, in quo iure non videtur quod haee suspensio se quo ad non
Plenariis indulgentias extensa. Assirmativae vero sententiae maximum robuae accedebat, quod quidam Pontifices Anno Iubilaei at aliquorum preces non in nullas ex his plenariis indulgentiis concesserunt, quod certe alteruzris, Pe tentibus selliget. 4e concedentibus supervacaneum fuisset, si revera In tu robore non plenariae indulgentiae remansissent. Illud etiam Argumento erat huius rmativae lententiae defensoribus, quod quae olim non credebant etai Peaiae Iadessentiae, quas poterant sibi consequI vivi, ut eas Possent con
518쪽
in abes Purgatorii par modum Suffragia, Postea re rara Noe se a spe nus habendas en Clematig A. explieam i , ut legi ei ' Norificatione a. Cato vali Gaspero de Carpineo tunc temporis in Utha Uicario publiuatae quare opuserat ut in dissicultate tam ardua certum tandem aliquod prolae stetur Iudicium , quod tandem maximo Christiani orbis, Defunctorum qua gommodo pro ut . dum Benedictus XIV. Praedecessoris tui teti ix decim fleueis diei, inhaerenda vestigiis, suae conititutioni , quae incapiti cum ma .apis data liis die a . Min a. a 4s. haec inseruit i Da - aeae servaris , ct 'amis remanensibas udustoriis coacem in Articula muriis. oc. iis ρari κέ euas o fetura Recor. P decessor Beneiaci 1 - . . loacedis cauctis Haerib M a Mationem Augeticam se. alias pracra' de re Φθ. -πν, ἀ- mariae
Quam thipensionem tenere etiam quo ad eu1 , qui Iubilaeum lemel lucra etiam certo credimus squamquam aliqui contraraum putent de Indulgentiis Pertiana libas , quorum rationem affert viva m suo citato Tractatu q.. a. s. n. 3. quia cessante adaequale fine legis in Particulari, etiam neg/tive, ne eum contrarie. cessat lex L. quod rictam de iure patronatus cum casum hune Papa in sua Bulla non excipiat , e contra vero escat Indulgentillas tam ea, quae non excipiuntur manere suspemas ἔ quare ad legum qi min contrarium citatur rei Ponderi potest , quod importune citatur . quia in nostro casu , ex hoc quod aliquis Iubilaeum lucratas sit, sinis legis adaequuteucri cessaret, nam pertinet etiam ad finem a Papa intentum. quod durllnthaonti Iubilaei nullus pi siit alias Indulgentias lucrari' praecer illas , quas decla avit non esse 1 uspensas, di praeter ipsam Indulgeotiam Iubilari quanas iniuncta opera iterentiar, denuo , fit pluries Fideles lucrari posse clementae indulget in sua Constitutione, quae incipit Comoeatιs sub numero 31. ha sagatione annui l patii ad quod huiusinocli Iubilaeum protenditur . . .
519쪽
seruatis ε' vota commutandi με eouata berint insatis,' auae pleas no adauentiarum ., Ave fuerint nIiis de casss attributa. 4. 1υ r Generalem fuspensionem facultata tum omnium, de Indultorum, siue in . tu Indulgentiarum . sive ob alias caussas, cou cessa fuerint, tuentur illi Theo ti,gi , quibus innotuit Julium III. per annum Jubilaei facultatem abal vendia .Castius Se ei Apostolicae reieruatas sero Oecialet gratia cuncessit Patethus societatis belli, quibux a Paplo III. jam noti intuitu. de Oceasione . Indulgenistiarum, sed ob a ras rati hes elargita fuerat. Alti. xero animadvertentes ad finem legis suspendentis haec indu ira , de iacultates , ut videlicet Fideles ad capiendas Ihdulgentias Romam la x conferant non facultates umesi: c invidulta .et emanere s pensa dixerunt. sed alta lom. quae fuerant concessa ad faciliorem . Indulgentiarum consecutionem, Ec ad Impedimenta remo venda . Haio rationi robur dditi interpretatio. IntentIonia Gregorii X.1I. pee Praelialem turi temporis Lyma Tlum NaVarris impetrat . Ita qua dicebat ut Intantii nem fimmissi ini fuisse suspendete molas . de omnes.lndulgenties plentiaciis x siil , Ad omnia earum qu et uirin caussa concessa , di totis ita et ira quod .nulla indulgentia . quae non esset Ptenaria. nec ulla facultas quae o Aesset caussa an lulgentiae puniam 'quaerendae concessa . Cenleretur sulpeni M. Primum harum sulpensionum documentum legitur tin Decretali Aemadmoti
Ma reser νὼ aealtates, concessiones.. cibis Isa a Nohus er eadem Sed , MI /Ilias σουomeato G cessas ctc. δεθσο - υ autem auditis: is geri eralibus verbis audebit suspensiones nestringere ad lacuit res abs ,lvendi ra gione Indulgentiarum coracessas Hanc Sixit, ν mulam tentae runt Alec an
aer γέ. ι Clemens VII., Julius III., Clemens VIII., Urbanus Vis L &,Clein mens X. aliique. Primus ει unicus Iliam Immutavit Gregorias XIlI. . nam agens de his facultatibus in Brevi suspensionis Indulge utiarum sic, loquitur. Me so ooea Potestatis plenitudine suspeadimus omnes, ct νοσscumque pio rearias Indulgoxtios, etiam ad instar Dbiiai, ct earum cs a faciatates. cos se ne/. o ixdsua quocumque. σc. Sed ex.Sueeessoribus Romanis. Pontisi. ibus nullus ab antiqua recessit, Et sacto huius Controversiae examine tu Α-
viis iupra ilitatae Congregationis Caedinalium a Clemente X. convocatae. Ob
servatum est quod nullus eorum qui Congregationi interfuit opinatus est auod suppressio ni Bulla his verbis: ct eorum caussa, revocatae tantam cenueri debeant facultates in ordine a1 Indulgentias concessat , sed dixerunt Use reveriatas omnes: persuasum squidem fuit eorum singulis magnam, esse im generalitatis verborum . Hanc est quod ipse Pontilex Benedictus XIV. qui in suis: Bullis Gregoriana sermula non est usus, sed veterem retinuit indua Constitutione, quae incipit Convocatis sub numero 36. declaravit: quod Divis facultatibus expresse. ct nominatim exceptis in 'a Balia. qua incipis Com ηει nuper, susspense rem aueant duνante Anuo Sancto . extra Urbem . atia facultates omnes , di indulta abμlvendi a Castatis Apostolica Sedi etiam is Bussa Caena reservatis . sive indulgentiarum cassa . O intuitu. Me ob alias satis ι concesei sint . Generali itaque huic releruationi non subjiciniitur sa. cultates Tribunalis ossicia inquisitionis ieiusque ossicialium: M ssionariorum quoquc de Min lirorum Congregationis Pra vagandae Fidei, quibus potissimum,conccu. cst facultas absolvendi ab haeresi illos, qui abiuratu eorum errorse
520쪽
tus eapae es eiusmodi absolutionis redduntur i saeuitates item qne ab Ossi
clo Poenitentiariae conceduntur Missionariis in locis Missionum , earum que occasione: sacultates insuper Epilaopis concessie aliisque Superioribus Anti stitibus in suis xespective Dacecesibus circa dispensationes . ει absolutiones suorum Subditorum in calibus occultis, etiam Sedi Apostolicae reservatis, prout ipsis a Sacra Tradentina Synodo, seu alias etiam in publicis a iure com muni Ecclesiastico, de ab eadem Apostolica Sede pro certis Personis, ει Casibus indultae , permissisque: dc demum praeservantur facultates Superio ribus ordinum Regularium, quaecumque pariter ipsis in Regulares sibi sub ieci s a Sede Apostolica sunt tributae. VIII. Quaeritur 3. In operibus ιnjunctis quidnam opus fit animadvertere Una ex operibus ιnjunctis est vi tatio Ecclesiaram. De hac Bonifacius VIII in citata Uecretali Antiquorum agens praecepit, quod fiat saltem semel in die. Hanc locutionis formulam expendentes Theologi in duas abiere o piniones , ut aliqui velint susularum Basilicarum visitationem fieri debere in uno dier alii vero has visitationes dividi posse dixerunt, hac lege, ut duarum Basilicarum visitatio. in uno. die , aliarum in altero fieret, ita tamen ut numerus visitarionum uniuscujusque Basilicae trigesimus sit quo ad Romanos, dc decimus quintus quo ad exteros . Quidquid sit de Cone illoria lihorum verborum declaratione Bonifacio VIII. attributa a Glossatore Decretalis, quam melius specialem gratiam appellasset, vel dispensationem tu sua lege; hoc unum certum est, primam Doctorum opinionem verbis Rullae
utpote magis consermem , ita etiam esse tutiorem. Nec aliud tenuit Con gregatio Cardinalium , cui Innocentius XII. A. a oo. hoc dubium examinandum commisit, ut videre est apud Rigautium in Commenta r. ad Re gulas Cancelleriae Tomo A. reg. 33. n. 12. Et in citata notificatione edita a
Cardinali de Carpinior Nec contrariae opinioni licitum est amplius adhaerere, ex quo Benedictus XIV. in sua epistola Eneyclica scripta ad Poenitentiarios , Et Confessarios pro Anno Sancto in Urbe deputatos g. 8. protestatus est visitationem quatuor Basilicarum in sua Bulla Peregrinantes imperatam in uno die fieri debere. IX. Nec illi quaestioni amplius loeus est, quam acriter pertractarunt Na varrus de Iubilaeo , de Indulgentias n. 43. Quartus in Tractatu de Iubilaeo
Anni Sancti pag. a 6. Be Constantinus in suo Tractatu de anno Sancta Pag. I9. ut innotesceret quanam venirent luti his vocibus Urbis incolae, quas post Clementem VII. in indictione dubitae a Pontifices ulurparunt. Utrum scalac villi , qui annum integrum Romae morati sunt. quod putavit Navarrus, ait illi , qui Romae minime nati, neque ex ea oriundi, in ea domicilium cori traxerunt, in qua sententia fuit Quartust aut postremo omnes quot quot iti neris incommodo caruerunt, quod non displieuit Constantino. Siquidem Roma uorum appellatione , quoad visitationes Basilicarum per 3 . dies pera gendas, Benedictus XIV. in sua Constitutione Convocatis n. s4. definivit quod coaprehenduntur omnes, oc singuli nati, atque habitantes Romae, sive etiam nati atque habitantes in Suburbano Vinearum tractu intra quintum ab Urbe Lapidem. Incolarum autem n mine ad eumdem essectum intelligi dixit omnes qui certum aliquod olscium in Urbe continent, seu cum spe illud obtinen cla moram ibidem trahant , ideoque iit ipla quasi domicilium acquisive sui L. Oaineique uidem, qui ad eamdem Urbem , vel ad aliquem Sabarba