장음표시 사용
21쪽
ruri Et specialius, uter nostrum res naturales melius doniveris y Plempli haee est defini-
tio ex l.r. fundamenti Med c. s. Res naturalessunt res Medica considerarionis, qua eorΡ-νi viventi secundam naturam insunt. Mea autem proposita est p. I g. method. & estrastus: Res naturales sunt, aua ad corporis humani consitutionem pertinent.
Ut hane quoque quaeuionem ex sandamento decidamus, aliqua nobis supposita proinponenda sunt. I. terrendum est: Rem naturatam diri a quivoee, ct in genere vel assolute, vel νspective. AUolute marsus vel stricta vel late. Stricto res naturalis dicit ipsum corpus
naturale. Nam ens naturale, res naturalis, & corpus naturale eadem judicantur quia naturalis res est, quae natura constat. Hoc sensu principia eorporis non sunt res naturales, sed vel ipsa natura, vel id unde natura est. Sic nec accidentia, nee esiecta corporis natu resis, qua talia, sunt res naturales: sed vel rebus naturalibus inhaerent, vel ab iis proveniunt. Late vero res naturales dicuntur ea omnia, nempe de corpora, & illorum principia, adjuncta & essem. Respective vero res naturalis vocatur, quae alterum respicit, ita ueri nullo modo ineommodo sit, sed ei aliqua ratione conserat, sive ad constitutionem ejus
II. Observandum est: Medisse non diei res nauaratis significatu assoluto, nec rene rati . nec speeiab: sed omnino comparativo. Primum membrum assertionis quoad primam partem probo: quia Medici quoque eas res nainrales vocant, quae nullatenus sene
corpora naturalia, ut temperamenta, semitates, Ructioues: SL quoad see dam partem probatur; quia alias res non- naturales atque praeternaturales quoque in rerum naturalium numerum reripi deberent. Hine sequitur membrum asserti alterum, aut ostendendum est , aliud adhuc esse significatum rerum naturalium. Probati etiam idem potesteonstanti Medicorum usu, omnes enim res naturales in ordine ad corpus humanum a pellant. Hoc ostendunt ipsae Plem pii definitiones quas rejicit. Nihil ad id potest exeipi, nam quaestio est de usu hujus vocis apud Medicos: at eum unde quam a Medicorum
consensu petemus Proinde miror hoe negati a Pseud- ol. c.3. ubi more seo, h. e. m desto scilicet ita loquitur: Pusio, res naturatis prout intelliguntur ac deseribuntur in m Husa, res prater naturam in Pathologia tractata non sunt contraνia. Quis tibi id credat, Matne Vir An quia potes res aliqua naturalis manem naturalis es restrater nais puram, ut scribis ostendere Plemp. in tr. de caus morb. Locus est l. 4. fundam. sest l. e. I.
ubi verba ita se habent: Imo vera res aliqua naruralis potes esse ea a morbi, v. g. securus genitalis generans sextum digitum. Qua res rum dicenda est res pratematuralis quaten- mala agis. Quaeso te, Lector benevole t quid hic probatum est Primum non invenio dici a Plem pio rem naturalem manentem naturalem posse fieri rem praeternaturalem: sed absolute, quod res naturalis possit esse res praeternaturalis: an vero sensu composito, an diavissi; non dicit. Sic sedens potest esse ambiitans, sed non ut sedet. Sed quia nemo sem lius intelligit, quam quisque se ipsium, hoe mittamus. Itaque x. dico: probari a Plemplo
non posse, rem naturalem taIiter manentem fieri morbi causis. Nam eo rasis vel ficultas generans omnino non est morbi causa, sed materia redundans aut prave habita. nisi id per accidens intelligi velis, quod non valet, eum causa peraeeide ns non sit vera causa: vel si cultas generans indebite se habens, aut prava idea imbuta est causa morbi fiea: sed taliter assecta non est res naturalis. III. Notandum est: Res omnes a Mediras eommuni sonsensu dividi in res naturales, non' M otio 'te Muralis, neque ussim res naturais distinguera a rus secum dam
22쪽
. A P o I. G. P L 1 M P I I. I dum naturam. Charta mihi deficiat, si hoc probare autoritatibus vellem , 8c Autores quisque seos conis lat. Plem pius tamen novum genus quartum fibricat in Pseud. Apol. c. 3. nempe re ecundum naturam. Scd istrus asserti nec rationem, nee autoritatem 'asserti Imo uiui vocum hoc ad versem est. nam Synonyma apud Medi eos sunt res secundum naturam, & res naturales. Et quid ista urgeo Ipse Plemp. l. .send. Med. e. Prooemdocet: omnes res Medicas esse vel naturales, vel nom naturales, vel res praeter naturam, si hae late sumantur. . IV. Tenendum est: Res nem- naturalis aliquando σὲ praternauurales, aliquando na- Res non- naturales tam fieri, imo esse res praeternaturales ipse docet Plempius I. . sun d. s. 2. c. I. Quae causa ergo, ut negetur quoque alterum Nam non magis distae
Wς non naturalis a praeternaturali, quam a naturali: aut siquidem detur discrimen aliquod majus, peto ut id mihi ostendatur. V. Supponendum est: Res naturales essentiali mersecta d ni isne explieari non posse. Quippe res naturales sunt in diversis praedicamentis, adeoq;ex ri abstractionis non habentaliam eonvenientiam in ratione communi quam entis & attributorum eius unitorum.
Hine illud eonficitur, quod optima illa rerum naturalium definitio futura sit, quapropria, reciproca. er pradicaris ipsis Iecundum se eonveniensibus constiterit. Similia insinuavimus p. III.&I78. nostrae methodi, ad quaecum nihil repossierit Plempius, ea pro firmis habeo. His seppositis inquiramus initio, quam bene vel male To Plempli definitionem oppugnaverim , & ipse eandem vindiearit. Ut omnis vite lux o scirritas ita concludo: Quacunque definitio continet supersua , obseura, falsa, is accidentatia pror , illa
- plo ii d nitio continet ista omnia. Ergo. Haec ratio p. 171. dc seqq. methodi meae per singula membra deducta est,& a Pseud. pol. oppugnatur e. .siae Pseud-Apolog. quod ipsum ut melius, quam bene maleve factum stetit, advertatur, breviter ista repetenda sunt, & rejicienda. Itaque I. Pro probatione minoris ursi: quod sed sum sit, res naturatis, qua Medicis recense eur. esse res Medio conserirationis: Iaddixi potis esse considerasionis Phrsica. Nisi credis rIta porro instor. Rin physica considarationis, non sum res Medica considerationis r alioquin enim disciplinae diversae confunderentur, atque idem bis in disciplinis proponeretur, quod foret se perfluum & contra methodum. Sed res mirurales sunt ras Physica con
Atque hoc probatur. Quia res naturales partim sunt,eies objecti Physici, partim principia, partim adiuncta, partim effecta alleuius speciei corporis naturalis. Quid Pseu Apolog. ad illa Ita ait: Dieis res naturales in quadam Medicina parte tractari ; dicis ea in Me cina repeti. Rogo ergo, qua tractantur in Medietna, qua repetuntur in Medicin annon consideramur in Maem y Resp. non ad Medicinam pertinent, adeo ut iis in Medicina non explicatis, ei tamen nihil qua persectionem suam desit, illa non considerantur in Medicina, nee sunt eoo siderationis Medicae. Nam alioquin etiam quaecunque extranea Se senet qua a quibusdam pro facilimi auditorum seorum intellem, ponuntur, Medicae eonsiderationis forent. -d quam absiarduin sit facile intelligri. Itaque vides, quae ex aliis disciplinis in Medicina tepetuntur, & in ea traruntur vicecommentarii, a non sint considciationis Medicae. Talia vero sint res naturales. Supposita in Medacina
23쪽
14 CONFuT, Psau D. sunt, non autem considerationis Medicae. Ira disciplina subalternata s qualem tu Medi ei nam respectu Physicae cile vis in uritur principiis & conclusionibus subalternantis in suis
demonstrationibus , nemo autem sanae mentis dixit eadem esse considerationis tubalternatae disciplinae Ita & in Medicina, res natiualcs repetuntur, quia sine iis, quae sunt Medicae considerationis non queunt intelligi. Et culus gratia repetuntur Quia nempe multi ad Medicinam accedunt, qui an sis Medicinae carent, hoc est non dii gentem latis cuiam in iis addi lcendis locarunt, quae ante Medicinam discere debebant. Sin autem isti pilus teneant, ne opus quidem est, imo taediosum est, eadem quae ex Phrsica constini, repetere, &ita eandem crambem Iursus apponere. Q d autem dixi in aliqua parte Medicinae illas considerari: bene novisti, quod patrem Medicinae aliam trantium piam , aliam
propriam feci. Sed quid est tractari in Medicinae patre aliena seu transsumpta 3 Nimirum
non ita trachiri, ut sit considerationis Medicinae. Pergit nunc ita: Sed die mihi, alimenta, Medιcamenta, venena ,sanitiis, curandi ratio non junt considerationuMedi ea apud te 8 Resp. Alimenta, Medicamenta , sanitas, Morbus, signa, quatenus sumuntur pro rebus, quae signant, omnia Phy sicae considerationis mihi sunt, & in Medicina repetuntur: neque id ex necessitate absoluta & positi lato artis, sed quia non rato ad Medicitiam accedunt, qui ista in Phy sicis nondum didicerunt, vel ideo quia nimium ad Medicinam properant, vel ideo, quia non habuerunt Praeceptores satis idoneos, vel ideo, quia plavus ustis ita invaluit, ut qui isti in Physicis proponeret, ab imprudentibus aut aliena tracti rejudicaretur, aut discipulos non sit habiturus. Caeterum ratio cognoscendi, quod aliquis sit sanus vel aeger, & quo morbo, a qua causa, in qua parte, qua magnitudine aut sevitia &c laboreti 5c ratio iutura circa sanos & aegios piaedicendi ; item debita promptitudine per alimenta, medicamenta. & instrumenta Chirurgica sanitatem quoad fieri potest tutati & iestituete poste, omnia Medicae considerationis sunt. Plura non dixi p. 48. Meth. meae, & accurate distinxi distinguenda, ita ut haec cum illis conseienti appareat fit se ex illis verbis Pleud. Apol concludere, quod iudicem omnia in Medicina ex Physicis repeti, contra expressa mea verba: signanai rationem ex P Uca OLogicaeensortionatam esse, h e. esse quid diversum ab iis quae in Physicis dc Logicis traduntui, sed tarnenoriginem suam ab his cepisse: ocurant rationem in P sicafundamentum habere, ter sine ea temeraria exerceri: quippe sic omnis disciplina subalternata, qualcm tu Med.cinam te spectu Physicae esse putas a sua subalternante, de Omnis ars a scientia unde oritur dependet. Ne autem quis arbitietur, a me sbio ista dici, Lorinum inspice loco cit. tr. de scient. Sc Peterium l. 2. Phil. naturai. e. . Licet enim illi Medici non sint, tamen hoc cognoveriant, non licere Medico pro suo venditare, quod alterius est Novit isti Plem- pius ideoque Perer. in ordinem cogere tentati. I. sun d. Med. c. I. verum conatu irrito. Nam r. Perer. non dicit Medicinam, quatcnus in se consideratur ex duobus habitibus componi, sed in Medico persecto duos habitus requiri. quorum alter pertineat ad Medicinam , alter autem tantum in Medicinam si translatus. Secum autem ipse hoc urgens Plem pius pusnat. nam c. 2. scripserat, is artemoscientiamsignificare aggregatum ιn animo ex diversis habilibus. h. falsiim id supponit Pl. in omni arte primum cognosci ies, sciit multa in Medicina proponuntur. Nam supponuntur quidem cognita in artibus, quae in iis tradi secundum accuratam methodum non convenit, licet quandoque ob ignorantiam ad Medicinam accedentium prudentiae praeceptorum Medicorum sit, ea quoque
in ipse artis vestibulositis discipulisti adele. 3. non juvat Plem pium ista distinctio quod eadem alia & alia ratione in Phisicis propoliantur. Nam scientifica non possunt proponi
24쪽
nisi scientifice: eadem tamen scientifice cognita possiunt extendi ad aliquid essiciendum. Et hoc pariter est, quod scripsi p. 68. meae methodi: qxod scientia dum ta in P0sica explicasa, in Medicina transformentur in actionum praevia, qua extensio quasi qi damsit eunitionis Physica adpraxin.Neque illa contumeliola si int in Medicinam, quippe selum ostendunt, quid proprie Medicinae lit, & quid aliis disciplinis debeat. Proinae etiam ipsi Medici idem testantur. Mihi asserenti Plem pius non credet, utpote cui nimium mihi tribuere videbor, si Medicum me dixero. In subsidium ergo vocabo Donat. Antonium ab Attomari, qui Gai. quoque in sitam sententiam perducere tentat. Ita autem ille in prine.
art. Mcdicae; In his tribus eontinentur omnia, qua Mamiem Medicamspectant: nam commoda ea sunt vel mi DIGNOTIONEM, vel Cu RATIONE M. vel PROGNOS T I C u M. Curatio autem per se a Medicis exereatur, pranotio vero-dignotio propter curationem. ut Gal. inquit I. derat. via. in morb. aeui. , proinde intres primarias partes
aram Medicam dividi asserere melius erit, quam in quinque, ut ina I an SD A M visum Dit ex eiusAm Galani sententia. II. In definitione rerum naturalium desideravi, quod quando dicit esse res Physicae considerationis, genus assignaverit tale, quod non selum secundum rem prorsius acciden tale est rebus naturalibus, sed & taliter accidentale, quod non rei convenit secundum naturae cursim, sed prout ab intellectu consideratur. Haec proposui p. I7 . & merito. Nam fieri prorsus posse, ut fieri possit, genus definitionis definito non competere, nunquam a quoquam Logico edoctussam. Palmam dabo, si Plem pius aliquem fide dignum cita v xit. Verum quod ita accidentaliter se habet, secus se habere, ne quidem concipi potest. Pone enim vel Medicinam nunquam conscribi, vel nullum intellectum humanum dari,an desinent res narissales efferes naturales, licet non sint futurae Medicae considerationisὶ Pet-
adeat id Plempius quibus potest, meum assensim non impetrabit. Neq; id Pseud-Apo- Iogisti ostendit. Ille enim t. distinguit inter genus,&id quod est loco generis positum : hocque tantum a Plem piosae iratum asserit Verum sive aliquid sit genus, sive loco gener is pontum debet ita esse affectum, ut ei respectii cujus ita se habet, per se eonveniat, aut, si illud ita non placet, ad minimum ira se habeat, ut nunquam ei convenire non possit. Deinde notandum est. quod res sint vel praedicamentales vel extrapraedicamentales et & quidem in illorum definitionibu&semper genus conceptum indiΓrentiae explet: at in iis quae sentvel sepra vel infra praedicamenta aliquid ponitur loco generis, quod tamen cum genere in hoc convenit, quod essentiale est, &noo reciprMum respectu inferiorum, licet non habeat alia rea insita generis oraedicamentalis. Unde Guthius Synops Lot. Peripat. ut haec accurate di scerneret, classes disti iactis rerum saeit, ut in qua liber possint illa loco generum assignari, quae sunt latiora-essentialia. L. inquit, me alloquens : Insignem Logica imperitiam prodis, dum existimassensu definiti Ga nitopradicari in quasione quid s, i, essentialiter. Hoe sit in definitionibus esentiatibari Luteaster; in aecidentalibus non requiritur. Resip. Ignoscat igitur mihi Plem ius , ego enim non aliter a Praeceptoribus meis edoctus sum, quam quod definitiones ellentiales & accidentales propriis verbis coaeeptae non disserrent eo, quod non uti obique genus deberet de inferioribus praedicari ementia 'iter de in quaestione quid est : seis quod in dc finitionibus accidentalibus non semis per poneretur genus proximum, & disserentia specifica. Postquani a Praeceptoribus meis dimissius sum, nondum a quoq iam Logicorum melius edoctus sum , gratias igitur Plen pio agam, si Autores nomina. erit, qui hoc docuerint. Quod enim ipse addit : quando dicitur senm definiti, genu. ibi omne id pellatur, quod latim pater ,mmi etiam in loco a
25쪽
1ς eo Npn T. Ps EuD- genere ad peeIemgensu est auiamagis eommune, θ eetes min- eommuneseu mἰnin utet rem: hoc ipliam eum nihil juvat. Nam I. quod sciam a nemine proditum est applieari id posse ad definitiones; nam speciei nomine & individuum ibi venit, de quo non praedicatur genus. sed speetes. x. hoc admisse, dicimus id non esse latius, quod aliquando rei potest non convenire, quale illud est, quod accidentale rei est. Manet proinde male id loco gener s positum a Plemplo esse. III. Hoc Plemplo objeci, quod in desinitionis rerum naturalium explicatione dixerit
quidem, his verbis sunt res consilerationis Medicat excludi materiam & formam , ait men non adjunxerit rationem, quare iis verbis excludantur. Posse enim quenquam dicere materiam & imam quoque esse considerationis Medicae, quia sine illarum cognitione res nondum ad prima principia dedum sit: & negare elementa esse considerationis Medicat . aut res naturales. Et postea rationem addidi, quare mihi videatur Gal. materiam de sormam non recensuisse, & quare eum secuti postga alii sint. Haec satis a me deducta sunt p. r 3. Pseud-Αpologisti in examine meorum docet ideo materiam Oformam non esse consutirationis Medira, quia alioquin nihil obstaret, quo minin tota Physica in Medietna repetatur. Resp. Non nego hanc consequelam: verum uno absurdo dato caetera accidunt. Hoc enim est, quod urgeo, uno ex Physica ad Medicinam translato ut praecepta Medicinae certiora & rationi congrua appareant, nihil causae esse, quare non ulterius progrediamur, & tandem uni versam Physicam eo transferamus γ Deinde directe responsuriis : Nen debent emnia ad sua principia revocari, neque demonstrari in Medicina. 'lanim Medietnasubalternata Phy sica, quare illim principia perprincipia huim demonstrari debent. Resp. Quia itaque elementa quoque principia mistorum & species corporum sint, non est necesse de his quoque in Medicina agere, imo confiinditur disciplina subal ternata & subalternans, si ia fiat. Excipit ad ista, autoritatem Gal. uigens, quod nemoram, se rationem raptist morbos liares, qui Irima eorporis elemenra non norit. Potes autem quis eurare recte,esnec materiam, nee formam norit. R. Qui materiam de semiam& pariter elementa non cognoverit. ille potest curare rem similares morbos, si id ita stamatur, quod convenientia medicamenta iisdem morbis applicare possit: sed si curare intelligas ratione eurate, Le. scite causim, quare ista remedia adhibeantur, 3t unde talem vim habeant, quod Galenus intendit, tum qui elementa ignorat non recte curat; neque
recte eluat, qui materiam 8: Bimam ignorat, supposito quod prima prineipia sint in quia
non scit, unde elementa illam vim habeant. Et quae Β, quid ad Medicum magis periinet an eo noscere medicamenta id praestare virtute elementorum, an ipsa quoque elementa id praestare ratione sitoriam principiorum, de quod ulterius inquiti non debeat I v. Notavi in definitione Plem pii verbo injunt aequivocationem involvi, atque inde obscuritatem in definitione importari. Haec satis deduxi p. t s. dc seq. method. Ad hae exeipit Pseud-Apolπista: AEqui vocationem illam a Plemplo indieatione aequivorat rum sibilatam esse. Resp. ego, illa aequivocatorum indicatione non tollit Plem pilis aeqiliis vorationem et sed ostendit, quod in ipsa definitione aequivoce sematur. Nisi enim noe mihi largiatur,ostendat mihi Plem pius, quod vox t NsuNT in sita definitione unum sy n 'nymi eum significatum obtineat. Sin id facere non possit, confiteatur quod res est, definitionem sitam aequivocam esse. Aliud quoque vitium istius definitionis sitae Plem pius recenser, quod nempe Se aeriinspirato competat, qui tamen non sit res naturalis: sed non- naturalis. Verum hae quidem de causa eam rejicere non erat necessum I nihil enim repugnat, rem non- naturalem esse
26쪽
rem naturalem. Quippe semnm ct vigilia, motusqquies, animitati errata, exertia
retenta,saltem aliqua, res non- naturaisssunt,intamen naturales , pertinentes adfunctiones Imo neque medetur illi malo, uti putat in definitionibus suis novis. Nam subprima, quae talis est naturales sunt res Massica considerationis, qNas eorpus vivens a sua natura habes, licet pariter res non-narii rates recensitas comprehendere, &sanitatem quoque omnesque ejus species ac consequentia ejus essecta numerare, quae Pseud-Apol. ex numero rerum naturalium excludit. Et altera, quae talis est: sunt res Mediea eonsiderationis, qua eorpori viventi a natura insunt, vel ab eo secundum naturam esciunturi
speciatim acrem exspiratione expulsiam admittit. Nam ille talis a respirante secundum naturam emeitur a aut si nodum in scirpo quaeiens hoe neget, selum expulsae fuligines in
acre exspirato erunt res naturalis, qliae tamen stant res non- naturalis. Male, ergo, Plem-pio judice, definitio sermata est. Alia istarum desinitionum vitia majora Plem pius vel dissimulavit, vel non scivie. Ut r. quod vox H A a E R E pariter aequivoca sit quam I N-Essll. 2. quod obscurum sit, quid intelligat indefinitione stra per NATu RAM. 3 quod secunda per divisionem fiat. quod neutia medeatur vitiis generis. Quae ipsa tamen hoc loco late non pertequar: quoniam id praecipue intendo, ut mea a Plem pii insultu vindicem, non ut nova dubia in hac responsione ingeram. Transeamus nune ad definitionis meae examen a Pseud-Apologista institutum. r. igitur meae definitioni objicit: Secundum istam tuam definitionem res Medisti vocata non- naturales sunt naturales. Resp. Concedo totum: si Ies non- naturales in naturali constitutione maneant, quod sint res naturales. De quo videatur suppositum 4. & qtiae modo ad Plem pii definitiones novas attulimus, ubi ostendimus quoque eandem dissicuitatem ejus definitionibus objici posse. h. Objicit ita: Praurea causas vis ad aliquid pertinere, farerisque divinum intellectum cly divinam voluntatem primam naturatu constitutionis causam est Ergo divinus intellemu, voluntas sunt res naturales apud ted angeli quθ-lue, nam is hoι admittis bonasanitatu es rubioGL Resp. Notavi supra supposito t. am-iguitatem involvi in voce REs NA Tu RALES, & x. eam limitavi, quod Medicis Ras NA Tu RALEs dicanti ire quae inordine ad corpus humanum se haltant ut es Α- Tua a Lxs ipsis. Deus ergo, cum finitatem secit, morbos arcet, totum corpus conservat, an se non habet. ut quid NATu RALa respectu Hominis Si negas, inseram ex tua sententia sequi, Homini a Deo suo dependere, qua productionem, conservationem, operationes, omniaque quae ipsi competunt secundum naturam, non esse respectu ejus naturalia. Hoc autem quam absenum sit. sine potes intelligere: Omnis eoatura respectu naturale es a creatore seu Deo suo dependere,
Homo est ereatura. Ergo. Major patet: quia inessentiali de naturali creaturae conceptu hoc involvitur. Minor autem evidens est. Hoc posito ita ulterius argumentor:
Si homini a Deo depondera sit naturale, utique Deus hominem in naturali suo satis conservans respectu eiu potest dici res naruralis. Sed verum est anteeedans. Ergo. Primae enunciationis consequentia paret: quia relata se mutuo inserunt: quare si naturale homini est a Deo dependere: Ergo respectis ejusdem natur te est Deum istud largiri creaturae, sine quo ab eo naturaliter non dependeret. Nihil autem rei naturalis nominea n
27쪽
Subsumptio deinde ante probata est. Ergo.Qvia hie absent, quid Alsi Non sequitur ex mea sententia Deum secumlum se, utenseonsideratum, esse in absoluto sito conceptu REM NATu RA LxM: sed quod cum sanitatem producit, vetessicit, se habeat ut NATu RALE Qu. in , seu ut Eris quod NAT una Lx est homini ι seu ut R a s, quae NATu RAxis est homini. Unde pater, quod possit quid esse Ras NA Tu RALIs quod tamen non est si Naturata absistre: sicut ex adveris potest aliquid esse res naturalis ab lute, & non esse res
Et quid opus est, ista tam longe deducere mem pius ipse hac eadem illationis, qua ipse
utitur. vi. mecum sentire tenetur. Ecce ait in Pseud-Apolog. Resprater nMuram proco araris suo habet rem secundum naturam: ha que triplax ese , prout res prater naturam,
si earsanitas, ea a sanitatis, issanitatem eonsequons. Subsumat ergor Deus est causa sinitat angeli sunt sanitatis custodes. Erto sunt res secundum naturam. Rursus: De est causa morborum, angeli quandoque infligunt morbos. Ergo sunt res praeter naturam.
Qid huic ratiocinationi deficit 3 Et quid perieuli est, si ea a Medicis ira accipiantur, auemadmodum ab iis capi ins nuavi. si id urgeat quis, Plem pius id non urget debuis
e Medicos discernere res intra naturam positas, ab iis quae supra naturam sunt, & non debuisse confundere tam diversarum rerum causalitates communi nomine : statim illis assurpam,&ne vel minimo etiam per accidens errandi sirppeditetur aula uno verbo addito definitionem meam instituam taliter: R E s naturales sunt qua intra naturam posit ad naturalem hominis constitutionemρενtinent. I ocipis tamen neutiquam concessero
non debere Medicum, maxime Christianum etiam ad Deum se elevare. Quippe dc Gentiles Medici hoc non omiserunt. Notabilis seper hoc locus est apud Hippocratem l. de clunt. qui ira senat: enim Numen euncta gubernans in Medicina oriosum esse ψvertimus ,sve in iis morbis quos ipsimer eurare nisimur, με in iis quoi ultra absquσ
ringit. Quincti a Medirinalia amo predis . . Nihil vero perieuli est, nedum sequatur, quod Pseud Apoli potio urget, ut magminx Theotim partem Mailicina con plectatur, orea radab επι Nam non necesseris, ut in Messicina de Dei natura de hujus nodi agatur, sed fassicit paucissimis verbis ista de Deo notari, quomodo se respeetii sanitatis de morborum habeat: quemadmodum ab Hippoerate factum est, &post eum a
Nasio in specul. meth. med. Ac a nobis fiet in nostra Medicina. Tertia quaestio inter me de Plem pium est: Quomodo res narurales bene dividi debesinit Hane ut distinctius di perfectius tollam, primum videndum erit, qua in rerum naturalium e sareeenseri debeant i de deinde: qua sint summa divisionis Anembra constituendat mmd petimum has statuo conclusiones. Prima est e Ea omnia re a nasu Minorensen sum, quibus definitio vera rerum naturalium aptari potest. Utra vero vera definitio sit, Lectoris benevoli erit ex piloribus judicare. Quod si vero nec Plempii, nec mea arriserit, aliam suo arbitrio iubstituat meliorem. Seeunda est: Illa omnia sum res
naturales, qua non sunt res praternaturales. Haec conclusio in eoutroversam venit. I. quia Medici a rebus naturalibus δ: praeternaturalibus distinguunt res non- naturales. 1. quia Plempius quartum rerum genus , quod vocat res secundum naturam commu niscitur. Caeterum neutrum horum urget. Nam ad I. Resp. Quod res non naturales a
Medicis non statuantur aliquod novum rerum genus distinctum a naturalibus 8c praeternaturalibus: sed tauquam quid medium per participationem inter ea extrema, quod prout
28쪽
prout aliter vel aliter se habet, potest esse res vel naturalis, vel praeternaturalis. Atque de somno & vigilia, motu & quiete, animi assectibus, exerementis & retentis hoc jam supra ostendi lecundum ipsam Plem pii rerum naturalium definitionem novam, imo & veterem. Reliqua vero, nem pe aer, cibus & potus , citra exceptionem res praeter naturam fieri postlint, quid ergo obstit, quo minus eadem, quatenus naturae humanae convenientia sunt, possint esse res nam rates Si id neget Plem pius, ostendat res non- naturales minus rebus praeter seu contra naturam, quam rebus naturalibus opponi, quod praestare poterit ad Calendas Graecas. Ad 1. dico male id quartum genus a Plem pio esse additum: uippe r. sanitas & consequentia ejus omnia rebus naturalibus re cie annumerari, ex ipsaefinitione rerum. naturalium a Plem pio posita elici potest. Nam & sanitas , & omnia sanitatis consequentia corpus naturale a natura habet: itemque eadem vel a natura inia sunt. vel ab eoaem secundum naturam efiiciuntur:&nihil ratis, est, quare sanitatis causae non pariter rebus naturalibussccenseantur. Ergo. 2. ipse Plem pius fatetur, in Pseud
Apolog. se ista dicere nulla motum ratione , sed solum ut defendat Pisueti definitionem is dissonem qua reiici possint: quid ergo ipsi opponendum amplius est, 'iram ut Plem pio commendemus tam charum & lepidum caput h. e. eundem sibi ipsi 3 3. Non illa
proba videtur ratio Plem pii, res secundum naturam& contra naturam simul in Pathologia debere in eodem loco tractari, quia sunt contraria. Nam verum quidem est, quod eadem disciplina sit oppositorum: verum vel in eodem capite vel in eodem libro iitraque contrariorum explicanda esse, hoc non est necessum. Tertia mea conclusio est: Id quod νebus naturalibusqpraternaturalibitisubess, id nee rebus naturalibm, nee praeternat ratibin Meensendum esse. Quippe pariter ad utrumque se habet. neque de uno magis, quam de altero participat. Hinc colligo: partes humani eorporun rue naturalibus neque pratre curatibus rebus Meensem messe. Quippe subjectum sunt & naturalium & pta, ternaturalium rerum. Neque enim eorpus vivens, seu rectius humanum, quatenus t
tum rebus praeternaturalibus subjicitur, sed& quatenus totum, & quatenus partes habens. Non ergo dissimiliter de rebus naturalibus judicandum est. Proinde quidem Pseud- pologista male mihi impingit, quasi non sciam aliquid posse eonvenire toti, quod non eonveniat parti . Nam id concedo, sed urgeo, si quid conveniat toti, non qua totum est, sed etiam quatenus partes habet: seu quando aliquid convenit ipsis quoque totius partibus, quod tum si totum tale quid non est, neque partibus tribui debeat. Sed ipsis
Plena pio non negante totum corpus vivens non est res naturalis. Hinc consequitur, quod
eum partes pariter snt id ad quod res praeternaturales & naturales reserantur; quod etiam non sint vel rebus praeternaturalibus, vel naturalibus accensendae. Et patet quoque ex hisce, quod neque partes in rerum naturalium descriptione a me ponantur, sed potius stipponantur iisdem, seu sint id, quod rebus naturalibus sit bsternitur. Hoc tamen notae dum est, quod saepius aliquid contra Plem pium urserim secutus ipsius hypotheles, quae rei veritati non congruunt. Caeterum ea non possunt mihi imputati, quasi illa ita habere censeam. Haec autem non est necessum hoc Ioeo referre, nam doctus de aequus lector Deile ista dignoscet, si omnia quae a me dicta sunt, cum iis quae a Plem pio proposita sunt contuletit. Proinde nihil est necessum , ut plura addam , quod mihi Plempius objicit t.
quod tam multa rebm naturalibus aceenseam, qua tamen Plemii iudicio non μι res naturales. a. quod immeritopartes humani ereporu ὸ numero rerum nasuralium susurarim, animam tamen iisdem aceensuerim, & quae ejusdem farinae sunt.
His ergo sic constitutis videamus quoιμι res nasurales prima divisionet Seu quot sint
29쪽
1o C o N F v T. Ρ s a v n- summa genera ad qua era natura les remeanturi Ad hanc quaestionem I dico: Rerum naturalium septenarium numerum receptum non es adsumma genera explicanda idoneum. Nam t. illa diviso non omnia continet, quae sunt res naturales, neque h. excludit illa, quae non sunt res naturales. Quod primum attinet: medicamenta, alimenta, &α sunt res naturales, nec illa divisione continentur. & quoad secundum: partes recensentur indivis ne rerum natui alium, quae tamen eo revocari non debent. Haec abunde declarara sunt
circa priorem quaestionem. Hoc loco id selum tenendum est, quod Psevd.Apologista
ipse dissi teli non possit, res naturales eo numero septenario accurate non es le diversas, &sic vera esse, quae contra eum objeci p.rss. meae methodi: sed ad id coniugiat: quod divisionem tam celebrem non debeamsuculpare, nec mutare; at reliqua omnia squa indivisione non continentur mi aliquam ex rebus in definitione fam Ua recensitu pertrahenda esse.
Caeterum, mi Plempi, si reliqua, quae ibi non continentur, aeque digna sint, quam retia qua quae,enumerantur, quare non magis isti ad haec, qum haec ad isti trahunturὶ Deinde, quam non commode id in rebus naturalibus fieri possit abunde ostendi, ad quae tu nihil respondisti. Ultimo: haec tua humanitas Veteres excusandiaum demum locum habet, ubi non invenis, quae illis opponas: secus quam multum cures illorum dicta singulae scriptorum tuorum paginae loquerentur, & fere singulae loquuntur. Unde & id mihi notatum, quod non cum Veteribus mihi negotium sit, sed tectim, qui omnia Veterum dogmata dente canino arrodere soles.
II. Dico: Res naturales recte dividi nti mero ternario, quod nempe sint sanlias, causae sanitatis, & sanitatis consequentia. Hoc Pseud-Apologista neutiquam sene potest. Itaque I. sententiam meam probabo : & x. ab Adversarii exceptionibus vindicabo. Pro mea sententia taliter concludor. In rebiu qua in diversis tradicamentu locantur,stan voee ramum aut eommuni πst tione entis conveniunt, quot modis dieitur unum oppositorum tor medis dicitur o
Sed res traternaturales ornaturales huiusmodi sunt, se res praternaturales sunt vel constitutio humani corporis praternaturalis, vel causa, vel eonsequens eiusdem. Ergo se rei nasura ex oppositose dividi debet, uisit vel eonstitutio naturalis, seu Ru bus, vel causa, vel consequem eiusdem.
Hanc rationem proposui p. 136. Methodi : ad quam Pseud-Apologista nihil reponit, quam negationem. Eao vero causam negationis postulo, idque eo magis, quoniam et t. loe. meth. assi rii mei ratiotκs adjunxi. Deinde quia Gal. quoque eiusdem divisionis Patronum adduxi, mire super eo Gal. loco explicando desudat, & nescio quas non inconsequetis mihi assingit. Ad quae ego ita respondeo. Sanitas ct morbus opponuntur com--, Re ex Gal. loco cit. l. I. mella. med. cap. p. di ira quoque ex eodem cap. s. seq. Opponuntur causae sanitatis & causae morborum, & consequentia sanitatis & morborum. Ergo: sicut ex mente Gai. tria sunt: morbus, causae morborum, & consequentia: ita tria quoque sunt: sanitas, causae sanitatis, & consequentia ejusdem.Iorro ex mente Gai. morbus, causae ejusdem & consequentia sunt res praeteriraturales. Verum sanitas, causae sanitatis αconsequentia ejusdem fiunt res naturales ex dictis de probatis ante. Ergo seeundum Gal. materialiter ad minimum tot stant res naturales, quot stant res praeternaturales. Imo amplius, quia Gal. c. g. ipse utitur vocabulo IN uLPABi Lis & NATu RALis, potest haberi,
quod istam divisionem approbet non selum materialiter, & vi consequentiae: verum euani sol liter x expressis verbis. Hinc videre est, quam prorses aliene a mea sementia
30쪽
tia Pseud-Apologista hanc citationem meam explicarit. Sed inspiciat Benevolus Lectot mea verba in method. & judicet an recte exceperit Pseud-Apologista, ego ne verbum ad
haec addam. rta controversia inter me & Plemplum est: quomodo res prater muuram de Did eant' Hic rursus aliae duae involvuntur. I. An recta Plemim communem rerum prarer naturam definitionem reiecerit ρ 2. An idem meliorem substitueriι ' Ille utrumque a Timat l. . fhnd. Med c. procem.&ia Pleud-Apologismate cap. 6. Ego contra utrumque nego. Rationes utriusique ergo examinemus. Definitio rerum praeternaturaium, vulgaris ita sinat: Res prater nasura una res, qua natura humana adversutur. Hanc definitionem Plem pius ideo rejicit: quia est iusto latior, utpote cum aliis quoque rebus conveniat, quae non sunt res praeter naturam.
Hoe si Plem pius ostendere potest, illi accedendum est, hactenus autem id negamus. Probat vero assertum situm in ulta edit. tribus Prosyllogi sinis, licet in prima edit. selum linausus seetie. Quicquid vero sit, eas omnes rationes breviter examinabimus. Ptima se habet ita: Crudi H seu lasa raneoctis a nimia riborum evias inordinatus spirituum animalium
motus in cerebro ab aspactu rerum rotatarum vel profundarum;orremor a nimio
pondere sum res naturali animalis seu hominis constitutioni adversantes. Sed Nemilia non sunt morbi, vel causa morbi, vel θ Iomatae adeoque non res ρ
Daniuν quadam natura hominis adversantia qua non sint res praternaturatis. Ad hujus argumenti majorem respondi p xxi. postquam fundamentiim asserti proposi ram, non ut Pseud-Apologista putat prooemio nihil ad rem pertinente usus fuerami in hune modum: Recensita omnia aut sunt talia, qua proveniunt is natura animalis a persectiona sua naturali seu essentiali seu accidantali deturbata, aut sunt salia, quaprava niuna a natura animalis perfectionem suam obtinente. Si persectionam suam naturalem habes animal. ista provenium ab animali secundum suam naturam , , per consequens natura animalis non adversantur. Luippe non missu naturati es animali nimiam e piameiborum erudam relinquere, quam ipsinaturale es debitam cibi, aciis in cibo r/quisitis quoque se racto habentibus, debite concoquere. Et ita de aliis judicare par est. Verum si aeeliat aliquis, quod natura a causis istis persectiona sua aliquatenm privata sit, μοι ti etiam pa- 'rat, quomodo ista ad aliquodgenm praternaturalium debeant revocari. Nimirum pertinent ad symptomata, utpote cum a morbo aliquo proveniant. Pseud-Apologisti ad cit loci landam. provocat: ubi hoc assumpsit. illa procedere a natura animalis res se habente. Ibi ergo eo supposito ita respondet Plempius. Inda solum sequitur illas actionti non ossalasas ab animali: sed tamen sunt actionos usa in animali. Et certum os eectionem passivam eibi tum esse vitiatam 3 nam cib- ea incoam: Ergo actio seu eectio actima est vitiata: quoniam actio Opassio non distinguuntur realiter,sedsolumfrmaliter. Rest,. I. per retorsionem. Achiones illae secundum Plemplum non siunt laeta ab animali. Ergo neque in animali. Nam illa actio in animali solitarie profecti est ab animali: & est actio immanens. Proinde actio non laesa ab animali , recipitur in animali ut non laeta. Σ. Res .pet inficiationem posita hypothesi adversarii quod illae sint actiones laesae in animali. Nam respectu agentis non est actio laesar & respectu patientis non est passio laeta. Illud concedit, hoc probo: quia patiens recipit tantum, quantum agens ipsi tribuere potest &debet secundum naturam constitutum, de quantum ipsum a tali agente secundum natu-