Alberti Kyperi ... Anthropologia, corporis humani, contentorum, et animae naturam & virtutes secundum circularem sanguinis motum explicans. Cui accedit ejusdem Responsio ad pseudoapologema V.F. Plempii

4쪽

ANTHROPOLOGIA

CORPORIS HUMANL.

E T imae Naturam & Virtutes secundum, Circularem Sanuuiis intum explicans.

Apud P E

6쪽

LECTORES.

Onsuetudine iam fere receptum est, ut qui aliquid in publicum emittunt, aliqua de re, quam tractant,scopo, tractandi modo, scri--bendi occasione σ cauis G similibus praefentur. me insimum quemadmodμm probo , ita 6-

quendum hoc tempore mihi duxi. ANTHROPOLOGiAM tibi do, Lector Fene Ole,sus Latine loqui malu Tracta tum de Homine. Quandoquidem vero Homo , nec locorpore constat, nec sola anima absolbitur, atque Anima

oe covin fine interventu sanguinis oe stirituum uniri

nequeunt; Sangui que insuper ex chlo , c stiritus exsanguine generantur: atque Use etiam partes Iersanguianem re spirim conservantur in hu ηmmbin in hoc tractae tu agere et olui, atque praeterea addere universam doctrianam de Excrementu, ut sic hac Hominis Explicatio esset omnibus suis partibus , etfi non gradibus absolutis. J ra i me fle gratiam apud multos meriturum, quod mixquisquam omnia ista simul tracta it. . In Humani corporis Fartiumve doctrina, quod quidem smilarem, organicam Gr communem constatutionem attinet, secutus sum celebrium senatomicorum potissi-

7쪽

mum, sed praesertim Vesalii, Digelli, χοiani, ρο δε-

singit Hem, apuοά reciaere ab iis tutoribuae, qui aetatem saam in eo stulo consumpserunt, remerarium judicarem, mihi quoque periculosum, cui hactenus tantaώbjectorum copia non contigit, ut Omnia ad amussim examinare tiacuerit. silandoquidem mero ea jam assu et , si Deinctatam mire que concesserit, ut secundis curis opus boeperficiat esciam, ut quicquid hἰc mutuatitii irre timeum esciam, aut eo rejecto de meo addam. ud verationes usum que partium attinet, in eo majorem mihi libertatem jumo, nec inus etiam Galeni amroritatem semper secutin tum , sita vel ristotelissententiam contra eam asserui, vel novam quoque infinuavi, quemadmodum rationis riu experientia evidentia mihi persuadebat. Id tamen quiriis facile ex lectione advertet, neutiquam me libertatem in licentiam commutasse, quod mitium hoc feculo γalde est multis familiare ,sea r tinuisse Veterum placita, quoad manifesta rationi experientiae non adversalantur. μὴ ausim dicere , vix qui quam in unis i s libro inventum iri. quod non bene cum

Froceribus nostrae artis conciliari queat. Plurima tamen nova occurrent,quia plurimi Recentiorum Autorum veteres non legunt, ut usa retera Nova reputentur. Caterum

hoc ita isellectum nolim, quo Veteres evidentissime omnia cogno erint , qaae Zecentiorum industria oberya it, sed

8쪽

ΑD LECTORES.

hoe moli , ea inab iis traditasunt, F inmodi esse, ut si iis eadem Obyenissent, quaeper experientiam Mcentrores notarunt, manibus pedibusque in eam ituri fuissem sententium. Vt exemplo quodam id evidenti pateat , solum quis conlideret de Circulari sanguinis mὀtu nobilis mum in ventum, primum ab Experientissimo Varyaeo publico scripto assertum. Certe eae sunt Aristotelicae doctrinae potheses , ut adhibita oculorum Me in observatione fructura γasorummotusque in ii anguinis,is quasi stontes ingerat, mariisque modis concludi possit, quemadmodum tum ab alia, tum a nobis i s hoc opere agentibus de eo motu sensum es. Quapropter facili- eidem sentiae acquievi quam jam a Praesantissimis sertis no-

sra Frofessoribus ubique fere probari constat) atque quod bacimus vix quisquam fecit, nisi paucis Magni

Farentis non minor Filiis Bartholisin notis suis ad γα tris anatomiam, sic partium Ingularum operationes d

claravi, ut appareret , quemadmodum cum sanguinis reciproco motu consentirent.

Sperem hunc quoque taborem non in atum futurum ejus sementia Patronis , quae me stes quoque excitavit, ut in Sanguinis, Spirituum, Humorumque a sanguinessiversorum , Excrementorumque natura, et irtute o usu adyecerim , quae mel non tam a reliquis sint , mel minus expense midebantur. et Curi

9쪽

PRAEFATIO AD LECTORES.

aeterum de Amma non omnia attigi, quod in τι eis meis Institutioni ae pleraaue jam explicassem, oe bli taurum quaedam aiaere legem, quae ibi brevitatis sudis v rarumques natione praetermissa fuerant.

Tuniversum hae opus cum reliquis edicinae partibuo publica lucis Uurae commetiere decreveram, quemadmod-

ex principio ejusdem, oe libri titulo passet: sed excre

vit sub mana in eam molem, ut injustum volumen evas rit.Illud quoq s, cogita bam,posse. boc opus aliarum quoque facultatum Cultoribus, quibuν Se ipsos cognoscere pariterinjunctum es, inservire. Itaque sejunxi aliorum tractationem, quae Mericis fere solis Jenda mel agenta relin-

quuntur, Fidem tamen meam interpono de reliquo, ubi prius Idea Medicinae e versae per praecepta, Decii gium Ontroversiarum per distulationes,'omnium mor borum II tomatumque τυπω ς per cassin, lucem afflexerint. Ita exum mihi nunc procedendum vi etur , ut prius Studiosae Iudientutis utilitati inser iam, quam doctorum multorum motis, qui ad prioris operis absolutis-nem me hortantur fatis faciam. Interea hoc labore meo ruere, Bene ole Lector , s' pro candore tuo errantem mone, veritatem docentem defenile, tuo usui inser*ientem ama. Ego tibi eadem promitto. Vale.

ων li

10쪽

ALBERTI KYPERI

PSEVD- APOLOGEM A

VOPISCUS FORTUNATUS PLEMPI Us

Secundae editioni Fundamentorum suorum Medicinae subjungi curavit. LECTOR BENEVOLE

E T v s equidem dictum est: Dura nodo durm quaren es eumm. Neque ulla lege prohibitum est: Vim vir et ere. Quin im talisnis postulat, ut 'ν pari reseruitur. Si ergo mihi eum Plem pio stri isto jure agere liberet, quid non liceret Adeo omnia humanitatis & Christianismi iura

perrupit in suo Pseud Apologemate Non famae, non conscientiae meae parcit, non eruditioni, non artati, non natalibus, non loco habitationis,

non loco promotionis, non scriptis meis. Imo ne quicquam mihi relinquerer, in ipso quoque nomine meo cavillos quae livit. Si Plem pio credendum, impiissimus, di nequicumus sum mortalium, eruditionis omnis expers, nomen Medici vel Philosephi indigne gerens, dignus magis in agro, quam in Academia versati, 3c qiuae alia Si haec non injuria est, nescio equidem anulla iniuria detur Si haec sit Plem pii humanitas. quam putes suturam ejus inhumanitatem sed quid Boiam Asinus si quem calcitret,eequid eum injus vocabit Furiosum si qua ratione perseadere ausit, an non vapulabit Sic iudico Plem- pium helleboro magis indigere. ut ab exusta illa bile , quae ipsum in eum furorem eonjiciti expurgari queat. Caetera Deo dc AEquis judieibus permitto. Nam Dei est, interi ra eordium scrutari. & unicuique rependere, prout meritus est. Homines autem ex vitandieant, quae se sactis&dictis manifestit Inquirere ergo illorum erit in mea am Severba, ut sciant, utrum vera sint, quae a Plem pio mihi ingeruntur. Non credatur mihi asserenti, Plem pium insigniter mentitum esse, antequam vera dicere inventus sim. Sed nee plus eredatur Plem pio, antequam suis dictis fidem sufficienter praestiterit. Plura non addo Nam unicuique quidem naturam hominis pravam consideranti Belle persuasero, non desii tura mihi titisse verba: si singula Pseud-Αpol 'gematis Plemplani sub tigidum examen revocare voluissem. Ergo ista quidem relinquor eruditionis autem aliquod sa- ciemus periculum. Nam antiquitus quidem verum habitum fuit, & adhue est, quo quudoctior eo humanior. At Plem pius istud Apostoli confirmare voluit; Sciantia in M. Α- pertum aurem est, quod de scientia non vera, sed ficta, de praesumpta Apostolus loquatur, eum vera sapientia cum charitate te humanitate semper copulata sit. Hi ne quidem illud sponte siqui videtur: Plemplum non vere doctum esse, sed suum eam de se fovere opi- Λ nionem a