Quaestionum in Ciceronis pro C. Cornelio orationes, capita quattuor [microform] ; dissertatio ... quam ... scripsit Ricardus Gustavus Beck ..

31쪽

ii. i. Asc. p. b8. Ab aliis ille in illum furorem magnis hominibus auctoribus impulsus St, qui aliquod inStitui exemplum disturbandorum iudiciorum reip. pernicioSisSimum,

temporibus suis accommodati8Simum, meis alienisSimum rationibus cupierunt.

Propter verborum collocationem, qua cerni potest aliis cum,auctoribus magnis hominibus vix posse coniungi, alm i coniecturam recepi, qui pro aliis ab aliis proponit. Ille est Manilius; ,alii sunt, ut Asconius testatur, Catilina et Piso; illum furorem pertinet ad iudicium Manilianum disturbatum.18. B. Ase. p. b8. Possum dicere hominem Summa prudentia Spectatum C. Costam de suis legibus abrogandis

ipsum ad senatum rettuli Sse.

C. Aurelius Cotta anno ibi si, quo consulatu eum L. Octaviolanctus est, exceptis iis legibus, quas de tribunicia potestate et de iudiciis privatis invita nobilitate summo populi studio I tulerat, alias leges promulgasse videtur, quas eum tulisset de eis abrogandis ad Senatum rettulit. Atque eiusdem Cottae legem de iudiciis privatis a fratre anno post abrogatam esse ipse Cicero in fragmento, quod proximo loco ponendum est, Profert.12. b. Ase. p. s. PosSum etiam diuere eiusdem Cottae

legem de iudieiis privatis anno post quam lata sit a ratre eius abrogatam.2o. Io. Ase. p. I. Legem ieiniam et uelam de civibus regundi video congiare inter omne8, quamquam duo consule omnium quos nos vidimus sapienti,simi tulissent, non modo inutilem Sed perniciosam rei publieae

21. do. Prisc. Io. 6. 6. Qui eloquentia ceteris anteeellit

Adseribi huic loco illud fragmentum potest si quidem Ciceronem Crassi eloquentiam laudibus exornasse probabile St. Ad eam huius probationis partem pervenimus, qua Cicero do quattuor disserit generibus, in quibus per senatum aliquid de legibus statuatur; quae quidem pars corruptelis Plena est, ita ut de ea restituenda plane desperandum nobis fuisset, nisi alii loci Ciceroniani iisdem de generibus essent; quibus si utimur, haec verba qua ratione

emendanda sint, cerni potest.

Sed ad singula, quae hoc loco exponenda sunt, transgrediamur; quorum primum iam antea fractatum nune verbis quam brevissimis repetam cum enim Ase. p. 6 eodices Pro alterum , quae seriptura est vulgata, praebeant:

sine ulla dubitatione cum sciessiiugio et Sehollio praeferenda

codicis Summae auctoritatis S scriptura et pro alterum quartum scribendum St. Praesto igitur nobis sunt quattuor illorum generum Primum, tertium, quartum, deest alterum. Leguntur autem apud Asconium p. i verba haec de tertio genero: Tertium est de legum abrogationibus, quo de genere persaepe . . fiunt ut nune de ipsa lege Calpurnia, qti derogas etur. Qua in scriptura, quae est codicum omnium, nisi quod 'abotcticte, Palmum maxime offendit vox abrogationibus quae ferri ob eam causam nullo mod poteSt, quia iam primum genus de legibus abrogandis est id quod et Manilius ut advigius iam animadverterunt Quare Manutius hoc loco pro abrogationibus te rogationibus in textum recipere voluit et Luchelerus excidisse post tertium est verba derogari legi obrοgarive quo derogetur urbitratus est Neque tamen losi verum esse puto. Proficiscendum autem nobis est duo biis a locis ieeroni nitis I. de repo II. 22. huic legi nee brogari fas est, neque derogari ex hae aliquid licet, neque tota abrogari poteSt. 2. Cie ad Att. 3, 23, 3. Asi quid in hoc rogatione Seriptum est quod per leges plebisvescita promulgare, ubrogare, derogare, brogare Sine fraude sua non liceat, non licuerit; quodve ei qui promulgavit, abrogavit, derogavit, obrogavit, ob eam rem poenae multaeve Sit,eius hae lege nihil rogatur. Vides igitur his locis eadem tria genera, exeopto quarto Ciceronem distinguere o quae loco quem tractamus iistinguuntur. Abrogandi autem genus quid iit a Cicerone exemplo stoliato explicatum est, lex enim quae abrogatur, tollitur, sed quaeritur, quid significetur notionibus et derogandi et brogandi Et quod attinet ad priorem derogandi notionem apud Ulpianum l. l. verba inveniuntur laeeta , lex derogatui, e pars irimae tollitur ;quae quidem explicati prorsus respondet verbis, Mune Cicero intorti de re publica libro facit de genere derogandi: Aneque Merogari eae et aliquid licet. Iliae cum ita hi neeuratissimae examinandum est exemplum, quod, ut illustrentur ea, qua ad tortium genus spectant, Cicero affert neque enim aliter cerni potest, utrum

i v. iessi et Schollius praes P. XXX et XXXI. 2 Lipi in ed. Boc Ling. p. d. Id.

32쪽

recta Manutius et sticholeres suspicati .siit, annon dum sero

russeritur quo speetet illud senatus cougultum, quod do et c. '

posuerunt nullo modo sere potost. Immo uero uoui alii uideti

ionem de Obr est Ono verba fecisse credamus.

'im P issio si eximitus exemplo addito exponoro obro

d. unt, ut nuper de ipsa lege Calpurnia Nestant verba duo sique derogatetur

tionis praefation vvo' fi ''' ngio et Sehollio in odi

Julo eos de legibus Liviis '

tum etiam a se ap8 saepe accusatus esse quod uni

33쪽

Anno Boiis id factum esse constat, neque tamen quibus ludis id factum sit dici potest, ideo, quod Scriptorum, quibus Aseο-nius hae in re describenda auctoribus usus est, sententiae inter se discrepant Dicit enim a Valerius Antias id esse lucis Nonicinis actum. b. uetor quidam, cuius nomen apud Asconium excidisse recte Markirendus A cognovit, id esse tactum ludis votivis, quos Scipio et Ti. Longus fecissent. Ceterum Martilandum, qui iis, quae iv. XXIX. 22. do ludis quibusdam votivis ab illis consulibus saetis assert, permotus Clodium Licinium illum nuctorem misso censet, verum vidisse arbitror.e Cicero in oratione quam alluit de haruspicum responso l2 2s affert ludis epulansibit id institutum esse.

iv. Argumentatio. 26. bd. Quint i a b Maiestas est in imperii atque in nominis populi Romani dignitate.

22 32). Prisc. i. d. b. Ex promulgatione trinum nundinum dies ad ferendum potestasque Veni Sset. 28. 33. Quint. . ad 26 codicem attigit.

Est utique ius vetandi cum ea seraturo quamdiu, transferunturi dum rixati distunt dum ... dum sitella defertur, dum aequatitur sortes dum sortitio sit, et si qua sunt alia linius generi8.

Me hane scripturam cum Ligenbrodito, qui ipse Sigonium hoc

in loco emendando secutus est, Onere iam liten exposui.

do. l . Ase. p. 63. Unum tamen quod hoc ipso tr. l. factum est praetermittendum in oti videtur Neque enim maius est legere codicem, eum interceduturo quam Sitellam ipsam de ipso intercessore deserie, nec graVius inespere ferre quam perserro, nec Vehementiu o lendere se laturum invito collega quam ipsi collegae magiStratum abrogare, ne criminosius tribus ad legem aecipiendam quam ad collegam reddendum privatum intro Voeare quae

vir sortis, huius collega, a Gabinius in re optima secit

omnia neque eum salutem populo Romano atque omnibus gentibus finem diuturnae turpitudinis et servitutis assediret, paSSUS At tu unius collegae sui quam uniVerSae civitatis vostem valere et Voluntatem. 3I ib. Aseon. p. 6s. At enim de corrigenda lege rettulerunt.

32. da. Axus p. 22s. Nihil senatui detraxisse Cornelium. 33. 16. Aseon p. q. Iidem, nisi haec ipsa lex quam C. Cornelius tulit obstitisset, decrevissent id, quod palam iam si defensores iudiciorum propugnaVerunt, Senatui non placere id iudieiuni de Sullae bonis fieri. ii Quam ego causam longe aliter praetor in contione defendi, cum id dicerem, quod idem iudices o,tea statuerunt, iudicium aequiore tempore fieri oportere.

Ilis verbis Faustum Sullam L. Corneli Sullae dictatoris filium significari Asconius in adnotatione commemorat. Accusatus autem est anno 688I66 de pecuniis residuis, quas pater ex vectigalibus et ex aerari SumPSerat , ne tu reddiderat. Neque vero condemnatum esse Faustum Sullam Ex verbis cerni potest, quae Cicero fecit in oratione pro Clu. g. g. Nuper apud C. Orchivium collegam meum locus ab iudicibus Fausto Sullae de pecuniis residuis non est constitutus non quo illi aut exlegem esse Sullam, aut causam pectiniae publieae contemptam atque abiectam putarent; sed quod accusante tribuno plebis, condicione aequa disceptari

Posse non putarunt.

Optimo iure ambigi poteste quo modo it fragmentum cum antecedentibus cohaereatri equidem hac ratiocinatione Ciceronem usum esse puto Senatus, nisi ea lex a Conielio lata esset, Faustum Sullam legibus solvisset ac decrevisset sibi discipliceres id iudicium de Sullae bonis erit Verbis, quae Asconius p. 6 faeit: Quia defuerat superioribus temporibus in aerari peeunia publica, multa et saepe eius rei remedia erant quaesita in quibus o quoque, ut pecuniae pu

blicae, quae residuae apud quemque essent, exigerentur adductus proximo loco ponendum esse eenSe fragmentum:

Bd. 3θ. Aquila Romanus is Resertum se aerarium tribuniciis legibus, ex liauStum a quibus sit ipsi seiunt.

34쪽

M. ii. Ase. p. s. Antea vero quam multarum rei timiudiei sublata sint, et quia scitis praetere et ne quem in iud cium ratio mea revocare Videatur. 3Ηae verba cum iis quae antecedunt coniungere difficile sano est. Atque equidem hanc sequor ratiocinationem Quoniam post legem Variam de maiestate latam senatus consuli decretum Eras, ne cetera iudicia, dum bellum cum sociis esset, exercerentur, fortasse Cicero dixerat, praetores vel iudices quaestionis eis legibiis, ex quibus iudicia exercere debuerant, esse SolutOS.

V. Probatio extra eau SamsoSterior.36. a T. Ase. p. b. Non Cn. Dolabella C. Volcacium, honestissimum virum, communi et quotidiano iure privaSSet. De C. Volcacio viro illo honestissimo neque apud Ciceronem neque apud alium seriptorem, excepto hoc uno loco Asconiano legi.3T. J8. Ase p. 66. Non denique homo illorum et vita et prudentia longe dissimillis, sed tamen nimis in gratis ando iure liber, L. Si,enna bonorum Cn. Corneli possessionem ex edicto suo P. Scipioni, adulescenti summa nobilitate, eximia virtute praedito, non dediSSet. 88. s6. Arus. p. 226. Cur nunc redeant, Si tunc gratiae

conceSSerint. Id mihi ex optimatium sententia a Cicerone dictum esse videtur, quibus invitis legem de edicto praetori Cornelius pertulerat. 3s. M. Mare Cap. p. 161 ed. yssentiardi divisores, quo honoris sui ministro c8se voluerat lege ambitus vellet affligere. o. is Ase. p. 66. Qitare cum hoc populus Romanus videret et cum a tribuni plebis doceretur idem, nisi poena necessisset in divisores, extingui ambit uni nullo modo posse, legem hanc Corneli agitabat, illam quae ex . . ferebatur repudiabat, idque iure, ut docti sumus duorum consulum designatorum calamitate.

,doceretur clem cum almio i scripsi propter lacunam in libro S indicatam.

a. 2o. Asc. p. 66. Ut speetaeulum illud re et tempore Salubre ae necessarium, genere et exemplo miserum ac funestum videremUS. 2. 38. Prise. d. b. 2. Circumitis rostris eicerentur lapidibus homineS: 3. 52. Boetius de definitione p. 658 d. Bas. Replicate,

ipsa sunt, legite ut legebatis, hinc intellegetis nulla tenuissima suspicione deseribi aut significari Cornelium.

Duo hae fragmentarii et id id tumultum spectare videntur, qui comitiis legi Calpurnia ferendae habitis ortus est.

l. 2 l. Ase. . . Quid ego nunc tibi argumentis re- .pondeam poSSe fieri, ut alius aliqui Cornelius sit qui habeat Philerotem servum vulgare nomen esse Philerotis, Cornelio vero ita multos, ut iam etiam collegium con8titutum Sit. Ib. 22. Ase. I. At enim extremi ac difficillimi temporis vocem illam C. Corneli consulem mittere coegisti: qui rem p. SalVam 8Se Vellent, ut ad legem accipiendam a deSSent.

Ilaec ex sententia accusatoris Cicero dixit, ut deinceps refelleret.

VI. Peroratio.

Incipit hae ultima orationis pars ab adhortatione ad iudices. Rogat enim Cicero atque orat, ne iudices eorum quibus Pompeius, qui tum in Asia bellum Mithridaticum ge5sit, et Crassus, qui iudex sedebat in Cornelium, lege de tribunicia potestate operam dederint immemores, omnino ab illius potestatis defensione absistere velle videantur. Quae admonitio ut gravior fiat, defensor non solum de adversis temporibus, quibus illa potestas et constituta et restituta 3s, loquitur, verum etiam multas leges a tribunis plebis promulgatas, quibus ostendatur, quot emolumenta plebi e tribunicia potestate nata sint, enumerat. Deinde optimatium eos, qui iudiei aderant, adloquens inimicissimos illos semper contendit fuisse et plebi et tribunis, idque sine ulla iusta causa, quoniam ipsa plebs leges tribunicias, quibus concordia ordinum restituta esset, non

i A c. p. m. lib. Ilaim. l. l. p. o.

praesto mihi lio suit. 2 v. Ilaim. l. l. p. 11 equidem doleo, quod Boetius

35쪽

modo accepisset sed etiam efflagitasset. Ceterum extrema peroratio deest excepto uno quod exstat apud Arusianum p. 22 fragmento, cuius verba hae sunt: Satius hominem miserum atque innocentem eripi P. R., expelli patria, divelli a suis. Ex totius autem enuntiati tenore Ciceronem extrema oratione verbis gravissimis arbitror ab iudicibus petivisse, ut Cornelium absolverent. Ad disponenda singula fragmenta tranSEO.

6. 58. Quint. . . b. Cominius autem, tametSi igno Scite mihi, iudices:

Verbis quae apud Quintilianum sequuntur ubi enim Causa in laudem Cn. Pompei permotus proximo loco ponendum ESSE

T. 23. Ase. p. I. Aiunt vestros animos propter illius tribuni plebis temeritatem posse adduci, ut omnino a defensione illius potestatis abalienentur; qui restituerunt eam potestatem, alterum nihil unum posse contra multOS, alterum longe abesse 8. 2s. Asc. p. i. Tanta igitur in illis virtus fuit, ut anno XVI. Og reges exactos propter nimiam dominationem potentium secederent, leges saeratas ipsi sibi restituerent, duo tribunos crearent, montem illum trans Anienem, qui hodie Mons Sacer nominatur, in quo armati eonSederant, aeternae memoriae causa consecrarent. Itaque auSpleat poStero anno tr. pleb comitiis curiatis creati sunt.ls. 2b. Ase. p. 62. Tum interposita side per tres legatos amplissimos viros Romam armati revertuntur. In Aventino consederunt; inde armati in Capitolium Venerunt: decem tr. l. per potitisseem quod magistratus

nullus erat, creaVerunt.bo. 26. Ase. p. o. Etiam haec redentiora praetereo:

Porciam principium iustissimae libertatis Cassiam, qua lege Sustragiorum vis potestaSque convaluit alteram Ca8Siam, quae populi iudicia firmavit.

Unam solam legem Porciam exstitisse his ex verbis constare videtur, contra de rep. 2. I. Gl: Neque vero leges Porciae, quae tres sunt trium Porciorum, ut scitis, quicquam praeter auctionem

attulerunt novi tres missu logos Porcius Cicero affirmat: h. l. Singulari numero utitur, aut quia prima trium illarum legum tribunicia erat, ut quod omnes tres quasi unius legis partes PBSevidebantur. - Ceterum do Pgibus Cassiis Asconius disserit p. s.

bl. 2i. As p. s. Qui non modo sitim Sylla, verum etiam illo mortuo semper o per se summis opibu retinendum putaverunt inimistissimi C. Cottae suorunt, quod is consul paulum tribunis plebis non ofeltatis Sed dignitatis addidit.b2. 28. Ase. p. io Quamdiu quidem hoo animo erga vos illa plebs erit, quo se ostendit esse, cum legem Aureliam, cum Rosciam non modo necepit sed etiam es agitavit.b3. 2'. Ase. p. o. Memoria teneo, eum primum Sena tores eum equitibus Romanis lege Plotia iudiearent, hominem dis a nobilitati perinvisum in Pompeium cauSam lege Varia de maiestate dixisse bl (Ηalm l. l. p. 22. Arus. p. 22i Satius hominem miSerum atque innocentem eripi P. R. J, expelli patria, divelli a SutS.

Ordinatis igitur prioris rationis fragmentis 3 lem superSunt frugmenta, quae, quamquam ad hunc orationem pertinere conStat, tamen inseri vix possunt. Sunt autem haec:

bb. st. Arus. p. 22i. Sed ab Urbe dierum iter suerunt complurium.

IIane Seripturam unam esse veram Nippei deyos asSentior.

=6. 2. Axus p 216. Quid enim Mihi certamen est eum accusatore aut contentio bi 'ab Arus. p. 213 Facite, ut saetiis, qui ad auSamadeStlS.b8 ad. Arus. p. 226. Domi me dius fidius de his ornamentis aliquantum malim.bb. db. Prisc. IT 86 Quae intermissa compluris annOS. 66. di. Prisc. o. lo. . b. Coeptum igitur pereos, qui agi voletiant, desitum est per iuno, qui deceSSit

36쪽

Supersunt posterioris orationis pro Cornelio I friagineuta: neque tamen totius rationis dispositio eadem rutione, qua prioris Hrationis constitui potest. Nam primum Aseonium, quem in ordi nundis prioris Cornelianae litigmentis ducem atque auctorem Seque bamur, huius posterioris sola quinque praebere vides fragmenta, quae de una eademque re esse videntur. Testes enim, qui in Cornelium testimonia dixerunt in ea orationis parte, quae quinque illis fragmentis continetur, a Cicerone refelluntur itaque nillil ex iis de ipsa rationis disposition iudieari potest. Neque ver de id fragmentis, quae ab aliis scriptoribus servata sunt, diei potest, et qua ratione disponenda sint et quo modo cum Asconianis illis quinque fragmentis cohaereant. Quare de dispositione posterioris Cornelianae restituenda desperandum est. - Attamen tria imprimis hae in ratione a Cicerone tractata esse ex iis, quae superfunt, conchiditur. Primum enim refelli optimatium nobilissimos, qui in reum testianonia dixerant Asconi verbis quae p. io et ii leguntur ,M. Lucullium et M. Lepidum significat. Quinque enim consulares, ut iam diximus, in Cornelium testimonium dixerunt Q. Catulus Q mortensius, Q. Metellus Pius out maX. quos hac Secunda oratione tractat et duo, qui nondum dixerant, quos nune signifieat Lucullus et Lepidus conStui. Deinde autem Cicero de se ipso videtur verba taeere sese per totam vitam divitias, quibus ipsi Africani et Laelii a mereatoribus essent Superati, parvi aestimasse, nulli alii rei nisi rei publlicae Saluti conservandae consuluisse, sua sponte neque ad plebis neque ad optimatium partes inclinet tum sola misericordia adductum Corneli miseri atque innocentis defensionem suscepisse affirmat. Sequitur tertia pars, quae propter fragmentorum, e quibus constat, formam et sententiam Perorαlla nominari potest. Quibus rebus praemissis ad ordinanda fragmenta tranSeo. I l. l. Aquila Rom. e. lo. Mare Cain P. 1is Pura nemaperte contra nobilissimorum hominum voluntates tudia, consilia cogitationesque eorum aperiam

Ilo fragmentum primo loco ponendum esse iam recte rellius eognovit; aperiuntur enim in ea rationis parte, quae equitur, nobilissimorum hominum studia.

mines V O rem excogitatam ingenia metuenda V -

Ietellit, ita Vos 88 saeturos

IIuius e fragmenti sontentia prorsus constare videtur proximo

a d. A e. p io. Num in eo, qui sint hi teStes haesitatis i Ego vobis edam. Duo reliqui sunt de coiisularibus,

inimici tribuniciae pote3tatis. Paue praeterea adsentatores eorum atque adSeculae SubSequuntur.

Verborum inimici tribuniciae potestatis sententia adductus rum xx loco ponendum osso arbiti Oh uc uS

tribuno i eos dixit iure caesos videri Favore nobilitatis hoc fecit, quia et ipse ex optimatibus, non sicut in Cornelianis Tullius

hi mos iam apud illo antiquos et bai batos sitit ut ne

sequerentur populat es homines. Sequuntur fragmenta, quibus Cicero in Q. Catuluin plebi et

tribunis inimicissimum investius est.

b Ase p. i. Sed si amiliariter ex Q. Catulo sapienti8Simo Iro atque humanissimo velim quaerere utriuS fundem tibi libunatus minus probari potest, C. Cornelian non dieam P. Sulpiei, non L. Saturnini, non Gai Graeelii, non Tiberi, neminem quem isti seditiosum exi- Stimant nominabo, Sed avuneuli tui, Q. Catule, clarissimi patriaeque amantissimi viri quid mihi tandem respon- urum putatis , 6 b. Ase p. a. quid avunculus suus clarissimus vir elarissimo patre avo maioribus, credo silentio favente nobilitate nullo intercessore eompa trifo populo Romano dedit et potentissimorum hontinum collegiis eripuit cooptandorum sacerdotum potestatem. exstant. Sed ordinem, quem institui, unum esse verum ex iis, ciuae ipse Seonius, i adnotat, concludi potest sunt enim illius verba haec. Ηοerii. e. fragmentum illius orationis sextum egere enarratione, quia hoc loco uomen non posuit, quis fecerit, ei demum uiueri potest, qui oblitus sit cingo minus aberatis haec de eo

37쪽

ipso Ciceronem dixisse. - Ceterum de eodem Domiti Cicero proximo fragmento haec affert:

i. 6. Ase. IJ Quid R idem Domitius M. Silanum, consiliarem hominem, quemadmodum tr. l. veXavit 8. i. Ase. p. 2. iae est coistroversia eius modi, ut mihi probetur tr. l. n. Domitiu8, Catulo M. Terpoliu8.

Plunc ad locum adnotandum est M. Terpolium tr. l. Gi sibi optimatibus se dedisse. II. Sequitur illa orationis pars, qua Cicero de se ipso loquitur. s. 8. Cie. r. io 232. Quint. s. g. Is Prisc. Io. s. gs,

Non. s. v. venalieii Nam neque me divitiae movent, quibus omnes Afrisianos et Laelios multi venalieti mercatoreS-que Superarunt, neque VeSti aut caelatum aurum et argentum, quo noStro vetere Marcello Maximosque multi eunuehi e Syria Aegyptoque Vieerunt; neque vero Ornamenta ista villarum, quibus L. Paullum et L Mummium qui rebus his Urbem Italiamque referserunt, ab aliquo video persaeilo Deliaco aut Syro potuit Se Superari. 16. Halm l. l. p. 22). Arus. p. 2bl. Quid me apud equites Romanos ostendi88 dicebant III. Peroratio. ai. Io. Arus. p. 216 vos huius sortuna paucorum odio adiudieaveritis.12. li. Arus p. 22s. Ad miserrimum crudelisSimumque dominatum dedi patiamini. ld. 12. Axus p 226 Quam diligentes libertatis vosoporieat 38eis. ib. Serv. ad Aen. l. PS: Ne fraudi sit ei, qui populum ad contentionem Voenrit. Ib Ild. Arus. p. 226. Qui commodis p. R. lingua dumtaxat ac voluntate conSuluit.

Sed praeter haec fragmenta, quae disponere modo conatus sum, tria exstant quae certo aliquo vinculo cum ceteris coniungi

16. s. Prisc. 18. 2. 12. Arus. p. 2 Quis nam abundans copii8.1T. 1 . Arus. p. 22T. Expelleret a dispensantibus.

18. IIalm I. I. p. 22 . Valer Probus de nom. exc. v. Κei graL. IV. p. 212. Minister cotidiani negotii videtur esse, ministrarer autem vel administrator in re publica vel saepius quid faciens. Itaque Cicero ratione secunda pro Corneliota quare hominem

impugnare non desinunt nisi remotis ministratoribus. -

38쪽

Bo delandendi ratione, qua cicero his

in orationibus usus est.

Rationem Corneli defendendi, quam Cicero priore in Corneliana adhibet, diversam esse ab ea, qua in poSteriore Si Sus, onStat. pSa enim cauSa priore iam Corneliana, qua omnia crimina resulantur, quae obiecta sunt Cornelio, perorata est. Quodsi poSteriorem spectas Cornelianam res longe aliter se habet neque enim de cauga maiestatis in iis, quae supersunt, quidquam legitur, neque nova argumenta ad excusandum reum asseruntur contra Superbia optimatium vituperatur, plebs et tribuni, Sicutiam in prioris Cornelianae peroratione, summis laudibus exornantur. Itaque non tam pSum Cornelium, quam popularium partes, quarum Cornelius erat, poSteriore Corneliana esse defensas existimem. Vides igitur posteriorem Cornelianam similem sui33 Sestianae, qua P. SeStieausa a Q. Ηortengio perorata, Cicero de rei moribus ae Studio conservandae Salutis communis loquitur. curristenda

,Calpernia sCalpurnia .,disciplicere Adisplicere . i. s.