De antiquis legibus liber. Cronica maiorum et vicecomitum Londoniarum et quedam, gue contingebant temporibus illis ab anno mclxxviii an annum mcclxxiv; cum appendice

발행: 1846년

분량: 558페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

Sui nono, in aliquo articulo infringerentur vel inservierentur post illum diem. Postea in Crastino Ascensionis Domini, Scilicet, xxx'. die Maii, per preceptum Domini Regis, universa Communitas Londoniarum congregata fuit in cimiterio West- monasterii, ubi Dominus Rex cepit licentiam, dicens quod transfretaret in Wasconiam; et precepit ut omnes de Civitate con- Venissent, die Dominica sequenti, ad crucem Sancti Pauli coram illis, quos ibidem esset missurus, et ibi jurassent fidelitatem Domino Edwardo, filio suo, et Regine sue, cui Regnum Suum erat truditurus. Postea, negotium illud positum fuit in respectu usque in die Martis in Pentecosten; quo die universalis Communa Civitatis fecit fidelitatem Domino EdWardo et in Presentia Sua, ad predictam crucem, salva fide Domini Regis. Eodem tempore cepit Rex a Judeis universis totam partem

omnium mobilium suorum, credendo eis per StarriOS SUOS; et

mandavit per breve suum Justitiariis ad custodiam Judeorum assignatis, ut siquis Judeus non satisfecisset de tallagio suo infra decimum diem post visum dicti brevis, quod ipse uuagaretur, et Portus ei assignaretur et omni domui sue apud Doure ad transfretandum cum proximo Vento, nunquam redditurus; quod postea non Stetit. Eodem tempore confirmavit Rex per

novam cartam suam civibus Londoniarum omnes libertates suas,

leges et consuetudines, et quas etiam habuerunt tempore Regis Henrici primi, usitatas et non usitatas, et concessit quod viilibre sterlingorum per annum allocarentur Vicecomitibus in firma eorum pro libertate ecclesie Sancti Pauli, et quod Maior, qui solebat tantummodo presentari Regi, ubicumque fuisset in Anglia, de cetero presentaretur Baronibus de Scaccario apud Vestmonasterium, si Rex non fuerit Londoniis, eo tempore quo Maior electus fuerit. Et sciendum quod Cives tunc dederunt Domino Regi D. marcas pro illa carta habenda. Postea, die Mercurii ante festum Sancti Laurentii, POSuit Se De serensi et Dominus Rex in mari, transfretandum in Wasconiam. 'Re rem .

302쪽

Ricardus Pikard. Johannes de Norhampton. Hoc anno die Veneris post prandium, scilicet, decimo die

Octobris, excrevit aqua Tamiste ascendens altior, quam unquam fecit temporibus nostris. Eodem anno lactus est Maior Nicholaus Bat, et in crastino presentatus Baronibus de Scaccario apud Westmonasterium, et juratus et admissus, sicut conceSSum

est Civibus per cartam Domini Regis, de qua mentio superius facta est in hoc rotulo. Hoc anno circa festum Sancti Michaelis Statutum est per universam Communam, quod Bassiva de Vico Pontis et de Ripa Regine, quam antea solebant tradi ad firmam, teneant quicumque fuerint Vicecomites, reddendi inde Domino Regi l. libras per annum, et hospitali Sancti Egidii ix. solidos et Commune Civitatis xxvii. libras. Hoc anno Statutum eSt per Communam, ne aliquis de libertate civitatis det de cetero scau- vagium de bestiis suis venditis in campo de Smetheseid, sicuti

antea consueti fuerunt. Hoc anno circa quadrageSimam Vicecomes Μyddelsex per preceptum Domini Regis fecit dirrui

Omnes gurgites Stantes per totam Tamisiam versus occidentem ;tunc temporis plura retia, que suerunt inutilia, cremata fuerunt in Wesichep. Postea ante Pentecostem Vicecomites Londoniarum, quia aqua Tamiste pertinet ad Londonias, per preceptum Domini Regis dirruerunt omnes alios gurgites a Londoniis usque ad mare. Eodem anno, Vicesimo nono die Maii, Domina Regina posuit se in mari ad transfretandam in Wasconiam ad domitium suum Regem, et Edwardus filius ejus cum ea ad despousandam sororem Regis Hyspannie. Willielmus Eswy, Mereer. Robertus de Lintona. Hoc anno electus est Maior Londoniarum Radulfus Hardet, et quia Barones de Scaccario fuerunt tunc in Partiamento apud Wyndlesoram, non suit in Crastino presentatus, sed die sequenti,

Cives, deserentes Secum novam cartam Suam, PreSentaVerunt

303쪽

21 illum predictis Baronibus, qui noluerunt illum admittere sine breve Domini Regis, dicentes quod Maior anno precedenti non

fuit admissus ratione predicte nove Carte, sed per aSsensum DO-mine Regine, que tunc fuit apud IVestmonasterium, cui regnum fuit commissum ad custodiendum. Et statim postea Barones ostenderunt breve Domini Regis, per quod preceptum est eis ut caperent Civitatem in manus Regis pro assisa panis et cervisiein Civitate non observata. Et licet Cives pro hujus desalta non debuissent occasionari, sed Vicecomites tantummodo, si inde suissent convicti; tamen capta est Civitas in manus Regis, et tradita Johanni de Gyseorg ad custodiendam, ipso Johanne jurato coram Baronibus. Postea clerici et omnes servientes Vicecomitum, et etiam custodes Portarum, Tamisie, et Gaole ibi juraverunt. Et hoc totum perlocutum fuit in predicto Partiamento, quia Cives, in se divisi, noluerunt venire ibi coram Comitem Ricardum, sicut ei promiserunt, ad terminandum hoc,

unde ipsi eum multotiens ante rogaverant, scilicet, de eXeambio. Postea, cives accesserunt ad Comitem ad impetrandam gratiam

suam, quibus ipse posuit diem apud Londonias, dicens quod

nihil inde faceret sine consilio Regis, cui medietas eXitus ex- cambii pertinebat. ' Postea, tertia die post festum Sancti Ead- mundi Archiepiscopi, Cives fecerunt finem apud Westmonasterium versus predictum Comitem, coram consilio Domini

Regis pro DC. marcis; et remiSse sunt omneS OceaSiones EX- Remisse sunt

cambii, et Maior et Vicecomites in Balliva sua sunt restituti. μ'ς 'μφζ' qHoc anno rediit Dominus Rex de Wasconia, et veniens per mediam Franciam in conductu Regis Francie, posuit se in mare

apud Wylsant, et applicuit ad DOveriam in septimana Νatalis Domini, scilicet, die Sancti Johannis; et Regina tunc venit, Domino Edwardo filio Regis moram faciente in Wasconiam cum sorore Regis Hyspannie, quam jam disponsaverat; cui pater suus dederat Wasconiam, Hyberniam, Comitatum Cestrie, Bris- tolliam cum castro, Staunsord, et quicquid habuit in partibus Wallie. Postea, Secunda die ante Epiphaniam, veniens Rex

304쪽

A Q. CO. D. in e anni regni

Londoniis secit venire coram se Maiorem et Cives statim post Epiphaniam; quos voluit occasionari pro evasione Johannis de Fronte, qui captus fuerat et imprisonatus in NeuWegate, quia indictatus fuit esse consentiens in mortem cujusdam Prioris

transmarini, qui erat de familia Episcopi Herefordie. Ad quod

Cives responderunt, quod non pertinet ad eos custodia gaole, sed tantummodo ad Vicecomites.' Quibus responsum fuit per Regem, quia ipsi faciunt Vicecomites, quod ipsi debent respondere pro eis. ' Qui dixerunt quod ipsi non faciunt Vicecomites, sed tantummodo eligunt, et presentent Baronibus Domini Regis, et illi Vicecomites nil possunt facere ossicii sui, antequam admissi sunt ad Scaecarium; et quod in nullo articulo debent respondere pro Vicecomitibus, preterquam de firma Vicecomitatus, et Solummodo tunc, quando sussicientes illi non sunt ad firmam reddendam.'' Tandem, multis altercationibus factis, capti sunt vicecomites et liberati Μ escallo Curie Regis, et in crastinum imprisonati apud Turrim Londoniarum, ubi moram

fecerunt per unum mensem et amplius. Postea, circa festum

Purificationis Sancte Μarie, per multas rationes Regi ostensas, dimissi sunt Vicecomites per plevinam Μaioris; et Rex ultra modum motus in iram pro illa evasione noluit illos Vicecomites permittere quod illi remansissent Vicecomites. Unde Cives amoverunt eos et eligerunt alios, prima die Lune quadragesime, scilicet, Stephanum de Oystergate, Henricum de Waleniund. Matheus Bulieret. Johannes le Mynur.

Hoc anno in festo Sancte Eldrede, tunc temporis die Dominica, soror Regis Hispannie, uxor Domini EdWardi, primogeniti Domini Regis, venit Londoniis, cui innumerabilis populus Episcoporum, Comitum, Baronum, Μilitum et Civium obviam exivit a Civitate; et etiam Dominus Rex in propria persona

sua, Civitate Londoniarum nobilissime uturnata et acurtinata. Hoc anno, quia Specificatum est in cartis de Maioratu, quod Cives possunt amovere Μaiorem suum in fine anni, et alium

305쪽

VICECOMITUM LONDONIARUM.

substituere, vel eundem retinere, si voluerint, ita tamen quod Regi ostendatur, retentus est Radulfus Hardet, Maior, qui se

etiam non amovit a Maioratu, sicut omnes Maiores ante facere

solebant; et in tertia die ostensus Regi sedenti ad Scaccarium, et ibi admissus, ipso non jurato, sed tantummodo onerato per Sacramentum, quod fecit anno precedenti. Eodem die cepit Rex Civitatem in manum suam, quia Cives, qui multotiens astricti fuerant de auro Regine, noluerunt ad illud dandum assentire; et sic remansit Civitas in manus Thesaurarii. cui Rex illam commiserat, usque ad octavas Sancti Martini; quo die Civitas retornata est Civibus per breve Domini Regis, quod impetraverant apud Wyndlesoram. Eodem anno in festo Cecille, tunc temporis die Lune, ducti sunt ad Westmonasterium iiii F. et xij. Judei de Lincolnia, qui imprisonati fuerunt apud Turrim Londoniarum pro morte cujusdam pueri maSculi, quem debuerant necasse apud Lincolniam in despectu fidei Christiane; de quibus Xviij., qui noluerunt Ponere Se Super veredictum Christianorum sine Judeis, quando Rex suit apud Lincolniam, de morte illa, et tunc de illa indictati fuerunt coram Rege, eodem die fuerunt detracti, et etiam, post prandium, et deficiente die, de nocte suspensi. Alii vero lxxiiij' . reducti sunt apud Turrim. Eodem anno Dominus EdWardus, primogenitus Regis, venit Londoniis a Wasconia in Vigilia Sancti

Andree, civitate optime cortinata. Hoc anno Regina remisit Civibus Londoniarum omnem actionem, quam habuit Versus De Auro Regine. illos pro auro Suo pro cccc. marcis; quod Scilicet aurum ceteri homines de Regno universi dare consueti sunt de finibus factis versus Dominum Regem. Eodem anno Venit ReX Scotie et anno Dii

Regina sua, filia Regis Anglie, in Angliam, et in Assumptione

Sancte Marte suerunt cum Domino Rege apud Wudestok; quo die idem Rex tenuit magnam et nobilissimam curiam, fere omnibus Comitibus et Baronibus suis ibi existentibus. Postea enim Rex Scotie et Regina sua veneruntLondoniis, die Dominica ante Decollationem Sancti Johannis, Civitate ornata et incortinata.

306쪽

CRONICA MAIORUM ET

regni regis M'. Nacardus de Ewelle.

Memorandum, cum temporibus preteritis quolibet anno in Vigilia Sancti Michaelis solebant novi Vicecomites cum Civibus equitare ad Neugate ad recipiendos prisones, et sic ad Omnes Portas Civitatis ad capiendam fidem et veritatem de illis, qui

recipiunt consuetudinem Civitatis, quod hoc anno Omnes Serrientes, qui pertinent ad Vicecomitatum, venerunt in Gildhalleodem die, et ibi coram Maiore et Civibus assidaverunt in manus Vicecomitis, esse fideles, quilibet in ossicio suo, quamdiu

existent in servicio illorum. Hoc anno iterum electus est

Radulsus Hardet Maior in festo Symonis et Jude, et quia

Dominus Rex non fuit Londonias, presentatus fuit Baronibus de Scaccario et ibidem admissus. Hoc anno, die Lune ante festum Sancti Andree, comparuit Willielmus de Munchanesey in IIustingo, et fecit legi testamentum Paulino, filie Reginaldi de Bungeye, uxoris sue defuncte, in quo ipsa perlegaverat omnia tenementa sua in Londoniis et optulit ad probandum illud, sicut consuetudo Civitatis est detestamentis, aliquid tenementum, terram vel redditum tangentibus. Ad quod responsum fuit per illos, qui dixerunt se esse heredes dicte Pauline, se quod non fuit necesse ad illud testamentum probandum, quia non fuit rationabile. Nam illa non potuit aliquid tenementum legare, desicut illa fuit sub potestate viri sui. ' Tandem multis altercationibus inter partes factis, Maior et Cives, habito colloquio inde in camera, venerunt et dixerunt, se quod nulla mulier desponsata poterit nec debet aliquod tenementum suum legare, et si fecerit, inirritum revocetur ; quia nulla venditio, donatio, dimissio, vel alienatio, quam mulier, que habet virum, fecerit de terra, tenementis, sive redditibus debent esse stabiles, nisi ipsa venerit in IIustingo cum viro suo, et hoc foris assidaverit. ' Memorandum, quod eodem anno in sesto Innocentium, in Capella Sancti Stephani apud Westmonasterium, coram Domino Rege et consilio suo

307쪽

25 prebuit Dominus Ricardus Comes Cornubie, frater dicti Regis, assensum electioni principum Alemannie, qui eum elegerant in Regem eorum. Eadem hora illius diei suit tempestas valida et

tonitrua, et choruscationes apud Londonias et alibi. Usualiter consuetudo est, quando pecunia, quam debent De correctione

vendi per stateram, ponderatur, quod Statera debet trahere m- Amriclinando versus pecuniam, eXcepto auro et argento, quod Semper ponderatur per medium claVum, neque trahens ad pondam

neque ad aurum Sive ad argentum; et quod ponderator, qui ponderatur per stateram Domini Regis in Civitate, per hujus tractum potuit prebere majus pondus uni quam alio, Sive per

favorem sive per timorem, Sive mercede interveniente, sive forsitan per ignorantiam. Provisum fuit et statutum, die Sabbati post festum Sancti Nicholai anno regni Regis Henrici filii Regis Iohannis xlj. quod omnis pecunia, que debet vendi perstateras Regis in Civitate, ponderetur Sicut aurum et argentum, nichil trahens versus Pecuniam; et pro tractu predicto debet venditor dare emptori ad quemlibet centum, quatuor libras. Tunc provisum fuit quod ponderator pro labore suo debet habere pro uno centum Per Se Ponderato, unum obolum, et de pluribus centenariis de quolibet centum unum quadrantem, et sic de milliariis duos denarios et Obolum. Anno eodem Henricus de Ba, Justitiarius, venit in Gild-hali Londoniarum, deserens breve Domini Regis Maiori et

Vicecomitibus, qui fecerunt venire eoram eo omnes Vinetarios civitatis, quos omnes voluit amerciare pro transgressione assise vini; cui cives responderunt quod vinetarii, qui transgressi sunt assisam, debent et solent solummodo amerciari ad communia placita corone, non coram Iustitiario apud Turrim.

Quibus Justitiarius dixit quod hoc non sufficit Domino Regi, quod non videtur justum nec equum, quod illi debent transgredere assisam per vii. annos vel amplius impune, et esse tantummodo pro tot transgressionibus semel ammerciali. Ad quod responsum suit, quod Dominus Rex solet et potest, quando

308쪽

Voluerit, per electionem Civium ponere duos Custodes ad illamassisam custodiendam, sicut antea suerunt; qui mortui sunt, et postea nullum preceptum habuerunt Cives ad tales eligendos. Ipsi vero Custodes, quando aliquis convictus fuerit de trangressione assise, debent vinum in illo dolio inventum, unde transgressio facta est, vendere, et habere illos denarios ad placita corone coram Justitiariis, et nichilominus debet transgressor ibidem amerciari. Tandem, multis altercationibus factis, positum fuit illud negotium in respectu ad loquendum cum Rege. Postea, Maior et Cives accesserunt ad Regem apud Wyndlesoram, qui posuit eis diem inde usque ad partiamentum in media

xl . apud Londonias. Anno eodem, in quadragesima et in Septimana Pasce, Venerunt quamplures Principes Alemannie Londoniis, scilicet, Archiepiscopus Coloniensis et alii Episcopi, Duces et Comites, qui omnes fecerunt hornagium Domino Ricardo Comiti, in presentia Domini Regis, fratris sui, quem elegerunt in Regem Alemannorum. Postea, die Jovis in eadem

septimana, ipse recessit a Londoniis, iter arripiens Versus mare, et uxor ejus cum eo, et Henricus, filius suus de prima uXore sua, matre Comitis Glovernie, et posuerunt Se in mare apud

Gernemue, Vicesimo septimo die Aprilis, et applicuerunt infesto Philippi et Jacobi apud Thurdralit, que Sita est super aquam que Vocatur MuSele. Postea in Ascensione Domini coronatus fuit, sicut patet in litteris subscriptis. Ricardus, Dei gratia Romanorum ReX, Semper AuguStus, Maiori et Civibus Londoniarum, salutem et omne bonum. Libenter votivos et celebres nostre felicitatis eventus ad nostrorum specialium corda transferimus, credentes in nobis tunc augmenta congaudii geminari; et precipue, cum ad aures VeStraS, quaS ex fidei puritate et intime assectionis gelo circa nostrum Statum attentas esse confidimus, letitie nostre trepudia derivamus, illo procul dubio nostris affectibus inhererente desiderio, quod delectaret nos potius hec, et quelibet alia festa presentialiter vobiscum peragere, quam interpretis Scripture ministerio nunciare.

309쪽

VICECOMITUM LONDONIARUM.

Sane, ut plena omnium noStrorum letorum eventuum, qui nobis, postquam a Vobis recesSimus, acciderunt, et certa ad vos notitia perseratur, presentem paginam predictorum eVentuum ostensivam, ad vos duximus destinandam. Vobis ad gaudium intimantes, quod in die Dominica proximo post festum beati Marci

Evangeliste apud Jernemue naVem cum noStra conscenderimus comitiva. Die Martis proximo subsequenti, in die videlicet beatorum Apostolorum Philippi et Jacobi, salvis per Dei

gratiam omnibus et nostris et totius nostre familie ac etiam comitive personis et rebus, venimus usque Durdreych in opido, videlicet, in medio Comitatus Hoylandie constituto, indeque mora ibidem ad tapescendam requiem post labores biduana contracta, tertio die recessimus, et continue per Ηoylandie et Gelrie Comitatus transitum facientes, tandem die Veneris ante sestum Ascensionis Dominice, pervenimus AquiSgranum, OC-

currentibus nobis in dicte civitatis introitu, hominibus maioribus et melioribus, clericis videlicet et laicis, nobilibus, militibus et aliis omnibus civibus Civitatis ejusdem, qui nos magnifice et honorifice cum maximo tripudio et jubileo, leti et hilares, sine

eujuslibet dissicultatis obstaculo, susceperunt. Nec credimus, quemadmodum vulgaris in ista terra et communis fame testatur preconium, quod a ducentis annis citra, aliquibus Imperatorum Romanorum vel Regum in sue novitatis principio, dictam Civitatem Aquensem, Sine gravis ostensionis seu contradictionis obice, sit ingressus. Cumque post ingressum dicte Civitatis, moram in ipsa oporteret nos trahere longiorem, eeee t rumores, nostri assectati desideriis, occurrerunt, nobis hillariter n undiantes Archiepiscopum Treverensem, nostri culminis inimicum, qui, in nostri nominis et honoris dispendium, nostrum Castrum et Pallatium Bopardiensia, cum maXima multitudine armatorum Vallaverat, et ad expugnationem ipsius, multas machinas instau- . rarat,) a venerabili Archiepiscopo Magontinensi, dilecto principe nostro, assistente sibi de nostris fidelibus magna copia pugnatorum ob nostri nominis reverentiam, ad dicti Castri liberatio-

310쪽

CRONICA MAIORUM ET

nem et in obsessorum subsidio properante, dieque Μercurii post festum beati Johannis ante portam Latinam cum eodem Treverensi Archiepiscopo viriliter confligente, non sine strage suorum, multis suis militibus et aliis complicibus captivatis, confecto inde pretio, per dedecorose fuge presidium mortis supplicium, seu periculosum captivationis dispendium evitasse. Sic, itaque, dicto Castro nostro per prelati Archiepiscopi Magontinensis ac aliorum fidelium nostrorum auxilium a pressuris obsidentium et ab impugnantium insultibus feliciter liberato, ipsoque victualibus et aliis necessariis ac strenuis defensoribus egregie communito, idem Archiepiscopus Magontinus apud Aquisgranum ad presentiam nostram venit. Ubi, in sesto Ascencionis Dominice,

ipso et Archiepiscopo Coloniensi, presentibus multisque aliis Episcopis, Ducibus, Comitibus, Baronibus, magnatibus et nobilibus regni nostri, nostrisque fidelibus, in sede magni Karoli, cum Solempnitate, qua decuit, in illius nomine, qui superbos dejicit, et ponit humiles in sublimitate, sacri Romani Regni sceptrum

recepimus et coronam; karissima consorte nostra similiter eodem die nobiscum sollempniter, ut decuit, coronata. Denique festo coronacionis nostre cum magnis sollempnitate et gaudio celebrato, dilectorumque Principum et aliorum nostrorum fidelium super agendis nostris communicato conSilio, ViSum est nobis et eis, exaltationi nostre votive plurimum expedire, ut statim sine more dispendio, humiliationi nostrorum rebellium intendamus, et precipue ac primo ad confrigenda elati cornua Treverensis, Omnia nostra molimina convertamus; ut, sicut Seprimum in nostris negotiis, non tam justum et rationabilem, quam voluntarium constituit turbatorem, ita primo experiatur et discat quid et quantum contra eum possit et Valeat manus nostra. De hoc autem precipue certos esse Vos Volumus, quod

tantam jam in auxilio nostrorum fidelium et fautorum in Ale mannia habere confidimus potestatem, quod eis in fidei nostre cultu, et in devotionis nostre gelo durantibus, nullius viventis sit

SEARCH

MENU NAVIGATION