장음표시 사용
481쪽
dere me diversas illas portiones in semine, negare tamen eas muneribus esse dicatas. Sed arbitror,quod quemadmodu dHersae coaguli sementique partes non materiae sed solius esticientis rationem subeunt in casti& panis productione, sic idem verum sit de semine. Leideb spirituosa pars alteri erasitori intime est persusa, & in eam dominium possidet. Sed distet quis: fieri non potest, quin materiale materiali sociatum non augeat materiam. At semen materiale est. Repono: ut aliquid dicatur materialiter constituere, non satis est, ut aliquid
materiale alteri materiali se jungat, sed ut sit illud patiens, quod ab
efficiente subigitur, &per se ad id ordinatum, ut quantitatem generandi corporis praestet, quod de semine ostendi nequit. Alioquin e -'nim nulla daretur efficiens materialis interna, quin simul materiae vices supplere diceretur. Sed videantur de hoc Ar. Interpretes de generatione mHorum ad 6 Iibr. meteor. agentes, qui ostendent, quod ionis etsi corpus est, mistim tamen dicatur ingredi non tanquam materia, sed tanquam efficiens, nisi materiae nomen late accipere placeat. Ada. adhue sub iudice litem esse, annon ex vitello potius Partes con-
sormentur, sed quicquid sit, id non adeo stringit ; nam certum est , id quod materiam pullo suppeditat, sola matre seii gallina esse, at galli
semen solius efficientis rationem tueri. At nunc de maris semine agiamus maximὲ, cum supra ostenderimus a mulieribus prolificum semen nec suppeditui, nee generari. Ad 3. dico, initio adhuc controverti , utrum plantarum quoque semina pallive , & non tantum active concurrant. Sunt enim . optiuntur , quod plantae sicuti ex alimento
ex terra attracto aluntur, ita ex eodem quoque conformentur semine
efficientis partes praestante. Deinde antea notatum est , in impςrfectioribus viventibus saepe conjuncta esse , quae in persectioribus sunt separata. Sic in plantis diserimen nullum sexus, in animalibus perfectis autem reperitur illud r atque adeo fieri potest , ut eadem generans planta simul materiale, simul efficiens aC formale principium conjunctim conserat, sicuti Arist. l. r. degen. anim. cap. I 8. fieri Opin tur. Ad . dico : multos statuere potius rubere primum partes animalium. Atque sic quidem mihi quoque apparuit in diversis abortibus humanis & brutis et Sed quia illi Atquantum majores suerunt , nolim obstipe id tueri. Maxime eum nihil inde sequatur. Nam paucus sanguis asperi te albo sufficiiater concoctus in partes mutatus aIbeΩ-ς potest.Λd ultimum dico:Sicuti sanguis est ultimu partium alime
482쪽
ιό UNIVERSAE MEDICINAE tum , non ut maneat sanguis, sed ut paula m in substantiam vIτεκ-tium mutetur : ita sanguis maternus est materia scelus non permanens, sed transiens. Id autem magnum κρινομενον est , sanguinem prius m
tari in semen antequam partes alat, nisi quis opinetur omnibus partubus vim generandi semen competere , quod salsi'pa esse ante probatum est , & solum ij negant, qui semen a toto provenire arbitrantur. S. L X X VI. Secunda quastis est : stua virtute semen illam vim exstrvi Non dubitari potest , quin vi insita eam operationem praestet: ae quia dem tum vi anima , quae semini inest: tum ri calidi innati seu spiritis ritalis , qui copiosissime iubstantiam seminis perfundit: ipsa autem eras for sieminis pars etsi in actione aliquid quoque contribuit , maxime t men vehieulum & sedes est spiritus , atque sic humido primogeneor ondet. Haec ex supcrioribus, ubi de principiis seminis conponent,
L L X X VII. Tertia qua tio est: An siemen fit causa principalis an instrumentalis generationis φ Diversimode Autores loquuntur. Aliqui etenim semen causam instrumentale esse volunt,quia id est, quo seu per quod mas generat,& quia etiam generat semen virtute generantis: at atqui putant potius esse causam prineipalem, quia generat virtute insita tum animae tum spiritus insiti,& quia generat separatum a generante. Ex his liquet quod controversia haec hoc sensu proposita non sit de re, aut rei veritate et .sed tantum de voce , de formalitate causae instrumentalis. Si nempe instrumentum seu instrumentalis causa sumatur generaliter, ita ut dicat causam, quet ab altera causa adhibetu' ut per eam effectimissium sortiatur: tiim utique semen instrumentum seu instrumentalis eam si est & diei potest: maxime id eb, quia ipsam agendi virtutem a generante accepit, atque ejus vi generat. . Verum si stricte capiatur, ut instrumentum seu instrumentalis causa dicatur: quq non habet propriam&insitam vim qua agat, sed quae solum influxu continuante principalis agit, utique non est instrumentalis causa. S i tamen quis est ne quaerat, quae sit magis propria significatio, dico prior. Etenim apud Phulosophos dicitur illa causa principalis, cui absolute effectus tribuitur zat instrumentalis, eui ascribitur propter aliud, cujus medium agςndi esse dicitur. Hoe enim sensu Philosophi servum dieunt esse instrumentum domini, legatum Principis. At sene illi insita virtute ea exsequum tur quae in mandatis habent. Dicunta erib instrumenta, quatenus in ea actione sic agunt, ut alterius authoritate de vi agant. Λtque sie
483쪽
CONTRAerAE LIBER PRIMus M semen quoque et si insita vi agit, eam tamen vim , generante aee it,& sie illius vi agere dicitur. Si quis dicat, tisitam seu propriam ει te
nam vim pugnare. Concedo, si eodem sensu diceretur. At nunc insi ta seu propria dieitur ratione inhaerentiae: aliena autem ratione origi nis & dependentiae. s. LxXULII. Verum objectiones duae potissimum opinionem illam, quae semen instr-emum esse generantitassem, valide oppugnant. Dima est: quod is humenim elevetur ad essectum virtute siva sive torem: atiera:
quod omnemstrumentum debeat esse agenti conjuinctum qua exiissentiam aut qua ο-
pervium . Eas tamen se solvo. Primam , quod ea sic intelligi debeat, quatenus instrumentalis causa, quatenus talis, dependente virtute aprincipali causa agat, non autem, quod essectum semper & omnimodo attingere nequeat, nisi a principali elevetur. Potest enim idem diveris respectu esse principalis & inurum''talis causa. Secundam, quod
ea non sit universalis, sed particularis, valens tantum de instrumentis conjunctis. Aut die,co ungi ιηφrum tu omne principali qua operationem autβε- matiter,an virtualter.Formiaeuer quide,si simul cum instrumento actu influat in essectu: Hrtualiter aute,quando iniciens principalis instrumentali vi tutem communicavit,qua hec operetur. Hoc enim casia non est opus, actu in ipsa operatione instrumentali musae principalis cooperetur. Et
in haedistinctione fundatur divisibin'animi in dc separatum. juncta vocamar , quod a causa prineipali actu operante accipitur, ut periplam essectum attingat. Separatum , quod ab agente principali
virtutem accepit, qua etiam non amplius cooperante aut existente
Uectum attingat: Duobus vero id modis fit : nempe moraliter &μnkὲ. Morature, ut eum quis mandato alterius quid facit, ita ut quiHuid inserior eserit,mandanti imputetur. . Nisi enim posterius sit, Dotius Concausa principalis erit, quam instriimentalis. Fhrfice autem
seu uallire, quando actione Vesareali agens quoddam naturale virtutem alteri communicat, adessectum sibi competentem praestandum. Atque sic semen virtutem a generante accepit, qua gςnerans inspecie
f. L XXIX. quarta est:-O φυ virtute semen attrahas m imium farimnem V Etenim utrimque dubium aut saltem obscurum est. M ulter ipsa videtur generationis principium communicare debere nilioquin ipsa nullo modo active ad generationem concurrere
Hiri Pod i ut si uti actio quaedam necessarα sit, ea videtur ab ipso
484쪽
num semen, quandoquid a agit virtute communicata a generante, herans autem ipsa virtutem talem obtinere non videtur Contra xium tamen verum est Etenim virtutem talem attrahendi convenientem materiam in plantarum seminibus advertere est, at quicquid perfectionis est in inferioribus, majori jure credibile est inveniri in pere
moribus. Imb si mulier citra attractionem seminis effunderet in ut rum sanguinem , apparetet ille etiam quando non fit conceptio, aut
in utero corrumperetur, aut in Carneam excrescentiam, aut aliam suta
stantiam mutaretur, quod nee fit, nee fieri debet secundum naturam. Imo cum praegnantes essent mulieres, si viro jungerentur, maximum inde periculum Retui immineret. Neque rationes contrariae valdhfringunt. Nam mulier maxime passivh ad generationem concurrit de
dicitur active concurrere um quatenus conceptum semen fovet, conservat, & laetum excludit, tum quatenus alterum generationis prim' cipium excoquit, de offert, non autem quatenus illud in uterum ei fundit, sed sunt eae partes seminis, ut alterum sibi comprincipitam eonia jungat. Uterus autem attrahit quidem sanguinem, sed suae nutritionis causa: neque ideo non ad generationem confert. Nam recipit somen de laetum, fovet, retinet, dc suo tempore emittit. mmus autem qua semen sauiamin mimum vitrabu , est tum matu UAE , iam occulta. Μ- fla seu naeuratu est calar spiritus in semine abundans , qui attenuando, r resaeiendo, risolvendo vasa uteri aperit, ut sic sanguinis alis uid emanet , dehinc continuatione virtutis, quantum digerere potest allicit. Occulta seu piratis est vis attractiva nutritivi & materialis partium princupii consistens in συμπαθεία perficientis 8c persectibilis. Atque inde a- deis manifestum evaditi tum quare non nimium sanguinis assiuat, thm- unde semen eam virtutem habeat. Nempe a generante, in quo sim, liter virius attractiva sanguinis residet. Neque obstat, quod sataguis ille non sit maternus: quippe ei secundum speciem existit similis. Αα illet virtutes specificam, non individualem aut accidentalem
LXXX. stuarai esia coagulatis sing- serra a siemine φ Procul dubio coctione. Nam sic etiam exsanguine parites conservantur. At prima partium constitutio specie non dissere cearundena conservatione. Est tamen haec ccctio determinati generi
subjacens animae vegetativae &sensitim dire Mideoque nec vasti
485쪽
CONTRACTAE LIBER PRIMUS. η omis, sed pro partium diversitate varia. Si quis urgeat: In quavis co etione excrementa quaedam sejungi, hic autem nulla, Sextam q2at twη eniinjicit: An incoctione itia etiam exerementa separenturi Ad quam dicimus: Omnino. satis enim manifeste excrementum ium serosum, tum limosum
advertere licet, & procul dubio tenuia quoque quaedam exspirant. f. L X X X I. Septima quassio est : coagulatio illa senionis disserat a partium conforma:ione ς Rationis ad minimum discrimen advertitur. Et nim coagulatio sanguinis absolute dicit ejusdem ad consistentiam aliquam revocationem tantum , at partium conformatio certum modum
istius consistentiae. Si quis etiam plus differre velit, ei non repugno. Nam probabile esse judico partes non eodem momento perfici, quo inchoantur, sed rudera primum poni, dehinc magis magisque expoliri. Itaque coagulatio illa sanguinis vel ipsem impolitam structuram antecedit, vel primam eam actionem denotat. S. L XXX II. Octara quaestio est. : uua virtute senum formentur partes' Supponimus in hii c quaestione formationem foetus procedere a virtute semini indita , non a Deo, aut alia causa externa. Nam etsi Deus Omnia in omnibus operatur, tamen naturales effectus mediantibus naturalibus causis peragit. Et in partium formatione id peculiariter agentis determinati vim arguit, quod secundum phantasiam matris laedatur virtus seetum efformans, quod Deo non potest quadrare. Hoc qui adverterunt,omnes vim indigitant,sed quae sit illa vis, Sc qua ratione agat adhue in dubio est. Ego arbitror vim illam esse facultatem animae tum vegetantis, tum sentientis. Vegetantis quidem quoniam formatio partium & earundera nutritio ab eadem causia proficistitur, &una eademque realiter actio est. Unde liquet etiam,quod haec virtus eatenus non sit distincta realiter a nutritiva. Nam si actiones ipsae realiter non discrepant, utique ne proximae quidem propriaeque Causae essicientes realiter discrepare possitiat. Caeterum , quod eadem Virtus etiam ad animam sentientem pertineat, exinde videtur confici, quia secundum phantasiam matris diversimode operatur. Sed causa omni cognitione privata objective seu idealiter moveri nequit,omnium recte philosophantium arbitrio.
S. LXXXIII. Sed in quiat quis: Siquidem vis plastica ad diversas animas pertinet , utique non una , sed duplex virtus est, ct quomodo illa coalescit in unam φ Siquidem sententiam Platonis de anima mundi, Stoicorum de spiritu universi sequi libeat. res expedita erit,
486쪽
NIvrns E M sDICINAE nimirum sentientem de vegetantem animam esse eandem. Sic etiam, si illam multorum Peripateticorum opinionem sequamur, unam tantum esse animam in animalibus 8c hominibus. Nam sic quoque eadem virtus erit animae sentientis vel rationalis virtualiter ac eminenter inserio res animas ac lacultates continentis. Verum concessa opinione Graecorum, plures esse animas in uno, dicimus, efficienter & proxime vim esse vim animae vegetantis, at directive Sc determin live animae sentientis, sicuti idem de nutritione affirmandum esset, hypothesi illa stante. Animam autem rationalem hic non attingimus, quoniam opinamur, eam formatis jam partitius indi. g. L X X XI V. Nona Milic est : GH net semen formatis ct consili istis partiba Multi Aristoteli eam opinionem attribuunt, quasi is statuerit, formatis partibus semen inflatus dissolvi, atque sie vel in
stero manere, Vele X eodem egeri: atque contra eam diversa argumentia coacervant, ut sic sentent Iam Philosophi eliminent. Ut autum opinemur eam opinionem P ilosophi esse, praecipue duo loca ci tant, primum eum qui l. 2. degener. anim. e. 3. extat, ubi ait, Hos corpus seinmis cum raturam habeat a Peam ct humidam, δυαλυεται υμ πνευ- , di solvitio ct hiritua cu i Seu ut Gal. l. I. de Sem. c. q. explicat, πιευμοι τουται in aerum mutato, ἰς πνευμα AEG βοαὶ ται , quo sensu
Gaga vertit Aristotelis verba: di utritur, resamque in spiritum ex nescit: alterum exl. q. degenerat. anim. c. ψ. qui ita sonat: Semen muris, sin id auget matri uni, is fit pars conceptus, ni eiWque simini semineo, sive vinhoc modo cancumit, se eo , quo nos dκimus cogens ct condens materiam firmineam. Imo urgent, hoc ex principiis Aristotelicis necessario sequi, quoniam secundum ipsius Axiomata & principia certum eli, essicien tem seu principem seu instrumentalem causam non ingredi natu ram seu essentiam essectus. Semen autem diversa potestate vo-
eis princeps & instrumentalis cauli nominari potest , ut supra vi
s. LXXXV. Circa hanc dissicultatem existimo omnino semienmanere secundum essentiam & virtutem suam in genito. Atque ut omittam absurda illa, quibus adversam sententiam impugnant, solum urgeo ex iis quae supra constituta sunt, I. inrod semen Ie habeat per modum perficientis ad finguinem maternum, ut perse iubile. Perficiens autem&perfectibile jungi debent. r. Quod in semine sint anima vegetativa oc sensitiva cum nativo calido, sine quibus immanen-
487쪽
CONTRACTAE LI IR PRIMus. uertibus partes constitui nequeunt. 3. Quod semen agit in sanguinem ma
ternum, ut agens naturiale, at illud immanens est, teste Arist. l. a. degener. c. I. ubi ait : Ars est principium ct quasi idem illius, quodsit, siedinatio : sed naima motus in motiti es , ortum habens ab alia natura quae ideam habet actu secundo. oc. Et huc commode quadrant similitudines Aristo telis. Nam ille semen saepius coagulo comparat, aliquando etiam se mento. Sed coagulum sane manet in lacte coagulato , ac sermentum in pane fermentato. Quidni ergo & semen in languine coagulato S. L X X X V I. Ad rationes igitur contrarias dico : Ad primum
Iocu Philosophi,male ibi explicari υεται& πνευ&α ἔται per dissolvitur &in flatum evanescit, sed potius, quod di sibi vatur, &in tenues partes resolutum undiquaque sanguinem maternum pervadat, de sic cum eo unum quid constituat, sicuti ex comparatione fermenti cum semine, quam l. de generat. ansna. e. 4. instituit, id clariantelligi potest. 9atura calidi animalis, quae ex semine ipsi advenit) agii pene ut ser-
mentum. Hoc enim ex mole exigua sit magnum, humescente quidem parte solidiore , in sparition autem verβ humore νδε ἰγροῦ πνευμ σιτουμένου. Ad secuniadum locum dico : Aristotelem ibi selum denotare, quod semen non. subeat rationem materiae in conformatione foetus, non quod non subire queat rationem efficientis internae. Inde l. I. de generat. anim. c. II. scribit. Mas non dat ullam partem magnitudinis, sed iribuit partibus ut
sint tales. Quid vero est, tribuere partibus, ut sint tales Sane formam& essentiam. Et paulo ante. uuod a mare tribuitur, non ideo tribuum , ut ex illo tanquam inexi hente i. e. materia sat id, quod it: sed ut habeat rarionem moventis ct forme. At quo modo rationem sermae habere poterit, si separetur φ Denique ad rationem dico: nihil notius esse in P hilo Io pilia Aristotelis, quam formam,sinem, ct et scientem in causis narii ratibus coincidere. At forma rei intrinseca est. Sed quomodo tum causi efficiens est causa externa Dieo, sic dicitur ratione essentiae in respectu ad materiam, in quam agit. Atque id verissimum est. Nam forma nunquam
fit essentialix pars sine materiae. Dehinc actus quoque formae est veleta sectivus, vel formalis. Itaque cum priore causato nunquam coalescit forma r at cum posteriore bene. Atque uterque conspicitur in semine. Primus, quatenus materia limitatur, restringitur, apta redditur ad sorma: lecundus quatenus tali materiae semen ipsum dilutum & in spiritum yersum sese sociat ,& cum ea constituit genitum.
488쪽
nant uiu est, faetu n revera nurriri & augescere in materno utero. At
ouesic .lico : revera videri foetui potius munus illud attribuendum. Et ea: a femrn tu ri temporis jam in foetus conici tutionem abiit, &pars ejus, non materialis, sed sormalis facta meli. Nihilominus illa virtussce tui ex semine accellit, unde originarie, dc remote illa opera semini
f. LXXXVIII. stristis undecima est et Auiψum semen recte dicaturmae uri Astirmativam diversi Autores asserunt, ac ipse Gai. & Arist.
quod o que sic loquuntur. Veruntamen quia semen non est totum vivum, & in e Testininis non augetur, nisi externa alicujus adiectione nutriri proprie non dicitur, licet in causa sit, quod partes nutriantur. Posset etiam distingui, quod aliquid dicatur nutriri ut quod , Scis quor Itaque 'nen nutriri ut quo, non ut quod. Item Considerari semensvamalim Seconj ct Jorinaliter ac materialier. Ita ergo siemen non nutritur separatim congia derutum, ct prout sormaliter adhuc semen es, nutritur vero cοηjunctim si pium, materialiter nempe confiderat , prout parii bio ingenuum est. S. LXXXIX. Adjunctastin is praecipua simi esus quaπritaS,Sc qualutas , quae tamen non omnia aeque magni momenti sunt. stuantitas seminis absoluta non constat ; certum tanten est tum ex partium generantium Masservantium parvitate, tum ex experientia una vice non ita magnam quantitatem in corpore reperiri. Sufficit tamen illa generationi abunde in ianis, satis quoque copiosa est, quia saepius regeneratur. objiciunt aliqui copiosum einluxum seminis in iis, qui gonorrhoea virulenta laborant sed novisse debent,non esse eam materiam semen, sedvirulen-rum pus circa genitales partes productum. f. XC. uualitas seminis vel motiva, vel adteratira Haec rursiimVel manifesta , vel occulta est. Manifesta seu siensitu vel tactis, eaque seu temperies, & sicunda, vel pstilis, vel odorabitu, vel gustabitu. Occid-ra thm συμπάθειαι, tum ανΤνπαθεια. De quibus nostra methodo per quaestiones agemus. Prima qrastio sit : Gis fit temperanum- siemini. φ Quoniam principium vitae ea, imb animam ipsam in se habet, calidum&humidum esse debet. Ac de calore ejus testatur abundans spiritus, qui in ipsis reperitur, tum causa generans instrumentalis .ealida , tum essectus seminis de quo partim circa finem ejus actum est, partim uberius postea agetur. Ac calor eius multb major calore sanguinis est, quoniam ex eo nova coctione fit, & in pauca materia terrestri Sc
489쪽
CONTI A e TAE LIBIR PRIMus. ueraqtiea plurimum spirituum habet. De numiditate praeter alta testatur
ejus fluiditas,ut adeo Oinnes humanum semen liquidum esse corpus di Nerint. Ac quanquam Ctesias Cniditis semen elephanti ita sicces reie& indurari asseruerit, ut electro simile videatur, tamen merito Arist.
l. a. de generat. animal. c. a. eam opinionem rejicit. g. XCI. Verum hujus occasioneJecundaqlufiis movetur, quando
quidem m sta pro praedominio qualitatum ad elementa revocari soleant,cu=nqtae elemento siemen cognationem obsineat ,
ii, resini ustu φ Optime respondet Averrh. Paraphrali in I. I. degen. anim. c. 2O. quod ensen respondeat buUro , a c quae praedominio igne m ctaenumst. Id enim congrue ad temperamentum dicitur. Inde loco eo dem Philosophus docet semen non gelascere, quia natum ex aere Scspiritu est, aer autem non gelascit. Sed inquiat quis: S.tre ergo
ratior. l. a. degener. animal. c. 3. docet semen habere naturam aqueam, ac c. 2. esse
aliquatenus terreum y Censeo, quod semen aliquando consideretur secundum ἐνεγγειαν agendique efficaciam, aliquando secundum consistentiam sensus apparentiam. Primo modo si sipectetur,igneum & aureum dicitur: secundo aqueum & terreum a Philosopho d. litim fuit. S. X C II. strastio tertia secundas qualitates seminis concernit, estque: semenpotius debeat esse ienue, an a fum,fluidum an lenium φ Assentimur Aristot. l. . de Histor. anim. c. I. & Gal. l. a. de sem. c. . qui utrique necundum semen crassum esse asserunt, & lentum, ut adeo loco citato Philosophus grandinis modo, coacta esse foecunda semina dicat. Inde etiam l. 3. Hist. anim. e. ult. saecunda semina docet in aqua subsidere, at inscecunda dissiuere. Et idem ratio confirmat. Etenim quandoquidem semen coctione ex Eriguine sit, quo ea perfectior& diuturnior, eo majorem lentorem & crastitiem inducit. Ac inde qui veneri non ita frequenter indulgent, lentum magis crassiim semen egerunt, Ed masculos plerumque generant: secus evenit iis, quo debitum coctionis tempus semini non permittunt. Attamen sicuti in omni mediocritate excessus dari potest, ita non nego, fieri quoque posse semen nimis crassum, addo & in principio nimis lentum: Verum tantum in statu praeternaturali corporis & partium genitalium: alio enim judico naturam per gonorrhoeam potius plene elaboratum semen ejecturam, quam corrupturam.
S, XC III. Quarta q is io de qualitate visibili haec sit: Quem col rem b/beat semen Eam rursum Philosophus l. a. de gener. anim. c. 2. M
490쪽
3. V l. 3. histor. animal c. I a. solvit: docens foecundum semen album esse , ob spiritum multum , nigrum autem evadere seiritu dissol to , & praecipue in aere frigido. Ac experientia confirmat , semen albicantis coloris esse, interim non albissimi, sed quasi pellucentis o
elei ae spumae seu bullae aqueae. At controversia hie movetur desar, quod semen album calorem habeat Gai l. I. de sem. α II. & alibi,causam refert ad partes albas, quae semen essiciunt: Arist. vero loc. cit. ad spiriciim inclusum aeri respondentem. Horum ego, utrumque verum dixisse judico. Nam id sane verum esse videtur, quod id, quod substantiam generat , accidentia quoque eidem naturalia impertiat. Sed id sic accipiendum est, quod temperamenti sui natura & vi coctionis partes illae albedinem semini conCiliaverint, non autem albore suo. Nam album non producit albedinem qua tale,nisi suo Colore alterum impraegnet,ue experientia constat, quod partes temen elaborantes non faciunt. Ideo Arist. inquisiturus,qua ratione,quibusq; principiis partes ipsae colorem album in semen inducere potuerint, ad hunc spiritum se recepit. Si quisquetrat: qua vir e illespiritussemen albam reddat' Secundu Ar .respondetur,
quia areius. enim,ut ait a.degen. anim. c. inmmma diri tua bedinem
facit,ursipumam quoq;. Quippe aer natura sui albus est,ut testatur l. de col. c. I. Hqc etsi a multis ita recipiuntur,vereor tamen an vera &ipsis Aristotelicis principiis congrua sint. Accurate enim loquendo aer perspicuus est, nulliusq; coloris particeps. Mavelim itaq; dicere, spiritum illum alboris esse causam, quia igneus est,ignis autem per se lucidus,& eum pra dominatur in crastis elementis , maxime aqueis albedinem producere, quatenus albedo luci vieinissima est. S. XCIV. siffisio V. ea occasione movetur, quod semen dicitur cor pus spinnosum, quaeritur ensiman semen Roprie debeat μι spumosium corpru Arist. sane eo inclinat,sed dubiu quidam movent, quod Gal. l. 2. Aph. 6. 2. Progn Α7. docuit in generatione spumet substantiarum diversarum
permiXtionem reperiri, talern autem facere essentiae diversitatem, cum
semen sit ens aliquod per se & unius essentiae,una forma informatum. At hoc non ita d.ssicili negotio ibi vi potest. Nimirum spuma aliqua generatur aut ab externo aeno seu spirituoso ingrediente, aut ab interno commovente se & incluso. Illud ens per accidens facit,non hoc. Hujus Verogeneris in semine reperitur. Et discrimen quoq; magnum est; an in alb. quo sint partes di versiae essentiae, an totum inde compositum fiat ens per accidens. Nam omnia mista Continent entia diversae essentiae, nihilom,
nus entia per se sunt,modo illa componentia incompleta sint,& ad unu